ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Δυο κόσμοι

Γρηγοριάδης Κώστας

Πάνω από ένα μήνα τώρα μετράει το τηλεοπτικό σίριαλ με τους 17 «μικρούς τρομοκράτες», με Ξηρούς, Θεσπρωτούς, επιτελικούς αρχηγούς και άλλους. Είναι η εικόνα της κοινωνίας που προσπαθούν να μας πείσουν ότι είναι η ζωή μας με τρομοκράτες, ασφαλίτες, χαφιέδες πολίτες κ.ά. Οσοι, αντί να «κυνηγήσουμε» τους τρομοκράτες, βρεθήκαμε αυτές τις μέρες στις περιοδείες συνδικαλιστών σε χώρους δουλιάς, διαπιστώσαμε ξανά και ξανά πως εκεί υπάρχει πάντα ένας άλλος κόσμος που δεν παρουσιάζουν τα αστικά ΜΜΕ. Είναι ο κόσμος με τους εργαζόμενους, που δεν πήγαν διακοπές, που δεν έχουν να πληρώσουν λογαριασμούς, που ψάχνουν για μεροκάματο και αντιμετωπίζουν την τρομοκρατία του εργοδότη. Ενας κόσμος που ψάχνει να βρει τρόπο να την παλέψει αυτή τη χαμοζωή. Ενας κόσμος που, σ' όποιον δημοσιογράφο ψάχνει να 'βρει την αλήθεια, δίνει ξεκάθαρη εντολή: ψάξτε στα αφεντικά να βρείτε τους τρομοκράτες!

Μαύρο χιούμορ για αγρότες...

Αν μη τι άλλο έχουν χιούμορ στην κυβέρνηση. Τη στιγμή που γίνεται χαμός με τους βαμβακοπαραγωγούς, τη στιγμή που στις Βρυξέλλες έχουν βγάλει τα μαχαίρια (προτάσεις αρμόδιου επιτρόπου για το σταδιακό περιορισμό των επιδοτήσεων) η κυβέρνηση Σημίτη ανακοινώνει πρόγραμμα εξοικείωσης και εκμάθησης ηλεκτρονικών υπολογιστών από αγρότες... Καλή, βέβαια, είναι η εξοικείωση με τις νέες τεχνολογίες, αλλά με την προϋπόθεση ότι αυτοί στους οποίους απευθύνεται το πρόγραμμα εκμάθησης νέων τεχνολογιών, έχουν μέλλον στον τόπο τους, ότι η ενασχόλησή τους με τη γεωργία, θα τους διασφαλίσει ένα αξιοπρεπές εισόδημα που θα τους κρατά στα χωριά τους. Αλλά, σύμφωνα και με τα επίσημα κυβερνητικά στοιχεία, η ύπαιθρος αποψιλώνεται, οι νέοι άνθρωποι μεταναστεύουν στα αστικά κέντρα, αλλά και σε χώρες της Ευρώπης. Αυτοί που μένουν είναι κυρίως μεσήλικες και άνθρωποι της λεγόμενης τρίτης ηλικίας. Φρόντισαν γι' αυτό η κυβέρνηση και η Ευρωπαϊκή Ενωση. Εχουν, πάντως, χιούμορ έστω και αν το χιούμορ είναι μαύρο. Πρώτα τους εξοντώνουν και μετά πάνε στους απόμαχους και τους υπόσχονται προγράμματα εκμάθησης ηλεκτρονικών υπολογιστών...

Μακάρι να ήταν απλά αφέλεια...

«... τα γεγονότα δείχνουν ότι, όσοι δεξιοί και αριστεροί, λένε μεγάλα λόγια και καλλιεργούν μηδενιστικά το μίσος "για να περνάει η (πολιτική) ώρα" πρέπει να προσέχουν: υπάρχουν υστερικοί, φανατικοί και ανεγκέφαλοι που τους ακούνε». Πρόκειται για ένα μικρό απόσπασμα από άρθρο του Ρ. Σωμερίτη στο «Βήμα» και εκφράζει την αντίληψή του προφανώς για το πώς δημιουργούνται τρομοκρατικές οργανώσεις στιλ «17Ν»!

