Και να δεις τι σου 'χω για μετά... Την ώρα που τα μισά σχεδόν ευρωπαϊκά νοικοκυριά δεν μπορούν να ανταποκριθούν σε βασικές ανάγκες, η ΕΕ και οι κυβερνήσεις της, με τη στήριξη όλων των αστικών κομμάτων, αποφασίζουν στροφή στην πολεμική οικονομία, δίνοντας τρισ. ευρώ στους μονοπωλιακούς ομίλους. Πέρα από το γεγονός ότι η πολεμική οικονομία φέρνει πιο κοντά τον κίνδυνο μιας γενικευμένης σύγκρουσης, το σίγουρο είναι ότι στη σκιά της οι δείκτες της σχετικής και απόλυτης φτώχειας θα μεγαλώσουν κι άλλο τα επόμενα χρόνια, με τον λαό να πληρώνει και μ' αυτόν τον τρόπο τα κέρδη των γερακιών του πολέμου. Ο συμβιβασμός με αυτήν την κατάσταση οδηγεί σε φαύλο κύκλο. Για να σπάσει, χρειάζεται να γίνει οδηγός για μαζική και οργανωμένη δράση παντού το σύνθημα «καμία θυσία για τους πολέμους, τους δασμούς και τις κρίσεις του κεφαλαίου!». Και αυτό να εκφραστεί με καθολική συμμετοχή στην απεργία και στις απεργιακές συγκεντρώσεις της Πρωτομαγιάς.
Πλυντήριο της σοσιαλδημοκρατίας. Αυτή ήταν η κατάληξη της πρόσφατης εκδήλωσης - «πρωτοβουλίας» όπου πρωταγωνίστησαν στελέχη του χώρου, κάτω από το αίτημα για «δημόσιο, ασφαλή και ποιοτικό σιδηρόδρομο». Οπως ήταν αναμενόμενο, από τη συζήτηση έλειπε κάθε αναφορά στον ΣΥΡΙΖΑ και στις ευθύνες του για το έγκλημα στα Τέμπη, αφού ως κυβέρνηση υπηρέτησε με συνέπεια την πολιτική της «απελευθέρωσης» των σιδηροδρόμων. Προφανώς, παραμένουν διαθέσιμοι για συμμετοχή σε διεργασίες που θα αναδείξουν τον επόμενο επίδοξο «σωτήρα» στην κυβερνητική εναλλαγή. «Κλασικά εικονογραφημένη» ήταν όμως και η στήριξη από δυνάμεις της ΑΝΤΑΡΣΥΑ στη συγκεκριμένη «πρωτοβουλία», με στελέχη της να συμμετέχουν και να την προσυπογράφουν. Πέρα από μπουρδούκλωμα, αφού μετά άρχισαν τη μουρμούρα για το «ασαφές περιεχόμενο της πρωτοβουλίας», τα ...χούγια δεν κρύβονται. Γιατί, τελικά, πού τους χάνεις - πού τους βρίσκεις, όλο και σε κάποια σοσιαλδημοκρατική μάζωξη θα βολοδέρνουν, ψάχνοντας κάπου να κουμπώσουν το «μεταβατικό πρόγραμμά» τους. Τα ίδια δεν έκαναν και το 2015; Πάλι δεν πούντιαζαν από τους αέρηδες της σοσιαλδημοκρατίας; Πάλι δεν δήλωναν μετά «ξεγελασμένοι» και «απογοητευμένοι» για τη «μετάλλαξη» του ΣΥΡΙΖΑ; Πάλι δεν «θλίβονταν» που «το "όχι" μέχρι τέλους» έμεινε στα μισά του δρόμου; Δεν μιλάμε δηλαδή για το «δις», αλλά για το ...«τρις» και βάλε «εξαμαρτείν», που αποτελεί αδιάψευστο μάρτυρα της χρεοκοπημένης γραμμής τους.
