«Η μάχη αυτή (των δημοτικών και νομαρχιακών εκλογών) πρέπει να δοθεί και στους δύο γύρους και παντού ενιαία, με ένα κατηγορηματικό ΟΧΙ στα ψηφοδέλτια που στηρίζουν τα δύο κόμματα εξουσίας. Οι διαφορές τους, ακόμα και στο εξωτερικό περίβλημα των λεγομένων τους, είναι πολύ λίγες, ενώ ταυτίζονται πλήρως στις στρατηγικές επιλογές απέναντι στο μεγάλο κεφάλαιο, την ελληνική και ξένη πλουτοκρατία». Τα παραπάνω τόνισε η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Αλέκα Παπαρήγα, μιλώντας χτες βράδυ στην κατάμεστη κεντρική πλατεία της Ηλιούπολης. Παραθέτουμε, στη συνέχεια αποσπάσματα από τη χτεσινή ομιλία της ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ.

«Αμέσως μετά τις εκλογές του 2001», τόνισε η ομιλήτρια, «και αφού διαπιστώθηκε ότι τα δύο Κόμματα -ΠΑΣΟΚ και ΝΔ- είχαν συγκεντρώσει το 90% περίπου του εκλογικού σώματος, άνοιξε η όρεξη για την επιτάχυνση των καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων που αφορούν πολλές, όλες για την αλήθεια, τις πλευρές της καθημερινής ζωής των λαϊκών στρωμάτων: Ιδιωτικοποιήσεις με παντιέρα την απελευθέρωση αγοράς, με επίκεντρο κερδοφόρες επιχειρήσεις στρατηγικής σημασίας, τη γη, τα λιμάνια και τα αεροδρόμια, τις ακτές της πατρίδας μας για τις οποίες πάντα υπερηφανευόμαστε. Την πιο ορατή ανατροπή των εργασιακών σχέσεων, την πλήρη εμπορευματοποίηση της παιδείας, της υγείας, του συστήματος πρόνοιας και συνταξιοδότησης. Αλλά και την αλλαγή του αμυντικού δόγματος της χώρας, ώστε να γίνει επίσημα επιθετικό και να δικαιολογεί επεμβάσεις και επιθέσεις κατά λαών, στο όνομα του σεβασμού των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, αρχικά. Στις αναδιαρθρώσεις εντάσσονται η αλλαγή του θεσμικού πλαισίου στην ΤΑ που προηγήθηκε και οι διοικητικές μεταρρυθμίσεις που προετοιμάζονται μετά τις εκλογές, σύμφωνα με το οποίο διαμορφώνεται ένα νέο μοντέλο Δημόσιας Διοίκησης στη βάση των νεοφιλελεύθερων επιλογών της ΕΕ, σε βάρος των λαών και των αναγκών τους.

Η ψήφος των λαϊκών στρωμάτων αξιοποιήθηκε για μια πιο ωμή και αντιδραστική πολιτική από το ΠΑΣΟΚ, ενώ για τη ΝΔ αποτελεί επιβεβαίωση του δικού της προγράμματος πασπαλισμένο με μπόλικη προφορική λαϊκή δημαγωγία μόνο και μόνο για να κλέψει τις ψήφους των αριστερών και προοδευτικών ανθρώπων, με τον ίδιο απαράλλακτο τρόπο που το έκανε παραδοσιακά το ΠΑΣΟΚ.

Η ψήφος των λαϊκών στρωμάτων πρέπει να είναι ευκρινής, να μην αξιοποιηθεί για συναίνεση με το ΠΑΣΟΚ ή τη ΝΔ.

Από εδώ προκύπτουν οι ευθύνες του κάθε ψηφοφόρου μπροστά στις τοπικές και νομαρχιακές εκλογές, ειδικά τώρα που έχει αντιδραστικοποιηθεί το θεσμικό πλαίσιο, το οποίο απαιτεί δημάρχους και νομάρχες μάνατζερ των επιχειρηματιών.

Η Τοπική Αυτοδιοίκηση, όπως έχει διαμορφωθεί ως επίσημος θεσμός του κράτους, αποτελεί όργανο επικύρωσης ειλημμένων αποφάσεων, που λειτουργεί ως εντολοδόχος της εκάστοτε κυβέρνησης.