Και για να αποκτήσετε μια πιο πλήρη εικόνα για το τι εννοεί, αντιγράφουμε και το αμέσως παρακάτω απόσπασμα από το συγκεκριμένο άρθρο: «η κομμουνιστική Αριστερά (και όχι στο σύνολό της) μόνο τα τελευταία χρόνια απαρνήθηκε την επαναστατική βία και αμφισβητεί πάντα, το ένα τμήμα της ριζικά, το άλλο εν μέρει, το εγκληματικό παρελθόν και του διεθνούς και του ελληνικού κινήματος. Αυτό είναι που όσο δεν αντιμετωπίζεται ευθαρσώς, αμαυρώνει τους κοινωνικούς αγώνες της. Που όμως, ως προς τη δημοκρατία, ήταν μόνο άμυνα εναντίον των τρομερών διώξεων που της επεφύλαξε ο "ταξικός εχθρός" και όχι πρακτική δικής της εξουσίας»...

Τώρα, όλα τα σχόλια δικά σας...

Στοχεύουν στην ελίτ

Οι εκπρόσωποι των τουριστικών επιχειρήσεων της χώρας, αυτοί δηλαδή που διαχειρίζονται τα μεγάλα τουριστικά πακέτα, εξέδωσαν έρευνα, από την οποία προκύπτει ότι τίθεται ως στόχος η αύξηση των τουριστών που επισκέπτονται τη χώρα μας από 12,5 εκατομμύρια το 2000 σε 19,4 εκατομμύρια το 2010. Και για να το πετύχουν, λέει, αυτό «μέχρι το 2010 η Ελλάδα πρέπει να στοχεύσει σε 46 γήπεδα γκολφ, 15 αυτόνομα συνεδριακά κέντρα, 24 κέντρα θαλασσοθεραπείας και 42 μαρίνες».

Καλά όλα αυτά, μόνο παρόμοιοι στόχοι δείχνουν ότι οι αρμόδιοι όλο και περισσότερο ξεχνούν πως η ανάπτυξη του τουρισμού δεν μπορεί να στηρίζεται σε μια ελίτ που, σε τελευταία ανάλυση, κουβαλάει και τα είδη που καταναλώνει από το εξωτερικό, αλλά από τις μεγάλες μάζες των πολιτών άλλων χωρών. Μόνο που αυτές οι μάζες, όπως δείχνουν και τα στοιχεία για το φετινό τουρισμό, ματαιώνουν τις διακοπές τους στο εξωτερικό γενικά, όταν εντείνονται οι επιπτώσεις από την οικονομική ύφεση που πρώτα και κύρια πλήττουν τους εργαζόμενους και τις ευρύτερες λαϊκές ομάδες.

Πού το πάτε, κύριοι τρομολάγνοι;

Να λοιπόν που δημοσιολόγοι και αναλυτές, διαφόρων αποχρώσεων, άρχισαν να κάνουν διάφορες σοβαρές πραγματείες πάνω στο θέμα της βίας. Μερικοί μάλιστα, που θεωρούν εαυτούς καλούς γνώστες του μαρξισμού, μιλούν και για την επαναστατική βία. Και όλ' αυτά συνδεδεμένα, όχι με την ιστορία των κοινωνιών, αυτή την έχουν εγκαταλείψει, δεν τους χρειάζεται, αφού η κοινωνική εξέλιξη σταματά σ' αυτό το σάπιο σύστημά τους, ή για μερικούς μετεξελίσσεται «αυτόματα» και «αυθόρμητα», κάτω από την επίδραση της γνώσης και της τεχνολογίας, σε μετακαπιταλιστική, μεταβιομηχανική και ό,τι άλλο «μετά...» βάλει ο νους τ' ανθρώπου.

Στην επαναστατική βία λοιπόν βρίσκεται η καρδιά της «τρομοκρατίας» τύπου «17Ν», σύμφωνα με τις εμβριθείς αναλύσεις τους, που αν την εξοβελίσουν στο πυρ το εξώτερον θα γλιτώσει ο κόσμος από το «κακό».

