ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Πέμπτη 27 Φλεβάρη 2003
Σελ. /40
Μεροκάματα Ασίας...

Παπαγεωργίου Βασίλης

Πόσες φορές έχετε ακούσει ότι το μεγάλο πρόβλημα της ελληνικής οικονομίας είναι η χαμηλή ανταγωνιστικότητά της; Πόσες φορές οι κυβερνώντες, συνεπικουρούμενοι από την αξιωματική αντιπολίτευση και τους μεγαλοεργοδότες και με πρόσχημα την προαναφερόμενη χαμηλή ανταγωνιστικότητα, έχουν πάρει αντεργατικά μέτρα, ώστε να μειωθεί το εργατικό κόστος; Πάμπολλες, ουσιαστικά αμέτρητες. Και, σίγουρα, θα το ακούσουμε πολλές φορές ακόμη.

Για να δούμε, λοιπόν, πώς επηρεάζει το εργατικό κόστος την περιβόητη ανταγωνιστικότητα. Τα σχετικά στοιχεία, που έδωσε προχτές στη δημοσιότητα η επίσημη στατιστική υπηρεσία της ΕΕ (Γιούροστατ), είναι αποκαλυπτικά. Το έτος 2000, «ο μέσος όρος του ωριαίου εργατικού κόστους» στην ΕΕ ανερχόταν σε 22,7 ευρώ και στην Ελλάδα 10,40 ευρώ. Η μόνη χώρα, που είχε ακόμη χαμηλότερο κόστος, ήταν η Πορτογαλία, με 8,13 ευρώ.

Καταλυτικά είναι τα αντίστοιχα στοιχεία και στους επιμέρους τομείς της οικονομίας. Συγκεκριμένα:

  • Το «ωριαίο εργατικό κόστος» στην παραγωγή και διανομή ηλεκτρισμού, φυσικού αερίου και νερού στην Ελλάδα ήταν 16,37 ευρώ και στην ΕΕ 30,48 ευρώ.
  • Στις χρηματοπιστωτικές υπηρεσίες (τράπεζες, κλπ.) 16,34 ευρώ στην Ελλάδα και 34,85 ευρώ στην ΕΕ.
  • Στον κλάδο του εμπορίου και των επισκευών 7,62 ευρώ στην Ελλάδα και 19,11 ευρώ στην ΕΕ.
  • Στις κατασκευές 7,76 ευρώ στην Ελλάδα και 19,39 ευρώ στην ΕΕ.
... και τιμές Ευρώπης

Βέβαια, το «εργατικό κόστος» είναι ένας από τους παράγοντες, που επηρεάζουν τη λεγόμενη ανταγωνιστικότητα της οικονομίας. Με άλλα λόγια, την ανταγωνιστικότητα των επιχειρήσεων και, σε τελευταία ανάλυση, την κερδοφορία τους και το βαθμό εκμετάλλευσης των εργαζομένων. Ενας άλλος είναι οι τιμές πώλησης των προϊόντων. Και οι πάντες γνωρίζουν, ότι οι τελευταίες ακολουθούν, εδώ και χρόνια, μια πορεία σύγκλισης με τις αντίστοιχες στις άλλες χώρες της ΕΕ και σήμερα βρίσκονται ουσιαστικά στο ίδιο μ' αυτές ύψος, για τη μεγάλη πλειοψηφία των βιομηχανικών και τυποποιημένων γενικότερα προϊόντων.

Ουσιαστικά, δηλαδή, οι μεγαλοβιομήχανοι, μεγαλέμποροι, τραπεζίτες και λοιπά μέλη της λεγόμενης «ιδιωτικής πρωτοβουλίας» -με την... ευγενική φροντίδα της κυβέρνησης και της πολιτικής της- καταληστεύουν δυο και τρεις φορές τους εργαζόμενους. Και με τη συμπίεση των μεροκάματων και μισθών, τα οποία δε βρίσκονται ούτε καν στο μισό του μέσου όρου της ΕΕ, και με τον καθορισμό των τιμών πώλησης των προϊόντων στο ίδιο ύψος με αυτές της ΕΕ. Κι όχι μόνον αυτά, αλλά ζητούν ακόμη περισσότερα...

