ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σάββατο 15 Ιούνη 2002
Σελ. /40
Επικίνδυνη πολεμοκαπηλία

Γρηγοριάδης Κώστας

«Η συμμαχία δεν μπορεί να περιμένει να υπάρξουν αδιάσειστες αποδείξεις για την ανάληψη δράσης εναντίον τρομοκρατών ή χωρών με όπλα μαζικής καταστροφής». Αυτή ήταν η σαφής και, ταυτόχρονα, ωμή τοποθέτηση του Αμερικανού υπουργού Αμυνας, Ντόναλντ Ράμσφελντ, τις προάλλες, στη διάρκεια της επίσκεψής του στις Βρυξέλλες, στην έδρα του ΝΑΤΟ. Με άλλα λόγια, απαίτησε από τις χώρες - μέλη του ΝΑΤΟ, να ευθυγραμμιστούν πλήρως με το νέο στρατηγικό δόγμα του Λευκού Οίκου, περί «πρώτου πλήγματος», σε οποιαδήποτε χώρα θεωρούν οι τελευταίες, ότι διαθέτει όπλα μαζικής καταστροφής ή ότι υποθάλπει την τρομοκρατία, κλπ. και, μάλιστα, χωρίς «αδιάσειστες αποδείξεις».

Ποια είναι η θέση της ελληνικής κυβέρνησης απέναντι σ' αυτές τις πολεμοκάπηλες και επικίνδυνες για την παγκόσμια ειρήνη και ασφάλεια απαιτήσεις των ΗΠΑ; Συμφωνεί ή διαφωνεί; Περιμένουμε τις απαντήσεις των αρμοδίων... Πολύ περισσότερο, γιατί -σύμφωνα με την αμερικανική και συνήθως καλά ενημερωμένη για τα σχέδια του Λευκού Οίκου εφημερίδα «Ουάσιγκτον Ποστ» - το νέο στρατηγικό δόγμα των ΗΠΑ του «πρώτου πλήγματος», προβλέπει την εξαπόλυση απρόκλητης επίθεσης, ακόμη και με πυρηνικά όπλα, εναντίον υπόπτων(!) κρατών ή ομάδων..!

Σκανδαλώδες ξεπούλημα

Η ριζική και κατηγορηματική αντίθεσή μας σε κάθε μορφή νόμιμου ή παράνομου τζόγου, δε μας εμποδίζει να σημειώσουμε και να καταγγείλουμε το σκάνδαλο ξεπουλήματος του καζίνο της Πάρνηθας, γράφαμε πριν μια βδομάδα. Και συμπληρώναμε, ότι τα 92 εκατ. ευρώ, που προσέφερε η κατά την κυβέρνηση πλειοδότρια κοινοπραξία, είναι όσα θα κερδίσει από το καζίνο μέσα σε δύο το πολύ χρόνια. Χώρια, ότι μαζί με το καζίνο παραδίδονται στην κοινοπραξία και το ξενοδοχείο, άλλες εγκαταστάσεις κι ένα μεγάλο μέρος του εθνικού δρυμού, ο οποίος θα θυσιαστεί στο βωμό των νέων σχεδίων και επεκτάσεων.

Προχτές, λοιπόν, η ανταγωνίστρια κοινοπραξία πρόσφερε 162 εκατ. ευρώ. Και παρότι είμαστε κατηγορηματικά κατά του όποιου τζόγου, δεν μπορούμε να μη σημειώσουμε, ότι η σχεδόν διπλάσια αυτή προσφορά ένα και μόνο πράγμα αποδείχνει: το σκανδαλώδες των μέχρι σήμερα διαδικασιών ξεπουλήματος του καζίνο της Πάρνηθας.

ΠΑΣΟΚ - ΝΔ: ίδια ράτσα...