Βεβαίως, όλοι αυτοί δουλεύουν για την ενίσχυση του αστικού πολιτικού συστήματος και της σάπιας κοινωνίας του κεφαλαίου. Που στην εποχή του ιμπεριαλισμού η αντιδραστική της πορεία είναι ανεπίστρεπτη και δε θα ανακοπεί αν η ιστορία δεν κάνει το άλμα για το πέρασμα στην κοινωνία χωρίς εκμετάλλευση. Με την επαναστατική δράση της συντριπτικής πλειοψηφίας των λαϊκών μαζών, αυτή είναι η επαναστατική βία και όχι οι πολιτικές δολοφονίες των μηχανισμών των μυστικών υπηρεσιών. Γιατί οι λαϊκές μάζες νιώθουν καθημερινά τη βία του κράτους όταν διεκδικούν τα δικαιώματά τους. Που τις χτυπά η άγρια καταστολή της πολιτικής των κυβερνήσεων των μονοπωλίων και των κρατικών οργάνων προστασίας της εξουσίας. Ας μην ξεχνάμε ότι οι καπιταλιστικές αναδιαρθρώσεις εντείνουν την εκμετάλλευση, οι αγρότες ξεκληρίζονται, τα παιδιά του λαού διώχνονται από την εκπαίδευση ελέω ταξικών φραγμών της μεταρρύθμισής τους, η υγεία των πληβείων ρίχνεται στον καιάδα της εμπορευματοποίησης, οι «τρομονόμοι» επιβάλλουν την ψυχολογία της τρομο-υποταγής, ενώ οι ναυτεργάτες είναι «ντυμένοι στο χακί» προς τέρψιν των εφοπλιστών αφού επιβλήθηκε διά της βίας η ταξική υποταγή τους. Αν όλ' αυτά δεν είναι βία τότε τι είναι;

Μα, δημοκρατία! αναφωνούν όλοι αυτοί οι θιασώτες του συστήματος. Που για να ανασαίνει απαιτεί την κρατική βία, την ιμπεριαλιστική τρομοκρατία. Δημοκρατία που ενισχύεται με το οπλοστάσιο, ιδεολογικό και πρακτικό, της βίαιης κυριαρχίας του κεφαλαίου πάνω στο λαό.

Ετσι λοιπόν η «υπόθεση 17Ν» αξιοποιείται από τις κυρίαρχες δυνάμεις και τους ιμπεριαλιστές συμμάχους τους ως μοχλός διαμόρφωσης των πολιτικών εξελίξεων. Η προκλητική επιχείρηση αποπροσανατολισμού και χειραγώγησης των λαϊκών δυνάμεων, μέσω της διοχέτευσης του κουρνιαχτού των πληροφοριών και των σεναρίων στα ΜΜΕ, πασχίζει να διαμορφώσει μαζική ψυχολογία αποδοχής της πραγματικότητας που διαμορφώνουν με την επιδιωκόμενη τρομο-υποταγή και την ιδεολογική-προπαγανδιστική βία που ασκούν καθημερινά ασταμάτητα όλοι οι μηχανισμοί τους. Η πολύμορφη συκοφάντηση του ΚΚΕ και του αντιιμπεριαλιστικού κινήματος, η επιδίωξη ενοχοποίησης κάθε ιδέας και πρακτικής μαζικής λαϊκής κοινωνικοπολιτικής αντίστασης, πολύ περισσότερο, αμφισβήτησης του σάπιου συστήματός τους, γίνονται μοχλοί διαμόρφωσης μιας ακόμη πιο βάρβαρης κοινωνικοπολιτικής πραγματικότητας.

Η εργατική τάξη, τ' άλλα λαϊκά στρώματα, όχι μόνον πρέπει να επαγρυπνούν, αλλά να αντιστρέψουν την κατάσταση, ενισχύοντας την κοινή κοινωνικοπολιτική τους δράση στην προοπτική συγκρότησης του δικού τους λαϊκού μετώπου πάλης, έως την ανατροπή αυτής της αντιδραστικής πολιτικής και της εξουσίας που την ασκεί.