Με άλλα λόγια, δηλαδή, ο Τζορτζ Μπους έκανε σαφές, ότι ο πόλεμος ενάντια στον ιρακινό λαό δεν αποβλέπει μόνο στην εγκαθίδρυση ενός ακόμη αμερικανικού προτεκτοράτου, αλλά αποτελεί την απαρχή ενός γενικότερου σχεδίου, που έχει στόχο -στον ένα ή άλλο βαθμό - όλες τις χώρες της νευραλγικής και ιδιαίτερης σημασίας αυτής περιοχής. Σε ό,τι αφορά δε, τις μεγάλες κουβέντες του, περί ελευθερίας, δημοκρατίας κλπ., ο καθένας πλέον γνωρίζει πολύ καλά το ακριβές περιεχόμενό τους. Οπως γνωρίζει επίσης, ότι δεκαετίες ολόκληρες οι ΗΠΑ στήριζαν το δικτατορικό καθεστώς του Σ. Χουσεΐν και δεν έδιναν δεκάρα για τους κομμουνιστές και τους άλλους αγωνιστές δημοκράτες, που βασανίζονταν και σάπιζαν στις φυλακές.
Κατά 157,1% αυξήθηκαν τα κέρδη των Ελληνικών Πετρελαίων Α.Ε. (ΕΛ.ΠΕ.) το 2002. Συγκεκριμένα, τα κέρδη προ φόρων της εταιρίας διαμορφώθηκαν στα 106,2 εκατ. ευρώ τη χρονιά που πέρασε, έναντι 41,3 εκατομμύρια την αμέσως προηγούμενη. Και, μάλιστα, η τεράστια αυτή αύξηση κερδών σημειώθηκε παρά τη μείωση του κύκλου εργασιών της επιχείρησης.
Φανταστείτε, ποια θα είναι τα κέρδη των μεγάλων πολυεθνικών του πετρελαίου και με τι ρυθμούς αυξάνονται, όταν η διεθνής τιμή του πετρελαίου βρισκόταν στα 19 δολάρια το βαρέλι πριν από ένα χρόνο και σήμερα βρίσκεται αρκετά πάνω από τα 30...
«Κατόπιν των ανωτέρω, το υπουργικό συμβούλιο αποφάσισε, κατά τη διάρκεια της συνεδρίασής του της 24.2.2003, να ζητήσει από τη Μεγάλη Εθνοσυνέλευση να εγκρίνει στα πλαίσια του άρθρου 92 του Συντάγματος:
1. Την αποστολή τουρκικών Ενόπλων Δυνάμεων σε ξένες χώρες και τη χρησιμοποίηση, σε περίπτωση ανάγκης, των δυνάμεων αυτών στα πλαίσια αρχών, που θα καθοριστούν από την κυβέρνηση.
2. Στα πλαίσια των κανόνων του διεθνούς δικαίου, την προσωρινή παραμονή και στρατοπέδευση σε τουρκικό έδαφος, σε χώρους που θα ορίσει η κυβέρνηση, ξένων στρατιωτικών δυνάμεων...».
Τα παραπάνω αποτελούν ένα μικρό, αλλά χαρακτηριστικό μέρος της πρότασης του τουρκικού υπουργικού συμβουλίου προς την Εθνοσυνέλευση της χώρας και η έγκρισή της θα ανάψει το «πράσινο φως» τόσο για τη συμμετοχή της Τουρκίας στον πόλεμο ενάντια στο Ιράκ, όσο και για τη στρατοπέδευση, διέλευση, κλπ, από τη χώρα αυτή των αμερικανικών και άλλων δυνάμεων εισβολής. Η σχετική ψηφοφορία θα γίνει αύριο - μετά από αλλεπάλληλες αναβολές - και, όπως καταλαβαίνει ο καθένας, θα εγκρίνει τα παραπάνω, παρά την αντίθετη θέση της συντριπτικά μεγάλης πλειοψηφίας του τουρκικού λαού (94% κατά του πολέμου) και τα όσα αντίθετα έλεγε προεκλογικά ο αρχηγός του κυβερνώντος Λευκού Κόμματος, Ταγίπ Ερντογάν, μόλις πριν λίγους μήνες.
Πάντως, η αναμενόμενη έγκριση της Τουρκικής Εθνοσυνέλευσης δε φέρνει μόνον ακόμη πιο κοντά τον επαπειλούμενο πόλεμο. Ερχεται, επίσης, να υπογραμμίσει και τις οδυνηρότατες συνέπειές του, όπως και τους σοβαρότατους κινδύνους να οδηγήσει σε ανεξέλεγκτες εξελίξεις, με ανυπολόγιστες συνέπειες σε βάρος των λαών της περιοχής και γενικότερα. Αρκεί να σκεφθούμε ότι πρόσφατη απόφαση του Κοινοβουλίου του ιρακινού Κουρδιστάν τόνιζε πως «θα θεωρήσουν στρατό κατοχής τις τουρκικές δυνάμεις, που θα μπουν στο Ιράκ», ζητώντας από την Τουρκία «να τους επιτρέψει να καθορίσουν μόνοι τους στα πλαίσια ενός αυτόνομου ομόσπονδου κράτους το μέλλον τους».
Προφανώς, η Αγκυρα έχει εντελώς διαφορετική γνώμη. Και, είτε δε θέλει την ύπαρξη ενός «αυτόνομου ιρακινού Κουρδιστάν» στα ανατολικά σύνορά της, είτε θέλει να βάλει χέρι στα πλούσια κοιτάσματα πετρελαίου του Βόρειου Ιράκ (Μοσούλη, Κιρκούκ, κλπ.), είτε και τα δυο, ετοιμάζεται να εισβάλει στο Βόρειο Ιράκ, με την έναρξη του πολέμου.
Είναι φανερό, ότι οι πληροφορίες του καθενός προκύπτουν ανάλογα με τις παρέες του! Αλλωστε, όπως πληροφορηθήκαμε, οι υπερατλαντικοί φίλοι του πρωθυπουργού, όπως ο Αμερικανός Πρόεδρος ...παίρνουν και κανένα τηλέφωνο.
Αφήστε που βρέθηκε και ο Γιώργος Παπανδρέου στις Ηνωμένες Πολιτείες, οπότε η σχετική πληροφόρηση πρέπει να είναι ...διασταυρωμένη και ως εκ τούτου ...αδιαμφισβήτητη.
ΠΡΟΦΑΝΩΣ περισσότερους δυσαρεστημένους, απ' ό,τι ευχαριστημένους, δημιουργεί η χτεσινή απόφαση του ΚΥΣΕΑ για την ανάθεση της ασφάλειας των Ολυμπιακών Αγώνων στην κοινοπραξία «Σάιγκ». Είναι φανερό ότι μπορούμε να περιμένουμε τις ...ανάλογες αντιδράσεις.
Αξίζει να το παρακολουθήσει κανείς με προσοχή, αφού (και) σε αυτή την υπόθεση είναι μπλεγμένα όλα τα ...«καλά παιδιά» της «διαπλοκής» και τα υπό διαμάχη κονδύλια κάθε άλλο παρά λίγα είναι. Οι φορολογούμενοι, ως γνωστόν, είναι εξαίρετη πηγή εσόδων για τους προαναφερομένους ...κυρίους.
ΝΑΙ, ΕΧΕΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙ δίκιο ο Χρήστος Πρωτόπαππας, όταν ανταπαντά στις επικρίσεις για τη διεξαγωγή της δίκης της «17 Νοέμβρη», λέγοντας ότι υπέρ του σχετικού νομοσχεδίου τάχθηκαν στη Βουλή και άλλα κόμματα, δηλαδή η Νέα Δημοκρατία.
Το θεωρεί προφανώς (πια) κολακευτικό για το κόμμα του να επιτυγχάνει τέτοιου είδους συναινέσεις αντιδημοκρατικών μεθοδεύσεων. Το μόνο πρόβλημα είναι ότι στην υπόλοιπη αντιπαράθεσή του με τη Νέα Δημοκρατία το ΠΑΣΟΚ επικαλείται συνεχώς τις ...δημοκρατικές του ρίζες, σε αντίθεση, βέβαια, με τις ...ρίζες της επαράτου.
Πάντως, προσθέστε στη «δικολογία» των ημερών και την υπόθεση των εκβιασμών μετά την παραπομπή στο εδώλιο του Γρηγόρη Μιχαλόπουλου και πάρτε το απόφαση: Η χώρα μετατρέπεται, «δημοσιογραφικώς», και ιδιαίτερα «τηλεοπτικώς», σ' ένα τεράστιο ακροατήριο δικαστηρίου.