«

Η σημερινή κατάσταση είναι τέτοια, ώστε δεν επιβάλλεται η λήψη εκτάκτων μέτρων», δήλωσε χτες, αμέσως μετά το Υπουργικό Συμβούλιο, ο υπουργός Οικονομίας, Ν. Χριστοδουλάκης. Γενικά, δεν έχουμε λόγο να αμφισβητήσουμε την ειλικρίνεια του υπουργού, για τη σημερινή κατάσταση της οικονομίας, για το αν δηλαδή, από τη σκοπιά της κυβέρνησης, απαιτούνται ή όχι έκτακτα μέτρα στην προοπτική του επαπειλούμενου αιματοκυλίσματος στο Ιράκ, που σχεδιάζουν οι ιμπεριαλιστικές δυνάμεις των ΗΠΑ και οι σύμμαχοί τους.

Δε θέτουμε καν το ερώτημα αν χρειάζονται μέτρα, τι είδους μέτρα θα είναι αυτά και ποιοι θα κληθούν να πληρώσουν το ...μάρμαρο. Ομως, είναι πασίγνωστο ότι τη στιγμή που ο υπουργός διαβεβαίωνε με τον πιο κατηγορηματικό τρόπο πως δεν υπάρχει ανάγκη λήψης μέτρων, συνάδελφοί του στη Βουλή «διέρρεαν» στους δημοσιογράφους ότι, μπορεί τα έκτακτα μέτρα να μην απαιτούνται σήμερα, αν χρειαστεί όμως η κυβέρνηση θα προχωρήσει στη λήψη ...ειδικών μέτρων. Τώρα ποια είναι η διαφορά των εκτάκτων από τα ειδικά μέτρα, μόνο οι υπουργοί του ΠΑΣΟΚ γνωρίζουν. Υπάρχουν, όμως, και άλλα ερωτήματα για την ειλικρίνεια και τις πραγματικές προθέσεις της κυβέρνησης. Πώς συμβιβάζεται ο υπουργός Οικονομίας να δηλώνει ότι δεν απαιτούνται έκτακτα μέτρα και από την άλλη παράγοντες του ίδιου υπουργείου να μιλούν για σενάρια επί σεναρίων και για το τι θα πράξει η κυβέρνηση στην περίπτωση που η κατάσταση χειροτερέψει;...

Το πιο σοβαρό, βέβαια, είναι άλλο: Η κυβέρνηση σήμερα μόνο υποθέσεις και εικασίες μπορεί να κάνει για το τι θα συμβεί στο Ιράκ, αν υπάρξει και πότε θα εκδηλωθεί η επέμβαση, πόσο χρόνο θα διαρκέσει, τι έκταση θα πάρει. Ακόμα κι αν οι χασάπηδες του Μπους ξεκαθαρίσουν την κατάσταση γρήγορα, κανείς δε γνωρίζει τι θα συμβεί στη μετα-Σαντάμ εποχή, τι θα γίνει με το κουρδικό, πώς θα αντιδράσουν οι Ιρανοί ή οι Τούρκοι, ή πώς θα αντιδράσουν οι Γάλλοι, Γερμανοί, Ρώσοι, Κινέζοι κλπ. Είναι βέβαιο ότι δεν υπάρχει ούτε ένας υπουργός της σημερινής κυβέρνησης, που να πιστεύει στα σοβαρά ότι η υπόθεση με το Ιράκ μπορεί να ξεκαθαρίσει μέσα σε ένα δεκαήμερο ή λίγες βδομάδες. Τα σχέδια επί χάρτου για ...ευνοϊκά σενάρια, που προβάλλουν προς τα έξω είναι μόνο για εσωτερική κατανάλωση.

Τα σημειώνουμε όλα αυτά, για να τονίσουμε το αυτονόητο. Οτι η κυβέρνηση και σενάρια επί σεναρίων επεξεργάζεται για το τι μέλλει γενέσθαι και σχέδια έκτακτης ανάγκης έχει επεξεργαστεί. Και από μια άποψη αυτό μπορεί να φαντάζει φυσιολογικό. Η διαφωνία μας, βέβαια, βρίσκεται στο τι είδους έκτακτα ή ...ειδικά μέτρα μπορεί να επεξεργάζεται η συγκεκριμένη κυβέρνηση με τους συγκεκριμένους πολιτικούς - ταξικούς προσανατολισμούς. Δε θα μπούμε στη διαδικασία των υποθέσεων ότι μπορεί να πάρει το α΄ ή β΄ μέτρο, όπως έκαναν ήδη άλλες εφημερίδες. Απλώς θα ανατρέξουμε στην ιστορική εμπειρία. Η οποία θέλει σε κρίσιμες περιόδους να οργιάζει η κερδοσκοπία, οι τιμές να απογειώνονται, οι προϋπολογισμοί να κλυδωνίζονται και οι κυβερνήσεις να εφαρμόζουν αντιπληθωριστικές πολιτικές σε βάρος των λαϊκών στρωμάτων. Αυτά διδάσκει η ιστορία από την εποχή των ναπολεόντειων πολέμων ακόμη...