Οι σκοποί και οι επιδιώξεις των ισχυρών ιμπεριαλιστικών κρατών και των συμμάχων τους, μετά το χτύπημα στις ΗΠΑ, γίνονται ολοένα και πιο σαφείς, αφού παίρνονται μέτρα ενάντια στους λαούς αυτών των χωρών, ενώ οι πολεμικές ιαχές και ο προσδιορισμός του «εχθρού» στόχο έχουν τα πετρέλαια και τον έλεγχο των ενεργειακών δρόμων στην Ευρασία. Απέναντι σ' αυτή την πραγματικότητα η άρχουσα τάξη και η κυβέρνηση της Ελλάδας τάσσεται ενεργά υπέρ των ιμπεριαλιστών, δηλώνοντας τη συμμετοχή της στο έργο της προαναγγελθείσας σφαγής των λαών. Μπροστά σ' αυτά τα μελλούμενα, η εργατική τάξη και τ' άλλα λαϊκά στρώματα δεν έχουν άλλο δρόμο από το να ορθώσουν με την αγωνιστική τους δράση εμπόδια για να ακυρώσουν στην πράξη αυτά τα σχέδια. Γι' αυτή την αναγκαιότητα μιλούν σήμερα στο «Ριζοσπάστη» στελέχη του εργατικού συνδικαλιστικού κινήματος, καλλιτέχνες, επισημαίνοντας ότι χρειάζεται συστράτευση του λαού μας ενάντια στη «νέα τάξη» που γίνεται ακόμη πιο βάρβαρη μετά τις τελευταίες εξελίξεις.

«Το χτύπημα των τρομοκρατών στη μητρόπολη του καπιταλισμού και του ιμπεριαλισμού αποδεικνύει πως ο 21ος αιώνας που έχουμε μπροστά μας, θα είναι περίοδος παγκόσμιων ανακατατάξεων και ανισορροπιών με άδηλη κατεύθυνση, και νέες μορφές συγκρούσεων και πολέμων.

Η νέα τάξη πραγμάτων και PAX AMERIKANA που προσπαθούν να επιβάλουν στον κόσμο οι ΗΠΑ με τη συνδρομή των δορυφόρων της (ΝΑΤΟ, ΕΕ και λοιπών διεθνών οργανισμών) οδηγεί τους λαούς στη φτώχεια, στη μιζέρια, στην ανεργία, στην εθνοκάθαρση, στις συγκρούσεις.

Η βία και η τρομοκρατία είτε προέρχονται από άτομα ή ομάδες είτε κράτη, οδηγούν στα ίδια αποτελέσματα, ανακυκλώνουν τη βία και ιδιαίτερα η κρατική τρομοκρατία αποτελεί τη χειρότερη μορφή καταναγκασμού των λαών.

Η εργατική τάξη δεν μπορεί να μένει απαθής απέναντι σε αυτές τις πολιτικές που εκτρέφονται από την ιμπεριαλιστική νέα τάξη πραγμάτων και αντιστέκονται με κάθε τρόπο.

Οι ογκώδεις διαδηλώσεις και η αντίσταση των εργαζομένων και των λαών τα τελευταία δύο χρόνια στις εκφράσεις της Παγκοσμιοποίησης και της Νέας Τάξης, αποδείχνει πως το παγκόσμιο εργατικό κίνημα συντονίζεται και σύντομα θα είναι σε καλύτερη θέση να αντικρούσει τις επιθέσεις.

Μπροστά σε αυτές τις εξελίξεις, τα ταξικά συνδικάτα και οι ταξικές συνδικαλιστικές ηγεσίες αναλαμβάνουν νέα καθήκοντα και υποχρεώσεις και το αποτέλεσμα θα κριθεί από τη δυνατότητα του παγκόσμιου συνδικαλιστικού κινήματος να οργανωθεί, συντονιστεί και να απαντήσει ενωτικά και μαζικά».

«Ο θάνατος χιλιάδων ανθρώπων σε κάθε περίπτωση είναι τραγικό γεγονός. Αν όμως σταθούμε σε αυτό το γεγονός, δε θα μπορέσουμε να καταλάβουμε την κατάσταση και να βοηθήσουμε όσο μας αφορά. Πρέπει να εξετάσουμε και να προσπαθήσουμε να ερμηνεύσουμε τις αιτίες που προκαλούν αυτές τις πράξεις.

