Τέταρτη αναβολή από το 2019 έδωσε χτες το Πλημμελειοδικείο Πειραιά στην υπόθεση του εργαζόμενου Γκαμπριάν Ολαρτάν, ο οποίος πριν από 4 χρόνια ακριβώς βρήκε τραγικό θάνατο σε επισκευαζόμενο σκάφος στη Ναυπηγοεπισκευαστική Ζώνη, από την έλλειψη στοιχειωδών μέτρων προστασίας.

Πρόκειται για μία ακόμα από τις αμέτρητες υποθέσεις που κρατούνται σε εκκρεμότητα από τα δικαστήρια του Πειραιά, είτε για να δικαστούν οι υπεύθυνοι της εργοδοσίας μετά από πολλά χρόνια ώστε να «έχει ξεχαστεί» το έγκλημα και να πέσουν στα μαλακά, είτε να οδεύσουν προς το αρχείο.

Ο Γκαμπριάν Ολαρτάν, 42 ετών με ένα παιδί, όταν σκοτώθηκε, σκαλωσατζής, είναι από αυτούς που τους έλαχε ο κλήρος να μην επιστρέψουν ζωντανοί από το μεροκάματο. Εργολάβοι, εφοπλιστές, αρμόδιες υπηρεσίες του κράτους, παίζοντας κορόνα - γράμματα με τη ζωή του εργαζόμενου, τον έβαλαν να αποξηλώσει σκαλωσιά που είχε στηθεί γύρω από τεράστια θαλαμηγό στο ναυπηγείο «Ατλας», χωρίς κανένα μέτρο προστασίας, χωρίς έστω κάποιο προστατευτικό κιγκλίδωμα. Το αποτέλεσμα ήταν ο Γκαμπριάν Ολαρτάν να ξεφύγει, να κάνει βουτιά άνω των 4 μέτρων και να καρφωθεί με το κεφάλι στο έδαφος. Μάλιστα, ήταν ο δεύτερος θάνατος εργάτη στο ίδιο ναυπηγείο μέσα σε μικρό χρονικό διάστημα.

Στο κατηγορητήριο αναφέρεται συγκεκριμένα ότι οι υπεύθυνοι «δεν είχαν μεριμνήσει ούτε για τα βασικά, όπως άπαντες οι εργαζόμενοι να φέρουν τα παρεχόμενα μέτρα ασφαλείας αυτών, όπως κράνος, ζώνες ασφαλείας»! Ακόμα ότι «στο συγκεκριμένο ικρίωμα όπου εργαζόταν (ο Γκαμπριάν) είχε αφαιρεθεί η απαιτούμενη από τον νόμο κλίμακα ανόδου και καθόδου». Σημειώνεται επίσης ότι ο εργοδότης «με πρόθεση δεν ανήγγειλε» σε Επιθεώρηση Εργασίας, Αστυνομία και ασφαλιστικό οργανισμό, κοινώς απέκρυψε το έγκλημα.

Ολα αυτά γιατί, όπως είχαν καταγγείλει τότε οι συνάδελφοι του σκαλωσατζή, «η δουλειά έπρεπε να γίνει γρήγορα για να φύγει η θαλαμηγός» που ήταν ναυλωμένη και «τα μέτρα προστασίας είναι κόστος και εμπόδιο για τις επενδύσεις, την ανάπτυξη και τα κέρδη τους».

Παρ' όλα αυτά το δικαστήριο έκρινε ότι η υπόθεση θα πρέπει να αναβληθεί για τέταρτη φορά. Και πάλι η δικαιολογία ήταν η απουσία μαρτύρων και ενός από τους συνηγόρους των κατηγορουμένων (Δ. Μπαϊρακτάρης, εργολάβος, Θεμιστοκλής Ψαθάς, τεχνικός Ασφαλείας, Bahadir Karvin, πλοίαρχος της θαλαμηγού και ένας εργοδηγός).

Η ανακοίνωση της αναβολής, όπως ήταν αναμενόμενο, προκάλεσε τις διαμαρτυρίες των εκπροσώπων από τη διοίκηση του Συνδικάτου Μετάλλου Αττικής και Ναυπηγοεπισκευαστικής Βιομηχανίας που ήταν εκεί, αλλά και εκπροσώπων άλλων σωματείων που είχαν έρθει να συμπαρασταθούν και να απαιτήσουν την παραδειγματική τιμωρία των υπευθύνων. «Δηλαδή, πείτε μας, πότε μπορεί να δικαιωθεί ένας νεκρός εργαζόμενος και η οικογένειά του; Και πόσα χρόνια πρέπει να περάσουν;», επισήμανε ο πρόεδρος του Συνδικάτου Μετάλλου, Σωτήρης Πουλικόγιαννης. Ενώ άλλοι εργαζόμενοι σχολίαζαν για το πότε θα γίνει η δίκη για τον Γιάννη Νομικό, τον 47χρονο που έχασε την περασμένη βδομάδα τη ζωή του στη Ζώνη και ότι «αυτή είναι η Δικαιοσύνη σας. Κομμένη και ραμμένη στα μέτρα των εργοδοτών».

