Βέβαια, το «εργατικό κόστος» είναι ένας από τους παράγοντες, που επηρεάζουν τη λεγόμενη ανταγωνιστικότητα της οικονομίας. Με άλλα λόγια, την ανταγωνιστικότητα των επιχειρήσεων και, σε τελευταία ανάλυση, την κερδοφορία τους και το βαθμό εκμετάλλευσης των εργαζομένων. Ενας άλλος είναι οι τιμές πώλησης των προϊόντων. Και οι πάντες γνωρίζουν, ότι οι τελευταίες ακολουθούν, εδώ και χρόνια, μια πορεία σύγκλισης με τις αντίστοιχες στις άλλες χώρες της ΕΕ και σήμερα βρίσκονται ουσιαστικά στο ίδιο μ' αυτές ύψος, για τη μεγάλη πλειοψηφία των βιομηχανικών και τυποποιημένων γενικότερα προϊόντων.

Ουσιαστικά, δηλαδή, οι μεγαλοβιομήχανοι, μεγαλέμποροι, τραπεζίτες και λοιπά μέλη της λεγόμενης «ιδιωτικής πρωτοβουλίας» -με την... ευγενική φροντίδα της κυβέρνησης και της πολιτικής της- καταληστεύουν δυο και τρεις φορές τους εργαζόμενους. Και με τη συμπίεση των μεροκάματων και μισθών, τα οποία δε βρίσκονται ούτε καν στο μισό του μέσου όρου της ΕΕ, και με τον καθορισμό των τιμών πώλησης των προϊόντων στο ίδιο ύψος με αυτές της ΕΕ. Κι όχι μόνον αυτά, αλλά ζητούν ακόμη περισσότερα...