Αγωνία εκφράζουν οι παρεμβάσεις της κυβέρνησης, στην κατεύθυνση υποβάθμισης της σημασίας, που έχει για τις γυναίκες το Προεδρικό Διάταγμα που ορίζει την «ίση μεταχείριση» ανδρών και γυναικών στα επαγγελματικά συστήματα ασφάλισης, με εμφανή κίνδυνο την αύξηση της ηλικίας συνταξιοδότησης των γυναικών κατά 5 τουλάχιστον χρόνια. Η αγωνία αυτή είναι δικαιολογημένη, καθώς ένας νέος κύκλος αντιδράσεων των εργαζομένων θα ανέτρεπε τη διαδικασία υλοποίησης της αντιασφαλιστικής της πολιτικής, η οποία βρίσκεται σε εξέλιξη το καλοκαίρι με τη συναίνεση της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ.

Χτες, σε δηλώσεις του στην εφημερίδα «Ελευθεροτυπία», ο υπουργός Εργασίας Τ. Γιαννίτσης υποστήριξε ότι «δεν υπάρχει θέμα αύξησης των ορίων συνταξιοδότησης των γυναικών στα ίδια επίπεδα με των ανδρών σε συστήματα επαγγελματικής ασφάλισης», καθώς και ότι στη χώρα μας «δεν υπάρχει κατηγορία που να αντιστοιχεί στην έκφραση αυτή». Πρόσθεσε ότι «το ΠΔ απλώς αναπαράγει το κείμενο της οδηγίας», υποβαθμίζοντας τη σημασία του.

Ωστόσο, ο υπουργός Εργασίας και κατ' επέκταση η κυβέρνηση, συνειδητά, αποφεύγουν να αναφερθούν σε ορισμένα σημεία, που ανατρέπουν δραματικά το καθησυχαστικό κλίμα που προσπαθούν να καλλιεργήσουν, με τη συνδρομή, μάλιστα, των πλειοψηφιών σε ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ.

Συγκεκριμένα:

- Αφορμή για την έκδοση του Προεδρικού Διατάγματος στάθηκε απόφαση του Δικαστηρίου των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων, το οποίο θεωρεί ότι το Ταμείο των Εργαζομένων στη ΔΕΗ υπάγεται στα επαγγελματικά συστήματα ασφάλισης, καθώς η απόφασή του αφορά υπόθεση ενός συνταξιούχου της ΔΕΗ.

- Η κυβέρνηση απέφυγε να ορίσει στο Προεδρικό Διάταγμα ποια Ταμεία θεωρούνται, και ποια όχι, επαγγελματικά. Οι όποιες δηλώσεις έχουν σαφέστατα μικρότερο βάρος από μια ρύθμιση. Με αυτόν τον τρόπο, η κυβέρνηση μπορεί να προχωρήσει στο σαφή προσδιορισμό αυτών των Ταμείων, τη στιγμή που θα κρίνει ως πιο πρόσφορη.

- Με τα μέτρα που κατέθεσε πριν μερικούς μήνες, εκείνα που υποτίθεται ότι «πάγωσαν», η κυβέρνηση προωθούσε την εξίσωση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης μεταξύ ανδρών και γυναικών και μάλιστα προς τα πάνω, κάτι που ισχύει ήδη για τους ασφαλισμένους μετά το 1993. Επομένως, το μέτρο έχει, ήδη, τεθεί από την κυβέρνηση.

- Το ίδιο το ζήτημα της «ίσης μεταχείρισης», τη στιγμή που οι γυναίκες βιώνουν σκληρή και πολύπλευρη ανισότητα, αποφεύγει να το θίξει η κυβέρνηση, καθώς είναι φανερό ότι η όποια ισότητα μπορεί να εξασφαλιστεί μόνο μέσα από την ευνοϊκότερη μεταχείριση των γυναικών σε διάφορους τομείς, ως αντιστάθμισμα, αλλά και αναγνώριση των αυξημένων ευθυνών και του ρόλου τους στην κοινωνία.

Η κατάσταση είναι ακόμη χειρότερη, καθώς η αντιασφαλιστική «φαρέτρα» της κυβέρνησης είναι ανεξάντλητη. Κι αυτό συμβαίνει, επειδή, ταυτόχρονα με την πρόταση για αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης, απεργάζεται παράλληλους μηχανισμούς παράτασης της συνταξιοδότησης, με τον εξαναγκασμό των ίδιων των ασφαλισμένων! Αυτό προτίθεται να το πράξει με την παροχή κινήτρων και αντικινήτρων. Δηλαδή, μηδαμινή σύνταξη κατά τη νόμιμη ηλικία συνταξιοδότησης και αύξησή της μέσω της παράτασης της εργασίας!

Με μια ανακοίνωση - «καταπέλτη», οι Συνεργαζόμενες Ομοσπονδίες Συνταξιούχων ΙΚΑ - ΤΕΒΕ - ΤΣΑ - ΝΑΤ ΕΛΤΑ - ΤΑΕ - Δημοσίου καταγγέλλουν τα σχέδια της κυβέρνησης για αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης των γυναικών. «Την Ευρωπαϊκή Ενωση, με πρόσχημα τα ίσα δικαιώματα ανδρών και γυναικών, την πήρε ο πόνος και, με απόφαση του αρμόδιου κοινοτικού δικαστηρίου, αυξάνει τα όρια ηλικίας συνταξιοδότησης των γυναικών στα ίδια με των ανδρών», σημειώνουν, στην ανακοίνωσή τους, οι οργανώσεις και συνεχίζουν:

«Ετσι η κυβέρνηση με την απόφαση αυτή διευκολύνεται να περάσει και διά του τρόπου αυτού τα αντιασφαλιστικά της μέτρα. Η "ευαίσθητη και δημοκρατική" Ευρωπαϊκή Ενωση των πολυεθνικών "ικανοποίησε" κάποιες γυναικείες οργανώσεις, που έτρεφαν αυταπάτες και ζητούσαν ίσα δικαιώματα ανδρών και γυναικών.

Ομως, η Ευρωπαϊκή Ενωση δεν κάνει τίποτα, για τη δυσμενή και άνιση μεταχείριση των γυναικών στις αποδοχές, καθώς οι γυναίκες κατάντησαν φτηνή εργατική δύναμη, τις πλήττει η ανεργία και είναι χωρίς κοινωνικά δικαιώματα».

Οι οργανώσεις σημειώνουν ότι το πρόβλημα είναι πολιτικό - ταξικό και τονίζουν: «Επιβάλλεται να βγούμε στους δρόμους και να αγωνιστούμε μαζί με το ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα, για να αποτρέψουμε τα αντιασφαλιστικά και αντεργατικά μέτρα της Ευρωπαϊκής Ενωσης, που πρόθυμα εφαρμόζει η ελληνική κυβέρνηση, η οποία χωρίς καθυστέρηση ετοιμάζει ΠΔ για τη ρύθμιση του θέματος».