ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Τρίτη 13 Νοέμβρη 2001
Σελ. /40
ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ
Ομογενοποίηση του ευρωπαϊκού κινηματογράφου

«Υμνος» στην ελεύθερη αγορά και στον τομέα του κινηματογράφου ήταν η συνέντευξη του υπουργού Πολιτισμού, Ε. Βενιζέλου, την Κυριακή στη Θεσσαλονίκη, με αφορμή το Φεστιβάλ Κινηματογράφου.

Ο υπουργός μετέφερε τα κακά μαντάτα για τον Κινηματογράφο στην ΕΕ, όπως φάνηκε και στο πρόσφατο Συμβούλιο των Υπουργών Πολιτισμού της ΕΕ. Το συμβούλιο, σε ψήφισμα για «την ανάπτυξη του οπτικοακουστικού τομέα», «καλεί» τα κράτη - μέλη και τους κινηματογραφιστές «να συμπράξουν προκειμένου να συγκροτηθεί αυτή η ενιαία ευρωπαϊκή οπτικοακουστική αγορά και να λειτουργήσει ως ευρωπαϊκή και όχι μόνο χάριν του αμερικανικού κινηματογράφου και των αμερικανικών οπτικοακουστικών προϊόντων».

Αυτό που αποσιώπησε ο υπουργός είναι πως η ενοποίηση αυτής της αγοράς, όπως προβλέπεται και από την ΕΕ, προωθεί και την ομογενοποίηση (ιδεολογοαισθητική) των πολιτιστικών έργων κάθε ευρωπαϊκού λαού και την κυριαρχία των μονοπωλίων παραγωγής και διανομής, τα οποία παγκοσμιοποίησαν τη βιομηχανία τους, ελέγχοντας την παραγωγή, διανομή και προβολή των ταινιών. Ο υπουργός θεώρησε «καλό να υπάρχουν μεγάλα συγκροτήματα που κινητοποιούν πιο πολλούς θεατές» (σ.σ. οι γνωστοί «πολυκινηματογράφοι»), προσθέτοντας ότι «κανείς δεν μπορεί να υποκαταστήσει την κλασική αίθουσα», που «προσπαθεί να λειτουργήσει μέσα σε νέες ανταγωνιστικές συνθήκες». Περί κυβερνητικής αρωγής σ' αυτή την προσπάθεια δεν είπε λέξη. Ομολόγησε ότι η μερίδα του λέοντος του 1,2 δισ. δρχ. από επιστροφή φόρων στους κινηματογράφους αποδόθηκε στα μεγάλα συγκροτήματα αιθουσών.

Συνέχεια του ψηφίσματος ήταν και η «Ανακοίνωση της Επιτροπής σχετικά με ορισμένες νομικές πτυχές που αφορούν τα κινηματογραφικά και τα άλλα οπτικοακουστικά έργα», που «δημιουργεί αίσθημα νομικής ασφάλειας για τις πολιτικές που εφαρμόζονται» στην ΕΕ και στη χώρα μας, στον τομέα των πνευματικών δικαιωμάτων και της «προστασίας» της πολιτιστικής κληρονομιάς. Κυρίως, όμως, η «ανακοίνωση» αυτή «αποσαφηνίζει» τα κριτήρια των κρατικών ενισχύσεων στον κινηματογράφο «προκειμένου να μην προσκρούουν οι νομοθεσίες και οι πρακτικές των κρατών - μελών στο Κοινοτικό Δίκαιο». Αυτό σημαίνει πως το Ελληνικό Κέντρο Κινηματογράφου, λ.χ., θα χρηματοδοτεί ταινίες βάσει των ιδεολογοαισθητικών κριτηρίων που επιβάλλει η ΕΕ. Τέλος, ο υπουργός ανακοίνωσε ότι στις 8/11 η Ελλάδα υπέγραψε τη Διεθνή Σύμβαση για την Προστασία της Οπτικοακουστικής Κληρονομιάς (και το συνημμένο πρωτόκολλο για τις τηλεοπτικές παραγωγές), η οποία επιβάλλει τον προσδιορισμό «μη κερδοσκοπικών σημείων» αρχειοθέτησης κινηματογραφικού υλικού.

