Θεσσαλονίκη, Σάββατο 7 Σεπτέμβρη 2002. Αλλη μια μέρα ορόσημο στην ιστορία των σύγχρονων αγώνων του λαϊκού κινήματος της πόλης και της χώρας. Η μεγαλύτερη πλατεία της Θεσσαλονίκης, η πλατεία της ΧΑΝΘ, βούλιαξε κάτω από την πίεση χιλιάδων εργατών, αγροτών, υπαλλήλων, μικρομεσαίων επαγγελματιών, συνταξιούχων, χιλιάδων νεολαίων. Πλημμύρισε από τη λαϊκή οργή για όσα εξαγγέλθηκαν, στο πλαίσιο των εγκαινίων της 67ης ΔΕΘ, από τον πρωθυπουργό και τους άλλους συνεταίρους της κοινωνικής συμφοράς.

Ο κόσμος της δουλιάς, της δημιουργίας, της ελπίδας και της προκοπής ήταν εκεί. Συγκεντρώθηκε από κάθε περιοχή της ηπειρωτικής Ελλάδας για να ορθώσει το ανάστημά του κόντρα στην αντιλαϊκή πολιτική, αλλά και σε όσους βάζουν πλάτη για την εφαρμογή της.

Στην τρομοκρατία των δυνάμεων καταστολής, της επιστράτευσης των απεργών, της βιομηχανίας δικαστικών αποφάσεων, που καταδικάζουν ως παράνομη κάθε απεργία, των αγροτοδικείων, των διώξεων σε βάρος μαθητών και φοιτητών, της τρομο-λαγνείας από τα ΜΜΕ, που εντείνεται για να συγκαλύψει τα προβλήματα, και στη μεθοδευμένη επιχείρηση της κυβέρνησης να μετατρέψει σε εσμό χαφιέδων έναν περήφανο λαό, απάντησαν: Εμείς δεν καταδίδουμε το διπλανό μας. Δίνουμε τα χέρια σε αλυσίδα αντίστασης και ανατροπής.

Και αυτή η αλυσίδα, το βράδυ του Σαββάτου περικύκλωσε τον πρωθυπουργό, τα κυβερνητικά και κομματικά στελέχη του, τις ξεπουλημένες συνδικαλιστικές ηγεσίες και τους αιρετούς της Αυτοδιοίκησης που γύρισαν την πλάτη στο λαό, που κατά τα άλλα δηλώνουν ότι θέλουν να υπηρετούν.

Ξεκίνησαν από κάθε εργοστάσιο, γραφείο, μαγαζί, κάθε συνοικία και γειτονιά, κάθε χωράφι και χωριό με όπλο τους το δίκιο. Αντάμωσαν στις δύο μεγάλες προσυγκεντρώσεις που ξεκίνησαν λίγο μετά τις 6 το απόγευμα από την κεντρική πύλη του Λιμανιού και το Αγαλμα του Βενιζέλου.

Δύο ποτάμια κύλησαν παράλληλα στην παραλιακή λεωφόρο και στην οδό Εγνατία για να πνίξουν την κυβερνητική πολιτική, που βάζει θηλιά στο λαιμό του λαού.

Μαχητικά, αποφασιστικά, με παλμό και συνθήματα, με τα τρακτέρ των ξωμάχων του κάμπου στην κεφαλή της πορείας, ξεχύθηκαν στο δρόμο οι Θεσσαλονικείς. Προβιές ζώων κρεμασμένες σε ξύλινους σταυρούς και η πικέτα να προσδιορίζει: «Κόκκινη προβιά, παραστρατιωτικοί παρακρατικοί μηχανισμοί του ΝΑΤΟ. Θα μιλήσει κανείς γι' αυτό έστω 50 χρόνια μετά;». «Αντίσταση στη Νέα Τάξη», το πανό της «Δράση: Θεσσαλονίκη 2003». «Παλλαϊκή αντίσταση τώρα σε τρομονόμο, τρομοκρατία της κυβέρνησης και της πλουτοκρατίας», καλούσε το πανό του ΠΑΜΕ. Απάντηση στη φιγούρα του πρωθυπουργού που περπατούσε σέρνοντας δίπλα του τον σύγχρονο σκλάβο - εργάτη, τον καταδικασμένο να δουλεύει 12 - 14 ώρες και να παίρνει σύνταξη στα ...70.

Την ίδια ώρα βγήκαν στο δρόμο και οι διαδηλωτές από την υπόλοιπη Ελλάδα που έφτασαν στο χώρο έξω από το λιμάνι, με κάθε μέσο.

