ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Κυριακή 16 Φλεβάρη 2003
Σελ. /32
ΚΕΝΤΡΙΚΗ - ΑΝΑΤΟΛΙΚΗ ΕΥΡΩΠΗ
Η «Νέα» Ευρώπη

Αντιπολεμική εκδήλωση στη Βουλγαρία

Associated Press

Αντιπολεμική εκδήλωση στη Βουλγαρία
Στις 30 του Γενάρη, 8 Ευρωπαίοι ηγέτες συνυπέγραψαν και δημοσίευσαν σε διάφορες μεγάλες εφημερίδες της Ευρώπης και της Αμερικής μία διακήρυξη, που καλούσε το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ να υιοθετήσει μια πιο σκληρή στάση κατά του καθεστώτος του Σαντάμ Χουσεΐν. Η ανακοίνωση των 8 επικροτούσε τις προσπάθειες της κυβέρνησης των ΗΠΑ να «αφοπλίσει» το καθεστώς της Βαγδάτης και υπογράμμιζε ότι δε θα πρέπει να δοθεί η ευκαιρία στον Σαντάμ να διασπάσει τις χώρες της Δύσης. Παράλληλα, η διακήρυξη ευχαριστούσε τις ΗΠΑ για τη «γενναιότητα, τη γενναιοδωρία και τη διορατικότητα» που έχει κατά καιρούς επιδείξει.

Ανάμεσα σε αυτούς που υπέγραψαν το κείμενο βρίσκονται και τρεις ηγέτες χωρών της Ανατολικής Ευρώπης, που πλέον είναι μέλη του ΝΑΤΟ και που αναμένεται να γίνουν μέλη της Ευρωπαϊκής Ενωσης το 2004. Πρόκειται για τον Πρόεδρο της Τσεχίας, Βάτσλαβ Χάβελ (2 μέρες πριν αποχωρήσει από την Προεδρία), τον πρωθυπουργό της Ουγγαρίας, Πέτερ Μεντγκιέσι, και τον πρωθυπουργό της Πολωνίας, Λεσέκ Μίλερ. Παράλληλα, ακόμη 10 χώρες της Ανατολικής Ευρώπης πρόσφατα υποστήριξαν μια ενδεχόμενη επίθεση των ΗΠΑ εναντίον του Ιράκ. Ανάμεσα στις χώρες αυτές, που απαρτίζουν την ομάδα «Βίλνιους 10», βρίσκονται και η Βουλγαρία, η Ρουμανία και η Σλοβακία.

Τις εκδηλώσεις αυτές είχε προλάβει η δήλωση του Αμερικανού υπουργού Αμυνας, Ντόναλντ Ράμσφελντ, που χαρακτήριζε τη Γαλλία και τη Γερμανία «παλαιά Ευρώπη» και που «προφητικά» σημείωνε ότι «το κέντρο βάρους στην ευρωπαϊκή ήπειρο έχει αρχίσει να μετακινείται προς τα ανατολικά».

Οι εξελίξεις αυτές, που «εκπλήσσουν» τους διεθνείς αναλυτές αλλά και διάφορους πολιτικούς, φυσικά και δεν είναι τυχαίες. Αντίθετα, αποτελούν το αποκορύφωμα μιας διαδικασίας «προσηλυτισμού», που χωρίς να έχει πάρει ιδιαίτερη δημοσιότητα έχει ξεκινήσει από τους Αμερικανούς εδώ και λίγους μήνες και που ήδη άρχισε να καρποφορεί.

Πολεμικές δεσμεύσεις

Στα πλαίσια αυτής της εκστρατείας, η Τσεχία (μέλος του ΝΑΤΟ από το 1999 μαζί με την Πολωνία και την Ουγγαρία) έχει ήδη συμφωνήσει να επιτρέψει τη διέλευση αμερικανικών στρατευμάτων από το έδαφός της κατά τη διάρκεια της επίθεσης. Παράλληλα, έχει αποφασίσει να διπλασιάσει τη δύναμη των 150 αντρών και γυναικών ειδικευμένων στον πόλεμο με πυρηνικά, χημικά και βιολογικά όπλα που διαθέτει στο Κουβέιτ και να της δώσει την άδεια να μπορεί να εισβάλει στο έδαφος του Ιράκ χωρίς να έχει την προηγούμενη συγκατάθεση της ιρακινής κυβέρνησης ...δηλαδή να μπορεί να λάβει μέρος σε μια επίθεση κατά του Ιράκ.

