Associated Press |
Μια μεγάλη αντιπολεμική διαδήλωση, που θα αρχίσει σήμερα στις 3 το μεσημέρι, θα σφραγίσει τη συνάντηση της Φλωρεντίας. Στη διαδήλωση αναμένεται μεγάλη συμμετοχή από κάθε μεριά της Ευρώπης. Κινήματα, συνδικάτα, πολιτικά κόμματα και άλλοι μαζικοί φορείς θα διαδηλώσουν την αντίθεση στις εντεινόμενες ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις και στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο ενάντια στο λαό του Ιράκ. Πολυπληθείς αντιπροσωπείες του ΚΚΕ, της ΚΝΕ, του ΠΑΜΕ, της «Νεανικής Δράσης για την Ειρήνη», της κίνησης «Δράση: Θεσσαλονίκη 2003» και του Βαλκανικού ΑντιΝΑΤΟικού Κέντρου, που βρίσκονται όλες αυτές τις μέρες στη Φλωρεντία, θα πάρουν μέρος στη διαδήλωση με το μπλοκ των δυνάμεων που μάχονται τον ιμπεριαλισμό.
Οι συνθήκες, μέσα στις οποίες πραγματοποιείται η διαδήλωση, χαρακτηρίζονται από τα πολύ οξυμένα αστυνομικά μέτρα που υπάρχουν και από το κλίμα τρομοκρατίας που η ιταλική κυβέρνηση και τα ΜΜΕ έχουν συστηματικά καλλιεργήσει στους κατοίκους της Φλωρεντίας. Χαρακτηριστική είναι η καθυστέρηση τρένου από την Αυστρία, το οποίο μετέφερε πάνω από 300 διαδηλωτές, για πάνω από τρεις ώρες, αφού η ιταλική αστυνομία το κρατούσε στα σύνορα χωρίς λόγο. Μάλιστα, προχώρησε και σε έρευνα των αποσκευών πολλών από τους διαδηλωτές.
Η πορεία, σύμφωνα με το επίσημο πρόγραμμα, θα ξεκινήσει στις 3 το μεσημέρι και αφού διασχίσει επτά χιλιόμετρα θα καταλήξει στο στάδιο της πόλης.
Πολύ ενδιαφέρουσα ήταν η χτεσινή συζήτηση για το σοσιαλισμό, που οργάνωσε το Κέντρο Μαρξιστικών Ερευνών της Ελλάδας, το αντίστοιχο Ινστιτούτο της Γερμανίας και το περιοδικό «ΕΡΝΕΣΤΟ». Ωστόσο, πρέπει να σημειώσουμε ότι, όπως και στη συζήτηση για το ΝΑΤΟ, τα προβλήματα οργάνωσης της συζήτησης ήταν πολλά. Οι οργανωτές του υπό σύσταση Ευρωπαϊκού Κοινωνικού Φόρουμ, ενώ είχαν πληρωθεί αδρά οι συμμετοχές και ήταν υποχρεωμένοι, στη συζήτηση για το ΝΑΤΟ έστειλαν μεταφραστές την τελευταία στιγμή - όχι σε όλες τις γλώσσες που είχαν ζητηθεί - αλλά δεν είχαν φροντίσει να υπάρχουν τα μηχανήματα μετάφρασης!!! Στη συζήτηση για το σοσιαλισμό, δεν υπήρχαν καν μεταφραστές. Υπήρχε μόνο μία μεταφράστρια από τα γερμανικά στα αγγλικά, γεγονός που δημιούργησε πρόβλημα επικοινωνίας, το οποίο λύθηκε από τις προσπάθειες που κατέβαλε μέρος των συμμετεχόντων.
Ο Η. Λέγγερης αναφέρθηκε στην πολιτική συμμαχιών, η οποία, τόνισε, πρέπει να έχει τα χαρακτηριστικά αμφισβήτησης της σημερινής κατάστασης και εναντίωσης στον ιμπεριαλισμό και τα μονοπώλια. Ενώ μιλώντας για τη σχέση των διεθνών και τοπικών κινημάτων, είπε ότι σε καμιά περίπτωση δεν μπορεί να αναπτυχθεί ένα παγκόσμιο κίνημα αμφισβήτησης του καπιταλιστικού συστήματος, αν δεν υπάρξουν ισχυρά κινήματα σε κάθε χώρα.
