Με αφορμή τη δημοσίευση στο «Ριζοσπάστη» της «Τριλογίας του Πολέμου» του Δημήτρη Γληνού, διαπίστωσα και εγώ πόσο επίκαιρη είναι η σκέψη του επιφανούς αυτού στοχαστή. Ο,τι βγήκε από τη γραφίδα του, το χαρακτηρίζει η επιστημονική αρτιότητα, ο φλογερός και μαχόμενος ουμανισμός, η δημιουργική εφαρμογή του Μαρξισμού. Η βαθύνοια και το απαράμιλλό του ύφος είναι προσόντα που τον κατατάσσουν, όχι μόνο στην πρώτη θέση των προοδευτικών θεωρητικών, αλλά και στους μεγάλους λογοτέχνες.

Δυστυχώς, όμως, τα έργα του Γληνού, με εξαίρεση τα τέσσερα τομίδια των «Εκλεκτών Σελίδων» του, δεν κυκλοφορούν. Είναι κρίμα, το αναγνωστικό κοινό, και προπάντων η νεολαία, να βομβαρδίζεται με έντυπα - σκύβαλα και να μην απολαμβάνει τη φωτεινή σκέψη του μεγάλου Δάσκαλου, η οποία να χρησιμεύσει και ως ισχυρό αντίδοτο στην επιχειρούμενη αποβλάκωση. Μια απόπειρα να εκδοθούν τα «Απαντά» του «κόλλησαν», εδώ και είκοσι χρόνια, στους δυο πρώτους τόμους. Ισως γιατί ο επιμελητής της έκδοσης κ. Φ. Ηλιού κινείται στον αντίποδα των ιδεών που προέβαλλε και υπερασπιζόταν με τόση θέρμη ο Δημήτρης Γληνός. Αν ο μεγαλοφυής αυτός στοχαστής δεν πραγματοποιούσε το μεγάλο άλμα από τον Μιστριώτη στον Λένιν, η αστική τάξη και τα φερέφωνά της θα του επιδαψίλευαν πάμπολλες τιμές. Ποτέ δεν του συγχώρεσαν, όμως, ότι ασπάστηκε τη μόνη όντως πρωτοπόρα κι επιστημονική κοσμοθεωρία της εποχής μας, τον Μαρξισμό - Λενινισμό. Αυτό βέβαια συμβαίνει πάντα με όλους εκείνους που παίρνουν τη μεγάλη απόφαση να στρέψουν την πλάτη στις δυνάμεις της συντήρησης και να ενταχθούν στο στρατόπεδο της προόδου.

... Ας αγωνιστούμε όλοι για μια Ελλάδα όπου τα έργα του Γληνού μαζί με κάποια άλλα διαμάντια του γραπτού λόγου - όπως τα εθνεγερτικά κείμενα του Ρήγα, η «Ελληνική Νομαρχία» του Ανωνύμου του Ελληνος, η «Αδελφική Διδασκαλία» του Κοραή, τα «Απομνημονεύματα» του Κολοκοτρώνη και του Μακρυγιάννη κ.α, καθώς και μια επιλογή ποιημάτων των Σολωμού, Κάλβου, Παλαμά, Σικελιανού, Βάρναλη, Ρίτσου και Λειβαδίτη- θα διανέμονται δωρεάν στο λαό για να τον διαπαιδαγωγούν και να τον φρονηματίζουν.

ΑΝΔΡΕΑΣ ΣΚΑΜΠΑΡΔΩΝΗΣ

Μυρσίνη, Λεχαινά Ηλείας

Οι κυβερνώντες μας ετοιμάζονται να δώσουν άλλο ένα δισ. δολάρια για επιθετικά ελικόπτερα «Απάτσι», όταν ήδη έχουν δώσει 2 δισ. δολάρια για αεροπλάνα και 1 δισ. για τους «Πάτριοτ» πυραύλους. Αλήθεια, τι μας χρειάζονται όλοι αυτοί οι επιθετικοί στρατιωτικοί εξοπλισμοί; Μήπως για άμυνα; Μα έτσι και αλλιώς αυτοί οι ίδιοι που μας πουλάν τα όπλα, προετοιμάζουν τους πολέμους και τις συρράξεις σ' όλο τον κόσμο, προκαθορίζοντας και τα αποτελέσματά τους, κατά το δικό τους συμφέρον.

Τη στιγμή λοιπόν που πετιούνται κυριολεκτικά στα σκουπίδια τόσα και τόσα δισ., τα σχολεία και τα νοσοκομεία μας υπολειτουργούν και τα κονδύλια για την κοινωνική πρόνοια όλο και περικόπτονται, αντί να ενισχύονται. Οι άγαμες μητέρες παίρνουν το «σπουδαίο» ποσό των 15.000 δρχ. το μήνα επίδομα, ενώ τα αναπηρικά επιδόματα - ψίχουλα φορολογούνται! Ανθρωποι χωρίς πόρους, μειονότητες, άστεγοι και ανήμποροι, αφήνονται στη μοίρα τους, στο περιθώριο και στο έλεος των φιλάνθρωπων. Μήπως αυτό λέγεται κράτος δικαίου;

