Σαφώς και υπάρχουν όρια. Πρώτα απ' όλα υπάρχουν όρια για τους δημοσιογράφους να υπηρετούν την αλήθεια και να ασκούν την κριτική τους με βάση τις υπαρκτές θέσεις των πολιτικών κομμάτων κι όχι με βάση τι καταλαβαίνουν αυθαίρετα οι ίδιοι (άσχετο αν αυτή η αυθαιρεσία τους οφείλεται σε απλή βλακεία ή σε πολλαπλή εμπάθεια).
Γιατί φίλτατε Βασίλη, μόνο υπερβολικά ανόητοι και εμπαθείς μπορούν να κατηγορήσουν τον «Ριζοσπάστη» και το ΚΚΕ ότι με τις θέσεις τους και την κριτική τους στην πρόταση των 5 βουλευτών, θεωρούν την ηγεσία του ΣΥΝ και κάποιους δημοσιογράφους του ΣΥΝ- κάτι σαν... εμπόρους ναρκωτικών ή κάτι σαν... ναρκομανείς τους ίδιους.
Και για όσους κάνουν πώς δεν καταλαβαίνουν (σαν τον Β. Σκουρή του «Εθνους» και τον Β. Βενιζέλο της «Αυγής») να τους το ξαναγράψουμε για μια ακόμα φορά, γιατί επί του συγκεκριμένου έχουν γραφεί στο «Ρ» αρκετά άρθρα και σχόλια, τα οποία απαντούν συγκεκριμένα. Ας αφιερώσουμε, λοιπόν, ένα ακόμα σχόλιο...
Εχουμε και λέμε λοιπόν:
Η λογική του κράτους- ναρκέμπορα που εισάγει η πρόταση των βουλευτών είναι πολιτική θέση του ΚΚΕ και υποστηρίζεται σε επιστημονικές απόψεις απόλυτα σύγχρονες και προοδευτικές. Η θέση αυτή, από τους συγκεκριμένους θεωρείται μομφή κατά των 5 βουλευτών και του ΣΥΝ ειδικότερα, ισχυριζόμενοι αβάσιμα και ανόητα ότι τους καταγράφει κάτι σαν εμπόρους ναρκωτικών! Δικαίωμά τους να το υποστηρίζουν αυτό οι ίδιοι, δεν είναι όμως δικαίωμά τους να ισχυρίζονται ότι αυτά τα λέει το ΚΚΕ και ο «Ριζοσπάστης».
Επίσης. Η άποψη περί σκληρών και μαλακών ναρκωτικών, περί «άκακου» χασισιού και άλλα τινά, επανειλημμένα έχουν ειπωθεί από αρκετούς -και στελέχη του ΣΥΝ- σε τηλεοπτικές εκπομπές κλπ. Η άποψη του ΚΚΕ είναι αντίθετη και μάλιστα καταγγέλλει τις απόψεις αυτές ότι εισάγουν τη ναρκω-κουλτούρα. Λίγο ενδιαφέρει τον «Ρ», αν οι συγκεκριμένοι που τα λένε αυτά καπνίζουν οι ίδιοι ή όχι χασίς ή ό,τι άλλο.
Τον «Ριζοσπάστη» τον ενδιαφέρει να μη διαστρεβλώνονται οι θέσεις του ΚΚΕ (από σκοπιμότητα, άγνοια ή εμπάθεια επίσης δε μας ενδιαφέρει), να μη διαστρεβλώνονται τα γραφόμενα στην εφημερίδα μας από συγκεκριμένο πολιτικό χώρο, που έχει πάρει εργολαβικά από ό,τι φαίνεται την υπόθεση!
Αλλιώς, δικαιούμαστε να επαναλάβουμε ότι όποιος έχει τη μύγα μυγιάζεται. Αυτή την παροιμία χρησιμοποιεί ο λαός μας για όποιον καταλαβαίνει ή κάνει πώς καταλαβαίνει άλλα από αυτά που ισχυρίζεται και γράφει κάποιος άλλος...
