«Καμπανάκι» χτυπά το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο για τη γήρανση του πληθυσμού παγκοσμίως, και ο ήχος φτάνει μέχρι τη χώρα μας. Γιατί ανησυχεί το ΔΝΤ; Διότι, όπως λέει, «η συνεχιζόμενη μείωση της γονιμότητας και η αύξηση της μακροζωίας αναμένεται να επιφέρουν απότομες αλλαγές στην ηλικιακή δομή των οικονομιών, με τη μέση ηλικία του παγκόσμιου πληθυσμού να προβλέπεται να αυξηθεί κατά 11 έτη μεταξύ του 2020 και του τέλους του αιώνα». Τι σημαίνει αυτό; Συνεχίζει η έκθεση: «Μια κατάσταση όπου λιγότεροι εργαζόμενοι υποστηρίζουν περισσότερους συνταξιούχους μπορεί να επιβαρύνει τα δημόσια συνταξιοδοτικά συστήματα και να αυξήσει τις δαπάνες υγειονομικής περίθαλψης (...) Σε παγκόσμιο επίπεδο, το προσδόκιμο ζωής έχει αυξηθεί κατά περίπου 4,5 χρόνια τις τελευταίες δύο δεκαετίες». Και να τι προτείνει τελικά: «Η γήρανση με καλύτερη υγεία θα μπορούσε έτσι να συνεχίσει να ενισχύει την προσφορά εργασίας, επεκτείνοντας τον εργασιακό βίο και ενισχύοντας την παραγωγικότητα των εργαζομένων μεγαλύτερης ηλικίας». Με άλλα λόγια, οι εργαζόμενοι θα πρέπει να αντιλαμβάνονται ως ...κατάρα την αύξηση του προσδόκιμου ζωής, η οποία οδηγεί σε επιδείνωση της σχέσης συνταξιούχων - εργαζομένων και σε δουλειά μέχρι τον τάφο, αντί να γίνεται μείωση του εργάσιμου χρόνου και των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης. Η Ασφάλιση και η σύνταξη λογαριάζονται ως κόστος για το κεφάλαιο και το κράτος του, που βγάζουν τα κομπιουτεράκια και κάνουν τους υπολογισμούς τους για το πόσα περισσότερα μπορούν να «εξοικονομήσουν», είτε αυξάνονται είτε μειώνονται το προσδόκιμο ζωής και η παραγωγικότητα της εργασίας.