Από προηγούμενη αιμοδοσία που οργάνωσε η ΚΝΕ

Η αιμοδοσία θα πραγματοποιηθεί στο κτίριο της Κομματικής Οργάνωσης Αττικής του ΚΚΕ (Αχαρνών 241), από τις 10 π.μ. έως τις 4 μ.μ.

Στο κάλεσμά τους οι Οργανώσεις του Κόμματος και της ΚΝΕ σημειώνουν:

«Εδώ και μήνες, οι περίπου 700 πάσχοντες με μεσογειακή αναιμία - παιδιά και ενήλικες - στο Παίδων "Αγ. Σοφία" υπόκεινται σε εγκληματική για την υγεία τους υπομετάγγιση. Τα στοιχεία μιλάνε από μόνα τους: Από τις 36.000 μονάδες αίματος που χρειάζονται ετησίως, δεν εξασφαλίζονται ούτε οι μισές. Μεταγγίσεις ασθενών αναβάλλονται ή ακυρώνονται, παιδιά λαμβάνουν το 1/3 της ποσότητας αίματος που έχουν ανάγκη, συγγενείς ασθενών αναζητούν μόνοι τους αιμοδότες ακόμα και επί πληρωμή.

Με λίγα λόγια: Οι ασθενείς στερούνται την κύρια θεραπεία του νοσήματός τους, αφού οι μεταγγίσεις - με βάση τα επιστημονικά πρωτόκολλα - είναι προϋπόθεση για να έχουν φυσιολογική ανάπτυξη, να ελαχιστοποιούνται οι οστικές αλλοιώσεις, να αποφεύγονται σοβαρές επιπλοκές στην υγεία τους. Υπομετάγγιση για ένα παιδί με μεσογειακή αναιμία σημαίνει ότι καταπονεί χρονίως τον οργανισμό του, δεν αναπτύσσεται ομαλά, ζει με πόνους, με ένα σταθερό αίσθημα αδυναμίας που δεν του επιτρέπει να παίξει, να αθληθεί, να παρακολουθήσει το σχολείο και τις δραστηριότητές του μαζί με τους συνομηλίκους του.

Αντίστοιχα, η δεύτερη αναγκαία για τη ζωή αυτών των ασθενών θεραπεία, η καθημερινή αποσιδήρωση, αποδεικνύεται ένας ακόμα γολγοθάς, με τους ανασφάλιστους ασθενείς να καλούνται να πληρώσουν το υπέρογκο κόστος των αναλώσιμων υλικών.

Είναι η εγκληματική πολιτική που εφαρμόζει η κυβέρνηση της ΝΔ, όπως και οι προηγούμενες. Η πολιτική της εμπορευματοποίησης της Υγείας, της υποχρηματοδότησης και υποστελέχωσης, που μετράει τις ανθρώπινες ζωές ως κόστος!

Το πρόβλημα των υπομεταγγίσεων δεν είναι "κεραυνός εν αιθρία". Δεν έχει αναπτυχθεί με αποκλειστική χρηματοδότηση από τον κρατικό προϋπολογισμό ο απαιτούμενος αριθμός υποδομών, μονάδων αιμοδοσίας τμημάτων μεσογειακής αναιμίας, για να καλύπτεται το σύνολο των αναγκών πανελλαδικά. Ακόμα και τα υπάρχοντα τμήματα παραμένουν βαριά υποστελεχωμένα, με κατάκοπο προσωπικό. Συνταξιοδοτούνται έμπειροι γιατροί, χωρίς να μεταλαμπαδεύεται η πολύτιμη επιστημονική εμπειρία και γνώση που έχουν αποκτήσει όσα χρόνια εργάζονται στο δημόσιο σύστημα Υγείας σε νέους συναδέλφους, αφού οι προσλήψεις νέων γιατρών γίνονται με το σταγονόμετρο. Την ίδια στιγμή κλείνουν ή κινδυνεύουν να κλείσουν ακόμα και εξειδικευμένα τμήματα, όπως το τμήμα πήξης και η μονάδα πρόληψης μεσογειακής αναιμίας του Βενιζέλειου Νοσοκομείου Κρήτης, τμήματα μοναδικά στην Κρήτη, για να παραδοθούν τελικά στα χέρια των ιδιωτών.

