Μέχρι και εκβιασμούς επιστρατεύει η κυβέρνηση, προκειμένου να υλοποιήσει τον νέο «κόφτη» που ψήφισε, στερώντας πολύτιμες υπηρεσίες Υγείας από τον λαό. Ο λόγος για τον «προσωπικό γιατρό», που κάτω από άλλες προϋποθέσεις θα μπορούσε να συμβάλει στην αναβάθμιση της Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας. Στις σημερινές συνθήκες όμως, όπου όλα «μετριούνται» με τη μεζούρα του «κόστους - οφέλους», λειτουργεί σαν «πύλη εισόδου» - ή «πορτιέρης» («gate keeper») - για την παραπομπή του ασθενούς σε γιατρούς ειδικοτήτων στις δευτεροβάθμιες και τριτοβάθμιες δομές Υγείας, στο όνομα της «εξοικονόμησης πόρων» και της «αποσυμφόρησής» τους.

Πραγματικός στόχος είναι «καθολικά και ισότιμα» να μειώνονται ακόμα περισσότερο οι δωρεάν υπηρεσίες Υγείας που προσφέρει το εμπορευματοποιημένο δημόσιο σύστημα στους εργαζόμενους και τον λαό, μεγαλώνοντας περαιτέρω την απόσταση με τη φροντίδα που θα μπορούσε να απολαμβάνει σήμερα, με κριτήριο την εξέλιξη της επιστήμης, της έρευνας, της τεχνολογίας, αλλά και την επάρκεια σε υγειονομικούς όλων των ειδικοτήτων, που είναι όμως άνεργοι ή υποαπασχολούνται με ελαστικές σχέσεις εργασίας.

Το ΦΕΚ που δημοσιεύτηκε στις 16/6, για την εφαρμογή του «προσωπικού γιατρού», δεν αφήνει περιθώριο για αυταπάτες. Αντίθετα, επιβεβαιώνει την αποφασιστικότητα της κυβέρνησης να προωθήσει «διά ροπάλου» τον στρατηγικό της στόχο για έλεγχο και παραπέρα συρρίκνωση της κρατικής δαπάνης για υπηρεσίες ΠΦΥ ή άλλες εξειδικευμένες υπηρεσίες, πιάνοντας το νήμα από εκεί που το άφησε ο ΣΥΡΙΖΑ. Τα όσα αναφέρονται στο ΦΕΚ, φανερώνουν ότι ο λαός θα βγει «δαρμένος και γδαρμένος» από μια ακόμα μεταρρύθμιση στην Υγεία. Ενδεικτικά:

• Οσοι εγγραφούν (ηλεκτρονικά ή διά ζώσης), θα έχουν προτεραιότητα από 1/1/2023 κατά τον προγραμματισμό των επισκέψεών τους στα τακτικά εξωτερικά ιατρεία σε δημόσιες μονάδες δευτεροβάθμιας και τριτοβάθμιας φροντίδας Υγείας. Για να γίνει όμως αυτό, ο ασφαλισμένος θα πρέπει να επιδοθεί σε ...σαφάρι για να βρει τον «προσωπικό» του γιατρό, ψάχνοντας με δική του, ατομική ευθύνη σ' ένα συνονθύλευμα «σημείων ΠΦΥ» από τον δημόσιο και ιδιωτικό τομέα (Κέντρα Υγείας - ΤοΜΥ - ιδιώτες κ.λπ.). Κι όλα αυτά όταν οι δημόσιες μονάδες ΠΦΥ είναι μετρημένες στα δάχτυλα, με τα Κέντρα Υγείας και τις ΤοΜΥ να μετρούν τεράστιες ελλείψεις σε βασικές ειδικότητες και εξοπλισμό, με το υπάρχον προσωπικό να είναι κυρίως συμβασιούχοι ή επικουρικοί, με τις βάρδιες να μη βγαίνουν καν, με τις λίστες των ραντεβού να είναι πολύχρονες λόγω της υποστελέχωσης.
• Οσοι πάλι δεν προλάβουν ή δεν καταφέρουν να εγγραφούν, θα χρειαστεί στο εξής να βάλουν ακόμη πιο βαθιά το χέρι στην τσέπη για να πληρώσουν ποινές και πρόστιμα, αφού θα τιμωρηθούν με ακριβότερες εξετάσεις και θεραπείες. Σύμφωνα με το ΦΕΚ, οι μη εγγεγραμμένοι σε προσωπικό ιατρό, από την 1/10/2022 θα έχουν πρόσθετη συμμετοχή στη φαρμακευτική δαπάνη κατά 10% επιπλέον του καθορισμένου κατά περίπτωση ποσοστού συμμετοχής τους. Επίσης, πρόσθετη συμμετοχή στις εργαστηριακές και διαγνωστικές εξετάσεις και πράξεις, στα νοσήλια σε ιδιωτικές κλινικές και στις λοιπές παροχές, κατά 10% επιπλέον του καθορισμένου κατά περίπτωση ποσοστού συμμετοχής τους. Από την 1/1/2023 τα ποσοστά αυτά προσαυξάνονται κατά επιπλέον 10%!

