ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Πέμπτη 7 Νοέμβρη 2002
Σελ. /32
Μια σημαντική επίσκεψη

Παπαγεωργίου Βασίλης

Μπορεί οι Τούρκοι δημοσιογράφοι - αλλά και πολλοί συνάδελφοί τους ανά τον πλανήτη - και η κοινή γνώμη γενικότερα της γειτονικής χώρας, να αναρωτιούνται ποιος θα είναι ο επόμενος πρωθυπουργός της Τουρκίας, αφού ο νικητής των πρόσφατων εκλογών, Ρατζίπ Ταγίπ Ερντογάν, δεν έχει δικαίωμα, ούτε βουλευτής να εκλεγεί. Μπορεί, να υπάρχουν περισσότερα ακόμη ερωτηματικά, για τη σύνθεση της επόμενης κυβέρνησης και διάφοροι να συνεχίζουν την αναζήτηση της έκτασης και των συνεπειών του «πολιτικού σεισμού», που προκάλεσαν τα εκλογικά αποτελέσματα, αλλά μερικοί, φαίνεται πως ανησυχούν πολύ λιγότερο. Ετσι, ενώ στην Τουρκία, κανείς δε γνωρίζει ακόμη τον επόμενο πρωθυπουργό και τη νέα κυβέρνηση της χώρας, ο αρχηγός των τουρκικών Ενόπλων Δυνάμεων, στρατηγός Χιλμί Οζκιόκ, βρίσκεται στην Ουάσιγκτον, όπου πραγματοποιεί επίσκεψη βαρύνουσας σημασίας για το μέλλον της Τουρκίας και για τις εξελίξεις στο Κυπριακό, σύμφωνα με πολιτικούς και διπλωματικούς παρατηρητές της αμερικανικής πρωτεύουσας. Και μην αναρωτηθείτε, τι δουλιά έχει ο στρατηγός με το μέλλον της χώρας. Αρκεί, να πάρετε υπόψη σας, ότι ο Τούρκος αρχηγός των Ενόπλων Δυνάμεων δεν υπάγεται στον αντίστοιχο υπουργό Αμυνας και την κυβέρνηση, αλλά στο έχων μεγάλη δύναμη Εθνικό Συμβούλιο της χώρας.

Οπως καταλαβαίνετε, η επιχείρηση «αναπαλαίωσης» του πολιτικού σκηνικού της γειτονικής χώρας, δεν καθορίζεται μόνον από τα εκλογικά αποτελέσματα ή τις τουρκικές κυρίαρχες δυνάμεις και τις όποιες, μεταξύ τους αντιθέσεις.

Υπερβάλλων ζήλος...

Η οικογένεια Γκουκλούς είναι μια ακόμη οικογένεια στη νοτιοανατολική Τουρκία, που όπλισε η τουρκική κυβέρνηση, για να καταπολεμήσει τον «κουρδικό εθνικισμό». Τα μέλη της προαναφερόμενης οικογένειας, βέβαια, το ...παράκαναν λίγο και, στην προσπάθειά τους να εκδιώξουν όλους τους Κούρδους, που κατείχαν γη στο Ουγκράκ, το χωριό τους, σκότωσαν τρεις που αρνήθηκαν να φύγουν - ανάμεσά τους κι ένα 7χρονο παιδί. Οι εξηγήσεις τους δεν έπεισαν τις αρχές και 10 μέλη της οικογένειας Γκουκλούς (το επώνυμο σημαίνει «ισχυρός» στα τουρκικά...) συνελήφθησαν. Οι άνθρωποι αυτοί, σχολίασε ο Σαΐτ Τανγκουμέρ στην «Washington Post», ένας Κούρδος που γλίτωσε από τις σφαίρες των «ισχυρών», «πήραν όπλα από το κράτος και τα χρησιμοποίησαν για να γίνουν πλούσιοι. Κατέσχεσαν γη, έσφαξαν ανθρώπους...».

