ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Θέμα ... επικοινωνίας

Γρηγοριάδης Κώστας

«Αποφασίζουμε: Τροποποιούμε την υπ' αριθμό (ακολουθεί κάποιος αριθμός) απόφαση διενέργειας πρόχειρου διαγωνισμού του έργου επικοινωνιακής πολιτικής όσον αφορά τη φορολογική μεταρρύθμιση...».

Πρόκειται για απόφαση του υπουργείου Οικονομίας και όπως θα κατάλαβε ο αναγνώστης η κυβέρνηση θα προσλάβει ...επικοινωνιολόγους για να διαφημίσουν τη φορολογική μεταρρύθμιση. Πρόκειται, φυσικά, για κινήσεις πανικού, γιατί κανείς σώφρων δεν πιστεύει ότι η αποστροφή των λαϊκών στρωμάτων προς την κυβερνητική πολιτική θα μπορεί να μεταστραφεί με τη βοήθεια ...επικοινωνιολόγων.

Υπάρχει, βέβαια, και το ερώτημα, τι θα διαφημίσουν οι επικοινωνιολόγοι; Οτι η κυβέρνηση μείωσε τον ανώτερο συντελεστή φορολογίας των υψηλών εισοδημάτων από 45 σε 40%; (Για ένα εισόδημα 30 εκατ. δραχμών, η μείωση αυτή ισοδυναμεί με μείωση φόρου 1,5 εκατ. δρχ.). `Η ότι οι μεταβιβάσεις επιχειρήσεων φορολογούνται με συντελεστή 0,6%, ενώ ένας φουκαράς, αν αποκτήσει από κληρονομιά ένα διαμέρισμα, θα πληρώσει φόρο 20-25% της αξίας του διαμερίσματος;

Κι άλλη παραίτηση διπλωμάτη

Αλλος ένας Αμερικανός διπλωμάτης παραιτήθηκε, διαφωνώντας με την πολιτική της κυβέρνησης Μπους. «Σε όλα τα μήκη και τα πλάτη της υδρογείου, οι ΗΠΑ αρχίζουν να συσχετίζονται με την άδικη χρήση βίας. Η αδιαφορία του Προέδρου για τις απόψεις των άλλων κρατών, που πηγάζει από την αμέλειά του για τη δημόσια διπλωματία, γεννά έναν αντιαμερικανικό αγώνα». Αυτά και διάφορα άλλα παρόμοια γράφει ο διπλωμάτης Τζον Μπράουν, στην επιστολή του προς τον πολιτικό του προϊστάμενο, υπουργό Εξωτερικών των ΗΠΑ, Κόλιν Πάουελ, με την οποία του κάνει γνωστή την παραίτησή του. Ο Τζον Μπράουν υπηρετούσε στο αμερικανικό διπλωματικό σώμα από το 1981 και είχε διοριστεί πρόσφατα στο Ινστιτούτο Μελετών Διπλωματίας του Πανεπιστημίου Τζορτζτάουν.

Ανάλογα προβλήματα, όμως, αντιμετωπίζουν και οι στενοί σύμμαχοι του Τζ. Μπους. Ο Τ. Μπλερ αντιμετωπίζει, ουσιαστικά, μια ενισχυόμενη συνεχώς «ανταρσία» μέσα στο ίδιο του το κόμμα, ενώ, μόλις προχτές, ο Αυστραλός πρωθυπουργός άκουσε έναν ανώτατο αξιωματούχο των αυστραλιανών υπηρεσιών πληροφοριών να χαρακτηρίζει δημόσια, ως ηλίθια, τη φιλοπόλεμη πολιτική της κυβέρνησής του.

