Πολλές και καθημερινές οι διαδηλώσεις

Οι φτωχοί είναι σχεδόν αόρατοι, όταν τους προσπερνούν βιαστικοί οι χορτασμένοι. Οταν όμως η πραγματικότητα αντιστρέφεται και οι φτωχοί πια είναι πλειοψηφία και ειδικά όταν βγαίνουν στο δρόμο, στήνουν μπλόκα, σταματούν την κυκλοφορία εξαναγκάζοντας τους ελάχιστους χορτασμένους να τους προσέξουν, όταν ζητούν επιτακτικά να «φύγουν όλοι», τότε τα πάντα αλλάζουν. Ακριβώς ένα χρόνο μετά το «Αργεντινάσο», την αναπάντεχη για τους καιρούς μας λαϊκή εξέγερση των νεόφτωχων, ο αργεντίνικος λαός ονειρεύεται μια ζωή καλύτερη, διαφορετική και εξακολουθεί να παλεύει για να την αποκτήσει.

Για άλλη μια φορά, τη μυριοστή, ο αργεντίνικος λαός βρέθηκε και πάλι στο δρόμο, συμμετέχοντας στη γενική απεργία που είχαν κηρύξει τα συνδικάτα, αλλά και στην τεράστια διαδήλωση που επρόκειτο να λάβει χώρα χτες το βράδυ -πρώτες πρωινές ώρες Ελλάδας - στην Πλάσα δε Μάγιο. Σύνθημα των επετειακών διαδηλώσεων... «Αγώνας για να φύγει ο Ντουάλδε, για ένα ακόμη "Αργεντινάσο", ώστε να φύγουν όλοι. Κυβέρνηση εργατών». Τις διαδηλώσεις, και τις χτεσινές κινητοποιήσεις, τις διοργανώνουν η Γενική Συνομοσπονδία Εργατών (CTA) μαζί με άλλα εργατικά συνδικάτα, όλες οι οργανώσεις των ανέργων (Bloque Piquetro, Barrios de Pie, MIJD, CTD en Anibal veron, MTD Resistir y Vencer), τα πολιτικά κόμματα όλου του φάσματος της Αριστεράς, οι εργάτες κατειλημμένων εργοστασίων από όλη τη χώρα (Zanon, Bruckman, Junin, Halac κ.ά.), οι «Μητέρες της Πλατείας Μάη» και οι λαϊκές συνελεύσεις των γειτονιών.

Δύο κόσμοι που συγκρούονται. Η διαδήλωση διακρίνεται μέσα από το τζάμι τράπεζας

Διαδηλώσεις όμως έγιναν και σε 60 άλλες μεγάλες και μικρές πόλεις της χώρας, όπως στο Ροσάριο και στην Κόρδοβα, με τη συμμετοχή χιλιάδων λαού. Ειδικά το Ροσάριο, η πόλη που γεννήθηκε ο Τσε Γκεβάρα αλλά και μία από τις αστικές περιοχές που έχουν πληγεί σφοδρά από την κρίση, συγκλονίζεται από τις διαδηλώσεις και πολύμορφες κινητοποιήσεις εδώ και μία βδομάδα.

Παράλληλα, η χτεσινή και η σημερινή ορίστηκαν παγκοσμίως ως μέρες αλληλεγγύης στον αργεντίνικο αγώνα. Δεκάδες διαδηλώσεις προγραμματίζονται σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες, αλλά και στις ΗΠΑ και στη Λατινική Αμερική. Κύριος στόχος, να καταδείξουν ότι ο αγώνας είναι κοινός σε όλο τον κόσμο, όπως και ο αντίπαλος. Ειδικά στη Λατινική Αμερική οι διαδηλώσεις αλληλεγγύης ξεπερνούν τα όρια που ίσως θέτει η αργεντίνικη εξέγερση καθώς όλη η περιοχή είναι ένα καζάνι που βράζει, ενώ οι πολύ κρίσιμες εξελίξεις στη Βενεζουέλα αποτελούν το άλλο μεγάλο μέτωπο εκδήλωσης της συμπαράστασης και της αλληλεγγύης αλλά και βαρόμετρο για την πορεία του αιματοβαμμένου ημίσεος της αμερικανικής ηπείρου, που έχει εκδηλώσει πολλά σημάδια «ανυπακοής στα αφεντικά» το τελευταίο διάστημα.