Associated Press |
Οι εργασίες εντός του πρώτου Ευρωπαϊκού Κοινωνικού Φόρουμ συνεχίστηκαν χτες για τρίτη ημέρα με τη συμμετοχή χιλιάδων. Ομως, εκτός των αιθουσών της Φορτέτσα ντα Μπάσο οι προετοιμασίες για το μεγάλο αντιπολεμικό συλλαλητήριο είναι πυρετώδεις.
Περισσότεροι από 30.000 διαδηλωτές, σύμφωνα με πληροφορίες από την ίδια τη Φλωρεντία έχουν καταφθάσει από τη Βαρκελώνη, ενώ χτες, καθ' όλη τη διάρκεια της ημέρας κατέφθαναν συνεχώς διαδηλωτές από πολλές χώρες της Ευρώπης, ανάμεσά τους και το δεύτερο κύμα Ελλήνων. Μέχρι στιγμής στις εργασίες, είτε ως συμμετέχοντες είτε ως παρατηρητές είτε ως ακροατές, παίρνουν μέρος περισσότεροι από 35.000 σύμφωνα με τα στοιχεία που δίνουν οι διοργανωτές και στηρίζονται στις κάρτες εισόδου που έχουν ήδη αποδοθεί για τις εργασίες .
Την ικανοποίησή τους εξέφρασαν για τις πρώτες ημέρες των εργασιών του Ευρωπαϊκού Κοινωνικού Φόρουμ, ο πρόεδρος της περιφέρειας Τοσκάνης Μαρτίνι και ο νομάρχης και αρμόδιος για τη δημόσια τάξη Σέρα. «Ολα πήγαν καλά», δήλωσε ο πρώτος, «δεν υπήρξε κανένα πρόβλημα και πιστεύω ότι έτσι θα είναι και η συνέχεια». «Είμαι ικανοποιημένος που ξεκινήσαμε ήσυχα» είπε ο Σέρα και κατέληξε: «Εύχομαι να συνεχίσουμε έτσι. Εμείς, πάντως, επαγρυπνούμε και δεν πρόκειται μέχρι τη λήξη του Φόρουμ να εγκαταλείψουμε ή να μειώσουμε τα μέτρα που λάβαμε».
Associated Press |
Η αλλαγή του κλίματος εχθρότητας σημαδεύτηκε και από το δημοσίευμα μίας ακόμη εφημερίδας. Η «Corriere De la Sera» με πρωτοσέλιδο άρθρο διαχώρισε τη θέση της από το διαβόητο και επαίσχυντο άρθρο της δημοσιογράφου - συγγραφέα Οριάνα Φαλάτσι που είχε δημοσιεύσει ανήμερα της έναρξης των εργασιών του Φόρουμ την Τετάρτη.
Παρ' όλα αυτά, η επιφυλακή και η ένταση παραμένουν σε υψηλά επίπεδα, καθώς οι ιταλικές αρχές φοβούνται ότι μπορεί να υπάρξουν μεμονωμένες ενέργειες από άτομα και ομάδες που δεν ανήκουν σε καμία οργάνωση. Προς το παρόν, δεν έχουν φτάσει οι «Blak bloc» που προκάλεσαν τα επεισόδια στη Γένοβα και επίσημα στις εκθέσεις των μυστικών υπηρεσιών δεν υπάρχουν πληροφορίες για συμμετοχή τους. «Ομως μόνο την Κυριακή όταν θα πέσει η αυλαία θα μπορούμε να δούμε ότι τελείωσε ήρεμα» δήλωσε ο εκπρόσωπος της αστυνομίας. Πάντως ανταπόκριση του ραδιοφωνικού σταθμού «SKY», έκανε λόγο χτες για καταστολή που προετοιμάζει η κυβέρνηση Μπερλουσκόνι. Ιδωμεν...