Η νέα δίκη ορίστηκε για τις 18 Σεπτέμβρη, όπου, όπως προειδοποίησε ο Σ. Πουλικόγιαννης, θα είναι μέρα μεγάλης αγωνιστικής κινητοποίησης.

«Τρεις μήνες μετά το έγκλημα στα Τέμπη και τα πράγματα στον σιδηρόδρομο όχι μόνο παραμένουν ίδια, αλλά χειροτερεύουν», διαπιστώνει η ΔΕΣΚ Σιδηροδρομικών. «Συνεχείς βλάβες στο δίκτυο, βλάβες στο τροχαίο υλικό, καθυστερήσεις δρομολογίων. Οι εργαζόμενοι ξανά στην υπερεργασία. Οι απόλυτα αναγκαίες προσλήψεις μόνιμου προσωπικού "καίγονται" και στον βωμό της πολιτικής εκμετάλλευσης μπροστά στις εκλογές. Κρατούν σε ομηρία χιλιάδες οικογένειες, κάνοντας άγνωστο ακόμα πότε αυτές θα υλοποιηθούν. Αντ' αυτών, τα μπλοκάκια πάλι στο προσκήνιο ως λύση. Ενώ έχει ψηφιστεί στη Βουλή η επιστροφή των απολυμένων Φυλάκων Ισόπεδων Διαβάσεων (ΦΙΔ) με έναν απαράδεκτο και αδικαιολόγητο τρόπο αυτή ακόμη εκκρεμεί», αναφέρει η ΔΕΣΚ.

Στο φόντο αυτό, καταγράφει τις τελευταίες μέρες έναν εκτροχιασμό στο Ρουφ και ένα εργατικό «ατύχημα» στο μηχανοστάσιο Θεσσαλονίκης. «Οι αιτίες που δημιούργησαν και τα δύο αυτά πρόσφατα ατυχήματα είναι ίδιες με τις αιτίες που οδήγησαν στο "προδιαγεγραμμένο" έγκλημα στα Τέμπη, άρα και αυτά ήταν "προδιαγεγραμμένα", όπως "προδιαγεγραμμένα" είναι και αυτά που θα ακολουθήσουν», σημειώνει.

Η ΔΕΣΚ επισημαίνει τις ευθύνες των κυβερνήσεων που φροντίζουν μόνο για την εξασφάλιση της κερδοφορίας των σιδηροδρομικών επιχειρήσεων και βάζουν στο ζύγι «κόστους - οφέλους» τις ζωές των εργαζομένων και των επιβατών. Παράλληλα, στηλιτεύει τη στάση των συνδικαλιστικών πλειοψηφιών των Σωματείων και της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Σιδηροδρομικών, που αποδεικνύονται πρόθυμες να βάλουν πλάτη σε αυτή την πολιτική.

Συγκεκριμένα, η ΔΕΣΚ στηλιτεύει την απόφαση της ηγεσίας της Πανελλήνιας Ενωσης Προσωπικού Ελξης (ΠΕΠΕ) να πάρει πίσω την 24ωρη απεργία που είχε προκηρύξει, επιλέγοντας «να εξαγοράσει την ασφάλεια των μηχανοδηγών, των συνοδών και των επιβατών με ένα bonus». «Δεν γίνεται από τη μια να αναγνωρίζουμε ότι η υπερεργασία είναι από τους βασικούς παράγοντες που συμβάλλουν σε ένα ατύχημα κι από την άλλη να κάνουμε συμφωνία με τον εργοδότη για πριμ στις μη εκτελεσμένες ημέρες ανάπαυσης», ξεκαθαρίζει η ΔΕΣΚ. Οπως εξηγεί, το ζήτημα είναι να γίνουν προσλήψεις και να σταματήσει η εντατικοποίηση και όχι να παίρνουν οι μηχανοδηγοί ένα πριμ για να δουλεύουν όλο τον μήνα με 2-3 ρεπό.

«Μπορούμε να βγάλουμε συμπεράσματα από τους αγώνες που δώσαμε όλο το προηγούμενο διάστημα για μέτρα ασφάλειας», τονίζει η ΔΕΣΚ και καλεί σε οργανωμένη συλλογική διεκδίκηση, για τα μέτρα ασφάλειας στον σιδηρόδρομο και τα δικαιώματα των εργαζομένων σε αυτόν.