- Τρέχουσα
- Προηγούμενη
- Επόμενη
- Μόνο κείμενο
- Σύνθετη αναζήτηση
- Πολιτική
- Κόσμος
- Οικονομία
- Εργαζόμενοι
- Κοινωνία
- Νεολαία
- Πολιτισμός
- Αθλητισμός
- Η άποψή μας
- Επωνύμως
- Από μέρα σε μέρα
- Τετρασέλιδα
- Ολες οι στήλες
- Σκίτσα
- Θέατρα
- Κινηματογράφοι
- Τηλεόραση
- Φαρμακεία
- Νοσοκομεία
- Χρήσιμα τηλέφωνα
- Δρομολόγια πλοίων
- Δελτίο καιρού
- Υπεραστικοί Αριθμ.
- Διαφορές ώρας
- Ιστορική διαδρομή
- Ενθετα ιστορίας
- Ειδικές εκδόσεις
- International
- Νέα του site
- Επικοινωνία
Feeds- Οδηγίες
- Υπεραστικοί Αριθμ.
- Διαφορές ώρας
Παπαγεωργίου Βασίλης |
«Η καπιταλιστική κοινωνία -λέει ο Μαρξ- διακρίνεται για το ανελέητο κυνήγι του κέρδους. Με το ανάλογο κέρδος γίνεται το κεφάλαιο θαρραλέο. Με 10% γίνεται σίγουρο και μπορεί να ριχτεί παντού, με 20% ζωηρεύει, με 50% γίνεται θετικά παράτολμο, με 100% ποδοπατάει κάθε ανθρώπινο νόμο, με 300% δεν υπάρχει έγκλημα που να μη ριψοκινδυνεύει να το κάνει, ακόμα και με τον κίνδυνο της καρμανιόλας». Αυτά έλεγε ο Μαρξ από το πρώτο μισό του 19ου αιώνα ακόμη και επιβεβαιώνεται σήμερα πανηγυρικά. Η αλλαγή της νομισματικής μονάδας, από τα εθνικά νομίσματα σε ευρώ, αποτέλεσε μια πρώτης τάξης ευκαιρία στους επιχειρηματίες όλων των χωρών της ΕΕ -όχι μόνο της Ελλάδας- να εξαπολύσουν μια ανηλεή κερδοσκοπική επίθεση σε βάρος των λαϊκών εισοδημάτων. Και οι κυβερνήσεις τι κάνουν; Θεσμοθετούν το πλαίσιο της «ελεύθερης αγοράς» τη θεσμοθετημένη, δηλαδή, ληστεία των εργαζομένων από το βιομηχανικό και το εμπορικό κεφάλαιο. Είναι, δηλαδή, συνυπεύθυνες στο έγκλημα και όχι «αθώες του αίματος», όπως υποκριτικά επιδιώκει να παρουσιάσει ο Χριστοδουλάκης την όλη κατάσταση.
«Ο κ. Ξηρός διαβεβαιώνει ότι ο κ. Κουφοντίνας και ο κ. Γιωτόπουλος δεν έχουν σχέση με μυστικές υπηρεσίες! Για να το λέει ο κ. Ξηρός, δε χρειάζεται να ρωτήσω τον "μπάρμπα μου τον Ψεύτη", αν λέει αλήθεια. Βεβαίως η άποψη του ΚΚΕ (αλλά όχι μόνον) ότι η τρομοκρατία και οι μυστικές υπηρεσίες, εγχώριες και ξένες, είναι συγκοινωνούντα δοχεία (κυρίως νυκτός), όχι μόνον σιγά - σιγά αποδεικνύεται σωστή, αλλά την ενστερνίζεται και το μεγαλύτερο μέρος των πολιτών. Η κατάρρευση του μύθου της τρομοκρατίας στην Ελλάδα δε θα μπορέσει να χρησιμοποιηθεί ακριβώς όπως η τρομοκρατία! Για την εξαστυνόμευση της κοινωνίας και την ενίσχυση του κράτους (και του Κράτους) του φόβου...».
Του ΣΤΑΘΗ από τον χτεσινό «ΝΑΥΤΙΛΟ» του στην «Ελευθεροτυπία», όπου - εκτός από το θέμα της λεγόμενης εγχώριας τρομοκρατίας - ασχολείται και με την... ευαισθησία των κυβερνώντων, σημειώνοντας και τα εξής:
«Πλην, όμως, πρέπει να παραδεχτούμε ότι οι Σελευκίδες μας ενδιαφέρονται για το κοινό αίσθημα. Υπόθεση "Σαμίνα"! δεν είδατε πόσους έριξαν στη φυλακή, στην μπουζού, στο πιο βαθύ μπουντρούμι;! Υπόθεση "Φάλκον"! Υπόθεση "Ρικομέξ"! Στέναξαν τα ακροατήρια απ' τους στεναγμούς των καταδικασθέντων, των ενόχων - ουδείς θα ξανακάνει ποτέ τέτοιες αχρειότητες και θα μείνει ατιμώρητος... Το καλό παράδειγμα έχει δοθεί! Η Δικαιοσύνη έχει απονεμηθεί! Τα πιτσιρίκια της επικράτειας νιώθουν ότι ο έντιμος βίος είναι το ωραίον του κόσμου τούτου!».