Η... ουδετερότητα

«Ν. Κωνσταντόπουλος: Κυβέρνηση και ΝΔ να εγκαταλείψουν την ουδετερότητα» γράφει η χτεσινή «Αυγή», σχετικά με τη στάση των προαναφερομένων στο θέμα του επαπειλούμενου πολέμου. Ελάχιστα προηγούμενα και στο ίδιο ρεπορτάζ σημειώνεται: «Δεδομένου ότι οι ΗΠΑ επιτίθενται σε όποιον δε συμφωνεί μαζί τους, διερωτάται κανείς ποια είναι "η στάση" της ελληνικής κυβέρνησης που αποσπά τα συγχαρητήρια του κ. Μπους».

Αντε, λοιπόν, διερωτηθείτε λίγο περισσότερο. Εκτός και πιστεύετε, ότι τα συγχαρητήρια δόθηκαν στην κυβέρνηση επειδή τηρεί ουδέτερη στάση...

Στενοχώριες... .

Πολλή στενοχώρια «βγάζει» προχτές η «Απογευματινή», επειδή δε θα ελλιμενιστούν τελικά τα ΝΑΤΟικά πλοία στην Πάτρα. «Ρεζιλεύεται», λέει, «το Πολεμικό Ναυτικό σε φίλους και συμμάχους επί ενός θέματος που μπορεί να προκαλέσει δυσμενή σχόλια».

Σώπα... Θα μας βάλουν κακό βαθμό τα ΝΑΤΟικά «γεράκια» και θα μπει σε αμφιβολία η ικανότητα της Ελλάδας, ως βοηθού των όποιων πολεμοκάπηλων σχεδίων και επιδιώξεών τους...

Τι δικαιολογίες θα βρουν τώρα;

Ούτε καν στα όνειρα των αρμοδίων βρίσκεται μια οποιαδήποτε μείωση της τιμής του νερού, παρά το διπλασιασμό των σχετικών αποθεμάτων και παρά τα μεγάλα κέρδη της ΕΥΔΑΠ, γράφαμε χτες. Η πραγματικότητα, όμως, είναι ακόμη χειρότερη. Οχι μόνο μείωση δεν ...ονειρεύονται οι αρμόδιοι, αλλά ετοιμάζονται να προχωρήσουν σε νέες αυξήσεις, σύμφωνα με δημοσιογραφικές πληροφορίες.

Αναρωτιόμαστε, τι λόγους θα βρουν τούτη τη φορά, για να δικαιολογήσουν τα νέα χαράτσια. Πάντως, η λειψυδρία αποκλείεται, αφού τα αποθέματα νερού έχουν σχεδόν φτάσει στο σημείο - ρεκόρ του 1985 και είναι οκτώ φορές περισσότερα, απ' όσα υπήρχαν πριν μερικά χρόνια. Περιμένουμε...

Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ
Κοινή δράση

Στα τέλη του Γενάρη εργάτες, αγρότες, ελεύθεροι επαγγελματίες, βιοτέχνες, μικροί έμποροι, νέοι και νέες πραγματοποίησαν από κοινού συλλαλητήρια στην Καρδίτσα και τα Τρίκαλα. Κοινά τα προβλήματα που αντιμετωπίζουμε, ήταν το σκεπτικό των φορέων, κοινή θα πρέπει να είναι και η αντίδρασή μας. Το παράδειγμά τους ακολούθησαν και οι Μυτιληνιοί, που προχώρησαν σε μια ανάλογη συσπείρωση και την περασμένη βδομάδα κινητοποιήθηκαν από κοινού, με στόχο να καταγγείλουν τις επιπτώσεις της εφαρμοζόμενης πολιτικής και να διεκδικήσουν λύσεις και ικανοποίηση των αιτημάτων τους.