Αντιγράφουμε από τη χτεσινή «Καθημερινή»: «Το 1993, η κυβέρνηση του Κ. Μητσοτάκη πέρασε πολύ δύσκολες ημέρες, εξαιτίας της απόφασής της να προχωρήσει στην ιδιωτικοποίηση του ΟΤΕ. Να προσφέρει, δηλαδή, στον ιδιωτικό τομέα το 49% του Οργανισμού. Ο πόλεμος που ξέσπασε εναντίον της από το σημερινό κυβερνών κόμμα και τους συνδικαλιστές του ΠΑΣΟΚ ήταν ανελέητος. Σήμερα, που η πλειοψηφία του ΟΤΕ, κατά ποσοστό 66% και πλέον, περνάει στον ιδιωτικό τομέα με αποφάσεις της κυβέρνησης και αργά ή γρήγορα - με τους συσχετισμούς που θα διαμορφωθούν και την κατάργηση της "χρυσής μετοχής" - το Δημόσιο θα χάσει και τον έλεγχο του Οργανισμού, τα κομματικά στελέχη και οι συνδικαλιστές του ΠΑΣΟΚ (πρωταγωνιστές οι ίδιοι και το 1993 και το 2002) τι έχουν να πουν; Ηταν οι κ. Κ. Μητσοτάκης, Στ. Μάνος κλπ, πιο προοδευτικοί και διορατικοί στις πολιτικές αποφάσεις ή μήπως οι συνδικαλιστές και οι κυβερνώντες (σήμερα) κινούνται καθαρά καιροσκοπικά, ανάλογα με τη θέση τους στο σύστημα εξουσίας;».

Εμείς, να σημειώσουμε μόνον το εξής: Η εφαρμογή αντιλαϊκών πολιτικών, τόσα χρόνια τώρα, από τις εκάστοτε κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ, είναι μια πλευρά μόνο των όσων πληρώνει ο λαός μας. Μια άλλη, εξίσου σημαντική, είναι η δικαίωση που προσέφερε και προσφέρει καθημερινά, στον υποτιθέμενο μισητό αντίπαλό της, τη ΝΔ.

Γιατί δεν μπορούσε να γίνει αμέσως;

Ο Δήμος Αθηναίων παραχώρησε τέσσερις θέσεις στάθμευσης έξω απ' τα γραφεία της Ενωτικής Συνδικαλιστικής Κίνησης Ατόμων με Ειδικές Ανάγκες (ΕΣΚ - ΑμΕΑ) στην οδό Χαλκοκονδύλη, για να διευκολύνει τα στελέχη της Κίνησης στη συνδικαλιστική τους δραστηριότητα.

Βέβαια, για να γίνει η παραχώρηση χρειάστηκε η παράσταση αναπήρων μελών της ΕΣΚ - ΑμΕΑ, αφού οι επιστολές που είχαν στείλει κατά καιρούς στην Τροχαία Αθηνών και το Δήμο Αθηναίων πήγαιναν, μάλλον, στον κάλαθο των αχρήστων. Μάλιστα η ασφάλεια του δήμου απαγόρευσε την είσοδό τους στη συνεδρίαση. Μετά την έντονη διαμαρτυρία των αναπήρων, επιτράπηκε η είσοδός τους στο Δημοτικό Συμβούλιο, όπου και τελικά ικανοποιήθηκε το αίτημά τους.

Αναρωτιόμαστε, λοιπόν, γιατί δεν μπορούσε να ικανοποιηθεί από την πρώτη στιγμή το αίτημα κι έπρεπε να υποστούν όλες αυτές τις ταλαιπωρίες οι εκπρόσωποι της Κίνησης των ΑμΕΑ;

Τα νεοδημοκρατικά...

Παπαγεωργίου Βασίλης

ΛΟΓΙΚΟ κι επόμενο ήταν να αποχωρήσει η Νέα Δημοκρατία από τη συζήτηση για το Ασφαλιστικό. Και... αντιπολίτευση «πουλάει» και από τα δύσκολα ξεφεύγει... Εδώ που τα λέμε, δεν είναι εύκολο πράγμα να κάνεις πως διαφωνείς με τα συμπληρώματα της πολιτικής σου.