Οι διεκδικήσεις τους για δουλιά, εισόδημα, ασφάλιση, υγεία, παιδεία, ειρήνη για όλους, αποτυπωμένες στα πανό, να συνοδεύονται από την υπογραφή δεκάδων χιλιάδων εργατών του ΠΑΜΕ, αγροτών της ΠΑΣΥ, πολιτών που συσπειρώνονται στην κίνηση «Δράση: Θεσσαλονίκη 2003».

Στην πλατεία της ΧΑΝΘ, η Θεσσαλονίκη έζησε μια μεγαλειώδη συγκέντρωση, πραγματικά παλλαϊκή. Μια συγκέντρωση που όμοιά της έχει να γίνει πολλά χρόνια και που έστειλε σαφές το μήνυμα αντίστασης και ανυποταγής.

Η πορεία που ακολούθησε, συγκλόνισε την πόλη. «Καμία αυταπάτη, ούτε συμβιβασμός, ανθρώπινος δε γίνεται ο ιμπεριαλισμός», «Αλληλεγγύη στην πάλη των λαών, κάτω η νέα τάξη των ιμπεριαλιστών», διαδήλωναν ασταμάτητα στο πέρασμά τους έξω από το Αμερικάνικο Προξενείο. «Εσείς με τις Βρυξέλλες, εμείς με το λαό, κόντρα στη λιτότητα και τον αυταρχισμό», βροντοφώναζαν. Το μήνυμα σταθερής και διαρκούς αντίστασης ακολουθούσε: «Εμείς το λέμε δεν υποχωρούμε, με αγώνες ταξικούς θα δικαιωθούμε» και η απόφαση πιο δυνατά, πιο αποφασιστικά σαν τελεσίγραφο: «Στο συμβιβασμό, στη βία δε λυγάμε, εμείς αντιστεκόμαστε με μέτωπο το ΠΑΜΕ», «Εργάτες, αγρότες, φοιτητές, με μέτωπο απαντάμε στις πολυεθνικές». Από την πλατεία μέχρι το Βαρδάρη, όπου οι Θεσσαλονικείς συνόδευσαν και αποχαιρέτησαν τους συναγωνιστές από την υπόλοιπη χώρα.

Από τη Θεσσαλονίκη, ανέτειλε η ελπίδα για το παλλαϊκό μέτωπο αντίστασης, για τη δημιουργία του αντίπαλου δέους στην κοινωνία της εκμετάλλευσης και της βαρβαρότητας.

Στο πλευρό των χιλιάδων αγωνιζόμενων εργατών, αγροτών, της νεολαίας, βρέθηκαν αντιπροσωπείες του ΚΚΕ, με επικεφαλής τα μέλη του ΠΓ Δ. Γόντικα, Θ. Κωνσταντινίδη και πολυμελές κλιμάκιο της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του Κόμματος. Αντιπροσωπεία του ΔΗΚΚΙ, της Κομμουνιστικής Ανανέωσης, δεκάδες υποψήφιοι δήμαρχοι των συνδυασμών που παλεύουν για Τοπική Αυτοδιοίκηση μαχητική - διεκδικητική, συμπαραστάτη των συμφερόντων του λαού και των διεκδικήσεών του.

«Είμαστε εδώ μαζί με τους εργάτες, αγρότες, υπάλληλους, άνεργους, μαθητές και σπουδαστές. Ενώνουμε τη φωνή μας με το λαό της Θεσσαλονίκης που αγωνίζεται να σώσει την τιμή της πόλης. Με το λαό της υπόλοιπης Ελλάδας που αντιστέκεται στην πολιτική που καταδικάζει το παρόν και το μέλλον του», δήλωσε ο Γ. Ρόκος, υποψήφιος νομάρχης Θεσσαλονίκης της Νομαρχιακής Αγωνιστικής Συσπείρωσης (ΝΑΣΥ).

Ο Α. Σαχίνης, υποψήφιος δήμαρχος του συνδυασμού «ΘεσσαλοΝΙΚΗ Τώρα», σημείωσε: «Η Θεσσαλονίκη ζει ημέρες μιας ιδιότυπης τρομοκρατίας, αεροπλάνα που δήθεν μας ψυχαγωγούν με χαμηλές πτήσεις, αστυνομία σε κάθε σημείο της πόλης, με οδοφράγματα και μπλόκα. Επιχειρούν να στείλουν μήνυμα πως η Νέα Τάξη αποφασίζει. Τα προβλήματα της πόλης παραμένουν. Ο λαός διαδηλώνει. Οσοι στηρίζουν είτε με τη σιωπή τους είτε ενεργά τη συνεχιζόμενη αυτή πολιτική είναι συνυπεύθυνοι με την κυβέρνηση».