ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Πέμπτη 3 Οχτώβρη 2002
Σελ. /32
Μια «προφητική» σημείωση

Παπαγεωργίου Βασίλης

«Το σημειώνουμε ακόμη, γιατί πιστεύουμε ακράδαντα ότι η ανάγκη της αποφασιστικής απόκρουσης της εξελισσόμενης επίθεσης "τρομο-λαγνείας" - την οποία σημείωσαν και οι εκπρόσωποι του "Δικτύου" - ενάντια στα δικαιώματα και τις ελευθερίες των εργαζομένων και του λαού, είναι αδιάσπαστη, εκτός των άλλων, και με την αποφασιστική αποκάλυψη, αντιμετώπιση και καταδίκη των όποιων προβοκατόρικων μηχανισμών». Αυτά γράφαμε σ' αυτήν τη στήλη, την προπερασμένη Κυριακή, 22 του Σεπτέμβρη, με αφορμή μια συνέντευξη Τύπου του «Δικτύου για τα Πολιτικά και Κοινωνικά Δικαιώματα». Και το επαναφέρουμε, γιατί πιστεύουμε ότι το κριτικό αυτό σχόλιο αποκτά ακόμη μεγαλύτερη επικαιρότητα, μετά τα γνωστά γεγονότα των δύο τελευταίων ημερών.

Οσοι θέλουν πραγματικά να αντιμετωπίσουν την κάθε λογής κρατική τρομοκρατία, τον κυβερνητικό αυταρχισμό και τη μεγαλοεργοδοτική ασυδοσία, δεν μπορούν με τίποτε να το παίζουν Πόντιοι Πιλάτοι ή, πολύ περισσότερο, να ανέχονται και να καλύπτουν - με τον έναν ή άλλο τρόπο - τους κάθε λογής προβοκατόρικους μηχανισμούς, τις όποιες προβοκατόρικες εκδηλώσεις και ενέργειες, που αποτελούν βούτυρο στο ψωμί των πρώτων.

Ακριβή η «δωρεάν» δημόσια Παιδεία!

Το βιβλίο της αγγλικής γλώσσας που διδάσκεται στην Α΄ Λυκείου δεν παρέχεται δωρεάν στους μαθητές του δημόσιου σχολείου κι αναγκάζονται οι γονείς τους να πληρώνουν, από την τσέπη τους, 40 ευρώ για να το αγοράσουν! Είναι αυτό ένα μόνο δείγμα από τα πολλά που υπάρχουν κι αποδεικνύουν ότι αποτελούν μέγα ψεύδος τα όσα περί δημόσιας, δωρεάν Παιδείας λέγονται στη χώρα μας.

Βεβαίως, το «μέγα άγος» της Παιδείας είναι η παραπαιδεία - φροντιστήριο και «ιδιαίτερα» - η οποία έχει εξαπλωθεί παντού, «χαρατσώνοντας» άγρια τους γονείς. Το μεγαλύτερο, όμως, κακό που προκαλούν τόσο η «δημόσια» Παιδεία, όσο και, περισσότερο, η παραπαιδεία δεν είναι το «χαράτσωμα», αλλά το γεγονός ότι προσφέρουν «γνώσεις σε κουτάκια», εθίζοντας τους μαθητές στην «παπαγαλία» και σμικρύνοντας τους μαθησιακούς ορίζοντες των νέων. Τα ίδια «προσφέρει» και η ιδιωτική εκπαίδευση, στην οποία οδηγούνται αρκετοί μαθητές, φορτώνοντας με τεράστια έξοδα τους γονείς τους.

Είδατε στο πρόγραμμα κάποιου από τους υποψηφίους νομάρχες και δημάρχους που υποστηρίζονται από το ΠΑΣΟΚ ή τη ΝΔ, να καταγγέλλεται η τραγική αυτή κατάσταση και να υπογραμμίζεται η ανάγκη έντασης της λαϊκής πάλης για μια πραγματικά δωρεάν κι αναβαθμισμένη γνωστικά δημόσια Παιδεία; Οχι, κι είναι κι αυτό ένα από τα κριτήρια ψήφου...

