ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Κυριακή 25 Αυγούστου 2002
Σελ. /32
ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ
Στην Κούβα ο λαός στηρίζει το σοσιαλισμό

Associated Press

Το δημοψήφισμα που διενεργήθηκε στην Κούβα από τις 15 έως 18 Ιουνίου του 2002 -με αφορμή τις δηλώσεις του Αμερικανού Προέδρου Μπους, για αλλαγή του πολιτικού συστήματος στην Κούβα- απέδειξε για άλλη μια φορά, την υπεροχή του σοσιαλιστικού συστήματος έναντι του καπιταλιστικού.

Ο κ. Μπους, σε ομιλία του, που έκανε σχετικά με το εγκληματικό εμπάρκο που εφαρμόζουν εδώ και 43 χρόνια οι ΗΠΑ ενάντια στο λαό της Κούβας, δήλωσε ότι θα καταργηθεί, τότε μόνο όταν η Κούβα θα απαλλαγεί από τον «τύραννό» της, όπως αποκάλεσε τον ηγέτη της χώρας Φιντέλ Κάστρο και όταν εναγκαλιστεί με τον καπιταλισμό.

Είναι αλήθεια τραγελαφικό, ν' αποκαλεί ο(αποδεδειγμένα) εγκληματίας των λαών Μπους, τον Κάστρο «τύραννο», ένα δηλαδή από τους πιο λαοφιλείς ηγέτες του κόσμου, όταν υπό την ηγεσία του Μπους, αλλά και των προηγούμενων Αμερικανών Προέδρων, οι ΗΠΑ διέπραξαν αναρίθμητα εγκλήματα λόγω της επιθετικής πολιτικής που ακολουθούν μαζί με τους άλλους ιμπεριαλιστές συμμάχους τους.

Ο Φιντέλ Κάστρο, όμως, μετά το δημοψήφισμα, απέδειξε έμπρακτα ότι ο σοσιαλισμός είναι επιθυμητός στη συντριπτική πλειοψηφία του λαού, όταν από τα 8 εκατομμύρια Κουβανούς περίπου το 99% ψήφισε υπέρ του τωρινού συστήματος, δηλαδή του σοσιαλιστικού, αποστομώνοντας έτσι τον αρχιεγκληματία.

Από το 1959 που επικράτησε η Επανάσταση στην Κούβα και ο λαός έδιωξε τον δικτάτορα Μπατίστα και εξευτέλισε τους Αμερικανούς, η εκάστοτε ηγεσία των ΗΠΑ καιροφυλακτεί πώς «να τη φέρει» στον λαοπρόβλητο ηγέτη της, Κάστρο. Εφαρμόζοντας δε το δολοφονικό εμπάρκο, το οποίο στοίχισε πολλές ζωές λόγω των πολλών ελλείψεων, νόμισαν οι Αμερικάνοι ότι θα κάμψουν το φρόνημα του κουβανικού λαού και θα ανατραπεί το σοσιαλιστικό σύστημα. Ομως εδώ «έπεσαν έξω», γιατί συνέβη ακριβώς το αντίθετο. Ο κουβανικός λαός «δεν το 'βαλε κάτω» μπρος στις μεγάλες δυσκολίες που αντιμετώπιζε, εδώ και τόσα χρόνια στέκει ηρωικός, θαρραλέος και ακλόνητος δίνοντας έτσι παράδειγμα στους άλλους λαούς.

Μάλιστα παρ' όλες αυτές τις δύσκολες συνθήκες, ο λαός αυτός, κάτω από τη δυναμική ηγεσία του Φ. Κάστρο, κατάφερε να επιτελέσει μεγάλα επιτεύγματα στον κοινωνικό, επιστημονικό και πολιτιστικό τομέα. Κατόρθωσε να εκλείψει ο αναλφαβητισμός, η πορνεία, να κατοχυρώσει δωρεάν και υψηλού επιπέδου Παιδεία, υπηρεσίες Υγείας για όλους και να μειώσει στο ελάχιστο τη θνησιμότητα των βρεφών.

Την ιδία στιγμή στις «δημοκρατικές» και «ελεύθερες» ΗΠΑ (όπως αποκαλύπτει έκθεση για τα ανθρώπινα δικαιώματα -που δημοσιεύτηκε στον «Κυριακάτικο Ριζοσπάστη» (23-6-02)- η βία και η εγκληματικότητα είναι καθημερινό φαινόμενο, 12 εκατομμύρια παιδιά ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας και αυξάνεται ραγδαία το χάσμα μεταξύ πλούσιων και φτωχών. 750.000 Αμερικάνοι είναι άστεγοι και οι φυλετικές διακρίσεις όχι μόνο δεν έπαψαν να υπάρχουν αλλά αντίθετα εντείνονται.