«Καμπανάκι» χτυπά το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο για τη γήρανση του πληθυσμού παγκοσμίως, και ο ήχος φτάνει μέχρι τη χώρα μας. Γιατί ανησυχεί το ΔΝΤ; Διότι, όπως λέει, «η συνεχιζόμενη μείωση της γονιμότητας και η αύξηση της μακροζωίας αναμένεται να επιφέρουν απότομες αλλαγές στην ηλικιακή δομή των οικονομιών, με τη μέση ηλικία του παγκόσμιου πληθυσμού να προβλέπεται να αυξηθεί κατά 11 έτη μεταξύ του 2020 και του τέλους του αιώνα». Τι σημαίνει αυτό; Συνεχίζει η έκθεση: «Μια κατάσταση όπου λιγότεροι εργαζόμενοι υποστηρίζουν περισσότερους συνταξιούχους μπορεί να επιβαρύνει τα δημόσια συνταξιοδοτικά συστήματα και να αυξήσει τις δαπάνες υγειονομικής περίθαλψης (...) Σε παγκόσμιο επίπεδο, το προσδόκιμο ζωής έχει αυξηθεί κατά περίπου 4,5 χρόνια τις τελευταίες δύο δεκαετίες». Και να τι προτείνει τελικά: «Η γήρανση με καλύτερη υγεία θα μπορούσε έτσι να συνεχίσει να ενισχύει την προσφορά εργασίας, επεκτείνοντας τον εργασιακό βίο και ενισχύοντας την παραγωγικότητα των εργαζομένων μεγαλύτερης ηλικίας». Με άλλα λόγια, οι εργαζόμενοι θα πρέπει να αντιλαμβάνονται ως ...κατάρα την αύξηση του προσδόκιμου ζωής, η οποία οδηγεί σε επιδείνωση της σχέσης συνταξιούχων - εργαζομένων και σε δουλειά μέχρι τον τάφο, αντί να γίνεται μείωση του εργάσιμου χρόνου και των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης. Η Ασφάλιση και η σύνταξη λογαριάζονται ως κόστος για το κεφάλαιο και το κράτος του, που βγάζουν τα κομπιουτεράκια και κάνουν τους υπολογισμούς τους για το πόσα περισσότερα μπορούν να «εξοικονομήσουν», είτε αυξάνονται είτε μειώνονται το προσδόκιμο ζωής και η παραγωγικότητα της εργασίας.
1920 Συνέρχεται το 2ο Συνέδριο του ΣΕΚΕ (18-25/4/1920), που ψηφίζει την οργανική προσχώρηση του Κόμματος στην Κομμουνιστική Διεθνή (Γ' Διεθνή). Το Κόμμα προσθέτει στον τίτλο του τον όρο «Κομμουνιστικό».
1935 Πεθαίνει ο Παναΐτ Ιστράτι (Παναγής Βαλσάμης το πραγματικό του όνομα), ο επονομαζόμενος και «Γκόρκι των Βαλκανίων», ελληνικής καταγωγής Ρουμάνος συγγραφέας.
1951 Ιδρύεται η Ευρωπαϊκή Κοινότητα Ανθρακα και Χάλυβα (ΕΚΑΧ), πρόδρομος της ΕΟΚ και της ΕΕ, από την ΟΔ Γερμανίας, τη Γαλλία, το Βέλγιο, το Λουξεμβούργο, την Ολλανδία και την Ιταλία.
1955 Πεθαίνει ο κορυφαίος Γερμανός φυσικός Αλμπερτ Αϊνστάιν, θεμελιωτής μεταξύ άλλων της «Θεωρίας της Σχετικότητας».
1587 Ο Βρετανός ναύαρχος σερ Φράνσις Ντρέικ, πρώην πειρατής, βυθίζει την ισπανική αρμάδα στο λιμάνι του Κάδιξ, βάζοντας τέλος στη θαλασσοκρατορία των Ισπανών και εγκαινιάζοντας την εποχή της ελισαβετιανής βρετανικής κυριαρχίας στις θάλασσες.