Να φανταστούμε ότι ο κ. Κωνσταντόπουλος δεν έχει καλούς συμβούλους και δε φρόντισαν να τον πληροφορήσουν ότι η Γεν. Γραμματέας της ΚΕ του ΚΚΕ τοποθετήθηκε πολύ συγκεκριμένα γι' αυτό το θέμα ή συμβαίνει κάτι άλλο;
Είπε, λοιπόν, χαρακτηριστικά η σ. Παπαρήγα:
«Το πρόβλημα που έχουμε με το ΣΥΝ, πέρα από τα όποια ειδικά ζητήματα είναι ότι δεν μπορούμε να κάτσουμε σ' ένα τραπέζι και να ζητήσουμε να παραιτηθεί από τη βασική θέση που έχει, για το προχώρημα του προοδευτικού εκσυγχρονισμού της κοινωνίας, και που αυτό μεταφράζεται συγκεκριμένα με τους εκσυγχρονισμούς και τις αναδιαρθρώσεις που κάνει σήμερα το καπιταλιστικό σύστημα. Στην ουσία, εμείς του ζητάμε να απαρνηθεί τη θέση του. Αλλο πράγμα συμβιβασμός, που σημαίνει ότι συμφωνώ σε μια κατεύθυνση και αφήνω ανοιχτές διαφορές σε ορισμένα ζητήματα, στα οποία όμως υπάρχει ένας μικρός συμβιβασμός. Δεν περιπλέκει τα ζητήματα. Αυτό που θα θες να κάνεις αύριο, θα πρέπει να ληφθεί με μια νέα συμφωνία. Αλλά να του ζητάς τώρα να παραιτηθεί από τη βασική θέση του... Διότι σήμερα δέχεται όλες αυτές τις αναδιαρθρώσεις που γίνονται σε εθνικό και διεθνές επίπεδο».
Ξεκάθαρα, σταράτα λόγια, που μπορούμε να τα στηρίξουμε με χίλια δυο παραδείγματα από τη δράση του ΣΥΝ στο μαζικό κίνημα.
Ας μιλήσουμε, λοιπόν, συγκεκριμένα και ουσιαστικά.
Το ΚΚΕ αντιμετωπίζει τα άλλα κόμματα με βάση τις διακηρύξεις, το πρόγραμμα και τους στόχους τους, αλλά και ταυτόχρονα από το πώς υπερασπίζονται τα συμφέροντα των εργαζομένων και στηρίζουν τους αγώνες τους.
Οι συνεργασίες συνεπώς και οι συμμαχίες ξεπηδούν μέσα από την κοινή δράση στο μαζικό κίνημα.
Μέσα από τέτοιες συσπειρώσεις ξεπήδησαν και οι συνεργασίες στο εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα (σκ), που έφτιαξαν το ΠΑΜΕ και δημιουργήθηκαν οι προϋποθέσεις για τη συνεργασία και στην ΤΑ. Και δεν είναι μόνον το εργατικό σκ, είναι το αντιπολεμικό - αντιιμπεριαλιστικό κίνημα, το κίνημα φτωχής και μεσαίας αγροτιάς κ.ά.
Αλλωστε, οι συνεργασίες που στηρίζονται σε αγώνες και αναγνωρίζουν έμπρακτα τη δύναμη του λαϊκού κινήματος είναι αυτές που έχουν μέλλον και προοπτική.
Ανεβάζουν το κίνημα λίγο ψηλότερα. Συνεργασίες, που γίνονται στη λογική της διαχείρισης της κρίσης του καπιταλισμού δεν έχουν ούτε παρόν, ούτε μέλλον. Και εδώ υπάρχουν εμπειρίες αρνητικές και το κίνημα πήγε πίσω, όπως το '89-'90.
Τι συνεργασία όμως -βιώσιμη και με προοπτική- και τι κοινή δράση μπορείς να κατορθώσεις για παράδειγμα, στο εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα, τη βασική και κύρια συνιστώσα του λαϊκού κινήματος, με τη συνδικαλιστική παράταξη του ΣΥΝ; Και καταλαβαίνει ο καθένας ότι δεν αναφερόμαστε εδώ σε κάποιες απλές και μεμονωμένες κοινές δράσεις, οι οποίες έτσι κι αλλιώς γίνονται.
Μπορείς, για παράδειγμα, να δώσεις βάση απλά σε μια φραστική υπεράσπιση των κατακτήσεων των εργαζομένων που ακολουθεί συνήθως ο ΣΥΝ και να παραβλέψεις τη συνολική γραμμή πλεύσης του μέσα στο εργατικό σκ, που είναι η γραμμή του συμβιβασμού και της συναίνεσης με τις κεντρικές επιλογές των δυνάμεων του δικομματισμού; Μ' αυτές, δηλαδή, τις δυνάμεις που τώρα ο ΣΥΝ δήθεν «αποφασίζει» να τις αντιπαλέψει και γι' αυτό και μας προτείνει συνεργασία!!!
Δε γίνεται να συμφωνείς και να ψηφίζεις τη στρατηγική που συμφέρει το κεφάλαιο (βλέπε Συνθήκη Μάαστριχτ, και όχι μόνο) και ύστερα, όταν η αντιλαϊκή πολιτική εφαρμόζεται ενάντια στα συμφέροντα των εργαζομένων να βγαίνεις, για να υπερασπιστείς δήθεν αυτά που χάνονται! Μ' αυτή την τακτική αποδυναμώνεις την αγωνιστική δράση, αφού είναι αποτέλεσμα και της δικής σου πολιτικής επιλογής, γεγονός που καθορίζει και τη δράση του.