Το πάγιο αίτημα για δημιουργία ανώτατης κρατικής κινηματογραφικής σχολής ο υπουργός το παρέπεμψε ξανά στις ελληνικές καλένδες, μιλώντας περί επιστολής του στον υπουργό Παιδείας για την αξιοποίηση των υφιστάμενων πανεπιστημιακών δομών «προκειμένου να φτάσουμε σε τμήματα Κινηματογράφου». Δηλαδή, να περιλάβουν και θεωρητικά κινηματογραφικά θέματα τα υπάρχοντα τμήματα, θεατρολογικό και ΜΜΕ. Ο υπουργός δεν αναφέρθηκε και ούτε έδωσε λύση και στο νομοθετικό κενό για τις ιδιωτικές κινηματογραφικές σχολές.

Τέλος, ανακοίνωσε ότι το Ελληνικό Κέντρο Κινηματογράφου συζητά με ξένα γραφεία παραγωγής τη δημιουργία πέντε διεθνών συμπαραγωγών με θέματα της ελληνικής μυθολογίας, στο πλαίσιο της «Πολιτιστικής Ολυμπιάδας».

Η τελευταία αγωνία του

Στο Α` Νεκροταφείο αναπαύεται από χτες το μεσημέρι ο Αριστείδης Μόσχος, ο μεγάλος δεξιοτέχνης στο σαντούρι και ακούραστος δάσκαλος στο χώρο της παραδοσιακής μας μουσικής. Η κηδεία του, δημοσία δαπάνη, ήταν η τελευταία πράξη μιας ζωής, που γνώρισε την καλλιτεχνική καταξίωση, αλλά και πολλές πίκρες. Γιατί η αφοσίωσή του Αρ. Μόσχου στην υπόθεση της μουσικής εκπαίδευσης, που πήρε σάρκα και οστά μέσα από το Λαϊκό Σχολείο Παραδοσιακής Μουσικής, το οποίο είχε ιδρύσει, είχε να αντιμετωπίσει την αναλγησία, την αδιαφορία των κυβερνήσεων από το 1985 μέχρι τις μέρες μας.

«Από την πολιτεία», έλεγε, «ποτέ δε μου είπαν "πάρε κάτι για το Σχολείο"»... «Το Σχολείο κινδυνεύει» έλεγε και ξανάλεγε, κρούοντας θύρες κουφών, προσπαθώντας με κόπους, θυσίες ν' αποτρέψει το ναυάγιο ενός ονείρου ζωής. «Θα ήταν κρίμα να σταματήσει να λειτουργεί, εξαιτίας κάποιου μηδαμινού ποσού των 8-10 εκατομμυρίων το χρόνο, τη στιγμή μάλιστα που επιχορηγούνται με τρομακτικά ποσά εκδηλώσεις που δεν αξίζουν». Η αγωνία του - αγωνία όσων χτες τον συνόδεψαν στο τελευταίο ταξίδι.

Εναντίωση στην παγκοσμιοποίηση

Προσπάθεια ανάδειξης του παγκόσμιου κινηματογράφου αποτελεί το αφιέρωμα της Λέσχης Κινηματογράφου του Εργατικού Κέντρου Θεσσαλονίκης με τίτλο «Με λένε Κάρλο Τζουλιάνι... και μένα... και μένα... και εκείνον... όλους μας», που παραπέμπει στο δολοφονημένο Ιταλό διαδηλωτή στη Γένοβας. Πρόκειται για «προσπάθεια ανάδειξης και σεβασμού στην κουλτούρα κάθε λαού και δημιουργού, σε μια εποχή που τα μηνύματα της "παγκοσμιοποίησης" ηχούν μέσα από τις πολεμικές μηχανές και των δακρυγόνων των "προστατών" μας».

Το πρόγραμμα έχει ως εξής: «Γεια σου, μαμά Αμερική» του Μπράιαν ντε Πάλμα (13/11), «Το αίμα του αγωνιστή» του Πακιστανού Τζαμίλ Ντελχαβί (20/11), «Η γη» του Αιγύπτιου Γιουσέφ Σαχίν (27/11), «Η μπαλάντα του Μπλάκσμιθ» του Αυστραλού Φρεντ Σκέπιζι (4/12), «Χοιροστάσιο» του Παζολίνι (11/12), «Μπάι-μπάι Μπραζίλ» του Βραζιλιάνου Κάρλος Ντίγκες (18/12).

Παράλληλα θα λειτουργεί έκθεση φωτογραφίας από τα γεγονότα της Γένοβας (αρχείο Στρ. Κερσανίδη).