Τελειώνοντας θα 'θελα να επισημάνω ότι ο κουβανικός λαός έχει δείξει ότι η περηφάνια και η ελευθερία δεν είναι εμπορεύματα που πουλιούνται και αγοράζονται, όποτε θέλουν οι ιμπεριαλιστές και ότι οι λαοί που είναι αποφασισμένοι να ζήσουν υπερήφανοι και ελεύθεροι, δεν υποτάσσονται.

ΣΑΒΒΑΣ ΜΙΧΑΗΛ

Μαθητής Β' Λυκείου

Κύπρος

ΣΚΕΨΕΙΣ-ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ-ΑΠΟΨΕΙΣ

Αγαπητέ «Ρίζο»

Αδιαφορία

Βασίλης Ανδρεοσόπουλος, δημοσιογράφος. Είμαι κάτοικος Αγίου Δημητρίου (Μπραχάμι) Αττικής, επί της οδού Ηλιοπούλου και Παπαζαχαρίου αριθ. 8 και διαμένω σ' ένα ισόγειο διαμέρισμα. Με το γράμμα μου αυτό θέλω να διαμαρτυρηθώ έντονα για την αμέλεια του δημάρχου και αντιδημάρχου της πόλης μας, διότι παρά τις επανειλημμένες οχλήσεις μου, τηλεφωνικά και προσωπικά επισκεπτόμενος το Δημαρχείο, δε δίνουν καμία προσοχή στο αίτημά μου, την τοποθέτηση δηλαδή κάδου απορριμμάτων με σκέπαστρο, γιατί πάνω από ενάμιση χρόνο κάτω από το παράθυρό μου και την μπαλκονόπορτα, υπάρχει ένας κάδος ημιδιαλυμένος και χωρίς σκέπαστρο. Ολη τη νύχτα, γάτες, σκύλοι, ποντίκια δίνουν «μάχη» με τα σκουπίδια ξεσκίζοντας τις σακούλες και διασκορπίζοντας τα απορρίμματα, από το μανάβικο, κρεοπωλείο, παντοπωλείο και βιοτεχνία που βρίσκονται στη γειτονιά και βρωμοκοπούν.

Οι αναθυμιάσεις από τη δυσοσμία, μ' έστειλαν στο νοσοκομείο «Σωτηρία» για 15 μέρες, με αναπνευστικό πρόβλημα και με συνέπεια να υποβάλλομαι σε οξυγονοθεραπεία, 15 ώρες το 24ωρο και να κάνω εισπνοές με κορτιζονούχα σπρέι, ακόμα και σήμερα! Πρέπει δε να σημειώσω ακόμα, ότι στη διασταύρωση των δρόμων που κατοικώ εδώ και 11 χρόνια, ποτέ δεν έχει περάσει οδοκαθαριστής του δήμου, με αποτέλεσμα το σκουπιδαριό να «πηγαίνει σύννεφο»!

Καυτά θέματα

Δημήτρης Ξανθόπουλος, Κορδελιό Θεσ/νίκης. Σε πολλές μικροεπιχειρήσεις, συνεργεία, βιοτεχνίες, κτλ., απολύουν τους Ελληνες εργαζόμενους και προσλαμβάνουν αλλοδαπούς με χαμηλή αμοιβή και ανασφάλιστους. Ετσι, το εργασιακό έγκλημα γίνεται «εις διπλούν». Από τη μια μεριά, μένουν χωρίς δουλιά οι Ελληνες πολίτες και, από την άλλη, οι αλλοδαποί χρησιμοποιούνται σαν πολίτες β` και γ` κατηγορίας. Ετσι, παρουσιάζεται και η όξυνση των αντιθέσεων, ο ρατσισμός και η ξενοφοβία.

Οι κυβερνητικοί παράγοντες του τόπου, ακόμα και η Εκκλησία, τα τελευταία χρόνια, μας επισημαίνουν τον κίνδυνο της υπογεννητικότητας στη χώρα μας. Δραματικά έχουν μειωθεί οι γεννήσεις σε σχέση με τους θανάτους μάς δηλώνουν, χωρίς, όμως, να εμβαθύνουν και ορίσουν και την αιτία αυτού του φαινομένου, που ο πιο πολύς κόσμος γνωρίζει. Οι αιτίες είναι πολλές, μα η κυριότερη είναι αυτή της ανεργίας που μαστίζει τους νέους και της αβεβαιότητας για το αύριο. Και επειδή οι σημερινοί νέοι έχουν υπευθυνότητα και δε θέλουν να υποφέρουν τα παιδιά, δεν τα φέρνουν στον κόσμο. Είναι απλό. Ας δώσουν κίνητρα στα νέα ζευγάρια τέτοια, ώστε να μπορέσουν να δημιουργήσουν οικογένειες με περισσότερα του ενός παιδιά.

