«Κατόπιν των ανωτέρω, το υπουργικό συμβούλιο αποφάσισε, κατά τη διάρκεια της συνεδρίασής του της 24.2.2003, να ζητήσει από τη Μεγάλη Εθνοσυνέλευση να εγκρίνει στα πλαίσια του άρθρου 92 του Συντάγματος:

1. Την αποστολή τουρκικών Ενόπλων Δυνάμεων σε ξένες χώρες και τη χρησιμοποίηση, σε περίπτωση ανάγκης, των δυνάμεων αυτών στα πλαίσια αρχών, που θα καθοριστούν από την κυβέρνηση.

2. Στα πλαίσια των κανόνων του διεθνούς δικαίου, την προσωρινή παραμονή και στρατοπέδευση σε τουρκικό έδαφος, σε χώρους που θα ορίσει η κυβέρνηση, ξένων στρατιωτικών δυνάμεων...».

Τα παραπάνω αποτελούν ένα μικρό, αλλά χαρακτηριστικό μέρος της πρότασης του τουρκικού υπουργικού συμβουλίου προς την Εθνοσυνέλευση της χώρας και η έγκρισή της θα ανάψει το «πράσινο φως» τόσο για τη συμμετοχή της Τουρκίας στον πόλεμο ενάντια στο Ιράκ, όσο και για τη στρατοπέδευση, διέλευση, κλπ, από τη χώρα αυτή των αμερικανικών και άλλων δυνάμεων εισβολής. Η σχετική ψηφοφορία θα γίνει αύριο - μετά από αλλεπάλληλες αναβολές - και, όπως καταλαβαίνει ο καθένας, θα εγκρίνει τα παραπάνω, παρά την αντίθετη θέση της συντριπτικά μεγάλης πλειοψηφίας του τουρκικού λαού (94% κατά του πολέμου) και τα όσα αντίθετα έλεγε προεκλογικά ο αρχηγός του κυβερνώντος Λευκού Κόμματος, Ταγίπ Ερντογάν, μόλις πριν λίγους μήνες.