Eurokinissi

Αναφέρθηκε συγκεκριμένα σε ένα 12ετές πρόγραμμα εξοπλισμών κόστους 25 δισ. ευρώ, το οποίο θα παρουσιάσει αναλυτικά τις επόμενες μέρες ο υπουργός Αμυνας στην Επιτροπή Εξοπλισμών της Βουλής, ενώ έταξε στους ντόπιους επιχειρηματικούς ομίλους «συμμετοχή» στα προγράμματα.

Για να το δικαιολογήσει ως ανάγκη, μίλησε για «έναν κόσμο ο οποίος αλλάζει με απρόβλεπτους ρυθμούς» και όπου «η σημασία των ισχυρών Ενόπλων Δυνάμεων είναι κάτι παραπάνω από προφανής», ενώ την ίδια ώρα, δείχνοντας ότι μπίζνες και πολεμική προπαρασκευή πάνε μαζί, επέμεινε ότι χωρίς «ασφάλεια» δεν υπάρχουν οι προϋποθέσεις «για να αναπτυχθεί η οικονομία», αφού «εάν δεν υπάρχει προστασία από εξωτερικές απειλές, δεν υπάρχει βιώσιμη ανάπτυξη, επενδύσεις» και «ποιος θα πάρει το ρίσκο να επιχειρήσει σε ένα κράτος του οποίου η κυριαρχία δεν είναι άτρωτη;».

Από την άλλη, επιβεβαιώνοντας ότι φέρνουν νέο γύρο ξεζουμίσματος του λαού για τους εξοπλισμούς του κεφαλαίου, επέμεινε για «ανθεκτικά δημόσια ταμεία» και «δημοσιονομική ευρωστία». Εστιάζοντας άλλωστε στην ενεργοποίηση της περιλάλητης ρήτρας διαφυγής, «ενός εργαλείου δηλαδή που δίνει στην ελληνική κυβέρνηση πρόσθετο δημοσιονομικό χώρο να ενισχύσει τις επενδύσεις στην άμυνα» όπως είπε, έσπευσε να υπογραμμίσει ότι «αυτή η δημοσιονομική ευελιξία σε καμία περίπτωση δεν πρέπει και δεν θα γίνει αφορμή για υπερβολές», καθώς «οι αγορές μας παρακολουθούν και μας κρίνουν».

Στο μεταξύ, το κοντέρ της υποκρισίας χτύπησε «κόκκινο» όταν για να δικαιολογήσει τους εξοπλισμούς κατέφυγε σε επιχειρήματα για «πολέμους οι οποίοι πλέον αμφισβητούν σύνορα και Διεθνές Δίκαιο». Κι αυτό ενώ μόλις την Κυριακή χαριεντιζόταν με τον καταζητούμενο από το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο εγκληματία πολέμου Νετανιάχου.

Η υποκρισία βάρεσε ταβάνι και όταν ισχυρίστηκε ότι έχουν «φιλοδοξίες» «όχι επιθετικές αλλά σταθερά αποτρεπτικές», την ίδια ώρα που στο πλαίσιο των επιχειρήσεων του ΝΑΤΟ και της ΕΕ στέλνει απανωτά φρεγάτες εναντίον των Χούθι στον Κόλπο του Αντεν, «Patriot» και στελέχη της ελληνικής Πολεμικής Αεροπορίας στη Σαουδική Αραβία, διμοιρία αντιαρματικών σε Battlegroup του ΝΑΤΟ που αναπτύχθηκε στη Βουλγαρία εναντίον της Ρωσίας, Ελληνα ταξίαρχο συν δύο επιτελείς σε διαβούλια στο Λονδίνο με αντικείμενο την ανάπτυξη ευρωπαϊκών δυνάμεων στην Ουκρανία κ.λπ. Και ο ίδιος άλλωστε είπε πως «είμαστε χώρα - μέλος του ΝΑΤΟ, τιμούμε τις συμμαχίες μας», με ό,τι αυτό συνεπάγεται για την εμπλοκή στα αιματοβαμμένα σχέδια των ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ, π.χ. ακόμα και αποστολή Ελλήνων στρατιωτών στο Σαχέλ της Αφρικής, όπως ρητά αναφέρεται στην κατάπτυστη Συμφωνία με το Παρίσι.