Δήμος - «μάνατζερ» ο Κορυδαλλός

Μια χαρακτηριστική περίπτωση ανάθεσης αρμοδιοτήτων της Τοπικής Αυτοδιοίκησης σε ιδιώτες αποτελεί το θέμα της τελευταίας συνεδρίασης του Δημοτικού Συμβουλίου Κορυδαλλού, με τίτλο: «Λήψη απόφασης για την ανάθεση εργασίας υποστήριξης του Τμήματος Δημοτικής Κατάστασης, ενόψει των επικείμενων δημοτικών εκλογών».

Πιο απλά, επειδή «το αρμόδιο τμήμα (δημοτολόγιο) δεν έχει ολοκληρωμένο αρχείο διευθύνσεων» των δημοτών, θα γίνει «ανάθεση» σε ιδιώτες, της συγκέντρωσης και της καταγραφής των διευθύνσεων των δημοτών, όπως αυτές δηλώθηκαν κατά την παραλαβή των εκλογικών καρτών. Μάλιστα, το σχετικό κόστος ανέρχεται σε 12.000 ευρώ.

Οπως πάει ο δήμαρχος θα καταργήσει εντελώς το δημοτολόγιο, αφού, έτσι κι αλλιώς, ακόμη και μια απλή αρμοδιότητά του, όπως η παραπάνω, εκχωρείται. Τουλάχιστον ας έβαζε να κάνει τη δουλιά αυτή όλος αυτός ο κόσμος (άγνωστος ο αριθμός του) που έχει προσλάβει με κάθε τρόπο για ψηφοθηρικούς σκοπούς. Αυτούς, όμως, τους χρησιμοποιεί αλλιώς. Οπως κατήγγειλε η «Δημοκρατική Ενότητα Κορυδαλλού», συμβασιούχοι εργαζόμενοι του δήμου καλούνται να δουλέψουν ακόμη και στα εκλογικά κέντρα του εκ νέου υποψήφιου δημάρχου. Ετσι, για να γίνει ακόμη πιο ξεκάθαρο το ήθος που πρεσβεύει η δημοτική αρχή...


Σκέψου!

Την ψήφο φίλε

που κρατάς

σφίξ' την καλά

στο χέρι

μη σου την πάρουν

πάλι, φραπ,

οι δυο μεγάλοι

«εταίροι»,

μη σου την πάρουν

φουκαρά,

οι δύο μπαταξήδες

με τα αμέτρητα

τα «θα»

και όσες πουλάν

ελπίδες.

* * *

Την ψήφο, φίλε,

που κρατάς

μη δίνεις όπου λάχει

«πράσινο», «μπλε»

μη φορτωθείς

για δήμαρχο

ή νομάρχη,

υπάρχουν υποψήφιοι

απ' τη δική σου

τάξη,

σ' αυτούς λοιπόν

την ψήφο σου αν θες

κάτι ν' αλλάξει!


Ο οίστρος

Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ
Οι δήθεν ανεξάρτητοι υποψήφιοι

Οι δημοτικές και νομαρχιακές εκλογές είναι ένα ακόμη βήμα απ' το οποίο η πλειοψηφία των εργαζομένων, των λαϊκών στρωμάτων, μπορεί να καταδικάσει την κυβερνητική πολιτική, να ενισχύσει τις προϋποθέσεις για την ανατροπή της. Φυσικά, για να γίνει κάτι τέτοιο, μεγάλα τμήματα αυτών των στρωμάτων πρέπει να «αποδράσουν» από το δικομματισμό, ξεπερνώντας τα κάθε είδους διλήμματα. Μια εκλογική ήττα της κυβέρνησης που συνδυάζεται με εκλογική νίκη της Νέας Δημοκρατίας είναι μια εξέλιξη χωρίς αντίκρισμα, αφού είναι γνωστό ότι οι δύο εταίροι του δικομματισμού υποστηρίζουν την ίδια, απαράλλακτη πολιτική.