Αυτές τις μέρες, στη Λάρισα και τα Τρίκαλα, μετά από πρωτοβουλία που πήραν δευτεροβάθμιες συνδικαλιστικές οργανώσεις, Εργατικά Κέντρα, Νομαρχιακά Τμήματα της ΑΔΕΔΥ, Ομοσπονδίες Αγροτικών Συλλόγων, Ομοσπονδίες Επαγγελματοβιοτεχνών, Εμπορικοί Σύλλογοι, έγιναν συσκέψεις με στόχο τον καθορισμό κοινού πλαισίου διεκδίκησης των εργατοϋπαλλήλων, των μικρομεσαίων αγροτών, των επαγγελματοβιοτεχνών και των εμπόρων. Και δε θα μείνουν βεβαίως εδώ. Το επόμενο διάστημα το πλαίσιο αυτό θα συζητηθεί σε πλατιές συσκέψεις των πρωτοβάθμιων συνδικαλιστικών σωματείων, συλλόγων και άλλων μαζικών φορέων του κάθε νομού. Και από εκεί και πέρα θα ακολουθήσουν νέα βήματα για τη λαϊκή συσπείρωση, την αντίσταση και τις αγωνιστικές διεκδικήσεις, σ' αυτούς και σε άλλους νομούς της περιοχής.

Είναι πλέον πανθομολογούμενο. Η πολιτική κυβέρνησης και ΕΕ, που γίνεται όλο και πιο αντιλαϊκή, πλήττει τα λαϊκά στρώματα στο σύνολό τους, ενώ την ίδια στιγμή ευνοεί μόνο τους εκπροσώπους του κεφαλαίου. Οποιον τομέα της πολιτικής, οικονομικής και κοινωνικής δραστηριότητας κι αν εξετάσει κανείς, με απόλυτη ευκρίνεια μπορεί να διαχωρίσει τους πολλούς, που πληρώνουν τις συνέπειες, και τους άλλους, τους λίγους, που καρπώνονται οφέλη από κάθε δυσμενή εξέλιξη για το λαό και τον τόπο.

Τα θέματα του πολέμου και των ιμπεριαλιστικών τυχοδιωκτισμών, τα ζητήματα της απασχόλησης και του μεροκάματου, η φορολογία και η στήριξη της αγροτικής παραγωγής, η κοινωνική ασφάλιση και το συνταξιοδοτικό, η αφόρητη ακρίβεια στην αγορά και η ασυδοσία των πολυκαταστημάτων, η πρόσβαση σε τομείς της Υγείας και της Παιδείας και οι συνθήκες εργασίας είναι προβλήματα που θίγουν και αφορούν όλους: εργάτες, αγρότες, ΕΒΕ, νεολαία. Είναι προβλήματα κοινά. Συνέπειες μιας πολιτικής που έχει στο στόχαστρό της όλα τα λαϊκά στρώματα, προκαλώντας αλυσιδωτές επιπτώσεις στις πόλεις και το χωριό. Αυτά τα κοινά προβλήματα όμως είναι που σηματοδοτούν και την ανάγκη της κοινής δράσης. Της λαϊκής συσπείρωσης. Της αποφασιστικής αντίστασης και αντεπίθεσης κόντρα στα ακόμα πιο αντιλαϊκά σχέδια που εκπονούν τα επιτελεία κυβέρνησης - ΕΕ.

Το έδαφος είναι αρκετά γόνιμο. Η όξυνση των προβλημάτων είναι τέτοια που όλο και περισσότεροι αφουγκράζονται τις αγωνίες και τους πόθους του απλού κόσμου. Ολο και περισσότεροι αντιλαμβάνονται ότι η παθητική στάση και η ανοχή οδηγεί στα χειρότερα. Τα μηνύματα που έρχονται από τις προσπάθειες συσπείρωσης και παλλαϊκής αντίστασης είναι ενθαρρυντικά και ελπιδοφόρα, αφού δημιουργούνται οι απαραίτητες προϋποθέσεις για την κοινή αγωνιστική κινητοποίηση και μαζική δράση, εκείνων που είναι σε θέση να βάλουν φραγμό στη φιλομονοπωλιακή, αντιλαϊκή πολιτική κυβέρνησης και ΕΕ.



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