Με τα σημερινά δεδομένα, αυτό που μπορεί και πρέπει να γίνει, είναι ο λαός να αναδείξει τοπικές αρχές όπου θα έχουν πλειοψηφία οι αγωνιστικές λαϊκές δυνάμεις και τα ενωτικά ψηφοδέλτια που μετέχει το ΚΚΕ με άλλες συνεργαζόμενες συλλογικές δυνάμεις και άτομα, ώστε να υπάρχει απάντηση και πραγματική αντίσταση στα νέα νεοφιλελεύθερα μέτρα που θα επιχειρήσουν να περάσουν η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ και όποια κυβέρνηση προκύψει μετά τις εθνικές εκλογές. Διαφορετικά η κυβέρνηση θα έχει με το μέρος της και τις τοπικές αρχές. Η μάχη αυτή πρέπει να δοθεί και στους δύο γύρους και παντού ενιαία, με ένα κατηγορηματικό όχι στα ψηφοδέλτια που στηρίζουν τα δύο κόμματα εξουσίας. Οι διαφορές τους, ακόμα και στο εξωτερικό περίβλημα των λεγομένων τους, είναι πολύ λίγες, ενώ ταυτίζονται πλήρως στις στρατηγικές επιλογές απέναντι στο μεγάλο κεφάλαιο, την ελληνική και ξένη πλουτοκρατία».

Επιμέρους συσπειρώσεις σε μεγάλα στρατηγικής σημασίας μέτωπα πάλης

Αναφερόμενη στο είδος των συμμαχιών που αντιτάσσει το ΚΚΕ στη νεοφιλελεύθερη επίθεση, στα σημερινά οξυμένα προβλήματα του λαού και στο ακόμα πιο επικίνδυνο αύριο που επέρχεται, αν δεν υπάρξει αλλαγή πορείας, η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ σημείωσε:

«Το ΚΚΕ παίρνοντας υπόψη το γενικό αρνητικό συσχετισμό δύναμης, τη διάταξη των πολιτικών δυνάμεων, αλλά και με πίστη πάντα στη δυνατότητα αφύπνισης συνειδήσεων, αντέταξε την πολιτική των επιμέρους συσπειρώσεων σε μεγάλα στρατηγικής σημασίας μέτωπα πάλης. Στο εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα με τη συσπείρωση των ταξικών ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΤΙΚΩΝ δυνάμεων που σήμερα βρίσκουν την έκφρασή τους στο ΠΑΜΕ. Στη συγκρότηση από κοινού με άλλες δυνάμεις μετώπων κατά του ΝΑΤΟικού πολέμου και των αμερικανο-ευρωπαϊκών επεμβάσεων. Με την ενίσχυση συσπειρώσεων για τις δημοκρατικές ελευθερίες κατά της Σένγκεν και του τρομονόμου. Παράλληλα έδωσε πολύ μεγάλη σημασία στη διαμόρφωση κοινής δράσης στις γραμμές του μαζικού κινήματος με όλους εκείνους τους εργαζόμενους, που, ανεξάρτητα από κομματικές ταυτότητες, συσπειρώθηκαν σε ριζοσπαστικούς στόχους πάλης.

Η ιδέα της συσπείρωσης δυνάμεων σε αντίθεση με τις αναδιαρθρώσεις, με την πολιτική που συμφέρει τα μονοπώλια αλλά και την Ευρωπαϊκή Ενωση και το ΝΑΤΟ βοηθάει σήμερα να συγκεντρώνονται δυνάμεις που ακόμα έχουν διαφορές γύρω από την εναλλακτική λύση. Γιατί χωρίς να βιάζει τα πράγματα, εφ' όσον δεν έχουν αυτά ωριμάσει, συμβάλλει στη διαμόρφωση προϋποθέσεων για να μπουν εμπόδια στον κατήφορο, για απόσπαση ορισμένων κατακτήσεων. Ταυτόχρονα, μέσα από την κοινή δράση, την πείρα που αυτή αναδεικνύει σε συνδυασμό με την ανάπτυξη του λαϊκού κινήματος και της πρωτοβουλίας του, βοηθά να δημιουργούνται δυνατότητες να γίνει στην πορεία και συμφωνία σε προγραμματική βάση για τη διαμόρφωση μιας κοινωνικοπολιτικής Συμμαχίας με στόχο τη διεκδίκηση εξουσίας, μιας εξουσίας του λαού για το λαό.

