Το Στέιτ Ντιπάρτμεντ έσπευσε να τονίσει πως «οι Ηνωμένες Πολιτείες παραμένουν ενωμένες με τους συμμάχους και τους εταίρους τους» για «την προώθηση της ευρωπαϊκής ενεργειακής ασφάλειας, τη μείωση της συλλογικής μας εξάρτησης από τη ρωσική Ενέργεια και τη διατήρηση της πίεσης στο Κρεμλίνο». Φυσικά, δεν παρέλειψε να συστήσει να επιταχυνθούν τα παζάρια για το Κυπριακό, επαναλαμβάνοντας ότι «οι πόροι πετρελαίου και φυσικού αερίου της Κύπρου, όπως και όλοι οι πόροι της, θα πρέπει να μοιράζονται δίκαια μεταξύ των δύο κοινοτήτων» αλλά και ότι «η ανάπτυξη των πόρων στην Ανατολική Μεσόγειο θα πρέπει να προάγει τη συνεργασία και να παρέχει τα θεμέλια για διαρκή ενεργειακή ασφάλεια και οικονομική ευημερία σε ολόκληρη την περιοχή».
Σημειωτέον, δύο 24ωρα πριν, ελπίδες για μια «δίκαιη μοιρασιά» εξέφραζε και ο Τούρκος ΥΠΕΞ Μ. Τσαβούσογλου, που αντιδρώντας στις ανακοινώσεις για το κυπριακό αέριο υποστήριξε ότι «η λύση του ζητήματος της Ανατολικής Μεσογείου στην πραγματικότητα εξαρτάται από το μοίρασμα των εσόδων στην Κύπρο. Δηλαδή το 50% του ζητήματος: Η δίκαιη κατανομή των εσόδων». Πριν κάποιες βδομάδες η Αγκυρα είχε και πάλι υπογραμμίσει ότι αν υπάρξει «συμβιβασμός μεταξύ των δύο κρατών (σ.σ. αναφερόμενη με αυτόν τον όρο σε ελληνοκυπριακή και τουρκοκυπριακή πλευρά), τότε θα λυθούν τα μισά προβλήματα της Ανατολικής Μεσογείου».
Ολα αυτά την ώρα που ακόμα και επικριτές διαφόρων επιλογών της Τουρκίας, όπως ο Δημοκρατικός Γερουσιαστής των ΗΠΑ Ρόμπερτ Μενέντεζ, περιέγραφαν προσδοκίες να γίνει η Τουρκία «ο εποικοδομητικός εταίρος στην περιοχή που όλοι ελπίζουμε ότι μπορεί να είναι».
Ο δε πρέσβης του Ισραήλ στη Λευκωσία, Ορεν Ανόλικ, σχολιάζοντας τις επιπτώσεις που θα έχει γενικά για την περιοχή η αναθέρμανση των σχέσεων της χώρας του με την Τουρκία - στο φόντο και των ενεργειακών παζαριών - είπε πως «πιστεύουμε ότι αυτό δημιουργεί ένα είδος τριγώνου εντός του οποίου μπορούμε όλοι να εργαστούμε μαζί στην Ανατολική Μεσόγειο και στη Μέση Ανατολή: Το Ισραήλ, η Κύπρος και η Ελλάδα, και οι αραβικές και μουσουλμανικές χώρες».
Συνάντηση Μητσοτάκη - Μενέντεζ
Στο πλαίσιο αυτό, ολοκληρώθηκε η μετακίνηση τεθωρακισμένων και άλλων στρατιωτικών οχημάτων των ιταλικών Ενόπλων Δυνάμεων από το λιμάνι προς τα σύνορα με τη Βουλγαρία. Το μεσημέρι της Παρασκευής, ο κάθετος άξονας της Εγνατίας προς τα ελληνοβουλγαρικά σύνορα γέμισε από φάλαγγες με τεθωρακισμένα οχήματα του ιταλικού στρατού, που φορτωμένα σε φορτηγά προωθούνται προς χώρες της Βαλκανικής και της Βαλτικής. Τα οχήματα αυτά είχαν φτάσει προηγούμενα με το πλοίο «SEVERINE» στην Αλεξανδρούπολη, η οποία έχει μπει πλέον στον σχεδιασμό και άλλων ΝΑΤΟικών χωρών, πέραν ΗΠΑ και Βρετανίας που την χρησιμοποιούσαν από πριν.
Εξάλλου, στην πόλη έδεσε για δεύτερη φορά μέσα σε δυο μήνες τα ξημερώματα της Παρασκευής και το βρετανικό φορτηγό πλοίο «EDDYSTONE», που για λογαριασμό του βρετανικού υπουργείου Αμυνας μετακινεί δυνάμεις τους προς και από τα μέτωπα αντιπαράθεσης με άλλα κέντρα. Ο βρετανικός στρατός έχει εγκαταστήσει πλέον στο ακριτικό λιμάνι μόνιμο στρατιωτικό σύμβουλο, ενώ αναμένεται πως και άλλες ΝΑΤΟικές χώρες θα πράξουν το ίδιο τις επόμενες βδομάδες. Οι «αποβάσεις» ΑμερικανοΝΑΤΟικών θα συνεχιστούν με πυκνό πρόγραμμα, καθώς στο λιμάνι αναμένεται μέσα στον Σεπτέμβρη ακόμα ένα αμερικανικό μεταγωγικό για τη φορτοεκφόρτωση στρατιωτικού εξοπλισμού.
Παραπέρα, στον νότο, στην ...κανονική Σούδα έδεσε το υποβρύχιο των Αμερικανών «USS Florida», για προγραμματισμένη επίσκεψη, όπως αναφέρεται αρμοδίως.
Αλλωστε η αξία της Αλεξανδρούπολης, της Σούδας και των υπόλοιπων υποδομών στα σχέδια των ΑμερικανοΝΑΤΟικών, όπως και για τη διακίνηση του αμερικανικών συμφερόντων LNG προς τις ευρωπαϊκές αγορές, τονίστηκε στη συνάντηση που είχαν την Παρασκευή το απόγευμα στο Μαξίμου ο Κυρ. Μητσοτάκης με τον γερουσιαστή και πρόεδρο της Επιτροπής Εξωτερικών Σχέσεων της Γερουσίας των ΗΠΑ, Ρόμπερτ Μενέντεζ, ο οποίος επιθεώρησε ο ίδιος πρόσφατα την πόλη και την ευρύτερη περιοχή.
Ο Μητσοτάκης εξήρε την «προσφορά» του στην «ενίσχυση των ελληνοαμερικανικών σχέσεων», με ιδιαίτερη αναφορά στη νομοθετική πρωτοβουλία Μενέντεζ «Νόμος περί Αμυνας και Διακοινοβουλευτικής Εταιρικής Σχέσης ΗΠΑ - Ελλάδας», που σηματοδοτεί τη βαθύτερη εμπλοκή της χώρας στα αμερικανοΝΑΤΟικά σχέδια, ενώ έγινε συζήτηση για τις «προοπτικές στενότερης συνεργασίας» ενόψει και του Δ' Γύρου Στρατηγικού Διαλόγου Ελλάδας - ΗΠΑ, που θα πραγματοποιηθεί στην Αθήνα τον Οκτώβρη.
Συζητήθηκαν ακόμη οι διεθνείς εξελίξεις με αιχμή τη ρωσική εισβολή στην Ουκρανία. Ο Μενέντεζ εξέφρασε την «εκτίμησή» του για την «ξεκάθαρη στάση της κυβέρνησης, που στήριξε από την πρώτη στιγμή την Ουκρανία προσφέροντας ανθρωπιστικό και αμυντικό υλικό», όπως ειπώθηκε, και στάθηκε ιδιαίτερα στην Αλεξανδρούπολη, χαρακτηρίζοντας «εξαιρετική» την «εξέλιξη» της περιοχής, εκτιμώντας πως «θα αποτελέσει γεωστρατηγικό κέντρο για την Ελλάδα, για την περιοχή, αλλά και για τους Συμμάχους. Θεωρώ πως έχει απεριόριστες δυνατότητες».
