Μία ενδιαφέρουσα ερμηνεία γι' αυτήν την ανυπαρξία πολιτικής βούλησης έδωσε ένας από τους ομιλητές, ο θεωρητικός κινηματογράφου, Σωτήρης Δημητρίου. Ο οποίος είπε ότι η επίμονη άρνηση της πολιτείας - πάνω από δύο δεκαετίες - για ίδρυση Ακαδημίας Κινηματογράφου δεν είναι τυχαίο γεγονός, αλλά «πολιτική επιλογή». Και η αιτία είναι ένα είδος «εμπάργκο εξαιτίας κάποιας αίσθησης απειλής για την εμφάνιση ενός εθνικού και μη ελεγχόμενου κινηματογράφου».

Στον τρόπο με τον οποίο μεταδίδεται σήμερα η έτσι κι αλλιώς αποσπασματική κινηματογραφική γνώση στην ανώτατη εκπαίδευση, καθώς και στο ρόλο των κινηματογραφικών αρχείων αναφέρθηκε η καθηγήτρια στο τμήμα ΜΜΕ του Πανεπιστημίου Αθηνών, Μαρία Κομνηνού.

Η κοινωνιολόγος του κινηματογράφου, Χρυσάνθη Σωτηροπούλου, μίλησε για τις επιπτώσεις που έχει η έλλειψη κινηματογραφικής παιδείας στην έρευνα και την κινηματογραφική διαπαιδαγώγηση. Η θεωρητικός του κινηματογράφου και διδάσκουσα στο Πανεπιστήμιο Πατρών, Ειρήνη Στάθη, αναφέρθηκε στη σημασία της θεωρητικής παιδείας στην κινηματογραφική εκπαίδευση. Και ο θεωρητικός του κινηματογράφου και διδάσκων στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας, Νίκος Κολοβός, στο περιεχόμενο των κινηματογραφικών σπουδών.

Ο εκπρόσωπος του «μικρό» κατέθεσε τις προτάσεις του σωματείου για τα χαρακτηριστικά που πρέπει να έχει μια Ακαδημία Κινηματογράφου και τις προϋποθέσεις λειτουργίας της. Παράλληλα, άσκησε κριτική στις, εκ του πονηρού, «διαπιστώσεις» ότι ο ελληνικός κινηματογράφος δεν είναι είδος υπό εξαφάνιση για να χρειάζεται προστασία. «Διαπιστώσεις» - άλλοθι της κυβερνητικής πολιτικής στον συγκεκριμένο τομέα.

Την εκδήλωση χαιρέτισαν ο σύμβουλος κινηματογραφίας του ΥΠΠΟ και εκπρόσωπος του ΔΗΚΚΙ. Η Ρούλα Ζαρκάδα χαιρέτισε την ημερίδα εκ μέρους του ΚΣ της ΚΝΕ, σημειώνοντας ότι το αίτημα για κινηματογραφική παιδεία πρέπει να περάσει σε επίπεδο διεκδίκησης.

Σε διηγήματα του Σωτήρη Δημητρίου βασίζεται η παράσταση «Εις το ρεύμα της ζωής τους», που θα παρουσιάσει (11-14/6) η ομάδα «Δυτικά της πόλης» στον «Αδειο Χώρο» του Εθνικού Θεάτρου (Αγ. Κων/νου & Κουμουνδούρου 20). Η διασκευή δε στοχεύει απλώς να ζωντανέψει τα πρόσωπα των διηγημάτων, αλλά να φωτίσει την εξαιρετική σύστασή τους, ώστε να τοποθετηθούν στον «κόσμο των αγγέλων». Σκηνοθεσία - δραματουργική επεξεργασία: Τάκης Τζαμαργιάς, σκηνικά - κοστούμια: Μαρία Κονομή, μουσική - επιμέλεια κίνησης: Δήμος Τσιγκάκος. Συμμετέχουν: Γιώργος Ανδρεσάκης, Θεοδώρα Μαστρομηνά, Σουλτάνα Νικολαΐδου, Γιάννης Μιχαλακούκος, Ματίνα Ντούσκου, Σπύρος Μιχελής, Μαρία Θωμάρεη, Ρένα Ρηνιώτη, Διονύσης Παπαδόπουλος, Τάσος Μεϊντάνης Μαρία Κουντούρη. Χορεύει η Μαρία Σταματάκη. Είσοδος ελεύθερη.

Οι «Βάκχες» του Ευριπίδη, σε σκηνοθεσία του Πίτερ Χολ, που παρουσιάζονται από το Βασιλικό Εθνικό Θέατρο της Αγγλίας, εγκαινιάζουν τα «Επιδαύρια 2002», (28,29/6), στο πλαίσιο της Πολιτιστικής Ολυμπιάδας. Η παράσταση παρουσιάζεται σε μετάφραση Colin Teevan, μουσική του Harrison Birtwistle, σκηνικά της Alison Chitty, φωτισμούς του Peter Mumford, κίνηση της Marie Gabriel Rotie. Παίζουν οι: Lee Have-Jones, Greg Hicks, William Houston, Chunk Iwuji, Rebecca Lenkiewicz, Renzo Murrone, Stefani Pleasence, Margaret Preece, Marie-Gabrielle Rotie, David Ryall, Rachel Sanders, Geoffrey Streatfeild και Clare Swinburne.

Ο παγκόσμιου φήμης σκηνοθέτης έχει πολλές φορές εμπνευστεί από το αρχαίο ελληνικό δράμα (τραγωδία, κωμωδία). «Εργο αιχμηρό, από τα πιο προκλητικά που έχουν γραφτεί ποτέ» χαρακτηρίζει τις «Βάκχες» ο Πίτερ Χολ και σημειώνει ότι «η αναζήτηση της πίστης από τον άνθρωπο, προέρχεται από ένα ένστικτο θρεμμένο με τρόμο και ελπίδα. Το έργο αναφέρεται στα απώτατα όρια, όπου η ελπίδα έρχεται σε αντίθεση με το ένστικτο, η λογική με το αίσθημα, το αρσενικό στοιχείο με το θηλυκό, το χάος με τη λογική, η ζωή με τον θάνατο».