Η κυβέρνηση της Σλοβακίας έχει επίσης συμφωνήσει να αποστείλει στην περιοχή δύναμη 75 στρατιωτών ειδικευμένων στα χημικά όπλα, η οποία θα μπορεί να λάβει μέρος στις εχθροπραξίες αν υπάρξει σχετική εξουσιοδότηση από το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ. Επίσης, έχει συμφωνήσει να επιτρέψει τη διέλευση αμερικανικών αεροπλάνων από τους αεροδιαδρόμους της, ενώ ο ίδιος ο πρωθυπουργός, Μίκουλας Ντζούριντα, σε τηλεοπτικό του διάγγελμα στις 29 του Γενάρη πληροφόρησε το σλοβακικό λαό: «Μερικές φορές η επιθυμία για ειρήνη δεν είναι αρκετή για να καταστραφεί το κακό».

Στη γειτονική Ουγγαρία οι πολιτικές αρχές της χώρας έχουν ήδη επιτρέψει στους Αμερικανούς να εκπαιδεύσουν περίπου 3.000 Αμερικανο-ιρακινούς πράκτορες στο έδαφός της, στη βάση Τασζάρ.

Στην Πολωνία (τον πιο πιστό σύμμαχο των ΗΠΑ σε όλη την Ανατολική Ευρώπη) η κυβέρνηση ακόμη δεν έχει αναλάβει να αποστείλει στρατεύματα, αλλά οι πολιτικοί της χώρας διαγωνίζονται ο ένας το άλλον σε φιλο-αμερικανικές δηλώσεις. Χαρακτηριστικά, ο Πρόεδρος Κβασνιέφσκι έχει δηλώσει: «Η Πολωνία είναι πιστή σύμμαχος και δε θα αρνηθεί κανένα αίτημα». Ο πρωθυπουργός, Λεσέκ Μίλερ, στις 5 του Φλεβάρη βρέθηκε στις ΗΠΑ για συζητήσεις με τον Αμερικανό Πρόεδρο, ενώ και ο Πολωνός υπουργός Εξωτερικών, Βλοτζιμίερτζ Τσιμότσεβιτς, έχει δηλώσει επίσημα και κατ' επανάληψη ότι η χώρα του είναι έτοιμη να υποστηρίξει τις Ηνωμένες Πολιτείες στην ανάληψη στρατιωτικής δράσης κατά του Ιράκ «στο πλαίσιο μιας ακραίας κατάστασης ακόμη και χωρίς τη συγκατάθεση του ΟΗΕ».

Ακόμη και η φτωχή Βουλγαρία συμφώνησε να διαθέσει τη στρατιωτική βάση στο Σαράφοβο (400 χλμ. ανατολικά της Σόφιας) στις αμερικανικές δυνάμεις όταν αυτό χρειαστεί και να ανοίξει τους αεροδιαδρόμους της στα αμερικανικά μαχητικά αεροπλάνα. Επίσης, σχηματίζει δύναμη 150 περίπου στρατιωτών ειδικευμένων στα πυρηνικά και βιολογικά όπλα, που θα έχουν βοηθητικό ρόλο στην επίθεση, και ετοιμάζεται να δεχτεί στο έδαφός της περίπου 10.000 μετανάστες από το Ιράκ.

Τέλος, και η Ρουμανία αποφάσισε να στείλει στρατιώτες ειδικευμένους στην απολύμανση από χημικά, βιολογικά και πυρηνικά όπλα, ενώ θα προσφέρει αεροδρόμια και αεροδιαδρόμους στους Αμερικανούς. Εξάλλου, σε πρόσφατη επιστολή του προς τον Τζορτζ Μπους, ο Πρόεδρος Ιλιέσκου υπογράμμισε ότι ο Σαντάμ είναι απειλή για την υφήλιο και ευχαρίστησε τον Μπους για τους αγώνες των Αμερικανών «κατά της τυραννίας και υπέρ της ελευθερίας».

Φυσικά, οι χώρες της Ανατολικής Ευρώπης είναι πολιτικά και στρατιωτικά ανίσχυρες και η βοήθεια που είναι υπέρ του δέοντος πρόθυμες να δώσουν αποτελεί πραγματικά σταγόνα στον ωκεανό μπροστά στις θεαματικές δυνατότητες του αμερικανικού στρατιωτικού μηχανισμού.

Ωστόσο, ο ρόλος των χωρών αυτών είναι ιδιαίτερα σημαντικός για τα συμφέροντα των ΗΠΑ αλλά και το διεθνές σκηνικό γενικότερα.

Ρόλος της «Νέας Ευρώπης» και συγκρουόμενα συμφέροντα

Ο ρόλος που καλούνται να παίξουν οι Κεντροανατολικο-Ευρωπαίοι είναι σε πρώτο επίπεδο πολιτικός και επικοινωνιακός. Η ταύτιση των χωρών αυτών σε κυβερνητικό επίπεδο με τους σχεδιασμούς των Αμερικανών δίνει ένα εξαιρετικό άλλοθι στις ιμπεριαλιστικές τους επιδιώξεις. Δίνει το δικαίωμα στους Αμερικανούς αξιωματούχους να υποστηρίζουν ότι η πλειοψηφία των κρατών της Ευρώπης είναι υπέρ της επίθεσης, την ώρα που το 76% των Ούγγρων είναι κατά του πολέμου, το 63% των Πολωνών αντιτίθεται στη συμμετοχή της χώρας στον πόλεμο, ενώ στη Βουλγαρία το ποσοστό αντίθεσης ξεπερνάει το 50% και στην Τσεχία το 64%...

Παράλληλα, στο πλαίσιο των ενδο-ιμπεριαλιστικών αντιθέσεων που έχουν ξεσπάσει, η κίνηση αυτή επιτυγχάνει τη διάσπαση της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Από τη στιγμή που η Γαλλία και η Γερμανία (η καθεμία για τα δικά της ιμπεριαλιστικά συμφέροντα) διστάζουν να συνδράμουν σε αυτό τον πόλεμο, η απομόνωσή τους (έστω μερική) στους κόλπους της ΕΕ για λόγους παραδειγματισμού ήταν επιτακτική για το αμερικανικό κατεστημένο. Την ίδια στιγμή, η απομόνωση αυτή εξυπηρετεί και μια ακόμη επιδίωξη των ΗΠΑ, που δεν είναι άλλη από την απομάκρυνση του κινδύνου της παραπέρα ανάπτυξης του ανταγωνιστικού ευρωπαϊκού ιμπεριαλιστικού πόλου, που υπό την καθοδήγηση των Γάλλων και των Γερμανών θα επιδίωκε τα δικά του συμφέροντα.

Σε ένα ακόμη επίπεδο η ταύτιση των χωρών αυτών με τις αμερικανικές επιδιώξεις είναι ενδεικτική του ποιος ακριβώς έχει το πάνω χέρι στην περιοχή αλλά και των αντιθέσεων που υπάρχουν για τον έλεγχό της.

Ολες οι χώρες της περιοχής είναι πλέον μέλη του ΝΑΤΟ (η Βουλγαρία, η Σλοβακία και η Ρουμανία προσκλήθηκαν να γίνουν μέλη στην πρόσφατη σύσκεψη της Πράγας τον περασμένο Νοέμβρη), ενώ, παράλληλα, εκεί το αμερικανικό κεφάλαιο έχει πολύ έντονη παρουσία, τόσο άμεση όσο και έμμεση, διά μέσου ΔΝΤ, Παγκόσμιας Τράπεζας κ.ά. Κάνοντας χρήση λοιπόν της οικονομικής και στρατιωτικής τους διείσδυσης στην περιοχή, οι Αμερικανοί επιδεικνύουν την κυριαρχία τους και δίνουν το μήνυμα στους Γάλλους και στους Γερμανούς (που ήλπιζαν μέσω της ένταξης στην ΕΕ να κυριαρχήσουν στις ανατολικές οικονομίες) ότι αφ' ενός θα προστατεύσουν τα συμφέροντά τους στην περιοχή και ότι αφ' ετέρου η «παλαιά» Ευρώπη αποτελεί τη συντριπτική μειοψηφία ακόμα και στο εσωτερικό του ΝΑΤΟ.

Τελικά γίνεται φανερό ότι οι αστικές δυνάμεις των κεντροανατολικών ευρωπαϊκών χώρων υπό την καθοδήγηση των Αμερικανών βρήκαν «επιτέλους» το ρόλο τον οποίο επιθυμούν να παίξουν στα ιμπεριαλιστικά σχέδια των ΗΠΑ...


Γιώργος ΠΑΠΑΝΑΓΝΟΥ

ΗΠΑ
Ιμπεριαλιστικά τερτίπια

Αποκαλυπτική επιστολή - ανάλυση Αμερικανού στη «Νιου Γιορκ Πρες»

Πολεμικές προετοιμασίες

Associated Press

Πολεμικές προετοιμασίες
ΝΕΑ ΥΟΡΚΗ (του ανταποκριτή μας Χρ. ΝΙΚΟΛΟΠΟΥΛΟΥ).-

Καθώς η κυβέρνηση Μπους συνεχίζει και εντείνει τα επιδρομικά σχέδιά της κατά του Ιράκ, προβάλλοντας λογής λογής αιτιολογίες, καθημερινά έρχονται στο φως νέα στοιχεία που καταθρυμματίζουν τους ισχυρισμούς της και αποκαλύπτουν ποιος στην πραγματικότητα ήταν στο παρελθόν και εξακολουθεί να είναι και σήμερα ο ρόλος της Ουάσιγκτον τόσο σε αυτή την περιοχή, όσο και ευρύτερα.

Χαρακτηριστική, σχετικά, είναι η επιστολή που δημοσιεύτηκε (11/2) στη βδομαδιάτικη δεξιά εφημερίδα «Νιου Γιορκ Πρες», υπογραφόμενη από έναν αναγνώστη της ονόματι Φράνκλιν Λ. Τζόνσον, κάτοικο της κεντρικής περιοχής Μανχάταν της Νέας Υόρκης. Αν και δε δινόταν καμιά ενημέρωση για το πρόσωπο αυτό, ωστόσο από το μακροσκελές και απόλυτα τεκμηριωμένο κείμενό του, φαίνεται να είναι κάποιος που είχε άμεση σχέση με το όλο αυτό θέμα ή, έστω απλά, είχε πρόσβαση σε απόρρητες επίσημες και ιδιωτικές πηγές.

Αρχιζε, λοιπόν, το γραφτό του ο Τζόνσον με τη φράση: «Ας ρίξουμε μια κοντινότερη ματιά στα πολεμικά σχέδια του Τζορτζ Μπους διαμέσου ενός ιστορικού πρίσματος». Και προχωρούσε:

«Οι ΗΠΑ βοήθησαν και υποκίνησαν τον πόλεμο Ιράν - Ιράκ, πουλώντας όπλα και στις δύο πλευρές. Στα 1990, ο πατέρας Μπους (τότε Πρόεδρος και πρώην διευθυντής της CIA) δελέασε το Σαντάμ Χουσεΐν στην επιδρομή κατά του Κουβέιτ. Ο πρεσβύτερος Μπους χρησιμοποίησε το πρόσχημα αυτό για να καταστραφεί το μεγαλύτερο μέρος του φρικτού μηχανισμού που είχε αγοράσει από εμάς ο Σαντάμ. Τα εγχειρίδια της CIA, που χρησιμοποιήθηκαν από τρομοκράτες Αφγανούς Αραβες είχαν συνταχθεί από ένα Πανεπιστήμιο της Νεμπράσκας, που είχε χρηματοδοτηθεί από την αμερικανική βοήθεια. Ο Μπους ο νεότερος έκανε σχέδια για ένα δεύτερο ιρακινό πόλεμο προτού επιλεγεί για πρόεδρος. Ο Μπους ο νεότερος, η CIA και το FBI γνώριζαν για μια επικείμενη επίθεση κατά των ΗΠΑ πριν από τις 11 Σεπτέμβρη, αλλά δεν έκαναν τίποτα για να τη σταματήσουν».

Ελεγε κατόπιν ο Τζόνσον: «Οι επιθέσεις με άνθρακα μέσα σε φακέλους ήταν μια μέσα σε ένα "μαύρο σάκο" προσπάθεια σύνδεσης του Χουσεΐν με τους βομβαρδισμούς της 11η Σεπτέμβρη. Ο Μπους ο νεότερος καθυστέρησε ή και εμπόδισε κάθε νόμιμη έρευνα για την 11η Σεπτέμβρη. Ο Μπους απέκλεισε την πρόσβαση σε πληροφορία, που αφορούσε την προετοιμασία του για πόλεμο κατά του Ιράκ. Ο Μπους έχει αγνοήσει τις μαζικές διαδηλώσεις ειρήνης στην Αμερική και σε όλο τον κόσμο. Οι Μπους, η οικογένεια του Μπιν Λάντεν και η CIA έχουν στενές σχέσεις ακόμα και σήμερα. Δεκαπέντε από τους 19 τρομοκράτες ήταν Σαουδάραβες και όχι Αφγανοί. Λοιπόν, γιατί ο Μπους βομβάρδισε το Αφγανιστάν; Ο Οσάμα Μπιν Λάντεν και η 11η Σεπτέμβρη χρησιμοποιήθηκαν σε ένα "τέχνασμα μεταστροφής" για έναυσμα του πολέμου στο Ιράκ. Η κατοχή του Ιράκ και του μεγαλύτερου μέρους της Μέσης Ανατολής αποτελεί το αιτιολογικό για τον παραφουσκωμένο στα 370 δισεκατομμύρια δολάρια αμυντικό προϋπολογισμό μας. Το Ιράκ έχει ήδη καταστραφεί. Ενας δεύτερος πόλεμος θα εκμηδενίσει μόνο τον ιρακινό λαό, όχι τον Χουσεΐν».

«Με βάση την παραπάνω πληροφόρηση», εξηγούσε ο Τζόνσον, «ο πόλεμος του Μπους στο Ιράκ θα είναι σαφώς ένα έγκλημα κατά της ανθρωπότητας. Δε θα μπορούσε να ταξινομηθεί διαφορετικά. Δεν υπάρχει αμφιβολία πως το Ιράκ είναι ανυπεράσπιστο. Επειτα από δώδεκα χρόνων βομβαρδισμούς, τα γεγονότα μιλούν από μόνα τους. Ο Τζορτζ Ντάμπλογιου Μπους έχει ακόμα να δικαιολογήσει έναν άλλο γύρο θανάτου και καταστροφής στο Ιράκ.

»Η ίδια η σχεδιοποίηση για έναν άλλον πόλεμο στο Ιράκ θα πρέπει να θεωρηθεί ένα έγκλημα ενάντια στην ανθρωπότητα. Το αδιάκοπο κροτάλισμα της σπάθης στα παγκόσμια μέσα δημοσιότητας δεν είναι τίποτα περισσότερο από ψυχολογική εμπόλεμη κατάσταση και βασανισμό του ιρακινού λαού. Αν ο Τζορτζ Μπους ήταν Πρόεδρος όποιας άλλης χώρας θα συρόταν άμεσα στο Παγκόσμιο Δικαστήριο σαν ένας άνανδρος εγκληματίας και προμηθευτής εγκλημάτων κατά της ανθρωπότητας. Στην πραγματικότητα, η μαρτυρία υποδείχνει ότι και ο πατέρας του πρέπει να κατηγορηθεί γι' αυτά τα στυγερά εγκλήματα».

Ο επιστολογράφος επισήμαινε έπειτα από όλα αυτά, ότι ο Τζ. Ντ. Μπους δε φαίνεται να έχει καμιά διάθεση εγκατάλειψης της τακτικής του πυρηνικού κατακλυσμού, υπογραμμίζοντας: «Αντίθετα, φαίνεται ότι όσο περισσότεροι άνθρωποι διαμαρτύρονται για τα παράλογα πολεμικά σχέδιά του, τόσο περισσότερο αυτός προωθεί την πραγματοποίησή τους». Και παρατηρεί: «Αν ο κ. Μπους πετύχει στην τρελή επιδίωξή του, θα εκθέσει τον εαυτό του σε καταγγελία σαν εγκληματίας πολέμου. Ηδη, υφιστάμενη παγκόσμια καταδίκη, η Αμερική μπορεί να υποστεί εκδίωξη από πολλές διεθνείς εμπορικές και οικονομικές συμφωνίες. Ακόμα, και αν η σύγκρουση δεν άναβε ένα Γ΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, η προοπτική ενός παγκόσμιου χάους σίγουρα θα άναβε τη θρυαλλίδα».