Μιας εξουσίας που δε θα έχει δεσμούς και επιρροές με τα κόμματα της πλουτοκρατίας και τη στρατηγική τους που οδηγεί στη συγκέντρωση του πλούτου από τη μια και την αύξηση της φτώχειας, σχετικής και απόλυτης από την άλλη. Η συμμαχία αυτή θα είναι εδραιωμένη και στο πολιτικό και στο κοινωνικό επίπεδο, θα δρα και θα αναπτύσσεται στο έδαφος της ταξικής πάλης, του αντιιμπεριαλιστικού, αντιμονοπωλιακού αγώνα πίσω από τον οποίο δεν υπάρχει όριο υποχώρησης, αφού αντικειμενικά θα πέσεις στην αγκαλιά των διάφορων σεναρίων νεοφιλελεύθερης διαχείρισης.

Τη μάχη των τοπικών εκλογών τη βλέπουμε στενά δεμένη με τη διαμόρφωση μιας ανάλογης συσπείρωσης στο πεδίο της Τοπικής Αυτοδιοίκησης. Σ' αυτόν τον ιερό σκοπό έχουμε τάξει τις επιλογές μας. Με ένα σμπάρο δύο τρυγόνια: Και συσπείρωση δυνάμεων και κατάκτηση θέσεων στην ΤΑ από δυνάμεις που θα είναι απαρέγκλιτα στο πλευρό του λαού».

«Σ' αυτούς που μας ρωτάνε», τόνισε η Αλέκα Παπαρήγα, «αν θα πάμε με το ΠΑΣΟΚ ή αν θα αξιοποιήσουμε το δήθεν ανεκτικό "λαϊκό" λόγο της ΝΔ, απαντάμε ούτε με τον ένα, ούτε με τον άλλο. Εμείς θα πάμε με τη συσπείρωση των ριζοσπαστικών δυνάμεων με την κοινωνικοπολιτική συμμαχία της εργατικής τάξης και των άλλων λαϊκών στρωμάτων της πόλης και της υπαίθρου. Θα πάμε με εκείνες τις δυνάμεις που δεν έχουν ομφάλιο λώρο, υπόγειες διαδρομές, δεσμεύσεις με το ΠΑΣΟΚ και τη ΝΔ. Τα δύο αυτά κόμματα έχουν διαμορφωθεί. Το ένα -η ΝΔ- ήταν εξ αρχής κόμμα του κεφαλαίου, το ΠΑΣΟΚ εξελίχθηκε σε κόμμα του κεφαλαίου.

Αυτό που μπορεί και πρέπει να αλλάξει είναι να αποδυναμωθούν αυτά τα κόμματα, και με τον αντίκτυπο της λαϊκής πάλης να διαμορφωθεί ένας νέος πολιτικός χάρτης των κοινωνικών και πολιτικών δυνάμεων που θέλουν πραγματική αλλαγή, δηλαδή λαϊκή οικονομία, λαϊκή εξουσία. Αυτή η θέση, αυτή η ιδέα μπορεί να ενοποιήσει κοινές κατευθύνσεις και γενικές αρχές, χωρίς βεβαίως να καταργεί ετσιθελικά και διαφορές που υπάρχουν. Δίνει γενικές αλλά συγκεκριμένες απαντήσεις, πώς θα πραγματοποιηθεί η ρήξη με τη σημερινή πολιτική, σε ποια στέρεα πόδια μπορεί να σταθεί η λαϊκή κοινωνική ευημερία και η απαγκίστρωση της χώρας από τους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς.

Η πείρα των γαλλικών εκλογών έχει αποδείξει ότι κάθε συμμαχία δε φέρνει θετικό αποτέλεσμα για το λαϊκό κίνημα. Για μας αυτό είναι το κριτήριο και ο γνώμονας. Καμία συμφωνία ωφέλιμη για το λαό δεν μπορεί να γίνει μόνο ως ΑΝΤΙ, αλλά και στη βάση της ΚΟΙΝΗΣ ΠΡΟΟΠΤΙΚΗΣ ΣΤΟ ΘΕΜΑ ΤΗΣ ΔΙΑΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ, ΤΗΣ ΕΞΟΥΣΊΑΣ. ΚΡΙΤΗΡΙΟ ΓΙΑ ΜΑΣ ΕΊΝΑΙ Η ΣΤΑΣΗ ΑΠΈΝΑΝΤΙ ΣΤΑ ΜΟΝΟΠΩΛΙΑ, ΤΟΝ ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΜΟ.