Η μεγάλη επιτυχία της χτεσινής απεργιακής κινητοποίησης στη Λάρισα - όπως, άλλωστε, και των άλλων τριών που προηγήθηκαν το τελευταίο διάστημα, με αιχμή το «ασφαλιστικό» - αναδεικνύει, εν πρώτοις, τις αγωνιστικές διαθέσεις των εργαζομένων, των ανέργων και των συνταξιούχων της περιοχής. Ταυτόχρονα, αναδεικνύει τις δυνατότητες που υπάρχουν για την ανάπτυξη ακόμα πιο μαζικών και δυναμικών αγώνων, με στόχο την υπεράσπιση και τη διεύρυνση των δικαιωμάτων και των κατακτήσεων της εργατικής τάξης και για την ανατροπή της αντεργατικής - αντιλαϊκής πολιτικής που εφαρμόζουν οι κυβερνήσεις του μεγάλου κεφαλαίου στη χώρα μας. Δείχνει, όμως, αυτή η επιτυχία και το πώς πρέπει να οργανώνεται και να δρα το συνδικαλιστικό κίνημα, ώστε να κινητοποιεί αγωνιστικά τις πλατιές μάζες των εργαζομένων.

Διότι, δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι η απεργία πέτυχε σε μια περιοχή, όπως η Λάρισα, όπου δρα ένα ταξικό Εργατικό Κέντρο, το οποίο συντασσόμενο με το ΠΑΜΕ, οργανώνει και συντονίζει επιτυχώς τους αγώνες της εργατικής τάξης στην περιοχή του.

Κι είναι η συνεχής, υπομονετική και επίμονη δουλιά «μυρμηγκιού» του Εργατικού Κέντρου Λάρισας - στο τελευταίο διάστημα στελέχη του περιόδευσαν πολλές φορές σ' όλα τα εργοστάσια και τους άλλους εργασιακούς χώρους, οργάνωσαν εκατοντάδες συσκέψεις, συγκεντρώσεις ενημέρωσης και προετοιμασίες, μοίρασαν χιλιάδες προκηρύξεις κι άλλο έντυπο υλικό - που συμβάλλει αποτελεσματικά στην καλή προετοιμασία και οργάνωση των απεργιών και των άλλων κινητοποιήσεων των εργαζομένων της περιοχής.

Απ' αυτή την άποψη, λοιπόν, η δράση του Εργατικού Κέντρου Λάρισας αποτελεί παράδειγμα προς μίμηση, ιδιαιτέρως στη σημερινή εποχή που πολλοί επιχειρούν να «περάσουν» τη λογική και την πρακτική της μοιρολατρίας, της απαισιοδοξίας, του συμβιβασμού και της παραίτησης...

«Θα μείνει στα χαρτιά»! Μυριόστομο το μήνυμα απόρριψης του ασφαλιστικού εξαμβλώματος της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ και καταδίκης συνολικά της αντεργατικής πολιτικής, συντάραξε από άκρη σ' άκρη τον Πειραιά, καθώς το βροντοφώναζαν τα στόματα των χιλιάδων εργατών στεριάς και θάλασσας που βρέθηκαν χτες το πρωί στους δρόμους του πρώτου λιμανιού συγκροτώντας μία ογκώδη διαδήλωση που ξεπέρασε κάθε προσδοκία. Η χτεσινή μεγαλειώδης απεργιακή κινητοποίηση των εργαζομένων του Πειραιά με τις ταξικές δυνάμεις της Συντονιστικής Επιτροπής Σωματείων της πόλης, του ΠΑΜΕ, στην πρώτη γραμμή, αποτελεί επάξια συνέχεια της απεργίας που έδωσαν στις 29 Μάη, όταν με την ταξική αλληλεγγύη και την αυτοθυσία τους απέναντι στις δυνάμεις καταστολής που ματοκύλισαν το λιμάνι, γκρέμισαν τη βιτρίνα της κυβέρνησης. Το χτεσινό μαζικό απεργιακό «παρών» στους δρόμους του λιμανιού ήρθε να δώσει το σύνθημα της κλιμάκωσης των αγώνων για τη μετωπική σύγκρουση και ρήξη με αυτή την πολιτική.

Η Ναυπηγοεπισκευαστική Ζώνη νέκρωσε, τα γιαπιά ερήμωσαν. Καπνεργοστάσια, εργοστάσια σαπουνοποιίας, ελαιουργίας, μηχανουργεία, τσαγκαράδικα, μεταλλουργικές επιχειρήσεις έβαλαν λουκέτο. Ερημο έμεινε και το πολυκατάστημα ΛΑΜΠΡΟΠΟΥΛΟΣ. Μαζικά συμμετείχαν στην απεργία και οι εργαζόμενοι των ΔΕΚΟ του Πειραιά. Τη δική τους σφραγίδα και σ' αυτή την απεργιακή μάχη έβαλαν οι ναυτεργάτες. Οι απεργοί του ιδιωτικού και δημόσιου τομέα συναντήθηκαν στις 10 το πρωί στην πλατεία Λουδοβίκου στο σταθμό του Ηλεκτρικού. Στις 11 οι απεργοί ξεκίνησαν μία ογκώδη μαχητική πορεία, με επικεφαλής τους ναυτεργάτες και πρώτο πανό αυτό των ΠΕΜΕΝ και ΣΤΕΦΕΝΣΩΝ. Ομως τον τόνο στην πορεία έδινε η ζωντάνια των νέων εργαζόμενων του Πειραιά, των φοιτητών και σπουδαστών, που είχαν συγκροτήσει ένα ισχυρό μπλοκ. Συμπαραταγμένοι με τους απεργούς ήταν και οι συνταξιούχοι. «Βροχή» έπεφταν τα συνθήματα καταδίκης της αντεργατικής πολιτικής. Η πορεία κατέληξε στο υπουργείο Εμπορικής Ναυτιλίας όπου αντιπροσωπεία των διαδηλωτών συναντήθηκε με τον υπουργό Γ. Ανωμερίτη. Οι απεργοί συνέχισαν την κινητοποίησή τους στο λιμάνι ενισχύοντας τις ομάδες περιφρούρησης της απεργίας στα καράβια.