Αντιπαράθεση στις ΗΠΑ μεταξύ του υπουργού Δικαιοσύνης και του λεγόμενου Δικαστηρίου Παρακολούθησης Εξωτερικών Μυστικών Πληροφοριών... Για όποιον ήδη έχει αρχίσει να τραβάει τα μαλλιά του για την ύπαρξη τέτοιου «μυστικού δικαστηρίου», του λέμε πως το άλλοθι της δημιουργίας του ήταν τα σκάνδαλα κατασκοπίας στο εσωτερικό επί Νίξον. Δημιουργήθηκε κατόπιν απόφασης του Κογκρέσου το 1978, με δικαιοδοσία την έγκριση ή απόρριψη παρακολουθήσεων, ερευνών και υποκλοπών τηλεφωνικών συνδιαλέξεων... Αυτά για όποιον είχε τη «θεσμική ανησυχία». Επί της ουσίας τώρα, αυτή η αντιπαράθεση μεταξύ του εν λόγω θεσμού και του υπουργού Δικαιοσύνης βγάζει στην επιφάνεια πως ο πολύς Τζον Ασκροφτ «παραπλάνησε το δικαστήριο σε δεκάδες υποθέσεις». Δηλαδή, σε πιο απλά ελληνικά, ο υπουργός Δικαιοσύνης, πατώντας στην ύπαρξη ενός ιμπεριαλιστικού θεσμού, προχωρούσε παραπέρα και στο όνομα του «αγώνα κατά της τρομοκρατίας» αποκαλούσε τον ένα και τον άλλο «ξένο πράκτορα», προκειμένου να εξασφαλίζει την παρακολούθησή του. Το δικαστήριο τώρα, είτε από ευθυνοφοβία είτε από αφορμή άλλους ανταγωνισμούς, τον «καρφώνει» με απόφασή του (προφανώς για να είναι κατοχυρωμένο). Ο υπουργός κάνει έφεση στην απόφαση του δικαστηρίου... Και μετά, καθόμαστε στα σοβαρά και τους ακούμε (όχι εμείς, φυσικά), όταν τολμούν να μιλούν για ανθρώπινα δικαιώματα, δημοκρατία και το λεγόμενο αμερικάνικο τρόπο...
- Κατ' αρχήν, ένταση της πολιτικής δουλιάς με τον κόσμο, με ουσιαστική αξιοποίηση του συλλογικού μας καθοδηγητή του «Ριζοσπάστη», αλλά και των προκηρύξεων, των προγραμμάτων και διακηρύξεων των δημοτικών και νομαρχιακών συνδυασμών.
- Αξιοποίηση μορφών επικοινωνίας και ενημέρωσης όπως οι συσκέψεις. Συσκέψεις πλατιές από κάθε ΚΟΒ και ΟΒ, αλλά και ατομικές με φίλους και συναδέλφους, συζητώντας μαζί τους ουσιαστικά για όλα τα κρίσιμα ζητήματα.
- Βοήθεια στις παρατάξεις, στη συγκρότηση των ψηφοδελτίων με πλατύ άνοιγμα για τη διεύρυνσή τους, για τη συμμετοχή σε αυτών αγωνιστών εργατών, αγροτών, φοιτητών, μικρομεσαίων, ανθρώπων των Γραμμάτων και της Τέχνης, που ανεξάρτητα από τις ιδεολογικές ή πολιτικές τους αφετηρίες συμφωνούν στη βάση των δημοτικών ή νομαρχιακών προγραμμάτων. Που έχουν διάθεση και θέληση να παλέψουν για την ανάδειξη μιας αγωνιστικής, μάχιμης τοπικής αρχής, που θα στέκεται στο πλευρό των πολιτών και θα παλεύει μαζί τους.
- Ταυτόχρονα, κάλεσμα όλους όσοι δε συμμετέχουν στα ψηφοδέλτια να συμμετάσχουν σε επιτροπές στήριξης των δημοτικών και νομαρχιακών παρατάξεων, σε επιτροπές δουλιάς, με συμμετοχή τους σε δραστηριότητες προεκλογικές. Υπάρχουν ακόμα πολλά περιθώρια, λαϊκές δυνάμεις παντού, που μπορούν να συμβάλουν στην εκλογική μάχη και η βοήθειά τους να αποδειχτεί πολύτιμη.
