Αύριο συζητείται στη Βουλή το νομοσχέδιο (άρθρ. 1) που στην ουσία «καταργεί» τις «τιμητικές συντάξεις» των καλλιτεχνών και λογοτεχνών, μετατρέποντάς τες σε συντάξεις «ελεημοσύνης» προς απόρους καλλιτέχνες, με τον (ψευδή) ισχυρισμό ότι «η τιμητική σύνταξη είναι τουλάχιστον η δεύτερη ή και η τρίτη», ότι ήταν μάλλον μια «χαριστική ρύθμιση», ότι δινόταν ασύδοτα κλπ. Ετσι τις περιορίζει, αποπέμπει ΑΕΙ, ιδρύματα και φορείς (Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών, Εθνική Πινακοθήκη, Επιμελητήριο Εικαστικών Τεχνών Ελλάδας, Πανελλήνια Ομοσπονδία Θεάματος Ακροάματος κ.ά.) από τις επιτροπές κρίσης όπου πλέον ορίζει «προσωπικότητες» (γενικώς). Το κυριότερο όμως είναι ότι μέσα από το νέο σχέδιο νόμου «τακτοποιεί»...