Μία ενδιαφέρουσα ερμηνεία γι' αυτήν την ανυπαρξία πολιτικής βούλησης έδωσε ένας από τους ομιλητές, ο θεωρητικός κινηματογράφου, Σωτήρης Δημητρίου. Ο οποίος είπε ότι η επίμονη άρνηση της πολιτείας - πάνω από δύο δεκαετίες - για ίδρυση Ακαδημίας Κινηματογράφου δεν είναι τυχαίο γεγονός, αλλά «πολιτική επιλογή». Και η αιτία είναι ένα είδος «εμπάργκο εξαιτίας κάποιας αίσθησης απειλής για την εμφάνιση ενός εθνικού και μη ελεγχόμενου κινηματογράφου».

Στον τρόπο με τον οποίο μεταδίδεται σήμερα η έτσι κι αλλιώς αποσπασματική κινηματογραφική γνώση στην ανώτατη εκπαίδευση, καθώς και στο ρόλο των κινηματογραφικών αρχείων αναφέρθηκε η καθηγήτρια στο τμήμα ΜΜΕ του Πανεπιστημίου Αθηνών, Μαρία Κομνηνού.

Η κοινωνιολόγος του κινηματογράφου, Χρυσάνθη Σωτηροπούλου, μίλησε για τις επιπτώσεις που έχει η έλλειψη κινηματογραφικής παιδείας στην έρευνα και την κινηματογραφική διαπαιδαγώγηση. Η θεωρητικός του κινηματογράφου και διδάσκουσα στο Πανεπιστήμιο Πατρών, Ειρήνη Στάθη, αναφέρθηκε στη σημασία της θεωρητικής παιδείας στην κινηματογραφική εκπαίδευση. Και ο θεωρητικός του κινηματογράφου και διδάσκων στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας, Νίκος Κολοβός, στο περιεχόμενο των κινηματογραφικών σπουδών.

Ο εκπρόσωπος του «μικρό» κατέθεσε τις προτάσεις του σωματείου για τα χαρακτηριστικά που πρέπει να έχει μια Ακαδημία Κινηματογράφου και τις προϋποθέσεις λειτουργίας της. Παράλληλα, άσκησε κριτική στις, εκ του πονηρού, «διαπιστώσεις» ότι ο ελληνικός κινηματογράφος δεν είναι είδος υπό εξαφάνιση για να χρειάζεται προστασία. «Διαπιστώσεις» - άλλοθι της κυβερνητικής πολιτικής στον συγκεκριμένο τομέα.

Την εκδήλωση χαιρέτισαν ο σύμβουλος κινηματογραφίας του ΥΠΠΟ και εκπρόσωπος του ΔΗΚΚΙ. Η Ρούλα Ζαρκάδα χαιρέτισε την ημερίδα εκ μέρους του ΚΣ της ΚΝΕ, σημειώνοντας ότι το αίτημα για κινηματογραφική παιδεία πρέπει να περάσει σε επίπεδο διεκδίκησης.