Αλλωστε, σε κάποια στιγμή, στη σχετική συνεδρίαση της επιτροπής, ο αρμόδιος για τους αντιασφαλιστικούς νόμους της ΝΔ το 1993, Δημήτρης Σιούφας, ήταν αρκετά αποκαλυπτικός. Χρειάζεται μεταρρύθμιση σε αυτή ακριβώς την κατεύθυνση, σημείωσε ο πρώην υπουργός.

Οπως καταλαβαίνετε, η αντιπολιτευτική πολιτική Καραμανλή εφαρμόζεται σε όλο της το μεγαλείο. Και σαματά κάνει, για το θεαθήναι και την... πάπια στην ουσία.

ΑΡΧΙΣΑΜΕ νέα φιλολογία τώρα στο πολιτικό σκηνικό. Τόνοι μελανιού σπαταλιούνται προκειμένου να εξηγηθεί η σιωπή του Αβραμόπουλου για την πορεία της πολιτικής του καριέρας. Δε λένε που διασφαλίσαμε τη σιωπή του για ένα διάστημα και ησυχάσαμε, ψάχνονται κι από πάνω.

Τέλος πάντων, όμως, ας μην έχουμε την αυταπάτη ότι θα απαλλαγούμε από αυτόν και τις κατά κοινή ομολογία ανούσιες ρητορείες του. Η «τηλε - πολιτική», βλέπετε, είναι η κυρίαρχη τάση της εποχής και ο «δήμαρχος» το ξέρει καλά αυτό το «παιγνιδάκι».

Οπως ξέρει καλά, να φορολογεί τους δημότες και τους καταστηματάρχες, αλλά αυτό, βλέπετε, δεν το προσέχουν οι τηλεοπτικές κάμερες.

Οσο για την κίνηση του Αβραμόπουλου μάλλον πρέπει να την περιμένουμε μετά τις δημοτικές. Να εντοπίσει ακριβώς προς τα πού πάει το πράγμα.

ΠΑΝΗΓΥΡΙΖΟΥΝ ακόμα οι κυβερνώντες για την περίφημη «νίκη της φέτας», τη δυνατότητα δηλαδή να χαρακτηριστεί προϊόν με ονομασία προέλευσης. Μόνο που ξέχασαν μια μικρή λεπτομέρεια: Η φέτα φτιάχνεται από γάλα.

Οποτε λοιπόν μπορούμε στο εξής να έχουμε φέτα με ονομασία προέλευσης όχι όμως και γαλακτοπαραγωγούς. Γιατί οι τελευταίοι καταστρέφονται από τα ίδια κέντρα που δικαίωσαν τη φέτα.

Γρηγοριάδης Κώστας

Προσχηματικά και επικίνδυνα μέτρα

Πρωτοβουλίες ανακοίνωσε αυτές τις μέρες η κυβέρνηση, που αφορούν δήθεν στην πρόληψη του προβλήματος των ναρκωτικών στο στρατό και στην «εύρυθμη λειτουργία», μέσω κανονισμού, στα σχολεία. Βέβαια, σε μια κοινωνία που εκθειάζει την εκπόρνευση, που δημιουργεί πρότυπα «Μπιγκ Μπράδερ» και «Μπαρ», που σπρώχνει ποικιλόμορφα στη χρήση ναρκωτικών ουσιών, που στηρίζεται στη λογική τού «ο θάνατός σου η ζωή μου» και ανάγει τον ανταγωνισμό ανάμεσα σε νέους ανθρώπους σε κυρίαρχο, είναι τουλάχιστον υποκρισία να λέει η κυβέρνηση ότι από ευαισθησία εφαρμόζει τον υποχρεωτικό προληπτικό τοξικολογικό έλεγχο στους μόνιμους στρατιωτικούς και στρατεύσιμους και το καθηκοντολόγιο στα σχολεία.