Σε συνθήκες πλήρους ευφορίας βρίσκεται η ηγεσία των Νέων Εργατικών και προσωπικά ο Τόνι Μπλερ, μετά τη μεγάλη εκλογική τους νίκη, μεταδίδουν τα ειδησεογραφικά πρακτορεία. Και μπορεί, βέβαια, η αποχή να έσπασε κάθε ρεκόρ, αλλά τα εκλογικά αποτελέσματα δε γράφουν ότι το κυβερνών κόμμα ψηφίστηκε μόλις από το 25% των Βρετανών, αλλά από το 43% περίπου, όσων ψήφισαν...
Πάντως, ο Τόνι Μπλερ έπιασε δουλιά και η πρώτη του απόφαση, αμέσως μετά το σχηματισμό της νέας κυβέρνησης, αφορούσε την άρση του «παγώματος» που είχε ο ίδιος επιβάλλει στην προηγούμενη θητεία του, στις αποζημιώσεις των κυβερνητικών αξιωματούχων. Ετσι, έδωσε αύξηση στον δικό του μισθό, κατά 41% το χρόνο και στους υπουργούς του, από 15% έως 27%.
Ε, πώς να το κάνουμε, τα επινίκια έχουν κι ένα κόστος...
Μέρες εξετάσεων στα Λύκεια και ο αντιλαϊκός - αντιεκπαιδευτικός χαρακτήρας της «μεταρρύθμισης» γίνεται πιο σαφής: Σχολείο ταξικό και εξεταστικοκεντρικό.
Δεν αρκεί ολόκληρη χρονιά άγχους, εξόδων, υπερεργασίας για μαθητές και καθηγητές, τις μέρες αυτές επιβάλλεται και ένας ιδιότυπος «στρατιωτικός νόμος». Αστυνομικοί και εκπαιδευτικοί ελέγχουν το αδιάβλητο στις εισόδους και με περιπτώσεις σωματικής έρευνας (για τον εντοπισμό κινητών). Το αδιάβλητο προστατεύουν και αποφάσεις που απαγορεύουν στους μαθητές την επίσκεψη στην τουαλέτα (Γκράβα). Πρόσβαση στα θέματα όμως επιτρέπεται να έχουν τα φροντιστήρια (πέρα από το να τα καθορίζουν).
Παρόμοιες συνθήκες βιώνουν και οι εκπαιδευτικοί. Κάθε μέρα εξετάσεις για πάνω από ένα μήνα. Το πρωί επιτήρηση, το απόγευμα βαθμολόγηση. Με πιέσεις για να προχωρήσει η δουλιά, ακόμη και απειλές. Για παράδειγμα, απειλήθηκε με αναφορά καθηγητής από πρόεδρο βαθμολογικού κέντρου (Ν. Ηράκλειο), για να εγκαταλείψει άλλη υπηρεσία (μεταφορά γραπτών) και να πάει να βαθμολογήσει.
Εχει επικρατήσει ο χαρακτηρισμός «μαραθώνιος» για την περίοδο των εξετάσεων. Πιο σωστό είναι Γολγοθάς για μαθητές και καθηγητές.
Το πρόβλημα δεν είναι τεχνοκρατικό. Οσο ισχύει ο αντιεκπαιδευτικός νόμος 2525/97, η κατάσταση θα είναι ίδια και θα χειροτερεύει. Λύση δεν είναι ο καλύτερος προγραμματισμός, είναι η κατάργηση της αντιεκπαιδευτικής μεταρρύθμισης, που γεννά και συντηρεί το πρόβλημα. Λύση είναι η πάλη για ένα άλλο σχολείο, για μια Παιδεία που θα μορφώνει και δε θα εξοντώνει.
Θα βρίζει
ο «Γιάνκης», θα βαρά
σε τούτο
εδώ το χάνι
και τον αισχρό
παλικαρά
νόμος
δε θα τον πιάνει,
γιατί κουμάντο
κάνουν πια
εδώ
οι Αμερικάνοι!
*
Θα κάνει
ο «Γιάνκης» καθετί,
χωρίς κάτι
να πάθει,
τους νόμους
θα καταπατεί
το κάθε
κατακάθι
και γενικά
στον ...ώλο του
τη χώρα μας
θα γράφει!
*
Κι έπειτα λεν
πως «η Ελλάς
στους Ελληνες
ανήκει»
των «προστατών» μας
δυστυχώς
η χώρα είναι
τσιφλίκι!