Ως «ένα είδος παραρτήματος»(!) του Βρετανικού Μουσείου προτείνει να λειτουργήσει η αίθουσα του Νέου Μουσείου Ακρόπολης -αν βέβαια χτιστεί ποτέ- που θα φιλοξενήσει τα Γλυπτά του Παρθενώνα, ο υπουργός Πολιτισμού, Ε. Βενιζέλος.

Την παραπάνω πρόταση, η οποία ξεπερνά τα όρια της διευθέτησης του ζητήματος της επιστροφής των Γλυπτών και αγγίζει τη «λογική» της «μπανανίας», διατύπωσε ο Ελληνας υπουργός, μετά τη συνάντησή του με τον διευθυντή του Βρετανικού Μουσείου, Νιλ Μακ Γκρέγκορ τη Δευτέρα, στο πλαίσιο της επίσημης επίσκεψης της πολιτικής ηγεσίας του ΥΠΠΟ στο Λονδίνο.

Εξερχόμενος από τη συνάντηση, ο υπουργός τη χαρακτήρισε «σημαντική», γιατί «είχαμε την πρώτη οργανωμένη και επίσημη επαφή ανάμεσα στο Βρετανικό Μουσείο και το ελληνικό υπουργείο Πολιτισμού, ανάμεσα στο Βρετανικό Μουσείο και το Νέο Μουσείο της Ακρόπολης», αφού σε αυτήν παραβρέθηκε και ο πρόεδρος του Οργανισμού ΝΜΑ ΑΕ, Δ. Παντερμανλής.

Από τα συμφραζόμενα, όμως, δεν προκύπτει τίποτα σημαντικό επί της ουσίας. Εκτός από «ανταλλαγή απόψεων», πάνω σε θέματα διμερούς πολιτιστικής συνεργασίας, το «μεγάλο θέμα», όπως το χαρακτήρισε ο υπουργός, της επιστροφής των Γλυπτών δεν προχώρησε ούτε βήμα μπροστά. «Δε λύθηκε το ζήτημα αυτό», ήταν η ουσία των δηλώσεων του Ε. Βενιζέλου. Ωστόσο, η ελληνική πλευρά προχώρησε ένα βήμα παραπέρα από τη γνωστή πρόταση του ΥΠΠΟ για μακροχρόνιο δανεισμό των Γλυπτών με ανταλλάγματα, με τη μορφή διοργάνωσης περιοδικών εκθέσεων στο Βρετανικό Μουσείο. Συγκεκριμένα, ο υπουργός δήλωσε, ότι «αυτή η ιδέα (σ.σ. της παραπάνω πρότασης) και αυτή η ευκαιρία να λειτουργήσει στην Αθήνα ένα είδος παραρτήματος του Βρετανικού Μουσείου σε συνεργασία με το Νέο Μουσείο της Ακρόπολης, μας επιτρέπει να ξεπεράσουμε όλα τα ιστορικά και νομικά στερεότυπα και να βρούμε μια δυναμική πολιτιστική λύση στο πρόβλημα της ενοποίησης των γλυπτών του Παρθενώνα».

Αν υλοποιηθεί μια τέτοια πρόταση, τα Γλυπτά του Παρθενώνα θα κατοχυρωθούν στο διηνεκές ως ιδιοκτησία του Βρετανικού Μουσείου, αφού αυτά δε θα εκτεθούν στο Νέο Μουσείο Ακρόπολης, αλλά σε μια αίθουσα - παράρτημα του Βρετανικού Μουσείου στο Νέο Μουσείο Ακρόπολης. Το ιδιοκτησιακό ζήτημα, βέβαια, δε λυνόταν υπέρ της Ελλάδας ούτε με την πρόταση για μακροχρόνιο δανεισμό, αλλά σε εκείνη την περίπτωση θα υπήρχαν μεγαλύτερα περιθώρια ελιγμών όπως έχει δείξει και η διεθνής και εγχώρια εμπειρία. Το παράρτημα, όμως, σημαίνει, ότι το Βρετανικό Μουσείο θα έχει τυπικά και ουσιαστικά λόγο για το τι και πώς θα εκτίθεται εκεί. Από αυτήν την πλευρά, οι φόβοι που προκαλούνται από μια τέτοια πρόταση είναι πολύ πιο ουσιαστικοί από κάθε «νομικό στερεότυπο».

Οταν, τέλος, ο υπουργός ρωτήθηκε ποια ήταν η απάντηση του Μακ Γκρέγκορ, η απάντηση ήταν: «Νομίζω ότι αυτό είναι μια προσέγγιση που σίγουρα απασχολεί κάθε καλόπιστο και μορφωμένο άνθρωπο»...