Εταιρίες που δραστηριοποιούνται στην Παρακασπιανή Κεντρική Ασία και στον Καύκασο, προωθώντας τα συμφέροντα των μεγαλομετόχων τους, αποκαλύπτουν, με δηλώσεις στελεχών τους, εκτιμήσεις και αναφορές, που δημοσιεύονται στις ιστοσελίδες τους, την ουσία του άδικου ιμπεριαλιστικού πολέμου στο Αφγανιστάν (σελίδες 10-11)

Ακρως επικίνδυνα τα χημικά και βακτηριδιακά όπλα, η παραγωγή και η χρήση των οποίων, από τις ισχυρές ιμπεριαλιστικές δυνάμεις, χρονολογείται από τις αρχές του προηγούμενου αιώνα, ενώ αυτό το είδος του πολέμου είναι γνωστό από την αρχαιότητα (σελίδες 12-13)

Στις εκλογές για την Αυτοδιοίκηση οι εργαζόμενοι να μην εγκλωβιστούν σε αντικυβερνητικά, αντιδεξιά ή άλλα ψευτοδιλήμματα δήθεν καλύτερης διαχείρισης. Να καταδικάσουν και στον πρώτο και στο δεύτερο γύρο τις δυνάμεις που οδηγούν την Αυτοδιοίκηση σε άμεση προέκταση του κρατικού μηχανισμού και τους εκλεγμένους σε υπαλλήλους των υπουργείων (σελίδα 15)

Κάτω από τον κίνδυνο να χάσει το κεφάλαιο τ' «αυγά και τα πασχάλια» από μια επικείμενη γενική κρίση, οι κυβερνήσεις των 3 ιμπεριαλιστικών κέντρων (ΗΠΑ, ΕΕ, Ιαπωνία) αναθέτουν δειλά δειλά τη σωτηρία του καπιταλιστικού συστήματος στο κράτος, αναθεωρώντας την άποψη του άκρατου νεοφιλελευθερισμού και αποφασίζοντας κρατικές ενισχύσεις στις υπό κατάρρευση μεγάλες εταιρίες (σελίδα 22)

Ενα βήμα πριν την πτώχευση βρίσκεται η Αργεντινή, μετά την ανακοίνωση της κυβέρνησης της χώρας για το ενδεχόμενο στάσης πληρωμών του εξωτερικού χρέους, το οποίο ανέρχεται στο ιλιγγιώδες ποσό των 132 δισ. δολαρίων. Το γεγονός αποκτά πολύ μεγάλη σημασία για τις παγκόσμιες οικονομικές εξελίξεις, αφού η αργεντίνικη οικονομία είναι μια από τις τρεις ισχυρότερες οικονομίες της Λατινικής Αμερικής και θα επιδράσει αρνητικά και σ' άλλες χώρες (σελίδα 23)

Η «συγχώνευση» της Εθνικής Τράπεζας και της Αλφα Τράπεζας είναι, ασφαλώς, μια μείζων εξέλιξη στο χώρο της οικονομίας. Η δημιουργία μιας «υπερτράπεζας» για τα ελληνικά δεδομένα, η οποία θα ελέγχει το μεγαλύτερο μέρος της τραπεζικής αγοράς, προκαλεί ανακατατάξεις όχι μόνο στο τραπεζικό σύστημα αλλά και στο βιομηχανικό και τον εμπορικό τομέα.

«Η απόφαση συγχώνευσης της Alpha Bank με την Εθνική Τράπεζα, αναφέρεται στην ανακοίνωση του Γραφείου Τύπου της ΚΕ του ΚΚΕ, είναι κίνηση συγκεντροποίησης του τραπεζικού κεφαλαίου στην Ελλάδα. Κίνητρό της αποτελεί η μεγιστοποίηση του κέρδους, το κυνήγι εξασφάλισης πρόσθετου κέρδους στην απελευθερωμένη ευρωενωσιακή αγορά, αλλά και σε άλλες αγορές, όπως στη βαλκανική. Αυτή είναι η ουσία του καπιταλιστικού ανταγωνισμού. Το αποτέλεσμά του είναι η καταστροφή των μικρών ή και μεσαίων επιχειρήσεων, οι εξαγορές και οι συγχωνεύσεις για τη δημιουργία μεγαλύτερων καπιταλιστικών επιχειρήσεων στην παραγωγή, στο εμπόριο, στο χρηματοπιστωτικό σύστημα».

Παρά τις περί του αντιθέτου διαβεβαιώσεις από τους επικεφαλής των δύο τραπεζών, αλλά και από τα κυβερνητικά στελέχη, οι πρώτες επιπτώσεις από τη «συγχώνευση» θα εκδηλωθούν στον εργασιακό τομέα. Οι απολύσεις (με τη μορφή της εθελούσιας εξόδου ή όχι) και η επιδείνωση των εργασιακών σχέσεων θα ακολουθήσουν, όπως εξάλλου συμβαίνει και σε όλα τα ανάλογα εγχειρήματα στα κράτη - μέλη της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Η απόφαση εξάλλου για τη δημιουργία ειδικού (αφορολόγητου) αποθεματικού για τη χρηματοδότηση της μείωσης προσωπικού το επιβεβαιώνει.

Ο ακραίος φιλελευθερισμός (τη στιγμή που τα δόγματά του δοκιμάζονται σκληρά από την οικονομική κρίση στα μεγάλα καπιταλιστικά κέντρα) χαρακτηρίζει την οικονομική πολιτική της κυβέρνησης, όπως την ανέπτυξε την περασμένη Τρίτη ο νέος υπουργός Οικονομίας και Οικονομικών Νίκος Χριστοδουλάκης.

Στην πρώτη γραμμή αυτής της πολιτικής βρίσκονται οι ιδιωτικοποιήσεις. Για να δώσει, μάλιστα, ένα δείγμα «γραφής», ο κ. Χριστοδουλάκης ανακοίνωσε την πώληση της ΕΤΒΑ στην Τράπεζα Πειραιώς. Το γεγονός ότι απορρίφθηκε η υψηλότερη προσφορά της Αγροτικής Τράπεζας, αποδεικνύει ότι αποκλειστικός γνώμονας των κυβερνητικών επιλογών είναι η ικανοποίηση των απαιτήσεων του μεγάλου κεφαλαίου.

Ενθερμος οπαδός των «διαρθρωτικών αλλαγών», ο κ. Χριστοδουλάκης δήλωσε ότι οι ιδιωτικοποιήσεις και οι αναδιαρθρώσεις «δε σταματούν ποτέ» και ανακοίνωσε πρόγραμμα εκποιήσεων του συνόλου της δημόσιας περιουσίας, αφού όπως τόνισε: «Το κράτος δεν μπορεί και δεν πρέπει να είναι επιχειρηματίας».

Οι δηλώσεις Χριστοδουλάκη προκάλεσαν την ευαρέσκεια των βιομηχάνων αφού διαπίστωσαν ότι ικανοποιείται το σύνολο των απαιτήσεών τους.

Οσον αφορά στον προϋπολογισμό για το 2002, ο υπουργός Οικονομίας και Οικονομικών δήλωσε ότι θα συζητηθεί υπό το φως των δυσμενών εξελίξεων στη διεθνή οικονομία και των δεσμεύσεων που έχει αναλάβει η κυβέρνηση στο πλαίσιο της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Οι δηλώσεις αυτές ερμηνεύονται ως προανάκρουσμα μεγάλης μείωσης των κοινωνικών δαπανών, σκληρότερης εισοδηματικής πολιτικής και επιτάχυνσης των ανατροπών στο σύστημα Κοινωνικής Ασφάλισης.