Αυτές τις εγκληματικές τους ευθύνες θέλουν να κρύψουν, μεταφέροντας στους ασθενείς και στους συγγενείς τους την "ατομική ευθύνη", την αγωνία να εξασφαλίζουν το αναγκαίο αίμα για τη ζωή και την υγεία τους! Η πραγματικότητα είναι ότι η εθελοντική αιμοδοσία, η διάθεση για προσφορά του λαού μας, χιλιάδων ανώνυμων εθελοντών, προσκρούει στην έλλειψη σχεδιασμένης, συστηματικής προβολής με ευθύνη του κράτους της αξίας της εθελοντικής αιμοδοσίας ιδιαίτερα στους νέους, στην έλλειψη των αναγκαίων δημόσιων υποδομών, με επαρκή στελέχωση και σύγχρονο εξοπλισμό για να εξασφαλιστεί η αυτάρκεια της χώρας μας σε αίμα. Χαρακτηριστικά, στο τμήμα αιμοδοσίας του Παίδων "Αγία Σοφία" αυτή τη στιγμή έχουν μείνει 4 γιατροί επιφορτισμένοι με τις ανάγκες για τις εξωτερικές αιμοληψίες, για αιμοληψίες στην αίθουσα του νοσοκομείου και για το εργαστηριακό κομμάτι του τμήματος. Οι εξωστρεφείς δράσεις αιμοδοσίας γίνονται όλο και πιο δύσκολες, αφού το κατάλληλο όχημα μεταφοράς είναι αφοπλισμένο λόγω βλάβης. Αντίστοιχη είναι η υποστελέχωση στο Τμήμα Μεσογειακής Αναιμίας, με το λιγοστό προσωπικό να κάνει μαραθώνιο για να ανταποκριθεί στις περισσότερες από 80 μεταγγίσεις την ημέρα.

Η πρωτοβουλία οργάνωσης ημέρας εθελοντικής αιμοδοσίας, σε αυτό το πλαίσιο, αποτελεί και έμπρακτη στήριξη στα αιτήματα των εργαζομένων του νοσοκομείου, των ασθενών και των συγγενών τους, για:

• Πλήρη στελέχωση των τμημάτων αιμοδοσίας και μεσογειακής αναιμίας με ιατρονοσηλευτικό προσωπικό και βοηθητικό προσωπικό με βάση τις ανάγκες.
• Πλήρη λειτουργία όλου του απαραίτητου εξοπλισμού, αντικατάσταση του οχήματος μεταφοράς προσωπικού και υλικών για τις αιμοληψίες εκτός νοσοκομείου με ασφάλεια.
• Συστηματική προβολή, με ευθύνη του κράτους, της αξίας της εθελοντικής αιμοδοσίας ιδιαίτερα στους νέους. Χρηματοδότηση από τον κρατικό προϋπολογισμό της ανάπτυξης δημόσιων υποδομών, με επαρκή στελέχωση και σύγχρονο εξοπλισμό.
• Να εξασφαλιστεί η δωρεάν κάλυψη των ανασφάλιστων σε αναλώσιμα, φάρμακα κ.λπ.
• Αμεσες προσλήψεις μόνιμου ιατρικού και νοσηλευτικού προσωπικού στα νοσοκομεία ενηλίκων ανά περιοχή, ώστε να ενισχυθούν όπου υπάρχουν και να δημιουργηθούν όπου δεν υπάρχουν μονάδες μεσογειακής αναιμίας, για να σταματήσει η ταλαιπωρία των πασχόντων!
• Αύξηση της κρατικής χρηματοδότησης του Νοσοκομείου Παίδων "Η Αγία Σοφία" στο ύψος των αναγκών για την απρόσκοπτη και πλήρη λειτουργία όλων των τμημάτων του».

«Το αίμα είναι το φάρμακό μας! Στη μεσογειακή αναιμία δεν παράγουμε ερυθρά αιμοσφαίρια. Χρειαζόμαστε αίμα ώστε να οξυγονώνεται το σώμα και τα όργανά μας σωστά. Χωρίς αυτό, είμαστε χαμένοι. Θυμάμαι τους γονείς μου, όταν ήμουν μικρή, που μου έλεγαν ότι αν ακολουθώ τις επιταγές των γιατρών, είμαι τυπική στη θεραπεία μου και δεν παραλείπω μεταγγίσεις, θα ζήσω μία πολύ φυσιολογική ζωή. Η τεχνολογία έχει προχωρήσει και θα ζήσω να γεράσω. Επρεπε να φτάσω 29 για να συνειδητοποιήσω ότι το ίδιο σύστημα που ανέλαβε την περίθαλψή μου, να με φροντίσει, είναι αυτό που με βλάπτει και επιδεινώνει την υγεία μου. Αυτό δεν μπορώ να το δεχτώ».

