Eurokinissi

Επισκεπτόμενος τον παλιό οδικό άξονα Αργοστολίου - Πόρου, που συνδέει την πρωτεύουσα της Κεφαλονιάς με τον Πόρο, το μεγαλύτερο εμπορικό και επιβατικό λιμάνι του νησιού, το οποίο εξυπηρετεί και την τακτική ακτοπλοϊκή σύνδεση με την Κυλλήνη, αφού ενημερώθηκε για το χρονοδιάγραμμα της αναβάθμισής του και αναφερόμενος στην αυξημένη τουριστική κίνηση που καταγράφεται στην Κεφαλονιά, ο πρωθυπουργός δήλωσε:

«Πρέπει να μπορέσουμε να ξεκλειδώσουμε και τη σημαντική αναπτυξιακή δυναμική του νησιού. Πληροφορήθηκα ήδη ότι σήμερα έχουμε ξεπεράσει πια τον αριθμό των αφίξεων στα αεροδρόμια της Fraport που είχαμε το 2019, οπότε βαίνουμε προς μια τουριστική περίοδο η οποία θα είναι καλύτερη και από αυτή που είχαμε το 2019. Αλλά για να μπορέσουμε να εξυπηρετήσουμε τους τουρίστες μας, χρειαζόμαστε πρώτα και πάνω απ' όλα ασφαλείς υποδομές».

Οι πανηγυρισμοί του πρωθυπουργού για το ρεκόρ στην τουριστική κίνηση φέτος απηχούν την ικανοποίηση των επιχειρηματικών ομίλων του Τουρισμού για τα κέρδη ρεκόρ που αναμένουν. Τα πρώτα στοιχεία για τη φετινή τουριστική κίνηση δείχνουν ότι το 2022 οι εισπράξεις θα φτάσουν τα 20 δισ. ξεπερνώντας τις αντίστοιχες του 2019, που ήταν «χρονιά - ορόσημο» για τον ελληνικό τουρισμό.

Το τουριστικό «θαύμα» στηρίζεται στη βαθιά εκμετάλλευση με δεκάδες χιλιάδες εργαζόμενους να αναγκάζονται σε ατελείωτες ώρες δουλειάς, εξοντωτικούς ρυθμούς απασχόλησης, αμοιβές πείνας με τις οποίες πρέπει να ζήσουν και τους μήνες της ανεργίας. Εργαζόμενοι που απασχολούνται με 16 διαφορετικές ελαστικές μορφές εργασίας!

Οι μεγαλοξενοδόχοι δεν υπογράφουν Συμβάσεις, αλλά και όταν τις υπογράφουν δεν τις εφαρμόζουν. Με τον νόμο Χατζηδάκη πήραν ακόμα μεγαλύτερη αβάντα να ξεχειλώνουν τον εργάσιμο χρόνο όπως τους βολεύει, να δουλεύει ένας εργαζόμενος για μήνες χωρίς ρεπό και χωρίς ωράριο, επιδιώκοντας ταυτόχρονα να στερήσουν από τους εργαζόμενους τα συνδικαλιστικά τους δικαιώματα.

Εκτός όμως απ' τους εργαζόμενους στον κλάδο, που είναι και τα μεγαλύτερα θύματα, εξοργιστικό παραμένει το γεγονός ότι ο τουρισμός σπάει το ένα μετά το άλλο τα ρεκόρ, αλλά οι λαϊκές οικογένειες αδυνατούν να πάνε ολιγοήμερες διακοπές. Οι έρευνες δείχνουν ότι 1 στους 2 Ελληνες το 2022 δεν θα πάει διακοπές, ενώ και ένα μεγάλο τμήμα όσων πάνε διακοπές θα πάνε λιγότερες μέρες. Είναι ελάχιστες οι εργατικές και λαϊκές οικογένειες που μπορούν να κάνουν πολυήμερες διακοπές σε ποιοτικά καταλύματα, που έχουν πρόσβαση σε υποδομές πολιτισμού, σε μουσεία, σε προορισμούς φυσικού κάλλους, ψυχαγωγίας, αλλά και σε ελεύθερες παραλίες.

Καμιά ουσιαστική συμβολή στην ικανοποίηση της λαϊκής ανάγκης για τουρισμό δεν έχουν τα επιδοτούμενα προγράμματα της κυβέρνησης. Ο «κοινωνικός τουρισμός» αφορά μόλις 300.000 δικαιούχους και το πρόγραμμα «Τουρισμός για όλους» άλλους 200.000 δικαιούχους. Το συνολικό «κόστος» και για τα δύο προγράμματα είναι μόλις 65 εκατ. ευρώ, ενώ το 2011 το κονδύλι μόνο για τον κοινωνικό τουρισμό ήταν 62,5 εκατ. ευρώ. Παράλληλα, ο «κοινωνικός τουρισμός» αφορά περιόδους «εκτός σεζόν», που είναι απαγορευτικές για χιλιάδες εργαζόμενους και εργαζόμενες.

Ακόμα κι αυτά τα προγράμματα ένα σημαντικό τμήμα των δικαιούχων δεν καταφέρνει να τα αξιοποιήσει, καθώς απαιτούν «συμμετοχή», που ειδικά φέτος με την ακρίβεια δεν περισσεύει.

Τα διόδια και τα εισιτήρια σε όλα τα μέσα μαζικής μεταφοράς κάνουν απλησίαστη τη μετακίνηση των εργαζομένων. Αντίστοιχα, οι αυξήσεις στις τιμές των δωματίων, οι αυξήσεις στις χρεώσεις στις παραλίες, στα τρόφιμα και στις τιμές στα εστιατόρια έχουν εκτοξεύσει στα ύψη το κόστος των διακοπών.

Από τον περασμένο Αύγουστο μέχρι και τώρα οι εφοπλιστές για την αύξηση της κερδοφορίας τους έχουν επιβάλει 4 διαδοχικές αυξήσεις στα εισιτήρια, με αποτέλεσμα οι αυξήσεις στις τιμές των εισιτηρίων να ξεπερνούν ακόμα και το 45%!

Την ίδια ώρα, η κυβέρνηση, ως... επιβράβευση και με την προτροπή του ΣΥΡΙΖΑ και των άλλων αστικών κομμάτων, μπουκώνει τους εφοπλιστές της ακτοπλοΐας με «ζεστό» χρήμα, εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ, που αφορούν επιδοτήσεις για τις «άγονες γραμμές», οικονομικές ενισχύσεις λόγω πανδημίας κ.ο.κ.

Τα κέρδη των ομίλων του τουρισμού και των μεταφορών, που όλες οι κυβερνήσεις διαφημίζουν ως τη «βαριά βιομηχανία», υψώνουν τείχη στον εργαζόμενο λαό, του στερούν τη δυνατότητα να απολαύσει τις ομορφιές του τόπου του. Αυτοί και τα κέρδη τους καταφέρνουν το... ακατόρθωτο: Ο λαός να μην μπορεί να χαρεί το πιο πολυδιαφημισμένο καλοκαίρι του κόσμου. Οι εργαζόμενοι που όλο τον χρόνο ξεπατώνονται, που κυνηγούν το μεροκάματο, που αναμετρώνται με την ανασφάλεια, να φτάνει η μέρα των ολιγοήμερων διακοπών για να «γεμίσουν τις μπαταρίες τους» και να μην έχουν τη δυνατότητα ούτε γι' αυτό.