Η Λέσχη θα τιμήσει το Πολυτεχνείο με το αφιέρωμα «Πορείας αέναη γραμμή», το οποίο περιλαμβάνει τις ταινίες «Πέτρινα χρόνια» του Παντελή Βούλγαρη (15/11) και «Ο άνθρωπος με το γαρύφαλλο» του Νίκου Τζήμα (16/11).

Οι προβολές πραγματοποιούνται στο ΕΚΘ (Αριστοτέλους 32 και Ολύμπου), 9μ.μ. Ελεύθερη είσοδος.

Γρήγορα περαστικά

Σε αγγειοχειρουργική επέμβαση υποβλήθηκε, εκτάκτως, προχτές (Κυριακή) η Διδώ Σωτηρίου, μετά από θρόμβωση που παρουσίασε στο πόδι. Η εγχείρηση χαρακτηρίστηκε επιτυχημένη, όμως η διακεκριμένη συγγραφέας παραμένει στο νοσοκομείο. Αυτό κρίθηκε αναγκαίο από τους γιατρούς λόγω της προχωρημένης ηλικίας και της γενικότερης κατάστασης της υγείας της. Στο πλευρό της βρίσκεται η αδελφή της, δημοσιογράφος και συγγραφέας Ελλη Παππά. Ευχόμαστε ολόψυχα, περαστικά.

Σινεμά «Η λιποθυμία»

Παρασκευή βράδυ στον κινηματογράφο «APOLLON». Λίγα λεπτά πριν το τέλος της ταινίας, λιποθυμά Γερμανός θεατής. Αλλοι θεατές φωνάζουν να ανάψουν τα φώτα της αίθουσας για να διαπιστωθεί η κατάστασή του. Τίποτα. Τον σηκώνουν και τον μεταφέρουν στο διάδρομο, όπου στο σκοτάδι του προσφέρουν νερό και τις πρώτες βοήθειες.

Οταν, επιτέλους, ολοκληρώνεται η προβολή και έρχεται η ταξιθέτρια, θεατές ζητούν λίγο αιθέρα ή - αν θεωρείται «πολυτέλεια» σ' ένα σινεμά που καθημερινά φιλοξενεί εκατοντάδες επισκέπτες - λίγη αμμωνία, για να συνέλθει ο ξέπνοος άνθρωπος. Η φιλότιμη υπάλληλος απευθύνεται στον κομψευόμενο κύριο που στέκει στην είσοδο για να «τσεκάρει» την ταμία και τον υπάλληλο που σχίζει το απόκομμα του εισιτηρίου. Τίποτα.

Σε ερώτημα νεολαίου θεατή γιατί δεν προσφέρεται τουλάχιστον πορτοκαλάδα στον λιπόθυμο, ο εν λόγω κύριος απαντά: «Α πάγαινε ρε με την πορτοκαλάδα». Σε ερωτήματα του γράφοντα και άλλων θεατών για το αν υπάρχει ένα υποτυπώδες φαρμακείο, φωνασκεί: «Ποιος είσαι εσύ που θες και φαρμακείο», «και τι θα την κάνεις, ρε έξυπνε, την αμμωνία», «και γιατρό και φαρμακείο έχουμε» και «έλα να στο φορτώσω στην πλάτη».

Ισως υπήρχε φαρμακείο και γιατρός. Ισως εκ των υστέρων χρησιμοποιήθηκαν για να διασκεδάσουν τις εντυπώσεις. Ισως η διεύθυνση του «APOLLON» εγκρίνει τέτοιες συμπεριφορές. Και, οπωσδήποτε, εργάζονται εκεί και ευγενέστατοι άνθρωποι.

Ομως προκύπτουν ερωτήματα: Τα συναρμόδια υπουργεία, η νομαρχία, ελέγχουν συχνά τέτοιους πολυσύχναστους χώρους για να εντοπίσουν ελλείψεις ή αδράνεια; Ελέγχονται οι υπεύθυνοι να διαπιστωθεί αν έχουν ψυχραιμία και διάθεση να προσφέρουν; Αν επρόκειτο για σεισμό, το πανικόβλητο πλήθος που θα ζητούσε βοήθεια, με πόση ειρωνεία και αυθάδεια θα αντιμετωπιζόταν;


Θ. Μπ.

Μετά την ολιγοήμερη διακοπή, επαναλειτουργεί από σήμερα η αναδρομική έκθεση του Κώστα Τσόκλη στο Εθνικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης. Για τα εκπαιδευτικά προγράμματα και τις ξεναγήσεις οι ενδιαφερόμενοι μπορούν να απευθύνονται στο τηλέφωνο: 9242.111-2.



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