Τα παραπάνω ειπώθηκαν από την Μυρσίνη κατά τη διάρκεια συνέντευξης Τύπου που έδωσαν πριν λίγες μέρες πάσχοντες και οι οικογένειές τους στο Παίδων «Αγία Σοφία», καταγγέλλοντας την πολύμηνη υπομετάγγισή τους, τις διαχρονικές ελλείψεις αίματος και την τραγική υποστελέχωση του νοσοκομείου. Τα όσα ζουν και περιέγραψαν αποτελούν «γροθιά στο στομάχι» για την κατάσταση που βιώνουν, ως αποτέλεσμα της κρατικής αδιαφορίας.

«Ενας άνθρωπος που χρειάζεται αίμα και δεν το βρίσκει είναι σαν να του πιέζεις ένα μαξιλάρι στη μύτη και το στόμα, του κόβεις το οξυγόνο. Από τη μία εδώ να χρειάζονται αίμα και λίγα χιλιόμετρα πιο κάτω χύνεται το αίμα χιλιάδων παιδιών, διότι ο ιμπεριαλισμός έχει ξεπεράσει και τον ίδιο του τον εαυτό», επεσήμανε χαρακτηριστικά εκ μέρους της ΟΕΝΓΕ ο Γ. Γαλανόπουλος.

«Είναι απαράδεκτο τα επιστημονικά κριτήρια της μετάγγισης να είναι η διαθεσιμότητα σε αίμα, αντί για την ασφάλεια του ασθενούς», συμπλήρωσε εκ μέρους της ΕΙΝΑΠ η Γ. Φιλίππα.

Στη χώρα μας υπάρχουν περίπου 4.000 πάσχοντες από μεσογειακή αναιμία (ΜΑ), εκ των οποίων οι 2.500 είναι τακτικά μεταγγιζόμενοι. Οι 1.500 εξυπηρετούνται σε 7 μονάδες ΜΑ της Αττικής και απ' αυτούς τουλάχιστον οι 800 (μωρά, παιδιά, έφηβοι, ενήλικες) μεταγγίζονται στο Νοσοκομείο Παίδων «Αγία Σοφία». Για να καλυφθούν οι ανάγκες στο νοσοκομείο απαιτούνται περίπου 45.000 μονάδες αίματος ετησίως, και άλλες 15.000 μονάδες για τις ανάγκες των υπόλοιπων ασθενών (καθώς εξυπηρετείται και το Παιδοογκολογικό Τμήμα του νοσοκομείου). Σε πανελλαδική βάση, λοιπόν, η μεσογειακή αναιμία απορροφά περίπου 130.000 μονάδες αίματος τον χρόνο. Ενας ενήλικας χρήζει περίπου 2 μεταγγίσεων τον μήνα (ανά 15 μέρες - ποσότητα περίπου 500 με 550 ml), καθότι από μόνος του δεν μπορεί να παράγει αιμοσφαιρίνη.

Στις υπομεταγγίσεις, όμως, οι πάσχοντες λαμβάνουν μία φιάλη αντί για δύο ή τρεις τη βδομάδα ή ανά 8-11 μέρες. Αυτό εγκυμονεί κινδύνους να αναπτυχθούν κι άλλα προβλήματα υγείας, όπως οστικές αλλοιώσεις, καρδιολογικά, συχνότερες επισκέψεις στο νοσοκομείο, εκπτώσεις στην ποιότητα ζωής, αδυναμία και κόπωση να αντεπεξέλθουν σε σπουδές, εργασία κ.λπ.

Το Τμήμα Μεσογειακής Αναιμίας στο Παίδων αποτελείται από δύο κλινικές: Την κρατική, όπου από τις 6 οργανικές θέσεις είναι καλυμμένες οι 4, μαζί με την διευθύντρια, που θα συνταξιοδοτηθεί σε έναν χρόνο και έχει στην ευθύνη της πάνω από 350 πάσχοντες. Και την πανεπιστημιακή κλινική, όπου υπηρετούν μόνο 2 επιμελητές και μία επικουρική γιατρός, οι οποίοι καλούνται κάποιες μέρες να κάνουν μέχρι και 80 μεταγγίσεις, συνεπώς δεν προλαβαίνουν να πάρουν σωστό ιστορικό από τους πάσχοντες και να κάνουν ολοκληρωμένη κλινική εξέταση.