«Κανένας δε θα ωφελούνταν από έναν άλλον πόλεμο στο Ιράκ», εξηγούσε ο Τζόνσον. «Πολλά έθνη περιφρονούν την Αμερική για το ότι προσπαθεί να καταφέρει ένα πλήγμα στο πετρέλαιο της Μέσης Ανατολής σε βάρος οποιοδήποτε άλλου. Η υποκρισία της απαίσιας δημοκρατικής ημερήσιας διάταξής μας για τον αραβικό λαό είναι τόσο φανερή, που θα ήταν γελοία, αν οι συνθήκες δεν ήταν τόσο σοβαρές».

Και στο σημείο αυτό, ο Τζόνσον έφερνε στο φως το εξής σημαντικότατο στοιχείο: «Πρόσφατες αναφορές αποκάλυψαν ότι ο Τζορτζ Μπους ενέκρινε την προληπτική χρήση πυρηνικών όπλων στη Μέση Ανατολή και μελλοντικά στρατιωτικά πλήγματα. Αυτό είναι μια παράφρονα ανήθικη πολιτική κατά πρόσωπο. Και αν ακόμα ο κ. Μπους έλαβε παγκόσμια υποστήριξη να χρησιμοποιήσει ατομικά όπλα στο Ιράκ σκοτώνοντας εκατομμύρια αθώους πολίτες, ποιος θα αγόραζε όλο το ακτινοβόλο πετρέλαιο; Σε αυτή την περίπτωση, ο πόλεμος θα ερχόταν στο σπίτι με έναν απροσδόκητο τρόπο.

»Με τον ένα ή άλλον τρόπο, πολλοί Αμερικανοί και ο Τζορτζ Ντ. Μπους νιώθουν άνετα για τη χρησιμοποίηση όπλων απεμπλουτισμένου ουρανίου (DU) κατά των φτωχών λαών της Γιουγκοσλαβίας, του Αφγανιστάν και του Ιράκ... Οι ηγέτες της Αμερικής και της Αγγλίας πρέπει να συρθούν μπροστά στο Παγκόσμιο Δικαστήριο για τις κακές αυτές πράξεις τους.

»Οι Μπους και οι διεφθαρμένοι υποστηρικτές τους τα υπολόγισαν όλα: θα καταλάμβαναν την εξουσία, χειραγωγώντας και διεγείροντας μια παγκόσμια σύγκρουση. Σαν αποτέλεσμα, θα ήταν ικανοί να ενισχύσουν οικονομικά τη βιομηχανία παγκόσμιου πολέμου και τους συνεισφέροντες στην εκστρατεία τους. Η αδιάκοπη επιδρομή στο θησαυρό των ΗΠΑ για τη χρηματοδότηση ατέλειωτου πολέμου, πάντοτε, είναι το έσχατο έγκλημα κατά της ανθρωπότητας και οι δύο Μπους πρέπει να εναχθούν γι' αυτή τη συνωμοσία.

»Ο Τζορτζ Ντ. Μπους και η κυβερνητική του μαφία είναι οι χείριστοι κομπιναδόροι, που κέρδισαν την εξουσία στην αμερικανική ιστορία. Οι φρικαλεότητες, που απαριθμήθηκαν σε αυτό το γραφτό, αποτελούν επαρκές έδαφος για την καταγγελία του Τζορτζ και του πατέρα του για εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας. Αν ο Πρόεδρος ρίξει το έθνος μας σε έναν πόλεμο, το εκλογικό σώμα πρέπει γρήγορα να ζητήσει ένα δημοψήφισμα για την παράδοση του Τζορτζ Ντ. Μπους στο Παγκόσμιο Δικαστήριο ή στο Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο για δίωξη».