Οσον αφορά βέβαια την αξία αυτών των λυκοσυμμαχιών για τα ελληνικά δικαιώματα, την ξεφτίλισε ο ίδιος, λέγοντας π.χ. για το περιλάλητο άρθρο 5 της Συνθήκης του ΝΑΤΟ ότι ναι μεν «λέει ξεκάθαρα ότι μία επίθεση εναντίον εντός κράτους - μέλους είναι επίθεση εναντίον όλων», αλλά «δεν είναι απολύτως σαφές ότι μπορεί να ενεργοποιηθεί σε περίπτωση που υπάρξει επίθεση από κράτος - μέλος του ΝΑΤΟ», οπότε τι διασφάλιση αλήθεια παρέχει στην Ελλάδα;

Σαν αντιστάθμισμα πήγε να δείξει το άρθρο 42, παρ. 7 της Ευρωπαϊκής Συνθήκης, το οποίο λέει ότι αν κράτος - μέλος δεχτεί ένοπλη επίθεση στο έδαφός του «τα άλλα κράτη - μέλη οφείλουν να του παράσχουν βοήθεια και συνδρομή». Στο μεταξύ η Τουρκία έχει εισβάλει και κατέχει έδαφος κράτους - μέλους της ΕΕ, της Κύπρου, απειλεί με casus belli άλλο κράτος - μέλος, την Ελλάδα, και κάνει μπίζνες στα εξοπλιστικά με τα ισχυρότερα κράτη - μέλη της ΕΕ, τις Γερμανία, Γαλλία, Ιταλία και Ισπανία.

Να καταγραφεί τέλος η ικανοποίηση του Κυρ. Μητσοτάκη για τη συναίνεση που βρήκε από την αστική αντιπολίτευση στα βασικά τους ζητούμενα. Είπε π.χ. στον Ανδρουλάκη ότι στην πρωτολογία του είχε «ενδιαφέρουσες τοποθετήσεις» και ότι δεν άκουσε «ουσιαστικές διαφοροποιήσεις» με το σχέδιο της κυβέρνησης «ως προς τις εθνικές προτεραιότητες», ενώ αναγνώρισε στον Βελόπουλο ότι είχαν βάση προβληματισμοί που ανέπτυξε στα διαδικαστικά.

Σημειωτέον, τη χθεσινή συζήτηση στη Βουλή έκλεισε ο υπουργός Αμυνας Ν. Δένδιας, ο οποίος είπε ότι με τα νέα συστήματα (αντιαεροπορικά, αντιπολοϊκά κ.ά.) «σταματάμε τη λογική ότι το Αιγαίο το υπερασπίζεται ο στόλος, ο στόλος απελευθερώνεται για να λειτουργήσουν τα πλοία ως στρατηγικά όπλα αποτροπής, και το ίσιο συμβαίνει για τα αεροπλάνα». Στην πραγματικότητα, θα τα αποδεσμεύσουν από αποστολές επιτήρησης και αναχαίτισης στον θαλάσσιο και στον εναέριο χώρο του Αιγαίου για να αναπτυχθούν σε άλλες ζώνες όπου η ντόπια αστική τάξη βλέπει να διακυβεύονται συμφέροντά της, π.χ. στην Ανατολική Μεσόγειο και στον Ινδο-Ειρηνικό, όπως άλλωστε γίνεται και σήμερα (π.χ. στις αποστολές της ΕΕ «Irini» και «Aspides», στα ανοιχτά της Λιβύης και στον Κόλπο του Αντεν αντίστοιχα) αλλά με παλαιότερα σκάφη, περιορισμένων δυνατοτήτων.