Η κυβέρνηση εμφανίζει μια αύξηση στα σχετικά κονδύλια κατά 4,5% (+250 εκατ. ευρώ) που, από τη μία, αφορά κάλυψη απλήρωτων χρεών προηγούμενων χρόνων και, από την άλλη, ακόμα κι αν δοθούν δεν πρόκειται να καλύψουν την υποχρηματοδότηση διαρκείας και τις τεράστιες ελλείψεις σε υποδομές, προσωπικό, εξοπλισμό κ.λπ., πόσο μάλλον τις διευρυμένες λαϊκές ανάγκες.

Επίσης, προβλέπονται από το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων 322 εκατ. ευρώ που κατευθύνονται στη χρηματοδότηση αποσπασματικών και ληξιπρόθεσμων προγραμμάτων πρόληψης, στη λογική των «ελαχίστων παροχών και για λίγο», στη ροή χρήματος προς τους φαρμακοβιομήχανους και μερικά σοβαντίσματα σε ΚΥ.

Χαρακτηριστικό είναι ότι το κράτος συμμετέχει στη χρηματοδότηση της Υγείας μόλις κατά 30,4%, ενώ οι ιδιωτικές δαπάνες, δηλαδή η τσέπη του λαού, κατά 69,6% (άμεσα κατά 37,8% και μέσω των ασφαλιστικών εισφορών κατά 31,8%).

Παράλληλα, η κυβέρνηση προβλέπει για μια ακόμα φορά τις περίφημες «6.500 προσλήψεις», που αν και εφόσον γίνουν, απλά θα προσθέσουν 408 άτομα στο σύστημα Υγείας, παίρνοντας υπόψη τις χιλιάδες αποχωρήσεις που ήδη έχουν γίνει. Χώρια που ένα μεγάλο μέρος των 6.500 προσλήψεων θα είναι οι «επικουρικοί» που ήδη υπηρετούν, δηλαδή πρόκειται στην ουσία για αλλαγή των εργασιακών σχέσεων και όχι πρόσθετο προσωπικό στις δημόσιες μονάδες Υγείας.

Σε σχέση με τη φαρμακευτική δαπάνη προβλέπεται νέα μεγέθυνση της οικονομικής αιμορραγίας των ασθενών αφού θα κληθούν να χρηματοδοτήσουν τα λεγόμενα «καινοτόμα» φάρμακα, προκαλώντας αύξηση της δαπάνης. Χαρακτηριστικό της πορείας που έχει πάρει αυτή η δαπάνη για τον λαό είναι το ότι μόνο το 2021 οι ασθενείς πλήρωσαν από την τσέπη τους 1,6 δισ. ευρώ.

Ο ταξικός αντιλαϊκός προσανατολισμός της κυβέρνησης φαίνεται και από το στοιχείο του κρατικού προϋπολογισμού που ενώ για τους ασθενείς προοιωνίζεται περαιτέρω επιβάρυνση, για τους φαρμακοβιομήχανους προβλέπεται «τζάμπα χρήμα» για επενδύσεις στην έρευνα και ανάπτυξη μέσω της απαλλαγής τους από το clawback και το rebate. Μάλιστα, η «τρύπα» που θα προκύψει στα έσοδα του ΕΟΠΥΥ προβλέπεται να καλυφθεί σε ένα μέρος από τον κρατικό προϋπολογισμό.

Ετσι, η κυβέρνηση προχωρά σε μείωση της κρατικής χρηματοδότησης κατά 152 εκατ. ευρώ, επικαλούμενη προκλητικά την «επάρκεια των εσόδων των ασφαλιστικών ταμείων για την κάλυψη των υποχρεώσεών τους». Ομως δεν λέει κουβέντα «για την επάρκεια των συντάξεων», που το 2024 θα χάσουν κι άλλη από την αγοραστική τους δύναμη, αφού η ονομαστική αύξηση μόλις κατά 3% υπολείπεται κατά πολύ του πραγματικού πληθωρισμού και ειδικά στα τρόφιμα, όπου κινείται σε διψήφια ποσοστά. Μάλιστα, την ελάχιστη αυτή αύξηση δεν θα λάβουν περίπου 750.000 συνταξιούχοι, δηλαδή το 30% του συνόλου τους, οι οποίοι θα πρέπει να αρκεστούν σε ένα εφάπαξ ...γιορτινό επίδομα 100 έως 200 ευρώ.

