Ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ υπερασπίστηκε το κολοσσιαίο εξοπλιστικό πρόγραμμα της ΕΕ, εξωραΐζοντάς την με τον ισχυρισμό ότι «πληρώνει όλες τις αποτυχημένες γεωπολιτικές επιλογές των ΗΠΑ», την επικρότησε με τη φράση «Οφείλει η Ευρώπη να πάρει την κατάσταση στα χέρια της και να μην εξαρτάται αποκλειστικά από το ΝΑΤΟ» και πλειοδότησε λέγοντας: «Η Λευκή Βίβλος για την ευρωπαϊκή αμυντική ετοιμότητα του 2030 και το πρόγραμμα "ReArm EU" αποτελούν ανεπαρκή και δειλά βήματα».

Εξήρε το Ευρωκοινοβούλιο, που σε αντίθεση δήθεν με την Κομισιόν «είχε πιο καθαρή στάση αλληλεγγύης και συνέπειας απέναντι στις πραγματικές ανάγκες που έχουν και η Αμυνα και ο σεβασμός στο ευρωπαϊκό κοινωνικό μοντέλο», και ισχυρίστηκε: «Το δίλημμα τώρα που μπαίνει σε πολλά κράτη και από πολλά κόμματα είναι: Αμυνα ή συνοχή; Ασφάλεια ή κοινωνικό κράτος; Το κράτος που παίζει σωστότατα τον ρόλο του είναι αυτό που έχει και σωστή Αμυνα και σοβαρό κοινωνικό κράτος. Είναι αυτό που καλύπτει την ασφάλεια των πολιτών σε θέματα γεωπολιτικών κρίσεων, αλλά καλύπτει και την ασφάλεια των πολιτών στην καθημερινή τους ζωή, στη δημόσια Υγεία, στη δημόσια Παιδεία, στη στεγαστική πολιτική».

Ο Ν. Ανδρουλάκης ζήτησε να υπάρξει ένα ακόμα υπερμνημόνιο, αντίστοιχο με αυτό του Ταμείου Ανάκαμψης, ώστε να μην απογειωθεί το χρέος, αλλά και έναν ορίζοντα για δομή διοίκησης υψηλότερου επιπέδου, που «να συντονίζει ετερογενείς στρατούς και να είναι σε θέση να έχουμε ένα λειτουργικό πανευρωπαϊκό αμυντικό σύστημα. Γιατί - και αυτό είναι ένα πισωγύρισμα, ένα βήμα πίσω από τις θέσεις του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου - υποτιμάται από τις προτάσεις της φον ντερ Λάιεν η ανάγκη πραγματικής ύπαρξης ευρωστρατού».

Στο ίδιο μήκος κύματος ο Σ. Φάμελλος ξεκίνησε την ομιλία του με το ...κρίσιμο ερώτημα «πόσο γρήγορα θα υπάρχει πολιτική αλλαγή στην Ελλάδα», εννοώντας εναλλαγή στην αστική διαχείριση, αφού - όπως είπε - η παρούσα κυβέρνηση δεν μπορεί να εξυπηρετήσει τα συμφέροντα της χώρας, εννοώντας τα συμφέροντα της αστικής τάξης.

Υπερασπίστηκε τη θέση ότι «η Ελλάδα πρέπει να πρωτοστατήσει στο εγχείρημα για την ευρωπαϊκή στρατηγική αυτονομία και στη χειραφέτηση της ΕΕ από το ΝΑΤΟ, με τη συγκρότηση κοινής εξωτερικής πολιτικής και κοινής πολιτικής άμυνας και ασφάλειας, με στόχους και προτεραιότητες», αλλά και κρίσιμες επιλογές του ΣΥΡΙΖΑ, όπως ήταν η ευρωατλαντικής κοπής Συμφωνία των Πρεσπών.

Πρόσαψε στην κυβέρνηση «θολή και επικίνδυνη εξωτερική πολιτική "ΙΧ"», που αφήνει επικίνδυνη παρακαταθήκη στην εξωτερική πολιτική. Για το «ReArm EU» ανέφερε ότι «δημιουργεί ελλείμματα και στο εθνικό επίπεδο, γιατί δεν περιλαμβάνει και στρατηγική για την Ελληνική Αμυντική Βιομηχανία, επειδή αφήνετε άλλα κράτη να ωφελούνται», επί της ουσίας ωστόσο συγκατάνευσε, λέγοντας ότι «η έμφαση στην ευρωπαϊκή άμυνα (...) φαίνεται λογική μπροστά στα αδιέξοδα που η Ευρώπη δημιούργησε (...) Δεν είμαστε κατά των εξοπλισμών. Το έχουμε αποδείξει και με την ψήφο μας».