Οπως ακριβώς οι Αργεντίνοι στις διαδηλώσεις τους εξέφρασαν τόσο τη στήριξή τους στον αγώνα της Βενεζουέλας αλλά και της Κολομβίας, έτσι και όλοι οι υπόλοιποι Λατινοαμερικανοί δήλωσαν «Είμαστε όλοι Αργεντίνοι» αλλά και... «Βενεζουελανοί»!

Πολύμορφες εκδηλώσεις, είτε συμβολικά κασερολάσο, είτε τάνγκος, είτε προβολές βίντεο, είτε συσσίτια και κυρίως διαδηλώσεις και συγκεντρώσεις έγιναν στη Βραζιλία, στις πόλεις Σάμπα και Σάο Πάολο, στην Κοτσαμπάμπα της Βολιβίας, στο Εκουαδόρ, στο Μεξικό, στο Μόντρεαλ και στη Βικτόρια του Καναδά, αλλά και σε δεκάδες πόλεις των ΗΠΑ, με κύριες τη Νέα Υόρκη, το Σαν Φρανσίσκο, την Ουάσιγκτον και το Σικάγο.

Associated Press

Ο Ούγο Τσάβες σε συγκέντρωση οπαδών της κυβέρνησής του

«Ανυπότακτοι» και «αμετανόητοι» εμφανίζονται όσοι παίρνουν μέρος στην απεργία - λοκάουτ, προκειμένου να παραδώσουν τη χώρα στο χάος και με αυτό τον τρόπο να επιτευχθεί ο στόχος, που δεν είναι άλλος από την ανατροπή της νόμιμα εκλεγμένης κυβέρνησης του προέδρου Ούγο Τσάβες Φρίας και κυρίως τον αμετάκλητο τερματισμό της διαδικασίας της «μπολιβαριανής επανάστασης», τώρα που είναι ακόμη στα σπάργανα.

Οι λόγοι αδημοσύνης και σπουδής της αντιπολίτευσης και των κέντρων που την υποκινούν, είναι πολλοί. Ο κυριότερος, από χρονικής απόψεως, είναι ο δύσκολος μήνας του Δεκέμβρη, αφού η παράλυση της οικονομικής δραστηριότητας θα προκαλέσει σοκ - εάν κατορθώσει να συνεχιστεί - εξαιτίας της περιόδου των Χριστουγέννων. Συνεπώς συνιστά μία πολύ καλή ευκαιρία ώστε να τερματιστεί η διαδικασία της «μπολιβαριανής επανάστασης», πριν από τον πόλεμο κατά του Ιράκ που έρχεται αλλά και του χρονικού ορίου της 1ης Γενάρη 2003, όπου θα τεθούν σε ισχύ μία σειρά δομικών αλλαγών που προβλέπονται από τη «Μάγκνα Κάρτα» (Magna Carta), δηλαδή το νέο Σύνταγμα που υπερψηφίστηκε από τη συντριπτική πλειοψηφία του βενεζουελάνικου λαού. Αλλαγές που θα πλήξουν την οικονομική ελίτ και θα στηρίξουν το οικονομικό πρόγραμμα της κυβέρνησης Τσάβες, που εξαιτίας των πλημμυρών και της συνεχιζόμενης παγκόσμιας οικονομικής κρίσης δεν μπόρεσε να το θέσει σε ισχύ.