Αν βάλουμε τη γειτονιά στο γεωπολιτικό επίπεδο, όλα τούτα γίνονται πιο κατανοητά και φρικωδώς απλά. Ετσι σιγά σιγά μιλώντας χρόνια και συλλέγοντας εμπειρίες από τις στρατηγικές επιλογές της αστικής τάξης για ένταξη σε θηριώδεις ενώσεις συμφερόντων και συμμαχίες δολοφονικές, όπως η ΕΕ και το ΝΑΤΟ, η γειτονιά μας υποβαθμίστηκε, έχασε τη σημασία της για τους πολλούς, και μετά από μια οδυνηρή δεκαετία οικονομικής ασφυξίας, και δυο χρόνια τρόμου και εγκλεισμού της πανδημίας, χάσαμε τον μπούσουλα στον δρόμο για μια εξατομικευμένη επιβίωση και το δόγμα της ατομικής ευθύνης, που στην πραγματικότητα ντύνει, στολίζει και νοικοκυρεύει το «ο σώζων εαυτόν σωθήτω».
Οπότε ας πάμε λίγο βορειότερα στη Βοσνία - Ερζεγοβίνη, όπου το επικείμενο ενεργειακό ξεπάγιασμα υπερκαλύπτεται από τον κίνδυνο πυροδότησης μιας ένοπλης σύγκρουσης, ενός πολέμου, καθώς εντείνονται υποδαυλιζόμενες από ευρωΝΑΤΟικές δυνάμεις οι τάσεις απόσχισης του σέρβικου κομματιού της ταλαίπωρης αυτής νεοχώρας, με τους Κροάτες έτοιμους να ενσωματώσουν το κροατόφωνο μουσουλμανικό κομμάτι της. Η μακεδονική σαλάτα έχει μπει σ' ένα μπλέντερ πολτοποίησης των λαών, αφού πρώτα κόπηκε σε φιλετάκια - προτεκτοράτα επιρροής των ευρωαμερικανικών συμφερόντων.
Κι όμως υπάρχει σχέδιο γι' αυτήν τη γειτονιά, από το οποίο δεν εξαιρείται ούτε η Ελλάδα. Κι αυτό είναι η ενοποίηση μιας μεγάλης κρίσιμης μάζας κακοπληρωμένων, υποπληρωμένων ή και άνεργων εργαζομένων. Θα ενοποιηθούν σ' έναν πολτό του φθηνού επιβιωτικού μεροκάματου και της επιδοματικής εξάρτησης. Αυτό το φθηνό εργατικό δυναμικό θα καλύψει τις ανάγκες του πολυεθνικού κεφαλαίου, που ζορίζεται στην Κίνα, την Ινδία, τον πόλεμο και το τείχος των μέτρων προς τη Ρωσία.
Στο κάτω κάτω της γραφής τι είναι λίγο ακόμα αίμα και λίγη αναταραχή στα Βαλκάνια, τη γειτονιά που θέλουν να μετατρέψουν σε γωνιά της ΝΑΤΟικής επικράτειας, όπου βρίσκεις φθηνά εργατικά χέρια, φθηνά επιστημονικά μυαλά και στρατιές φθηνών κουστουμαρισμένων πολιτικών επιστατών. Στον εικοστό πρώτο αιώνα εκείνο το ψευδοπερήφανο εδώ είναι Βαλκάνια, δεν είναι παίξε - γέλασε, γίνεται για μας χωρίς εμάς, εδώ παίξε - κλάψε.