Θα πρέπει, όμως, να σημειώσουμε ότι σ' αυτή την πορεία που έχει στο τέλος την αυθεντική καταδίκη της κυβερνητικής πολιτικής, της πολιτικής του δικομματισμού, δεν παρεμβάλλεται μόνο η προπαγάνδα και η πρακτική του ΠΑΣΟΚ και της Νέας Δημοκρατίας. Παρεμβάλλονται και μια σειρά από «αναχώματα» που στήνονται με σκοπό να συγκρατήσουν τη λαϊκή δυσαρέσκεια «εντός των τειχών».

Στα «αναχώματα» αυτά περιλαμβάνονται συνδυασμοί που ψευδεπίγραφα εμφανίζονται ως ανεξάρτητοι, συνδυασμοί που εμφανίζονται ως εκφράσεις των «κεντροαριστερών» και «κεντροδεξιών» σεναρίων, αυτοί που κρύβονται πίσω από το προσωπείο του «αντάρτη» είτε του ΠΑΣΟΚ, είτε της Νέας Δημοκρατίας, ακόμη και αυτοί που παραπλανητικά ισχυρίζονται ότι ακυρώνουν την πολιτική, ή κομματική τους, ταυτότητα και διεκδικούν ψήφο με καθαρά «αυτοδιοικητικά» κριτήρια.

Οσον αφορά τους εμφανιζόμενους ως ανεξάρτητοι και αυτούς που διεκδικούν ψήφο με «αυτοδιοικητικά κριτήρια» θα πρέπει να σημειώσουμε ότι το βασικό κριτήριο της ανεξαρτησίας του κάθε υποψήφιου δεν είναι το τι δηλώνει ο ίδιος, αλλά το κατά πόσο στην πράξη είναι ανεξάρτητος από την πολιτική της λιτότητας, της ανεργίας, των αντιασφαλιστικών ρυθμίσεων, της περιστολής των δημοκρατικών ελευθεριών και των ατομικών δικαιωμάτων, την πολιτική του πολέμου, αλλά και την πολιτική που θέλει την τοπική αυτοδιοίκηση μακρύ χέρι της κυβερνητικής εξουσίας.

Από την άλλη, τα «κεντροαριστερά», ή «κεντροδεξιά» σχήματα, επιχειρούν να δημιουργήσουν μοχλό στήριξης του δικομματισμού, εμποδίζοντας την έκφραση της λαϊκής δυσαρέσκειας. Από τη μια επιδιώκουν να οικειοποιηθούν αυτή τη δυσαρέσκεια, προκειμένου να μην εκφραστεί με την ενίσχυση των αγωνιστικών συνδυασμών, αφού από την άλλη διακηρύσσουν την προθυμία τους να γίνουν τα υποστηρίγματα των δύο κύριων φορέων της κυρίαρχης πολιτικής. Στην κατηγορία αυτή εντάσσεται και η πολιτική της ηγεσίας του Συνασπισμού, η οποία στην Αθήνα, τη Θεσσαλονίκη και σε ορισμένες άλλες περιπτώσεις προβάλλει ξεχωριστές υποψηφιότητες, ενώ σε σειρά πόλεων και νομών υποστηρίζει κοινούς συνδυασμούς με το ΠΑΣΟΚ.

Οι εργαζόμενοι, τα λαϊκά στρώματα μπορούν σ' αυτές τις εκλογές να καταδικάσουν την κυβερνητική πολιτική, την πολιτική του δικομματισμού. Αλλά, για να το πετύχουν πρέπει να καταδικάσουν με την ψήφο τους και την επιχείρηση υποστύλωσης αυτής της ίδιας πολιτικής, από τους διάφορους δήθεν ανεξάρτητους, αντάρτες, υποψηφίους των λεγόμενων αυτοδιοικητικών κριτηρίων. Και να δώσουν την ψήφο τους, ενισχύοντας αποφασιστικά τους συνδυασμούς συμπαράταξης που υποστηρίζονται από το ΚΚΕ και άλλες αγωνιστικές δυνάμεις στους δήμους και τους νομούς σ' όλη τη χώρα.



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