Θα πείτε, δίκαια, σιγά μην τους ενδιαφέρει η κοινωνική πολιτική και ο φτωχός εργαζόμενος και συνταξιούχος που υποφέρει. Ολοι αυτοί που βρίσκονται στην εξουσία, έχουν χάσει την επαφή τους με την πραγματικότητα που βιώνει ο λαός. Και ο λαός που μοχθεί και αγωνίζεται να τα βγάλει πέρα, βλέποντας πόσο τον υποτιμούν οι «άρχοντες» της κυβέρνησης της χώρας του, πρέπει να ξυπνήσει και να μην ξεγελιέται με τα παραμύθια και τρικ που χρόνια τώρα του σερβίρουν. Είμαι πεισμένος ότι ο λαός δεν είναι πλέον διατεθειμένος να δίνει τα χρήματά του για να αγοράζονται όπλα και να πλουτίζουν οι πολεμοκάπηλοι, ο λαός απαιτεί να σταματήσουν οι παράλογοι εξοπλισμοί, προς όφελος των ειρηνικών έργων.

«Παγκοσμιοποίηση»

Γιούρας Κοσμίδης, Παλαιά Σφαγεία, Αθήνα. Ο σοσιαλισμός, πιστεύω, είναι νομοτέλεια στην εξέλιξη της ανθρωπότητας. Ο καπιταλισμός, από την άλλη πλευρά, ως σύστημα που στηρίζει το κεφάλαιο, έχει αποτύχει, όπως είναι φυσικό, να λύσει τα προβλήματα του εργαζόμενου ανθρώπου. Εξάλλου, ο καπιταλισμός, με την τρομοκρατία που ασκεί πάνω στους λαούς σε παγκόσμια κλίμακα και για να μπορεί να επιβιώσει ως σύστημα, πατάει το πρώτο σκαλί του ιμπεριαλισμού. Και για να «θολώσει τα νερά» στην κρίση των λαών, τον ιμπεριαλισμό τον βάφτισε «παγκοσμιοποίηση».

Ομως, το πρώτο μάθημα ενάντια στην «παγκοσμιοποίησή» τους το πήραν οι διεθνείς τρομοκράτες από τους χιλιάδες διαδηλωτές, που διαδήλωσαν ενάντια στην «παγκοσμιοποίηση», στην πόλη της Γένοβας.

Ετσι να πορευόμαστε...

Ελπίδα Βασιλειάδου, Αθήνα. Βλέποντας τις φιγούρες των «ισχυρών» ανδρών του πλανήτη μας, αυτών που αποφασίζουν για την τύχη των λαών, για το αν δηλαδή θα τους βομβαρδίσουν, τους καταστρέψουν ή τους αφήσουν να πεθάνουν της πείνας, και αυτό για το άνομο συμφέρον τους, επαναστατώ και μου είναι αδύνατο να βρω ησυχία. Πώς μπορούν οι περισσότεροι άνθρωποι να είναι ευχαριστημένοι από τη ζωούλα τους όταν γύρω μας συντελούνται τόσα και τόσα εγκλήματα σε βάρος ολόκληρης της ανθρωπότητας;

Είναι τόσο δύσκολο να πάρουν θέση οι επιστήμονες, οι θρησκευτικοί και πολιτικοί αρχηγοί κρατών, οι αθλητές και πρωταθλητές, οι καλλιτέχνες και, τέλος, όλος ο λαός και να διαμαρτυρηθούν γι' αυτούς τους ιμπεριαλιστικούς πολέμους που υποκινούν οι πολεμοκάπηλοι και οι συνοδοιπόροι τους;

Εμείς όλοι οι άνθρωποι που πονάμε για όλα αυτά τα τραγικά που συμβαίνουν γύρω μας πρέπει να είμαστε πάντα παρόντες και να συμμετέχουμε ενεργά σε όλες τις προσπάθειες που γίνονται από το προοδευτικό κίνημα να σταθούμε εμπόδιο στα δολοφονικά σχέδια των καταστροφέων της ανθρωπότητας. Το παράδειγμά μας σίγουρα θα το ακολουθήσουν και άλλοι πολλοί. Ετσι πρέπει να πορευτούμε, δε γίνεται αλλιώς.

Περίθαλψη σε νοσοκομείο

Ιωάννης Ζούπινας, Πύργος Ηλείας. Στις 16-11-01 το απόγευμα πήγα εσπευσμένα στο Νοσοκομείο Πύργου, με ρήξη αγγείου της μύτης μου και φυσικά με αιμορραγία. Εμεινα εκεί και περίμενα, περίπου μια ώρα και στο τέλος οι γιατροί μού είπαν να πάρω ένα... λεκανάκι πλαστικό και χαρτοβάμβακα και να πάω σε ωτορινολαρυγγολόγο ιδιώτη, διότι στο νοσοκομείο δε βρισκόταν γιατρός με αυτή την ειδικότητα. Μάλιστα, μου υπέδειξαν και σε ποιο γιατρό να πάω.

Ετσι, χωρίς ασθενοφόρο ή κανένα συνοδό, πνιγμένο στα αίματα, με «έστειλαν» αλλού... Δε μου προσέφεραν καμία πρώτη βοήθεια, αλλά ούτε και ένα στοιχειώδη καθαρισμό μού έκαναν. Διαμαρτύρομαι έντονα γι' αυτή την αντιμετώπιση που μου έγινε.