Πολλοί, βέβαια, μπορεί να αναρωτηθούν, γιατί 90.000 εθνοφύλακες και παραστρατιωτικοί εξακολουθούν να είναι οπλισμένοι κάπου 20 χρόνια μετά την έναρξη του πολέμου κι ενώ το κουρδικό κίνημα έχει περίπου δεσμευτεί στην παύση του ένοπλου αγώνα. Την απάντηση τη δίνουν οι κάτοικοι της νοτιοανατολικής Τουρκίας, ρωτώντας κάθε ξένο που επισκέπτεται τα μέρη τους: «Θα γίνει κι άλλος πόλεμος; Τι λέτε;».

Χωρίς παρερμηνείες...

Μπόλικη ήταν η ειδησεογραφία και σχολιογραφία τις προηγούμενες μέρες, για το «νέο» κώδικα δεοντολογίας των τραπεζών, που δημοσιοποίησε η διοίκηση της Τράπεζας της Ελλάδας και παρουσιάστηκε ως η αναγκαία ασφαλιστική δικλείδα όσων καταφεύγουν στις υπηρεσίες τους. Στην πραγματικότητα, όμως, πρόκειται για έναν εμπαιγμό των υπερχρεωμένων νοικοκυριών της χώρας. Ο «νέος» κώδικας, στην καλύτερη περίπτωση, αφορά μόνο μια «ελάχιστη ενημέρωση» των πελατών, για τους όρους που μπαίνουν στα διάφορα δάνεια και στις καταθέσεις και, σε καμία περίπτωση, δεν αφορά την ουσία του ζητήματος, δηλαδή τη ληστρική συμπεριφορά των τραπεζών που θα συνεχίσουν να την εφαρμόζουν απρόσκοπτα και με τις νέες ρυθμίσεις.

Την ίδια ώρα, η διοίκηση της Τράπεζας της Ελλάδας έβαζε πλάτη και διευκόλυνε τις τράπεζες να ακυρώσουν στην πράξη και να μην εφαρμόσουν την απόφαση του Αρείου Πάγου που προέβλεπε ανώτατο επιτόκιο 9,25% για τα καταναλωτικά και στεγαστικά δάνεια, ενώ και για το θέμα με τα πανωτόκια, που υποτίθεται ότι έχει ρυθμιστεί με νόμο, ομολογούσαν ότι επιδέχεται «διαφορετικές ερμηνείες». Θα λέγαμε, ότι το συμπέρασμα, που πρέπει να βγάλουν οι εργαζόμενοι, οι άνεργοι και συνταξιούχοι, για την ουσία της πολιτικής των κυβερνώντων, δεν πρέπει να επιδέχεται καμιά διαφορετική ανάγνωση, καμιά παρερμηνεία.


Υποταγή

Ο,τι θέλουν

οι «εταίροι»

κι όχι ό,τι μας συμφέρει,

ό,τι θέλουν

οι «μεγάλοι»

και ας φάμε το κεφάλι

κι ας μας βάλουν

στο τσουβάλι.

* * *

Ο,τι πούνε οι αφέντες

«γιες», «ουί»

χωρίς κουβέντες,

ό,τι θέλει

η «Νέα Τάξη»

ληστρικά να μας αρπάξει,

από μας «οκέι»

κι «εντάξει».

* * *

Ο,τι θέλουν και γουστάρουν

και το Αιγαίο ας το πάρουν,

τι δικό μας τι του ΝΑΤΟ

... ίδιο είναι πάνω κάτω!


Ο οίστρος

Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ
Τι γίνεται στη Φλωρεντία;

Δεκάδες χιλιάδες διαδηλωτές από πολλές ευρωπαϊκές χώρες θα πάρουν μέρος στη μεγάλη διαδήλωση που θα γίνει μεθαύριο, Σάββατο, στη Φλωρεντία. Εργατικά συνδικάτα και ενώσεις, οργανώσεις και κινήματα κατά της «παγκοσμιοποίησης», κοινωνικοί και πολιτικοί φορείς συμμετέχουν σ' αυτή τη διαδήλωση, που θα έχει ως κύριο περιεχόμενο την καταδίκη των ιμπεριαλιστικών, πολεμικών σχεδίων εναντίον του Ιράκ. Παρόν στη διαδήλωση και το ΚΚΕ, αντιπροσωπεία του οποίου βρίσκεται ήδη στην πρωτεύουσα της Τοσκάνης. Κατά τα φαινόμενα θα είναι μια από τις μεγαλύτερες αντιπολεμικές, αντιιμπεριαλιστικές κινητοποιήσεις και έρχεται να προστεθεί σε δεκάδες συγκεντρώσεις, πορείες, συλλαλητήρια, σε πολλές ευρωπαϊκές πόλεις το τελευταίο διάστημα. Κινητοποιήσεις που χαρακτηρίζονται από τη μεγάλη συμμετοχή και τη μαχητικότητα.