1772 Γεννιέται ο Αγγλος οικονομολόγος Ντέιβιντ Ρικάρντο, ιδεολογικός εκπρόσωπος της αγγλικής βιομηχανικής αστικής τάξης την περίοδο της βιομηχανικής επανάστασης και της πάλης των αστών κατά της αριστοκρατίας των γαιοκτημόνων.
1882 Πεθαίνει ο Κάρολος Δαρβίνος, Αγγλος φυσιοδίφης, πατέρας της θεωρίας της εξέλιξης των ειδών και της φυσικής επιλογής.
1906 Πεθαίνει ο Γάλλος φυσικός Πιερ Κιουρί.
1941 Σε συνεννόηση με τη χιτλερική Γερμανία, τα βουλγαρικά στρατεύματα εισβάλλουν σε Γιουγκοσλαβία και Ελλάδα.
1943 Οι Γερμανοί πνίγουν στο αίμα την εξέγερση των Εβραίων στο γκέτο της Βαρσοβίας.
1959 Ξεκινά στην Αθήνα τις εργασίες του το Β' Πανσπουδαστικό Συνέδριο (19-25/4/1959).
1970 Σε ένδειξη διαμαρτυρίας για την επέτειο του πραξικοπήματος στην Ελλάδα, οι Ομοσπονδίες Λιμενεργατών της Ιταλίας αποφασίζουν να μποϊκοτάρουν τα ελληνικά πλοία από τις 19 έως τις 26 Απρίλη.
1971 Η Σοβιετική Ενωση εκτοξεύει το πρώτο διαστημικό εργαστήριο, «Σαλιούτ». Τέσσερις μέρες αργότερα, το διαστημόπλοιο «Σογιούζ 10» συνδέεται με το «Σαλιούτ» και «αποβιβάζει» τρεις Σοβιετικούς επιστήμονες.
1914 Η Σφαγή του Λάντλοου. Η Εθνική Φρουρά της Πολιτείας του Κολοράντο των ΗΠΑ ανοίγει πυρ εναντίον απεργών ανθρακωρύχων στην πόλη Λάντλοου, με αποτέλεσμα να σκοτωθούν 16 εργάτες, ανάμεσά τους και ο ελληνικής καταγωγής συνδικαλιστής Λούης Τίκας.
1916 Αρχίζει η επανάσταση των Ιρλανδών κατά της Αγγλίας, που θα οδηγήσει στο καθεστώς της ανεξάρτητης κτήσης (1921). Από το 1937 η Ιρλανδία έγινε ανεξάρτητη δημοκρατία με το όνομα ΕΪΡΕ.
1922 Γεννιέται ο ποιητής Τάσος Λειβαδίτης.
1942 Εκδίδεται το πρώτο φύλλο της «Ελεύθερης Ελλάδας», οργάνου της ΚΕ του ΕΑΜ.
1949 Συνέρχεται στο Παρίσι το πρώτο Παγκόσμιο Συνέδριο των Οπαδών της Ειρήνης. Μεταξύ άλλων το Συνέδριο υιοθετεί το «περιστέρι» του κομμουνιστή καλλιτέχνη Π. Πικάσο ως σύμβολο των απανταχού κινημάτων της ειρήνης.
1963 Διαδήλωση διαμαρτυρίας στο Λονδίνο για την απελευθέρωση των πολιτικών κρατουμένων στην Ελλάδα. Η Μπέτυ Αμπατιέλου διαμαρτύρεται έντονα στη βασίλισσα Φρειδερίκη έξω από το ξενοδοχείο «Κλάριτζ».
1970 Οι κρατούμενες αγωνίστριες στις φυλακές Αλικαρνασσού αρχίζουν τριήμερη αποχή από το συσσίτιο, σε ένδειξη διαμαρτυρίας για την παράνομη κράτησή τους.
1999 Πεθαίνει ο ηθοποιός Νίκος Ρίζος.