Πολεμικές «διαπλοκές»

Ο Ντικ Τσέινι, πριν αναλάβει τη θέση του αντιπροέδρου των ΗΠΑ, στο πλάι του Τζ. Μπους, ήταν ο ισχυρός άνδρας της μεγάλης αμερικανικής εταιρίας Halliburton. H τελευταία είναι μία εκ των πέντε κολοσσών, οι οποίοι φαίνεται πως αναλαμβάνουν την «ανοικοδόμηση» του μεταπολεμικού Ιράκ. Ο Ντικ Τσέινι, επίσης, ήταν υψηλό στέλεχος και της εταιρίας Kellog - Brown & Root (KBR), θυγατρικής της Halliburton, στην οποία ανετέθη η ανέγερση των στρατοπέδων κράτησης μελών της Αλ Κάιντα, στην αμερικανική βάση Γκουαντανάμο της Κούβας, έναντι 33 εκατ. δολαρίων. Κι όχι μόνον αυτά. Η ΚΒR αναδείχτηκε στον πρώτο προμηθευτή παροχής υπηρεσιών επιμελητείας του αμερικανικού στρατού και η Halliburton έχει διπλασιάσει τις συναλλαγές της με το αμερικανικό δημόσιο, όπως και τις επίσημες εισφορές της προς το Ρεπουμπλικανικό κόμμα του Αμερικανού προέδρου...

Κι αν αναρωτιέστε, τι όφελος έχει απ' όλ' αυτά ο Ντικ Τσέινι, σας αναφέρουμε, ότι στη δήλωσή του, περί της γενικής οικονομικής κατάστασής του το 2001, δηλώνει πως έλαβε έως και ένα εκατομμύριο δολάρια από την Halliburton με τη μορφή της «αποζημίωσης σε δόσεις».

Τα προηγούμενα έφερε πρόσφατα στη δημοσιότητα η βρετανική εφημερίδα «Γκάρντιαν» κι όπως καταλαβαίνει ο καθένας, τα σχόλια περιττεύουν.

Μια πρωτοφανής αναχαίτιση...

Κάποτε, όχι πολύ παλιά, πριν από 15-20 χρόνια, η οποιαδήποτε παραβίαση της εδαφικής ακεραιότητας και της εθνικής κυριαρχίας μιας χώρας θεωρούνταν ένα σοβαρότατο ζήτημα. Σήμερα, καθώς ο διεθνής ιμπεριαλισμός επιχειρεί την οικοδόμηση του «μεταψυχροπολεμικού» κόσμου και την επιβολή της «νέας τάξης πραγμάτων», υποβαθμίζεται συνεχώς και περισσότερο η αξία του απαραβίαστου της εθνικής κυριαρχίας. Τα παραδείγματα είναι πάμπολλα και καθημερινά. Ενα τελευταίο, όμως, δεν έχει ξαναγίνει και γι' αυτό πρέπει να σημειωθεί: Προχτές δύο οπλισμένα πολεμικά αεροπλάνα των ΗΠΑ προχώρησαν σε αναχαίτιση ελληνικού στρατιωτικού αεροπλάνου, το οποίο πετούσε εντός του FIR Αθηνών, νοτιοδυτικά της Καλαμάτας. Τα αμερικανικά αεροπλάνα απογειώθηκαν από το αεροπλανοφόρο «Τρούμαν», που πλέει με τη συνοδεία του στα διεθνή ύδατα και ο λόγος, που προέβαλαν οι Αμερικανοί, ήταν η προσέγγιση του ελληνικού αεροπλάνου στη ζώνη ελέγχου της αμερικανικής αρμάδας. Με άλλα λόγια, δηλαδή, η ζώνη ελέγχου της αρμάδας «υπερκαλύπτει» τα κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας μας και, ουσιαστικά, τα καταργεί στην πράξη.

Μπορεί, άραγε, έστω και να φανταστεί ο οποιοσδήποτε, να συμβεί κάτι ανάλογο στα όρια των κυριαρχικών δικαιωμάτων των ΗΠΑ;..

Τα ... μέτρα!

Η σημερινή κατάσταση είναι τέτοια, ώστε δεν επιβάλλεται η λήψη εκτάκτων μέτρων», δήλωσε χτες, αμέσως μετά το Υπουργικό Συμβούλιο, ο υπουργός Οικονομίας, Ν. Χριστοδουλάκης. Γενικά, δεν έχουμε λόγο να αμφισβητήσουμε την ειλικρίνεια του υπουργού, για τη σημερινή κατάσταση της οικονομίας, για το αν δηλαδή, από τη σκοπιά της κυβέρνησης, απαιτούνται ή όχι έκτακτα μέτρα στην προοπτική του επαπειλούμενου αιματοκυλίσματος στο Ιράκ, που σχεδιάζουν οι ιμπεριαλιστικές δυνάμεις των ΗΠΑ και οι σύμμαχοί τους.

Δε θέτουμε καν το ερώτημα αν χρειάζονται μέτρα, τι είδους μέτρα θα είναι αυτά και ποιοι θα κληθούν να πληρώσουν το ...μάρμαρο. Ομως, είναι πασίγνωστο ότι τη στιγμή που ο υπουργός διαβεβαίωνε με τον πιο κατηγορηματικό τρόπο πως δεν υπάρχει ανάγκη λήψης μέτρων, συνάδελφοί του στη Βουλή «διέρρεαν» στους δημοσιογράφους ότι, μπορεί τα έκτακτα μέτρα να μην απαιτούνται σήμερα, αν χρειαστεί όμως η κυβέρνηση θα προχωρήσει στη λήψη ...ειδικών μέτρων. Τώρα ποια είναι η διαφορά των εκτάκτων από τα ειδικά μέτρα, μόνο οι υπουργοί του ΠΑΣΟΚ γνωρίζουν. Υπάρχουν, όμως, και άλλα ερωτήματα για την ειλικρίνεια και τις πραγματικές προθέσεις της κυβέρνησης. Πώς συμβιβάζεται ο υπουργός Οικονομίας να δηλώνει ότι δεν απαιτούνται έκτακτα μέτρα και από την άλλη παράγοντες του ίδιου υπουργείου να μιλούν για σενάρια επί σεναρίων και για το τι θα πράξει η κυβέρνηση στην περίπτωση που η κατάσταση χειροτερέψει;...

Το πιο σοβαρό, βέβαια, είναι άλλο: Η κυβέρνηση σήμερα μόνο υποθέσεις και εικασίες μπορεί να κάνει για το τι θα συμβεί στο Ιράκ, αν υπάρξει και πότε θα εκδηλωθεί η επέμβαση, πόσο χρόνο θα διαρκέσει, τι έκταση θα πάρει. Ακόμα κι αν οι χασάπηδες του Μπους ξεκαθαρίσουν την κατάσταση γρήγορα, κανείς δε γνωρίζει τι θα συμβεί στη μετα-Σαντάμ εποχή, τι θα γίνει με το κουρδικό, πώς θα αντιδράσουν οι Ιρανοί ή οι Τούρκοι, ή πώς θα αντιδράσουν οι Γάλλοι, Γερμανοί, Ρώσοι, Κινέζοι κλπ. Είναι βέβαιο ότι δεν υπάρχει ούτε ένας υπουργός της σημερινής κυβέρνησης, που να πιστεύει στα σοβαρά ότι η υπόθεση με το Ιράκ μπορεί να ξεκαθαρίσει μέσα σε ένα δεκαήμερο ή λίγες βδομάδες. Τα σχέδια επί χάρτου για ...ευνοϊκά σενάρια, που προβάλλουν προς τα έξω είναι μόνο για εσωτερική κατανάλωση.

Τα σημειώνουμε όλα αυτά, για να τονίσουμε το αυτονόητο. Οτι η κυβέρνηση και σενάρια επί σεναρίων επεξεργάζεται για το τι μέλλει γενέσθαι και σχέδια έκτακτης ανάγκης έχει επεξεργαστεί. Και από μια άποψη αυτό μπορεί να φαντάζει φυσιολογικό. Η διαφωνία μας, βέβαια, βρίσκεται στο τι είδους έκτακτα ή ...ειδικά μέτρα μπορεί να επεξεργάζεται η συγκεκριμένη κυβέρνηση με τους συγκεκριμένους πολιτικούς - ταξικούς προσανατολισμούς. Δε θα μπούμε στη διαδικασία των υποθέσεων ότι μπορεί να πάρει το α΄ ή β΄ μέτρο, όπως έκαναν ήδη άλλες εφημερίδες. Απλώς θα ανατρέξουμε στην ιστορική εμπειρία. Η οποία θέλει σε κρίσιμες περιόδους να οργιάζει η κερδοσκοπία, οι τιμές να απογειώνονται, οι προϋπολογισμοί να κλυδωνίζονται και οι κυβερνήσεις να εφαρμόζουν αντιπληθωριστικές πολιτικές σε βάρος των λαϊκών στρωμάτων. Αυτά διδάσκει η ιστορία από την εποχή των ναπολεόντειων πολέμων ακόμη...