Ομως, στη Φλωρεντία διεξάγεται αυτές τις μέρες μια συζήτηση που αφορά στο συντονισμό της δράσης των δυνάμεων που αυτοπροσδιορίζονται ως συνιστώσες ενός κινήματος το οποίο ονομάστηκε - δόκιμα ή μη - «κίνημα κατά της παγκοσμιοποίησης», ένα κίνημα που κατάφερε πολλές φορές να στρέψει πάνω του τα φώτα της δημοσιότητας και να αποκτήσει πολιτική σημασία. Βεβαίως, η συζήτηση για το χαρακτήρα και τις προοπτικές αυτού του κινήματος έχει ξεκινήσει εδώ και δύο περίπου χρόνια. Στη συζήτηση αυτή αντανακλώνται διαφορετικές στρατηγικές αντιλήψεις για το χαρακτήρα της εποχής που ζούμε, το σύστημα των αντιθέσεων που κινεί την κοινωνική εξέλιξη, το ρόλο και τις σχέσεις των τάξεων και στρωμάτων, την κατεύθυνση της πάλης και την προοπτική.

Στη Φλωρεντία και υπό το γενικό τίτλο «Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Φόρουμ» η συζήτηση διεξάγεται «για μια άλλη Ευρώπη». Κάποιες δυνάμεις, με αναφορές στην ευρωπαϊκή σοσιαλδημοκρατία, επιδιώκουν την ενσωμάτωση των κινημάτων στο πλαίσιο του καπιταλιστικού συστήματος με τη διατύπωση «εναλλακτικών λύσεων». Μόνον που αυτές είναι λύσεις διαχείρισης του καπιταλισμού. Από την άλλη, ξεπηδούν και νέες ριζοσπαστικές δυνάμεις, οι οποίες τονίζουν ότι η ρήξη με την Ευρωπαϊκή Ενωση του μονοπωλιακού κεφαλαίου και του πολέμου είναι η ελάχιστη προϋπόθεση «για μια άλλη Ευρώπη».

Το μέλλον αυτού του κινήματος εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από την έκβαση της διαπάλης στο εσωτερικό του. Αν και κατά πόσο θα δυναμώσουν τα αντιιμπεριαλιστικά, αντιμονοπωλιακά στοιχεία στο εσωτερικό του, θα γίνονται ολοένα και πιο κυρίαρχα. Κρίσιμο ζήτημα γι' αυτή την προοπτική είναι η ανάπτυξη και ισχυροποίηση του ταξικού εργατικού συνδικαλιστικού κινήματος.

Το ΚΚΕ συμμετείχε ενεργά και στήριξε τη συμμετοχή οργανώσεων του λαϊκού κινήματος σε όλα τα κορυφαία γεγονότα και διαδηλώσεις. Δίνει μεγάλη σημασία στη διεθνοποίηση της πάλης και στη στήριξη των κινητοποιήσεων κατά της καπιταλιστικής διεθνοποίησης, ή «παγκοσμιοποίησης», όπως καλείται συνήθως. Τονίζει όμως ότι η διεθνοποίηση της πάλης δεν μπορεί να φέρει αποτελέσματα παρά μόνον αν υπάρχει σε εθνικό επίπεδο ένα ρωμαλέο λαϊκό κίνημα με ταξικό προσανατολισμό, που θα εναντιώνεται στην κυρίαρχη πολιτική. Που θα βάζει τη σφραγίδα του και στη διεθνοποιημένη πάλη του κινήματος. Αυτός είναι και ο προσανατολισμός για τη «Δράση: Θεσσαλονίκη 2003».



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