Με το πρόσχημα του υπαρκτού προβλήματος της αύξησης της τοξικομανίας και στο στρατό επιχειρείται -- μέσω του ελέγχου, που σήμερα μπορεί να είναι για ναρκωτικά, αύριο για οτιδήποτε άλλο -- να επιτευχθεί η πλήρης υποταγή και συμμόρφωση στην κυρίαρχη φιλοσοφία για τις Ενοπλες Δυνάμεις, ως μηχανισμού στην υπηρεσία του κεφαλαίου, των ιμπεριαλιστών του ΝΑΤΟ και της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Ταυτόχρονα, μια τέτοια αντιμετώπιση μπορεί να ανοίξει δρόμο για την εφαρμογή και από ιδιώτες ανάλογων μεθόδων, με προοπτική την αξιοποίησή τους για κάθε μορφή υποταγής, χειραγώγησης, και όχι μόνον. Αλλωστε, τέτοιες πρακτικές είναι διαδεδομένες σε αναπτυγμένα καπιταλιστικά κράτη, ΗΠΑ, Μεγάλη Βρετανία, όπου, π.χ., όχι τυχαία, προσωπικά δεδομένα και ιατρικά απόρρητα στρατευμένων ή άλλων υπαλλήλων φτάνουν στις τράπεζες δεδομένων ασφαλιστικών εταιριών και αξιοποιούνται ανάλογα και επιλεκτικά για την ασφάλιση ή μη των εργαζομένων.

Αντίστοιχα, το πρόσχημα του «νοικοκυρέματος» στα σχολεία επικαλείται υποκριτικά το υπουργείο Παιδείας για να καθιερώσει σχολικό κανονισμό. Το εγχείρημα μπορεί να «πατάει» σε κάποια αμφιλεγόμενα ή και ακραία φαινόμενα που συμβαίνουν στη σχολική ζωή, και που τα δημιουργεί η ίδια η κοινωνική πραγματικότητα και πολιτική υποβάθμισης του σχολείου. Αλλά επειδή δεν έρχεται σε «κενό αέρα», μπορεί να αξιοποιείται ως μέσο καταστολής της οργανωμένης δράσης και ως μια μορφή χειραγώγησης. Οι «βασικές αρχές λειτουργίας των σχολείων», όπως τις παρουσιάζει το υπουργείο Παιδείας, μπορούν να οδηγήσουν στον ανοιχτό αυταρχισμό στα χέρια ανθρώπων και μηχανισμών που βέβαια δεν ενδιαφέρονται για την «ευπρέπεια και την τάξη» αλλά, κυρίως, για την εφαρμογή της αντιεκπαιδευτικής πολιτικής. Αλλωστε, η πρακτική των διευθυντών που έφεραν τους εισαγγελείς και τα ΜΑΤ στα σχολεία την περίοδο των μαθητικών καταλήψεων ενάντια στην αντιεκπαιδευτική μεταρρύθμιση είναι μια απόδειξη για τον τρόπο που μπορούν να χρησιμοποιηθούν τα μέτρα. Δεν είναι, δε, τυχαίο ότι τα μέτρα για τα σχολεία πάνε χέρι χέρι με την ενίσχυση της χειραγώγησης των εκπαιδευτικών μέσω της διαδικασίας της αξιολόγησης, που ουσιαστικά επιχειρεί να επιβάλει στους λειτουργούς της εκπαίδευσης την προσαρμογή τους στις κυβερνητικές επιδιώξεις στα σχολεία, να τιμωρήσει όσους δεν υποτάσσονται στις υποδείξεις.

Η λογική που προσπαθεί να περάσει η κυβέρνηση και επιζητεί τη συναίνεση της κοινωνίας, με δήθεν μέτρα προστασίας και ευαισθησίας, δεν πρέπει να αποπροσανατολίσει τα λαϊκά στρώματα. Αυτό που πρέπει να αλλάξει για να σταματήσει η τοξικομανία και να δημιουργηθούν άλλες συνθήκες στα σχολεία, είναι η εφαρμοζόμενη αντιλαϊκή πολιτική, το ίδιο το εκμεταλλευτικό σύστημα.


Δημήτρης ΚΑΡΑΓΙΑΝΝΗΣ



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