Αλλαγές, όπως η Αναδιανομή Γης (τόσο αγροτική μεταρρύθμιση όσο και αναδιανομή όλων των μεγάλων εκτάσεων γης, είτε στις αστικές περιοχές είτε στις τουριστικές είτε φυσικού πλούτου). Εντούτοις ο νόμος περί Υδρογονανθράκων είναι το πιο σημαντικό στοιχείο των νέων αλλαγών, αφού θα σημάνει τη ριζική αναδιάρθρωση της Εθνικής Εταιρίας Πετρελαίου PdVSA, που θα σημάνει και τον παροπλισμό της διεφθαρμένης ελίτ που νέμεται την πετρελαϊκή βιομηχανία και διαμέσου αυτής κατορθώνει να ελέγχει όλη την οικονομική ζωή της χώρας, συνιστώντας έτσι αναπόσπαστο τμήμα της Νέας Παγκόσμιας Ενεργειακής Τάξης που επιβάλλουν οι ΗΠΑ.

Γι' αυτό η ένταση και η κορύφωση, με συνεχή σχέδια για εκδήλωση στρατιωτικού πραξικοπήματος, μερικά από τα οποία ήταν προγραμματισμένα να εκδηλωθούν χθες, αλλά αποκαλύφθηκαν. Τουλάχιστον μέρος αυτών. Η νύχτα της Παρασκευής (πρώτες πρωινές ώρες του Σαββάτου Ελλάδας) μάλλον θα είναι πολύ δύσκολη για τη Βενεζουέλα...

Οσον αφορά τα τεκταινόμενα. Σε κινητοποίηση και επαγρύπνηση βρίσκονται εργαζόμενοι και μεγάλο τμήμα του λαού, προκειμένου εάν χρειαστεί να υπερασπιστούν τις βιομηχανίες, την οικονομία ακόμη και το ίδιο το προεδρικό μέγαρο εάν χρειαστεί. Ο πρόεδρος της Ενωσης Φαρμακοποιών, Χουάν Μανουέλ Ντομίνκες, κατήγγειλε για σαμποτάζ στη διανομή φαρμάκων μερικές φαρμακοβιομηχανίες, αφού ο τερματισμός της διανομής «είναι πράξη πολιτική που μάλιστα θέτει σε κίνδυνο τη ζωή του λαού». Παράλληλα, η κυβέρνηση της Βενεζουέλας, ανακοίνωσε την εισαγωγή 200 τόνων τροφίμων, κυρίως δημητριακών, από την Αργεντινή προκειμένου να αντιμετωπιστούν οι ανάγκες του πληθυσμού εξαιτίας του λοκάουτ που πραγματοποιούν κάποιοι μεγάλοι παραγωγοί.

Βέβαια, την ίδια στιγμή, αποφασισμένοι να συνεχίσουν τις απεργιακές κινητοποιήσεις δήλωσαν όσοι συμμετάσχουν στην «απεργία» στα διυλιστήρια της Βενεζουέλας, αγνοώντας την απόφαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου της χώρας για άμεση επαναλειτουργία τους, βάσει των κυβερνητικών διαταγμάτων που εκδόθηκαν τα τελευταία 24ωρα. «Εάν επιστρέψουμε στις δουλιές μας, κινδυνεύουμε. Το Σύνταγμα μας επιτρέπει να προστατεύουμε τον εαυτό μας» δήλωσε ο εκπρόσωπος των εργατών Αλφρέντο Γκομέζ.

Την ίδια ώρα, όπως μετέδωσε το BBC, ο υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ Κόλιν Πάουελ εξέφρασε την ανησυχία της χώρας του για την κατάσταση στη Βενεζουέλα, αλλά και για τις διεθνείς επιπτώσεις στην αγορά πετρελαίου.

Χαρακτηριστική είναι, άλλωστε, η δήλωση του υπουργού Εσωτερικών της Βενεζουέλας, Ντιοσντάντο Καμπέλο, σύμφωνα με την οποία, εξαιτίας της πολυήμερης απεργίας οι απώλειες για την πετρελαϊκή αγορά της χώρας ανέρχονται στα 40 εκατ. δολάρια ημερησίως, ενώ σημαντική είναι η αύξηση της τιμής του βαρελιού στη διεθνή αγορά.