Επιπλέον, πέραν της φορολογίας και του πραγματικού πληθωρισμού, οι συνταξιούχοι για άλλη μια φορά θα καταβάλουν το χαράτσι της «εισφοράς αλληλεγγύης» προς το ΑΚΑΓΕ, που το 2024 θα ανέλθει σε 555 εκατ. ευρώ, ενώ καμία αύξηση δεν θα υπάρξει στις επικουρικές συντάξεις. Την ίδια στιγμή βέβαια οι ληξιπρόθεσμες οφειλές της κυβέρνησης προς τους συνταξιούχους για συντάξεις και εφάπαξ τον Σεπτέμβρη του 2023 ανέρχονταν σε 545 εκατ. ευρώ, εξαιτίας της χρόνιας καθυστέρησης απόδοσης των συντάξεων, παρά τους ισχυρισμούς περί επιτάχυνσης των διαδικασιών.

Στον αντίποδα, η κυβέρνηση αποδεικνύεται αρκετά γαλαντόμα προς τις επιχειρήσεις, αφού η μείωση κατά 3 μονάδες των ασφαλιστικών εισφορών (απαλλαγή που κυρίως καρπώνονται αυτές) θα κοστίσει στον προϋπολογισμό το 2024, δηλαδή στους φορολογούμενους, το ποσό των 871 εκατ. ευρώ, ποσό διπλάσιο από τη δαπάνη που προκαλεί η αύξηση των συντάξεων κατά 3% και η οποία ανέρχεται σε 430 εκατ. ευρώ!

Μειωμένη θα είναι η επιχορήγηση του κρατικού προϋπολογισμού και προς τη ΔΥΠΑ (πρώην ΟΑΕΔ), κατά 100 εκατ. ευρώ, 934 εκατ. ευρώ το 2024 από 1,034 δισ. φέτος. Ετσι, για άλλη μια χρονιά η κυβέρνηση επιφυλάσσει σκληρή πολιτική απέναντι στους ανέργους, με τη δαπάνη που πάει για τα επιδόματα ανεργίας να μένει περίπου σταθερή, στα 1,675 δισ. ευρώ του χρόνου, από 1,634 δισ. φέτος. Ποσό που αντιστοιχεί στο 49% των συνολικών δαπανών του Οργανισμού, ενώ για τα «προγράμματα απασχόλησης» - που καταλήγουν και πάλι στις επιχειρήσεις - θα κατευθυνθούν 620 εκατ. ευρώ.

Χωρίς αντίκρισμα αποδεικνύονται με βάση τον κρατικό προϋπολογισμό όσα καιρό τώρα διακινούσε η κυβέρνηση με την προπαγάνδα της για «αυξήσεις στους μισθούς των εργαζομένων στο Δημόσιο».

Οσον αφορά τους μισθούς στο Δημόσιο, με βάση το σχέδιο του προϋπολογισμού οι αυξήσεις που θα δοθούν το 2024, μετά από 14 χρόνια και αφού είχαν επιβληθεί οι δραματικές περικοπές, ανέρχονται σε 689 εκατ. ευρώ. Ετσι, η συνολική δαπάνη το 2024 για τους μισθούς στο Δημόσιο θα ανέλθει σε 14,834 δισ., από 14,145 δισ. ευρώ φέτος. Μιλάμε λοιπόν για μια «αύξηση» της τάξης του 4,87%, κάτι που ουσιαστικά προδιαγράφει παράταση του «παγώματος» των μισθών στα ίδια απαράδεκτα επίπεδα που έχουν διαμορφωθεί εδώ και χρόνια, λαμβάνοντας υπόψη και τον πληθωρισμό.

Υπενθυμίζεται ότι η μείωση του ονομαστικού μέσου μεικτού μισθού των δημοσίων υπαλλήλων την περίοδο 2008 - 2020 έφτασε το 25,6%. Το 2010 κάτω από 900 ευρώ μισθό είχε το 12% των υπαλλήλων, ενώ 10 χρόνια μετά, το ποσοστό έφτασε το 20%. Μεταξύ 900 και 1.000 ευρώ μισθό είχε το 6%, ποσοστό που έφτασε το 10% σε μια δεκαετία, ενώ αν πάμε στους μισθούς πάνω από 1.600 ευρώ, το ποσοστό έπεσε από το 15% στο 6%.