Ενας παλιός γνώριμος, που δηλώνει «παρών» από το πρώτο Φεστιβάλ της ΚΝΕ και συνεχίζει μέχρι σήμερα να ανανεώνει το ραντεβού του με τη νεολαία, έκλεισε με τον καλύτερο τρόπο το πρόγραμμα της Κεντρικής Σκηνής του Φεστιβάλ το Σάββατο. Ο λόγος φυσικά για τον αιώνιο έφηβο Βασίλη Παπακωνσταντίνου, που για μια ακόμα φορά έβαλε «φωτιά» στη σκηνή αλλά και κάτω απ' αυτήν, ενώ το κοινό δεν σταμάτησε να ανάβει καπνογόνα και να τον αποθεώνει.

Συνηθισμένα πράγματα - θα πουν κάποιοι - για τις συναυλίες του Βασίλη Παπακωνσταντίνου, αλλά αυτό το βράδυ στο πάρκο Τρίτση είχε ιδιαιτερότητα: Ηταν τα συνθήματα από τους ΚΝίτες, όπως το «Ενας αιώνας αγώνας και θυσία, το ΚΚΕ στην πρωτοπορία», η αναφορά του τραγουδιστή στα πρώτα Φεστιβάλ της ΚΝΕ, όπου εμφανίστηκε μαζί με τον Λοΐζο, η ίδια η ανταπόκριση του κοινού στα πολιτικά τραγούδια, που ηλέκτρισαν από την αρχή την ατμόσφαιρα.

Με αναφορές στον Τσε όταν είπε το ομώνυμο τραγούδι και στον Νίκο (Μπελογιάννη) όταν τραγουδούσε το «Πόρτο Ρίκο», ο Βασίλης Παπακωνσταντίνου στη συναυλία ουσιαστικά διηγήθηκε μια ιστορία μέσω των τραγουδιών που επέλεξε να ερμηνεύσει. Μια ιστορία που ως κοινή αναφορά είχε τον άνθρωπο που αγωνίζεται να κατακτήσει την ελευθερία του και να εναντιωθεί σε ό,τι τον καταπιέζει. Ανάμεσα σε αυτά ήταν ο «Τρίτος Παγκόσμιος», ο «Στρατιώτης», το «Σελήνη και Αστρα», το «Ενοχος χωρίς αιτία», το «Φοβάμαι», η «Σφεντόνα» κ.ά.

Ο Μίλτος Πασχαλίδης ανέβηκε το βράδυ της Παρασκευής στην Κεντρική Σκηνή του Φεστιβάλ και... στήσανε χορό στ' αστέρια οι «Περσείδες»! «Κάθε χρόνο και πιο μαζικοί», σχολίασε για το πλήθος που ολόψυχα συμμετείχε μαζί του δημιουργώντας μοναδικό κλίμα, όσο ο καλλιτέχνης πέρναγε από τραγούδια με έντονο ρυθμό σε μελωδικές μπαλάντες, αλλά και θύμησες, όπως η «Απουσία» και το «Φλασάκι», χαρισμένα στον Λαυρέντη (Μαχαιρίτσα) και στον Σάκη (Μπουλά), καθώς και τα «Ερωτας Αρχάγγελος», «Τυμβωρύχος» και μια ζεϊμπεκιά από σκηνής για τα 10 χρόνια απουσίας του Δημήτρη Μητροπάνου.

«Ενα παιδί που γράφει σπουδαία τραγούδια, δεν έχουμε παίξει ξανά μαζί και θα το θυμόμαστε ότι παίξαμε για πρώτη φορά μαζί σε Φεστιβάλ της ΚΝΕ», είπε ο Μίλτος καλώντας στη σκηνή τον Στέλιο Ρόκκο για ένα σπέσιαλ γκεστ, που ξεκίνησε με ντουέτο στο «Κάποτε θα 'ρθουν να σου πουν», και συνέχισε ο Στέλιος Ρόκκος με το νεανικό κοινό να τραγουδάει μαζί του «Δεν φοβήθηκα», «Εμεινα εδώ» και τον ίδιο να δηλώνει ότι «χαίρομαι πολύ που είμαι εδώ απόψε» και να χαρίζει ...«Σμαράγδια και ρουμπίνια»! Ακολούθησαν όμορφα, αλλά και απρόβλεπτα ντουέτα των δύο καλλιτεχνών.

Στο κλείσιμο της συναυλίας ο Μ. Πασχαλίδης έδωσε το έναυσμα για να ακουστεί το σύνθημα «Ο Παύλος ζει, τσακίστε τους ναζί», πριν ξεσηκώσει το πλήθος με το «Αγύριστο κεφάλι».

«30 χρόνια παίζω στα Φεστιβάλ της ΚΝΕ, από το 1992, και κάθε φορά που είστε περισσότεροι θέλω να τραγουδάω όλο και περισσότερο», είπε στο κλείσιμο μιας συναυλίας που δεν ήθελε κανείς να τελειώσει, με το «Παραμύθι με λυπημένο τέλος» και με την υπόσχεση «Καλή αντάμωση στους δρόμους!».

Ιδιαίτερα φροντισμένο πρόγραμμα για τις πολύ μικρές ηλικίες είχε και φέτος ο Παιδότοπος του Φεστιβάλ.

Την Παρασκευή, η ομάδα Artika, γνωστή για την προσφορά της στο θέατρο για πολύ νεαρές ηλικίες, παρουσίασε μια πρωτότυπη μουσικοκινητική παράσταση με τίτλο «...και βγαίνω», με ζωντανή χαρούμενη μουσική και έντονες χορευτικές κινήσεις. Τη σκυτάλη πήρε το θέατρο σκιών του Θοδωρή Λιούνη, που όπως κάθε χρόνο έκανε τα παιδιά να ξεκαρδιστούν από τα γέλια με τις περιπέτειες του Καραγκιόζη. Ενώ ακολούθησε ο Χρήστος Τζίκας, που με τις εντυπωσιακές μαριονέτες του ταξίδεψε τα παιδιά σε ένα εντυπωσιακό κουκλοθεατρικό ταξίδι με αναφορές σε κουλτούρες από διαφορετικά μέρη της Γης.

Καθ' όλη τη διάρκεια του προγράμματος του Παιδότοπου οι μικροί φίλοι του Φεστιβάλ συμμετείχαν σε κατασκευές και άλλες χειροτεχνίες με τη βοήθεια παιδαγωγών, ενώ η Ιρίνα Μπόικο καθοδηγούσε την κατασκευή μαριονετών, τις οποίες τα παιδιά κράτησαν ως ενθύμιο.

Αντίστοιχα, το Σάββατο, οι «Fundastick Performing Acts» διασκέδασαν μικρούς και μεγάλους με γιγάντιες σαπουνόφουσκες, ενώ ακολούθησε μια όμορφη παράσταση βασισμένη στον «Ερωτόκριτο» του Βιτσέντζου Κορνάρου. Ο Ηλίας Καρελλάς, βλέποντας με μια φρέσκια ματιά το αριστούργημα της κρητικής λογοτεχνίας, αφηγήθηκε στα παιδιά τις περιπέτειες του Ερωτόκριτου και της Αρετούσας, που αγωνίζονται για να κρατήσουν ζωντανή την αγάπη τους, κόντρα στα εμπόδια που τους βάζει η εξουσία, που ενσαρκώνεται στο πρόσωπο του βασιλιά Ηράκλη. Μαζί του συνέπραξαν μουσικά η Αρετή Κετιμέ και το δίδυμο εγχόρδων «String Demons».