Στη «γύρα», για να στρατολογήσει ηγέτες κρατών στο «συνασπισμό των προθύμων», που θα στηρίξουν τον «προληπτικό» πόλεμό του κατά του Ιράκ, ο Πρόεδρος Μπους πήρε στο τηλέφωνο και τον Κ. Σημίτη. Είναι καταπληκτικό ότι ο «πλανητάρχης», σύμφωνα με τα όσα ανακοινώθηκαν και από το Λευκό Οίκο, δεν είχε να ζητήσει τίποτα από τον «δικό μας». Μόνο «ευχαριστίες» και «συγχαρητήρια» είχε για τη στάση που έχει κρατήσει η ελληνική κυβέρνηση (και ως Προεδρία της ΕΕ). Απλά τον ενημέρωσε ποια είναι η «γραμμή» που ο ίδιος θα κρατήσει στο εξής -«αφοπλισμός του Σαντάμ με κάθε τρόπο»-, θεωρώντας προφανώς ως δεδομένη και αυτονόητη την ευθυγράμμιση του Ελληνα πρωθυπουργού...

Η αλήθεια είναι ότι ο Αμερικανός Πρόεδρος δεν μπορούσε να υποβάλει κάποιο αίτημα ή να ασκήσει πίεση για κάποιο ζήτημα, όπως κάνουν οι ΗΠΑ σε μια σειρά άλλες χώρες του ΣΑ του ΟΗΕ και αλλού, απλά επειδή η κυβέρνηση Σημίτη έχει δώσει «γην και ύδωρ» στους πολεμοκάπηλους, ενώ έκανε ό,τι μπορούσε, για να κρατήσει ανοιχτό το δρόμο του πολέμου στην «ενιαία στάση» της ΕΕ. Εχει, όμως, τη σημασία του ότι ο Πρόεδρος Μπους δεν παρέλειψε να αναφέρει την «ισχυρή υποστήριξή» του στο τρίτο «σχέδιο Ανάν»...

Παράδοξο φαίνεται ότι ο πρωθυπουργός έχει δεχτεί και το «μπράβο» του Ζακ Σιράκ, αντιπάλου, υποτίθεται, του Μπους στο θέμα του πολέμου κατά του Ιράκ. Η εξήγηση είναι μάλλον απλή: Η κυβέρνηση δουλεύει και για τα δύο αφεντικά, μιλάει με «δύο γλώσσες», ακροβατεί πάνω από το ευρω-ατλαντικό ρήγμα. Φυσικά, δεν μπορεί να αντέξει για πολύ... Ηδη οι ΗΠΑ έχουν βάλει στη ζυγαριά τη στάση της κυβέρνησης και από την άλλη τη «λύση» του Κυπριακού, των ελληνοτουρκικών (Αιγαίο), του «ηγετικού» ρόλου στα Βαλκάνια...