Με ευθύνη του «προσωπικού γιατρού», ο οποίος θα μπορεί να εξυπηρετεί μέχρι και 2.000 εγγεγραμμένους (!) ο ασφαλισμένος (και ανασφάλιστος) θα παραπέμπεται σε ειδικούς γιατρούς των δημόσιων δομών Υγείας, αλλά και στους συμβεβλημένους με τον ΕΟΠΥΥ, για τα λεγόμενα «μη επείγοντα» προβλήματα υγείας. Για να χρυσώσει το χάπι, η κυβέρνηση παρουσιάζει τον προσωπικό γιατρό ως «το πρώτο σημείο επαφής του πολίτη με το δημόσιο σύστημα Υγείας, λειτουργώντας ως πύλη εισόδου για την πρόσβαση των εγγεγραμμένων πολιτών στις δομές και στις υπηρεσίες Υγείας». Ισχυρίζεται επίσης ότι φιλοδοξία της συγκεκριμένης μεταρρύθμισης είναι να καλλιεργήσει μεταξύ ασφαλισμένου και προσωπικού γιατρού τη σχέση που έχουν οι γονείς και τα παιδιά με τον παιδίατρό τους...

Πρόκειται για κυβερνητικά φούμαρα, αφού άλλος είναι ο ρόλος που επιφυλάσσει το εμπορευματοποιημένο σύστημα Υγείας στον «προσωπικό γιατρό»: Βασική επιδίωξη και αυτού του σχεδιασμού είναι η παραπέρα μείωση της κρατικής χρηματοδότησης στην ιατροφαρμακευτική περίθαλψη του λαού, η αύξηση της συμμετοχής των ασθενών στις έμμεσες και άμεσες πληρωμές, η αύξηση του ποσοστού χρηματοδότησης του ΕΟΠΥΥ από τους εργαζόμενους και τους συνταξιούχους. Και για να γίνει αυτό, η κυβέρνηση επιστρατεύει νέους «κόφτες», επιμερίζοντας τέτοιες αρμοδιότητες και στον «προσωπικό γιατρό», αντί να αναβαθμίζονται η ΠΦΥ και οι δωρεάν υπηρεσίες για όλους.

Το «μάθημα» της πανδημίας έδειξε πως οι εργαζόμενοι, τα λαϊκά στρώματα μαζί με τους υγειονομικούς μπορούν με τον αγώνα τους να δυσκολέψουν την κυβέρνηση και το κράτος στα αντιδραστικά τους σχέδια, παλεύοντας ενάντια στην πολιτική της εμπορευματοποίησης και ιδιωτικοποίησης, διεκδικώντας αποκλειστικά δημόσιες και δωρεάν υπηρεσίες Υγείας για όλους. Αυτός ο αγώνας είναι ανάγκη τώρα να ενταθεί, να αγκαλιάσει ακόμα περισσότερους εργαζόμενους και συνδικάτα.