Αιτίες είναι η φτώχεια, ο αποκλεισμός δισεκατομμυρίων ανθρώπων στον πλανήτη, η αδικία που επικρατεί - δηλαδή το δίκιο του ισχυρού - η συγκέντρωση πλούτου και δύναμης σε χέρια ολίγων, η αλαζονεία και αφροσύνη των ΗΠΑ, που μετά την ανατροπή του αντίπαλου δέους ασυδοτούν σε βάρος χωρών και λαών. Η επιβολή του νεοφιλελευθερισμού σε όλα τα επίπεδα γεννά νέα φτώχεια, νέα ανεργία, νέα περιθωριοποίηση και όπου αυτό δε φτάνει έρχεται ο πόλεμος από τον "υπερατλαντικό αφέντη" που έχει στην πράξη καταργήσει τον ΟΗΕ και κάθε έννοια δικαίου.

Αν αυτό το τραγικό γεγονός εκληφθεί ως μια νέα αφορμή να πληρώσουν οι λαοί, θα μπούμε σε ένα φαύλο κύκλο βίας. Μόνο η εφαρμογή του διεθνούς δικαίου δίνει μακροπρόθεσμες λύσεις. Η απαγκίστρωση των χωρών από την "PAX AMERICANA" θα δώσει νέες ισορροπίες που είναι απαραίτητες και για τη χώρα μας που δείχνει ουραγός στον αμερικάνικο ιμπεριαλισμό».

«Κατ' αρχάς θα ήθελα να εκφράσω τη λύπη μου για τα χιλιάδες θύματα που άφησε πίσω του το τρομοκρατικό πλήγμα που εκδηλώθηκε στη Ν. Υόρκη και την Ουάσιγκτον. Είναι και αυτά θύματα της ιμπεριαλιστικής πολιτικής. Η εγκληματική αυτή ενέργεια εκδηλώθηκε σε μια περίοδο, όπου η οικονομική ύφεση έκανε την εμφάνισή της στην παγκόσμια καπιταλιστική οικονομία, η αμερικανική "υψηλή" τεχνολογία υποχωρούσε (με χιλιάδες απολύσεις εργαζομένων κτλ.), οι ενδοϊμπεριαλιστικοί ανταγωνισμοί είχαν οξυνθεί στην προσπάθεια ελέγχου των "δρόμων του πετρελαίου", αλλά ταυτόχρονα και σε μια περίοδο όπου τα κινήματα των λαών κατά της καπιταλιστικής παγκοσμιοποίησης βρίσκονταν σε τροχιά ανάπτυξης.

Η ηγεσία των ΗΠΑ, σε συνεργασία με τους άλλους ιμπεριαλιστές, με πρόσχημα την "τρομοκρατία" αναπτύσσουν και κλιμακώνουν τις επιθέσεις τους ενάντια στις χώρες, στους λαούς και στα λαϊκά κινήματα που αντιστέκονται στην ιμπεριαλιστική βαρβαρότητα.

Η χώρα μας στην προσπάθειά της να αναβαθμίσει τη θέση της στην ιμπεριαλιστική αλυσίδα, συγχρονίζεται μαζί τους, προσφέροντας πολιτική και στρατιωτική στήριξη.

Για το λαό μας και ειδικότερα για το εργατικό κίνημα, οι συνέπειες θα είναι μεγάλες, τόσο στο επίπεδο των δημοκρατικών και πολιτικών ελευθεριών, όσο και στο επίπεδο των μισθών, των εργασιακών σχέσεων, του κοινωνικο-ασφαλιστικού συστήματος, των μαζικών απολύσεων κ.α.

Η εργατική τάξη των καπιταλιστικών χωρών, τα διάφορα κοινωνικά κινήματα έχουν καθήκον να απαντήσουν σε αυτή την παγκόσμια πρόκληση και να τη σταματήσουν. Να ανατρέψουν τα εγκληματικά σχέδια και τους φορείς που τα προκαλούν. Και η αλληλεγγύη που πρέπει να αναπτυχθεί είναι μια στέρεα βάση που μπορούν να πατήσουν.

Ο "πολιτισμός" που μας θέλει δεμένους "ζωντανούς ή νεκρούς", δεν πρέπει να αφήσουμε να περάσει».

«Με μεγάλη ανησυχία οι εργαζόμενοι της χώρας μας και όλου του κόσμου παρακολουθούν τις εξελίξεις μετά τα θλιβερά γεγονότα στις ΗΠΑ που στοίχισαν τη ζωή σε χιλιάδες αθώους πολίτες. Η προσπάθεια της κυβέρνησης των ΗΠΑ να "αντεκδικηθεί" θα δημιουργήσει ανεξέλεγκτες καταστάσεις και θα έχει ως αποτέλεσμα την κλιμάκωση της βίας σε παγκόσμιο επίπεδο, αλλά και τη "νομιμοποίηση" των ΗΠΑ να λειτουργούν ως αστυνομικοί σε όλο τον πλανήτη για να προωθούν την πολιτική τους. Μια πολιτική που χαρακτηρίζεται πλέον ανοιχτά ως "μορφή ιμπεριαλισμού" και από συντηρητικούς Αμερικανούς, όπως ο καθηγητής του πανεπιστημίου του Μπέρκλεϊ Chalmers Johnson, σύμβουλος της ΣΙΑ την περίοδο του ψυχρού πολέμου σε ασιατικά θέματα, ο οποίος θεωρεί ότι το "το πρόβλημα είναι πως μια σειρά από λαούς μας μισούν με όλη την καρδιά τους και έχουν ένα κίνητρο να πράξουν τερατώδη πράγματα εις βάρος της Αμερικής. Οι ΗΠΑ επεκτείνουν την ισχύ τους μέχρι και την τελευταία γωνιά της Γης και εξαναγκάζουν απομακρυσμένους λαούς να αποδεχτούν το οικονομικό μας σύστημα. Χωρίς να λαμβάνουν υπόψη τους τις καταστροφές που προκαλούν. Ακόμη και τους συμμάχους μας από την εποχή του ψυχρού πολέμου τους συμπεριφερόμαστε και τώρα ως προτεκτοράτα" (συνέντευξη στο "Der Spiegel", 15-9-2001).

Οι εργαζόμενοι στον κλάδο μας αγωνίζονται για ισότιμες σχέσεις ανάμεσα στους λαούς, για διαρκή ειρήνη που θα βασίζεται στη συνεργασία και την κατανόηση των λαών και όχι στην ειρήνη του τρόμου που θέλει να επιβάλει η αποκαλούμενη υπερδύναμη του πλανήτη».

«Κατ' αρχήν πρέπει να εκφράσουμε τη λύπη μας για τα αθώα θύματα της Νέας Υόρκης και τη συμπάθειά μας στον αμερικανικό λαό που δοκιμάζεται εξαιτίας αυτού του τραγικού γεγονότος.

Αυτό όμως δε σημαίνει ότι σαν Ελληνες και σαν εργαζόμενοι πρέπει να συμφωνήσουμε και να ανεχθούμε την ιμπεριαλιστική πολιτική των ΗΠΑ. Είμαστε αντίθετοι στην απόφασή τους να κηρύξουν κατάσταση πολέμου ενάντια σε χώρες, αλλά και σε λαϊκά κινήματα. Δεν είναι τυχαίο ότι με αφορμή το συγκεκριμένο περιστατικό μπαίνουν στο στόχο τους χώρες στρατηγικής σημασίας, Αφγανιστάν, Ιράν, Ιράκ, αραβικές χώρες με πλούσια κοιτάσματα πετρελαίου και φυσικού αερίου.

Πρέπει να δείξουμε επίσης την αντίθεσή μας στην ενεργοποίηση του άρθρου 5 με πρόσχημα μόνο υποψίες. Πρέπει οι ΗΠΑ να δείξουν σύνεση, διότι κινδυνεύει η ειρήνη και η ασφάλεια σε μεγάλες περιοχές του πλανήτη.

Τέλος ας μην ξεχνούμε ότι οι ίδιοι οι Αμερικανοί δημιουργούν και εκπαιδεύουν τρομοκράτες σε όλα τα μήκη και πλάτη της υφηλίου, φτάνοντας μέχρι τα Βαλκάνια (όπως ο UCK). Για τη χώρα μας οι συνέπειες θα είναι οδυνηρές, αν δεν αντισταθούμε με αποφασιστικότητα - και κάτω από το πρόσχημα της υπεράσπισης της έννομης τάξης διεθνώς, θα υποστούμε κατάργηση δημοκρατικών και συνδικαλιστικών ελευθεριών».