Ως «ένα είδος παραρτήματος»(!) του Βρετανικού Μουσείου προτείνει να λειτουργήσει η αίθουσα του Νέου Μουσείου Ακρόπολης -αν βέβαια χτιστεί ποτέ- που θα φιλοξενήσει τα Γλυπτά του Παρθενώνα, ο υπουργός Πολιτισμού, Ε. Βενιζέλος.

Την παραπάνω πρόταση, η οποία ξεπερνά τα όρια της διευθέτησης του ζητήματος της επιστροφής των Γλυπτών και αγγίζει τη «λογική» της «μπανανίας», διατύπωσε ο Ελληνας υπουργός, μετά τη συνάντησή του με τον διευθυντή του Βρετανικού Μουσείου, Νιλ Μακ Γκρέγκορ τη Δευτέρα, στο πλαίσιο της επίσημης επίσκεψης της πολιτικής ηγεσίας του ΥΠΠΟ στο Λονδίνο.

Εξερχόμενος από τη συνάντηση, ο υπουργός τη χαρακτήρισε «σημαντική», γιατί «είχαμε την πρώτη οργανωμένη και επίσημη επαφή ανάμεσα στο Βρετανικό Μουσείο και το ελληνικό υπουργείο Πολιτισμού, ανάμεσα στο Βρετανικό Μουσείο και το Νέο Μουσείο της Ακρόπολης», αφού σε αυτήν παραβρέθηκε και ο πρόεδρος του Οργανισμού ΝΜΑ ΑΕ, Δ. Παντερμανλής.

Από τα συμφραζόμενα, όμως, δεν προκύπτει τίποτα σημαντικό επί της ουσίας. Εκτός από «ανταλλαγή απόψεων», πάνω σε θέματα διμερούς πολιτιστικής συνεργασίας, το «μεγάλο θέμα», όπως το χαρακτήρισε ο υπουργός, της επιστροφής των Γλυπτών δεν προχώρησε ούτε βήμα μπροστά. «Δε λύθηκε το ζήτημα αυτό», ήταν η ουσία των δηλώσεων του Ε. Βενιζέλου. Ωστόσο, η ελληνική πλευρά προχώρησε ένα βήμα παραπέρα από τη γνωστή πρόταση του ΥΠΠΟ για μακροχρόνιο δανεισμό των Γλυπτών με ανταλλάγματα, με τη μορφή διοργάνωσης περιοδικών εκθέσεων στο Βρετανικό Μουσείο. Συγκεκριμένα, ο υπουργός δήλωσε, ότι «αυτή η ιδέα (σ.σ. της παραπάνω πρότασης) και αυτή η ευκαιρία να λειτουργήσει στην Αθήνα ένα είδος παραρτήματος του Βρετανικού Μουσείου σε συνεργασία με το Νέο Μουσείο της Ακρόπολης, μας επιτρέπει να ξεπεράσουμε όλα τα ιστορικά και νομικά στερεότυπα και να βρούμε μια δυναμική πολιτιστική λύση στο πρόβλημα της ενοποίησης των γλυπτών του Παρθενώνα».

Αν υλοποιηθεί μια τέτοια πρόταση, τα Γλυπτά του Παρθενώνα θα κατοχυρωθούν στο διηνεκές ως ιδιοκτησία του Βρετανικού Μουσείου, αφού αυτά δε θα εκτεθούν στο Νέο Μουσείο Ακρόπολης, αλλά σε μια αίθουσα - παράρτημα του Βρετανικού Μουσείου στο Νέο Μουσείο Ακρόπολης. Το ιδιοκτησιακό ζήτημα, βέβαια, δε λυνόταν υπέρ της Ελλάδας ούτε με την πρόταση για μακροχρόνιο δανεισμό, αλλά σε εκείνη την περίπτωση θα υπήρχαν μεγαλύτερα περιθώρια ελιγμών όπως έχει δείξει και η διεθνής και εγχώρια εμπειρία. Το παράρτημα, όμως, σημαίνει, ότι το Βρετανικό Μουσείο θα έχει τυπικά και ουσιαστικά λόγο για το τι και πώς θα εκτίθεται εκεί. Από αυτήν την πλευρά, οι φόβοι που προκαλούνται από μια τέτοια πρόταση είναι πολύ πιο ουσιαστικοί από κάθε «νομικό στερεότυπο».

Οταν, τέλος, ο υπουργός ρωτήθηκε ποια ήταν η απάντηση του Μακ Γκρέγκορ, η απάντηση ήταν: «Νομίζω ότι αυτό είναι μια προσέγγιση που σίγουρα απασχολεί κάθε καλόπιστο και μορφωμένο άνθρωπο»...

