Επειδή πολύς λόγος γίνεται για την «τύχη» και το «ρόλο» του ΟΗΕ, στο φόντο της αντιπαράθεσης μεταξύ ΗΠΑ - γαλλογερμανικού άξονα, και επειδή επανέρχεται η θεωρία περί «καλών» και «κακών» ιμπεριαλιστών, ας θυμηθούμε:

Στο άρθρο 15 της απόφασης για το «νέο δόγμα» του ΝΑΤΟ, που εγκρίθηκε στην Ουάσιγκτον τον Απρίλη του 1999 σημειώνεται:

«Το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ έχει την πρωταρχική ευθύνη για τη διατήρηση της παγκόσμιας ειρήνης και ασφάλειας και επομένως συμβάλλει ζωτικά στην ασφάλεια και τη σταθερότητα στον ευρωατλαντικό χώρο».

Ο προσεκτικός παρατηρητής αντιλαμβάνεται πως δεν επιλέχτηκε τυχαία ο όρος «πρωταρχική ευθύνη» - αντί του όρου «αποκλειστική ευθύνη» - για να περιγράψει το ΝΑΤΟ, και διά μέσου του ΝΑΤΟ οι ΗΠΑ, τις δικαιοδοσίες που... αναγνωρίζουν στον ΟΗΕ. Οπως βλέπουμε, σύμφωνα με το «νέο δόγμα», ο ΟΗΕ απλώς... «συμβάλλει» στα ζητήματα ασφάλειας.

Στο άρθρο 38 του «νέου δόγματος», αναφέρεται:

«Η Συμμαχία και ο ΟΗΕ έχουν εργαστεί από κοινού αποτελεσματικά (...). Προσβλέπουμε στην ανάπτυξη περαιτέρω επαφών και ανταλλαγής πληροφοριών με τον ΟΗΕ (...) Η Συμμαχία θα αξιολογεί κατά περίπτωση τις δυνατότητες ανάλογης συνεργασίας και στο μέλλον»!

Μόνο όσοι υποκρίνονται δεν ομολογούν τι αποφάσισε το ΝΑΤΟ με το «νέο δόγμα» του. Ο ΟΗΕ, κατόπιν εντολής του ΝΑΤΟ, έχει καταστεί (επισήμως ήδη από το 1999) σε γραφείο... πληροφοριών της Συμμαχίας, η οποία «θα αξιολογεί κατά περίπτωση» (!) αν θα κινείται στρατιωτικά, έχοντας προηγουμένως εξασφαλίσει τη συμφωνία ή την έγκριση του ΟΗΕ. Οταν όμως το ΝΑΤΟ (βλέπε: ΗΠΑ) θα «αξιολογεί» διαφορετικά από τον ΟΗΕ, τότε, προφανώς, και θα ενεργεί διαφορετικά...

***

Υπενθύμιση: Το «νέο δόγμα» του ΝΑΤΟ, εκτός από την υπογραφή των Αμερικανών (Κλίντον) φέρει φαρδιά πλατιά την υπογραφή τόσο του Σιράκ, όσο και του Σρέντερ...