Σχεδόν απ' όλα είχε η ομιλία της Ζωής Κωνσταντοπούλου, αλλά δεν ψέλλισε λέξη για τους σχεδιασμούς της ΕΕ και του ΝΑΤΟ. Ετσι, ενώ κατέκρινε τον Κυρ. Μητσοτάκη ότι βλέπει «λεφτά και όχι ανθρώπους», και η ίδια κάνει πως δεν βλέπει ότι πίσω από εξοπλιστικά προγράμματα κρύβεται η ίδια πολιτική προώθησης των στρατηγικών στόχων του κεφαλαίου, των κατευθύνσεων της ΕΕ και των σχεδιασμών του ΝΑΤΟ.

Μόνο παράξενη δεν είναι η αφωνία της Πλεύσης Ελευθερίας ιδιαίτερα για τα πολεμοκάπηλα σχέδια της ΕΕ, αφού όπως και τα άλλα κόμματα της βολικής αντιπολίτευσης δεν αμφισβητεί την ουσία τους, ούτε την εφαρμογή τους στην Ελλάδα για τις ανάγκες του εγχώριου κεφαλαίου. Ασε που αυτά χαλάνε το χιλιοειπωμένο αφήγημα για την «καλή» ΕΕ, που εγγυάται τάχα δικαιοσύνη για όλους.

Θυμήθηκε την περίοδο που πρωτοστάτησε στο «ξέπλυμα» του χρέους για λογαριασμό του κεφαλαίου και απομονώνοντας μόνο ένα μέρος του, σημείωσε ότι 40 δισ. αφορούσαν «αχρείαστες και επιλήψιμες» αμυντικές δαπάνες. Στο ίδιο μήκος κύματος, ανέφερε ότι τους εξοπλισμούς συνοδεύει η διαφθορά. Δεν μας ενημέρωσε, βέβαια, ποιες πολεμικές δαπάνες θεωρούνται «χρήσιμες» στο πλαίσιο του συστήματος που και η ίδια υπηρετεί, ούτε σε ποιον τομέα δεν ξεδιπλώνεται πλάι στο κυνήγι του καπιταλιστικού κέρδους η διαφθορά. Σίγουρα πάντως όχι στην ΕΕ, την οποία προβάλλει ως πρότυπο, όπου τα λόμπι «λύνουν και δένουν» σε όλα τα θέματα σε βάρος των λαών.

Με τις γνωστές λαϊκίστικες κορόνες ο πρόεδρος της Ελληνικής Λύσης Κυρ. Βελόπουλος, δείχνοντας ότι είναι ταγμένος στο πλευρό των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων, είπε πως «η Ελλάδα μπορεί να γίνει η γέφυρα μεταξύ Αμερικής και Ρωσίας, Τραμπ και Πούτιν. Για εμάς εχθρός είναι μόνο ένας. Είναι η Τουρκία και κανείς άλλος. Ούτε οι ΗΠΑ, ούτε η Ρωσία». Κατηγόρησε τη ΝΔ ότι τάχθηκε κατά του Τραμπ προεκλογικά και ρώτησε τον πρωθυπουργό αν «η Τουρκία εντάσσεται στο όφελος των εθνικών συμφερόντων (...) γιατί διά της πλαγίας θα μπει στα οπλικά συστήματα στην Ευρώπη». Υποστήριξε δε ότι η Ελληνική Λύση έχει καταθέσει συγκεκριμένες προτάσεις για τα εξοπλιστικά, και συμπλήρωσε ότι «η Ελλάς χρειάζεται drones που να φέρουν πυραυλικά συστήματα επάνω».

Τα επικίνδυνα σχέδια της κυβέρνησης τα στήριξαν και τα ακροδεξιά, αντιδραστικά, φασιστικά μορφώματα της «Νίκης» και των «Σπαρτιατών», μέσα από τις τοποθετήσεις των αρχηγών τους στη Βουλή. «Το λέμε καθαρά: Στηρίζουμε την πρωτοβουλία. Οχι γιατί μας το υπαγορεύει κάποιος από τις Βρυξέλλες, αλλά γιατί η πατρίδα μας προηγείται», είπε το φασιστοειδές Στίγκας, επιβεβαιώνοντας ότι το μόρφωμά του παίζει τον ρόλο του δεκανικιού της ΝΔ. Ο δε Νατσιός της «Νίκης» τάχθηκε υπέρ της υλοποίησης προγραμμάτων εξοπλισμών - για την οποία το κόμμα του «συμμερίζεται την πρόθεσή σας», όπως είπε - και πρότεινε τη δημιουργία υφυπουργείου Αμυντικής Βιομηχανίας.