Μια σημαντική συμφωνία πολιτιστικής συνεργασίας μεταξύ της Κούβας και των ΗΠΑ - ακριβέστερα της πλευράς των ΗΠΑ που παλεύει για την άρση του εμπάργκο - υπογράφτηκε τη Δευτέρα στην Κούβα, για τη συντήρηση των χιλιάδων σημαντικών κειμηλίων του συγγραφέα, Ερνεστ Χεμινγουέι, που φυλάσσονται στην κατοικία του στην Αβάνα.

Η συμφωνία περιλαμβάνει τη συντήρηση, κατάταξη και αρχειοθέτηση των χιλιάδων εγγράφων, φωτογραφιών, και επιστολών που φυλάσσονται στην κατοικία, καθώς και αποκατάσταση του ξύλινου σκάφους που ο Χεμινγουέι χρησιμοποιούσε για ψάρεμα αλλά και για να περιπολεί για γερμανικά υποβρύχια στη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου. Η συμφωνία υπογράφτηκε στους κήπους της Φίνκα Βίχια, στην κατοικία του Χεμινγουέι στην κορυφή ενός λόφου στο προάστιο Σαν Φρανσίκο ντε Πάουλα, στην Αβάνα, όπου έγραψε πολλά από τα αριστουργήματά του. Στην τελετή παρέστησαν ο Φιντέλ Κάστρο, μέλη της οικογένειας του Χεμινγουέι και ο δημοκρατικός βουλευτής της Μασαχουσέτης, Τζέιμς Μακ Γκόβερν, που ηγείται της πρωτοβουλίας για τον τερματισμό του οικονομικού εμπάργκο κατά της Κούβας. Στο πρόγραμμα θα εμπλακούν πανεπιστημιακοί, η οικογένεια Χεμινγουέι και η κουβανική κυβέρνηση.

Οι μελετητές του έργου και της ζωής του νομπελίστα συγγραφέα ελπίζουν να βρουν πολλά στοιχεία από τα χειρόγραφα στη Φίνκα Βίχια, αφού εκεί έζησε 20 χρόνια.

Ο όγκος είναι εντυπωσιακός: πάνω από 2.000 έγγραφα και 3.000 φωτογραφίες και αρνητικά φυλάσσονται σε αρχειοθήκες και σε κούτες. Μεταξύ αυτών βρίσκονται επιστολές προς τη σύζυγό του Μέρι, τον γιο του, Γκρέγκορι, τον εκδότη του Μαξ Πέρκινς και στην Ιταλίδα κόμισσα Αντριάνα Ιβαντιτς, με την οποία ήταν ερωτευμένος. Μεταξύ των ντοκουμέντων, βρίσκεται κι ένας επίλογος για το μυθιστόρημα «Για ποιον χτυπά η καμπάνα», σύμφωνα με την εγγονή του, Τζένι Φίλιπς, που ανακάλυψε αυτό το εκπληκτικό εύρημα σε μία επίσκεψή της προ δύο ετών στην Κούβα. «Μέσα στα υπόγεια δεν κρύβεται κάποιο ατέλειωτο βιβλίο, αλλά υπάρχουν πολλά χειρόγραφα, που δείχνουν τα βήματα που ακολουθούσε στη διαδικασία γραφής των ήδη υπαρχόντων βιβλίων», επισημαίνει η ίδια. «Αυτή ήταν η κύρια κατοικία του στο τελευταίο τμήμα της ζωής του κι όταν έφυγε για το Αϊντάχο νόμιζε πως θα επέστρεφε σύντομα. Ετσι πήρε μαζί του πολύ λίγα πράγματα», δήλωσε ο εγγονός του, Σον Χεμινγουέι.

Στα ράφια βρίσκονται επίσης 9.000 βιβλία, πολλά από τα οποία φέρουν στα περιθώρια ιδιόχειρες σημειώσεις του συγγραφέα. Στους τοίχους του σπιτιού βρίσκονται κεφάλια από αντιλόπες, από τις κυνηγητικές του εξορμήσεις στην Αφρική και πίνακες από ταυρομαχίες. Το εκπληκτικό είναι ότι μισογεμάτα μπουκάλια από τζιν και ρούμι βρίσκονται ακόμη άθικτα στο μπαρ του σπιτιού. «Εχεις την αίσθηση πως μόλις βγήκε έξω για να μαζέψει την αλληλογραφία του από τον κήπο», δήλωσε η Τζ. Φίλιπς.