Οργανωμένη πάλη

Βαγγέλης Κοσμίδης, Θεσσαλονίκη. Ο κάθε εργαζόμενος πρέπει να βρει την πυξίδα του, να απαλλαγεί από την υποτέλεια και να ενταχθεί στο αντιιμπεριαλιστικό μέτωπο. Αλλος δρόμος δεν υπάρχει. Ο άνεργος δεν είναι λύση να αυτοπυρπολείται και οι απολυμένοι να αυτοεξορίζονται στη Μακρόνησο, αλλά να αγωνίζονται, όπως τότε οι εξόριστοι στα διάφορα ξερονήσια, όπως οι αγωνιστές της Εθνικής Αντίστασης, όπως οι μαχητές του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας, ενωτικά, όπως στο ΕΑΜ. Ολα πετυχαίνονται με οργανωμένη πάλη και όλοι και όλα ανατρέπονται, όταν πιστεύεις στο δίκαιο αγώνα που διεξάγεις και ως άτομο και ως σύνολο. Στις επερχόμενες Δημοτικές και Νομαρχιακές εκλογές ας γίνει το πρώτο βήμα για όσους ακόμη έχουν αμφιβολίες για την αποτελεσματικότητα της οργανωμένης πάλης και ας υποστηρίξουν τους συνδυασμούς εκείνους που θα αγωνιστούν και θα παλέψουν για το δίκιο του λαού.

Οι πραγματικοί τρομοκράτες

Το σίριαλ για την τρομοκρατία καλά κρατεί σ' όλα τα ΜΜΕ. Αλλα, τι περιμένουμε, να μας πληροφορήσουν για τους 400 απολυμένους εργάτες της «Σόφτεξ» στην Ξάνθη και ν' ασχοληθούν με τα προβλήματά τους; Αστεία πράγματα, τέτοιες ειδήσεις δεν «πουλάν» και οι ιθύνοντες των ΜΜΕ (ηλεκτρονικών και μη), δεν αστειεύονται.

Φυσικά, οι απορίες και τα ερωτηματικά του κόσμου γύρω από την «τρομοκρατία» στη χώρα μας είναι πολλά. Σκοτεινές υποθέσεις, σκευωρίες, πολλοί και «διάφοροι» οι εμπλεκόμενοι, πολλά και τα σενάρια προς κατανάλωση που σερβίρονται στο λαό.

Επρόκειτο -λέει- να χτυπήσουν οι τρομοκράτες της «17 Νοέμβρη», φάλαγγες του ΝΑΤΟ που περνάν μέσα από την πατρίδα μας για να τραβήξουν κατά το Κόσσοβο και αλλού. Ομως απορώ γιατί όλοι αυτοί δεν ήρθαν στις πύλες του λιμανιού της Θεσσαλονίκης -όταν το ΚΚΕ μας κάλεσε- για να σταματήσουμε τις αμερικανικές φάλαγγες να περάσουν και διαδηλώσουμε εναντίον τους;

Υπάρχει όμως και μια άλλη μορφή τρομοκρατίας, για την οποία τα ΜΜΕ δε «λένε κουβέντα», αυτής της τρομοκρατίας που ασκείται από την εξουσία και το μεγάλο κεφάλαιο, ενάντια στον εργαζόμενο λαό. Γιατί τάχα δεν είναι τρομοκρατία, οι πιέσεις που δέχονται οι εργαζόμενοι από τους εργοδότες τους, για να τους πάρουν πίσω τα εργασιακά δικαιώματά τους, αυτά που κατέκτησαν χρόνια τώρα με αίμα;

Και τι να πει κανείς, για την παγκόσμια ιμπεριαλιστική τρομοκρατία που εξαπολύουν οι πολεμοκάπηλοι ανά τον κόσμο ενάντια σε λαούς, που αντιστέκονται και δεν τους κάνουν τα «χατίρια»; Πρόσφατα ακόμη ο σιδηρόφρακτος και «δημοκρατικά» εκλεγμένος Αριέλ Σαρόν, δολοφόνησε εν ψυχρώ 15 γυναικόπαιδα και τραυμάτισε πάνω από 150. Εάν δεν είναι αυτός τρομοκράτης, τότε ποιος είναι; Οι Αμερικανοί, από «λάθος» βομβάρδισαν γάμο στο Αφγανιστάν, εργοστάσιο φαρμάκων στη Σομαλία, στο Βελιγράδι-τότε στους βομβαρδισμούς από «λάθος» βομβάρδισαν την Κινεζική Πρεσβεία, σχολεία, νοσοκομεία, κτίριο της TV κτλ, κτλ. Αυτή λοιπόν την επιθετική πολιτική των πολεμοκάπηλων δεν την ονομάζουν τρομοκρατία, αλλά «Νέα Τάξη Πραγμάτων»!

Ο «πλανητάρχης», μάλιστα Μπους, κατονόμασε και τις χώρες που ασκούν «τρομοκρατία» και κατά «διαβολική σύμπτωση» όλες αυτές είναι χώρες που παράγουν πετρέλαιο και ο νοών νοείτω!!

ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΛΙΛΙΑΚΙΔΗΣ

Αμπελόκηποι Θεσσαλονίκης



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