Και έκλεινε το κατηγορητήριό του ο Τζόνσον: «Οι ακραίες περιστάσεις απαιτούν ακραία επανορθωτικά μέτρα. Στον Τζορτζ Ντ. Μπους δεν πρέπει να επιτραπεί να αρχίσει τη γελοία του σταυροφορία αδικίας. Το ρολόι της ιστορίας χτυπά προς τα μπρος αμείλικτα, καθώς οι αμερικανικές καρδιές γίνονται βαρύτερες κάθε μέρα. Το καθεστώς τρόμου του Τζορτζ Ντ. Μπους πρέπει να τερματιστεί - το γρηγορότερο, το καλύτερο. Ας ελπίσουμε και ευχόμαστε ότι το τέλος θα είναι σπλαχνικό και θα φερθεί δημοκρατικά».

Πόλεμος και αντιθέσεις...

Το δίλημμα «Ειρήνη ή Πόλεμος» μπήκε για μια ακόμη φορά στην ημερήσια διάταξη του αντι-ιμπεριαλιστικού αντιπολεμικού κινήματος με αφορμή την πολεμική επέμβαση κατά του Ιράκ. Επειδή λέγονται πολλά για το ρόλο των ισχυρών δυνάμεων, είναι αναγκαία η επιγραμματική τελεσίδικη αναφορά σε δυο ζητήματα. Το ένα είναι ο χαρακτήρας αυτής της πολεμικής επέμβασης με τις επιπτώσεις στην εξέλιξη του πλανήτη. Το άλλο είναι ο ρόλος του γαλλο-γερμανικού άξονα ως η κύρια δύναμη της υπαρκτής Ευρωπαϊκής Ενωσης. Για το χαρακτήρα της πολεμικής επέμβασης υπάρχουν δυο πλευρές. Η μια είναι γεωστρατηγική. Η άλλη είναι οικονομική.

Στη γεωστρατηγική πλευρά αναγνωρίζονται γενικά κοινά χαρακτηριστικά με την επίθεση στη Γιουγκοσλαβία. Εκεί ήταν το «σπάσιμο» των Βαλκανίων κι ο περιορισμός της ρωσικής επιρροής στα Βαλκάνια με προοπτική τον ευρύτερο γεωστρατηγικό εγκλεισμό της Ρωσίας. Στο Ιράκ πρόκειται για το ολοκληρωτικό «σπάσιμο» της ευρύτερης Μέσης Ανατολής από κάθε αντίδραση. Οδηγεί στην εν συνεχεία ανοιχτή επέμβαση στο Ιράν με απειλή στις Ινδίες και άνοιγμα προοπτικής προς την Κίνα. Ωστόσο, η γενική ομοιότητα ιμπεριαλιστικών στόχων σε Γιουγκοσλαβία και Ιράκ δεν εξομοιώνει τη σημασία τους, για ένα κύριο λόγο: το πετρέλαιο. Η Γιουγκοσλαβία δεν έχει πετρέλαιο κι η σημασία της περιορίζεται στα ευρύτερα γεωστρατηγικά ιμπεριαλιστικά συμφέροντα. Αντίθετα, το Ιράκ είναι η τέταρτη χώρα του πλανήτη σε αποθέματα πετρελαίου. Αυτό του προσδίδει ιδιαίτερη σημασία στην οικονομική πλευρά των ιμπεριαλιστικών επιδιώξεων.

Ως γνωστό, η έλευση της νέας ιμπεριαλιστικής τάξης του καπιταλισμού έχει την οικονομική σημασία της επεκτατικής πολιτικής του χρηματιστικού κεφαλαίου για την κατάκτηση αγορών και γεωστρατηγικών χώρων που διευκολύνουν την επαναλαμβανόμενη κατάκτηση και νέων αγορών. Στο συνεχές ιμπεριαλιστικό οικονομικό παιχνίδι, το Ιράκ έχει ξεχωριστή μείζονα σημασία. Η υποδούλωση του Ιράκ και του λαού του έχει κομβική σημασία στην πλανητική κατάκτηση του ιμπεριαλιστικού Τέταρτου Ράιχ. Συντελεί σε ένα νέο ποιοτικό άλμα της ιμπεριαλιστικής πορείας πλανητικής κατάκτησης.