Πού χωράει, λοιπόν, το ΚΚΕ και οι κομμουνιστές σε τέτοια συνεργασία που προτείνει ο ΣΥΝ; Μπορείς να μπεις σε «κοινή δράση» με συμβιβασμένους και παράλληλα να μένεις ασυμβίβαστος και υπερασπιστής της ταξικής πάλης;
Μπορείς να μπεις σε «κοινή δράση» με την παράταξη του ΣΥΝ που, και στο παρελθόν, αλλά και σήμερα βάζει πλάτη στην πολιτική της ταξικής συνεργασίας στις κορυφαίες συνδικαλιστικές οργανώσεις όπως στη ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ και αγωνίζεται για τον εξανθρωπισμό του καπιταλισμού; Ποιος θα μας απαντήσει σ' όλα αυτά;
Ο Ελληνοκουβανικός Σύνδεσμος Θεσσαλονίκης καλεί τα μέλη του και τους φίλους της Κούβας στην τιμητική εκδήλωση για τα 35 χρόνια από τη δολοφονία του Τσε Γκεβάρα, που γίνεται την Πέμπτη 14 Νοέμβρη και ώρα 7.30 μ.μ., στο αμφιθέατρο του Πολυτεχνείου.
Στην εκδήλωση θα παραβρεθεί ο Νέστωρ -Ευγένιος Περέζ, καθηγητής πανεπιστημίου και ανώτερο στέλεχος του υπουργείου Ανώτατης Παιδείας της Κούβας και θα μιλήσει για την Παιδεία στην Κούβα σήμερα.
Αντιπροσωπεία του ΠΑΜΕ συναντήθηκε χτες, με αντιπροσωπεία του RDB/COBAS (συνδικάτα βάσης) στα γραφεία του τελευταίου στη Φλωρεντία και μεταξύ άλλων τους κάλεσε να συμμετάσχουν στις διαδηλώσεις στη Θεσσαλονίκη το καλοκαίρι του 2003. Επίσης, συναντήθηκε με το Συνδικάτο Πυροσβεστών, οι οποίοι ενημέρωσαν για τα προβλήματα που συνάντησαν με τον πρόσφατο σεισμό, ενώ αναφέρθηκαν στην προσπάθεια των ρεφορμιστών - όπως είπαν - οι οποίοι ζητάνε τη στρατικοποίηση του Πυροσβεστικού Σώματος.
Οι κυρίαρχες δυνάμεις που καθορίζουν την πολιτική του Φόρουμ, δηλαδή η ΑΤΤΑCΚ, οι τροτσκιστές, η σοσιαλδημοκρατία με την CES, βρίσκονται μακριά από τους στόχους των λαϊκών κινημάτων.
Η προσπάθειά τους είναι να αποπροσανατολίσουν το εργατικό - λαϊκό κίνημα σε κάθε χώρα και στην Ευρώπη συνολικά. Να ενσωματώσουν τη λαϊκή δυσαρέσκεια στις επιδιώξεις της σοσιαλδημοκρατίας. Στις διακηρύξεις του Φόρουμ δεν μπαίνει το ζήτημα του ΝΑΤΟ, των πυρηνικών, των Νατοϊκών βάσεων. Δεν κάνουν καμιά κριτική στην Ευρωπαϊκή Ενωση και την αντεργατική πολιτική της, όπως εργασιακές σχέσεις κ.ά. Δε λένε τίποτα για τις αντιδραστικές συνθήκες του Μάαστριχτ, της Νίκαιας, του Αμστερνταμ, τον Ευρωστρατό και τα Ευρωεντάλματα.
Μιλάνε ενάντια στον πόλεμο αλλά δε βάζουν θέμα για μη συμμετοχή των κρατών - μελών της ΕΕ στον πόλεμο.
Οι λαοί, το ταξικό εργατικό κίνημα, το αντιιμπεριαλιστικό κίνημα δεν πρόκειται να ανεχτούν τους νέους ελιγμούς της σοσιαλδημοκρατίας και των τροτσκιστών. Θα συντονίσουν τον αγώνα τους ενάντια στο καθεστώς των μονοπωλίων και του ιμπεριαλισμού με στόχο οι λαοί να πάρουν οι ίδιοι τις τύχες στα χέρια τους.