«ΔΩΡΟ ΤΟΥ ΘΕΟΥ»: «Με την υπόμνηση ότι "η ελευθερία δεν είναι δώρο των Αμερικανών προς τους λαούς, αλλά δώρο του Θεού", ο πρόεδρος των ΗΠΑ, Τζορτζ Μπους, επρόκειτο χθες αργά τη νύχτα να περιγράψει το "όραμά" του για το Ιράκ και την ευρύτερη περιοχή της Μέσης Ανατολής και να σκιαγραφήσει έτσι το νέο κόσμο στα χρόνια της αμερικανικής ηγεμονίας. Σίγουρος, σύμφωνα με την "Ουάσιγκτον Ποστ", ότι βρίσκεται μπροστά σε ιστορική ευκαιρία, σχεδιάζει τη στρατιωτική κατοχή του Ιράκ αμέσως μετά τον πόλεμο, με πρόβλεψη τη σταδιακή μετάβαση της εξουσίας σε πολιτικά πρόσωπα, τα οποία αρχικώς δε θα προέρχονται από το Ιράκ. Θα είναι αυτοί που θα προετοιμάσουν τη χώρα για τις εκλογές, από τις οποίες θα προκύψει δημοκρατική κυβέρνηση» (Από το βασικό θέμα της ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗΣ).

«ΑΥΤΟΓΝΩΣΙΑ»: «Την εποχή του Ψυχρού Πολέμου προστατεύαμε τη Γηραιά Ηπειρο από το "Βασίλειο του Κακού". Σήμερα ζητούμε από τους πρώην δορυφόρους της Μόσχας να μας προστατεύσουν από τις μηχανορραφίες τις οποίες εξυφαίνουν στο Συμβούλιο Ασφαλείας οι πρώην στυλοβάτες μας: Οι Γάλλοι και οι Γερμανοί. Το ΝΑΤΟ είχε δημιουργηθεί για να προστατεύσει τη Δυτική Ευρώπη από τις ορδές των κομμουνιστών. Τώρα τους Βουλγάρους τους καλοπιάνουμε, εκλιπαρώντας τους στο Συμβούλιο Ασφαλείας» (ΝΙΟΥ ΓΙΟΡΚ ΤΑΪΜΣ - ΒΗΜΑ).

ΔΑΚΡΥΑ ΓΙΑ ΛΕΓΕΩΝΑΡΙΟΥΣ; «Οι στρατοί σήμερα έχουν αλλάξει. Δεν είναι πια εθνικοί, αλλά μισθοφορικοί. Στις εστίες σύγκρουσης σε όλον τον κόσμο, την επιβολή των "ανθρωπιστικών αξιών" αναλαμβάνουν λεγεωνάριοι. Οι άνθρωποι βέβαια συγκινούνται κάθε φορά που βλέπουν στην τηλεόραση έναν τέτοιο στρατιώτη να πέφτει νεκρός στο "καθήκον". Ομως πόση συγκίνηση δικαιούται ένας μισθοφόρος που γνώριζε προκαταβολικά πως ο θάνατός του ήταν και αυτός ένα επαγγελματικό ρίσκο, που το είχε αναλάβει με το αζημίωτο; Τα εθνόσημά του είναι κίβδηλα και μονάχα αν ψάξει κανείς στην τσέπη του θα βρει τα πραγματικά σύμβολά του: τα αργύρια της αμοιβής του» (Ρούσσος Βρανάς - ΝΕΑ).