Γι' αυτό και η αντιμετώπισή του είναι μεγάλης στρατηγικής σημασίας. Εδώ δεν πρόκειται για μια παραπάνω ιμπεριαλιστική επέμβαση μέσα σε όλες τις άλλες. Πρόκειται για ένα ανοιχτό ανταγωνισμό ενέργειας. Ο έλεγχος του πετρελαίου είναι έλεγχος της ενέργειας. Λαμβάνοντας υπόψη ότι η ενέργεια είναι ο ακρογωνιαίος λίθος της διεθνούς οικονομίας, το ζήτημα αφορά την εξέλιξη του πλανήτη. Να, γιατί η περίπτωση του Ιράκ συνιστά μια νέα ποιότητα. Αυτό οδηγεί αναπότρεπτα στο ρόλο του γαλλο-γερμανικού άξονα και του ανταγωνισμού του με τις ΗΠΑ. Πολλά λέγονται για μια δήθεν φιλειρηνική πολιτική της Γαλλίας. Λαμβάνοντας υπόψη των μεγάλης αξίας γαλλο-ιρακινών συμβολαίων για την παροχή πετρελαίου, ερωτάται: Είναι αντίθετη η Γαλλία στην υποταγή του Ιράκ και στην υποδούλωση του λαού του στη θέληση της ιμπεριαλιστικής νέας τάξης;

Το γεγονός ότι οι κυβερνήσεις Γαλλίας - Γερμανίας δε θέλουν την πολεμική επέμβαση των ΗΠΑ στο Ιράκ δε συνιστά την υπεράσπιση της ελευθερίας κι ανεξαρτησίας του. Επιβεβαιώνει τους γαλλο-γερμανικούς φόβους ότι ένας ολοκληρωτικός πόλεμος στο Ιράκ με επικεφαλής τους Αγγλο-αμερικάνους και μεγάλη μερίδα εταίρων του ΝΑΤΟ και της υπαρκτής Ευρωπαϊκής Ενωσης, θα φέρει σε δύσκολη θέση τα γαλλο-γερμανικά συμφέροντα στην περιοχή. Πρόκειται, δηλαδή, για συμφεροντολογικές αντιδράσεις της Γαλλίας απέναντι στην ισχυρότατη αμερικανική πολεμική μηχανή.

Η Γαλλία συμπλέει με τις ΗΠΑ στην υποταγή κι υποδούλωση του Ιράκ και του λαού του στα ιμπεριαλιστικά συμφέροντα, γεγονός που αποτελεί την ουσία του σκοπού της πολεμικής επέμβασης. Τα περί φιλειρηνικής γαλλικής πολιτικής ως βασικού παράγοντα της υπαρκτής Ευρωπαϊκής Ενωσης του κεφαλαίου και του μιλιταρισμού αποτελούν τον πολιτικό μανδύα της παραπλάνησης των λαών από τους ορκισμένους εργολάβους του πεμπτοφαλαγγίτικου νεο-εκσυγχρονισμού.

Η ουσία βρίσκεται στην αποδοχή ή στην άρνηση της υποταγής κι υποδούλωσης του ιρακινού λαού στην ιμπεριαλιστική μαύρη διεθνή με πόλεμο ή χωρίς πόλεμο. Σε αυτό το θεμελιώδες ζήτημα η Γαλλία των «πουρκουά» βρίσκεται στην πλευρά της αποδοχής μαζί με τις ΗΠΑ και μάλιστα προετοιμάζοντας στα μουλωχτά την πολεμική της μηχανή, για να λάβει χώρα το παλιό ρηθέν: «Εμείς μαζί δεν κάνουμε και χώρια δεν μπορούμε». Η πολιτική του γαλλικού ιμπεριαλιστικού καπιταλισμού είναι τόσο μακρινή από την αντίστοιχη των ΗΠΑ, όση διαφορά έχουν δυο άσπονδες αδελφές ψυχές. Αλλωστε, μπροστά σε ιστορικά γεγονότα της ιμπεριαλιστικής γαλλικής αποικιοκρατίας, ωχριούν ακόμη κι οι ανοιχτές γκανγκστερικές επεμβάσεις του αμερικανικού καπιταλισμού.


Αντώνης ΔΑΜΙΓΟΣ



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