Το νέο δόγμα του ΝΑΤΟ και η νέα δομή δυνάμεων που το συνοδεύει, στην οποία η Ελλάδα συμμετέχει επίσημα από το Σεπτέμβρη του 1999, με την ενεργοποίηση του στρατηγείου της Λάρισας, σηματοδότησε μια σειρά αλλαγών στις ελληνικές Ενοπλες Δυνάμεις, τόσο σε επίπεδο αμυντικού δόγματος όσο και σε επίπεδο οργάνωσης και λειτουργίας. Σε όλα αυτά προστέθηκε και η ανάγκη άμεσης ανταπόκρισης στις υποχρεώσεις που προέκυψαν από το νέο διεθνές σκηνικό, το οποίο δημιουργήθηκε μετά τις 11 του Σεπτέμβρη 2001 και τον παγκόσμιο πόλεμο κατά της τρομοκρατίας που κήρυξαν οι Αμερικανοί.

Η αναθεώρηση του ελληνικού αμυντικού δόγματος ξεκίνησε σταδιακά, στη διάρκεια της προηγούμενης δεκαετίας, ως μια παράλληλη διαδικασία με αυτή της καθιέρωσης του νέου επιθετικού δόγματος του ΝΑΤΟ, το οποίο επικυρώθηκε πανηγυρικά από τη Σύνοδο Κορυφής του ΝΑΤΟ στην Ουάσιγκτον τον Απρίλη του 1999, εν μέσω ΝΑΤΟικών βομβαρδισμών κατά της Γιουγκοσλαβίας, οπότε μπήκε και επίσημα σε λειτουργία η νέα δομή του ΝΑΤΟ.

Το βασικό χαρακτηριστικό στην εποχή της καπιταλιστικής παγκοσμιοποίησης είναι η αποεθνικοποίηση των Ενόπλων Δυνάμεων, τόσο όσον αφορά στην αποστολή τους όσο και στη δομή διοίκησής τους. Ετσι, καταργούνται τα εθνικά όρια επιχειρησιακής ευθύνης και συγκροτούνται πολυεθνικές δυνάμεις ταχείας επέμβασης. Το νέο ελληνικό αμυντικό δόγμα σηματοδοτεί την εγκατάλειψη της εθνικής άμυνας υπέρ του νεοταξικού δόγματος της διεθνούς ασφάλειας και σταθερότητας, της αντιμετώπισης της τρομοκρατίας αλλά και της εσωτερικής ασφάλειας.

Λίγες μέρες, λοιπόν, μετά τα τρομοκρατικά χτυπήματα στις ΗΠΑ, η ηγεσία του ελληνικού υπουργείου Αμυνας έσπευσε να ανακοινώσει ότι στα πλαίσια της αναθεώρησης του αμυντικού δόγματος θα ενταχθούν στις απειλές τις οποίες καλούνται να αντιμετωπίσουν οι Ενοπλες Δυνάμεις και οι λεγόμενες ασύμμετρες απειλές, που προέρχονται από την τρομοκρατία. Ολη αυτή η διαδικασία αλλάζει τον προσανατολισμό των Ενόπλων Δυνάμεων στρέφοντάς τες και προς το εσωτερικό, με λογικές που επαναφέρουν το δόγμα περί «εχθρού λαού». Μια ειδική εκδήλωση αυτού του εσωτερικού προσανατολισμού των Ενόπλων Δυνάμεων είναι η εμπλοκή τους στην ασφάλεια των Ολυμπιακών Αγώνων του 2004. Μάλιστα, για το σκοπό αυτό συγκροτείται και ειδικός κλάδος του ΓΕΕΘΑ, στον οποίο θα υπάγεται στρατιωτικός μηχανισμός με αποστολή την εσωτερική ασφάλεια, που θα διαθέτει δύναμη τουλάχιστον 7.000 ανδρών.

Χαρακτηριστικό της σπουδής με την οποία έσπευσε η ελληνική κυβέρνηση να εναρμονιστεί με τις νέες αμερικανικές κατευθύνσεις είναι ότι περίπου δέκα μέρες μετά τις 11 του Σεπτέμβρη 2001, συνήλθε το Κυβερνητικό Συμβούλιο Εξωτερικών και Αμυνας (ΚΥΣΕΑ) υπό την προεδρία του πρωθυπουργού και έβαλε στον πυρήνα του νέου αμυντικού δόγματος - μέσω της λεγόμενης Αμυντικής Στρατηγικής Αναθεώρησης - την αντιμετώπιση από τις Ενοπλες Δυνάμεις των «στρατιωτικού χαρακτήρα τρομοκρατικών ενεργειών» και αναγόρευσε τις Ενοπλες Δυνάμεις σε εγγυητή της «ασφάλειας, της ειρήνης και της σταθερότητας», κηρύσσοντας τη λεγόμενη τρομοκρατία σε «εθνική απειλή», για την απόκρουση της οποίας θα προετοιμάζονται οι Ενοπλες Δυνάμεις. Για να χρησιμοποιηθούν, σε τελική ανάλυση, ενάντια στον αγωνιζόμενο λαό.

Σύμφωνα με τις ανακοινώσεις που έγιναν τότε από το υπουργείο Αμυνας, «η Αμυντική Στρατηγική Αναθεώρηση βρίσκεται σε πλήρη εναρμόνιση με τις διακηρύξεις της κυβέρνησης. Βασίζεται στις ανάγκες της εξωτερικής μας πολιτικής και της πολιτικής ασφάλειας στο νέο στρατηγικό περιβάλλον που βιώνουμε. Στηρίζεται στις δυνατότητες των Ενόπλων Δυνάμεων, διορθώνει τις αδυναμίες και θέτει ένα πλαίσιο για μια αναλυτική διαδικασία εκσυγχρονισμού, η οποία: Προσφέρει ισχυρή άμυνα και μακροπρόθεσμη ασφάλεια. Συμβαδίζει με τις εθνικές και τις απορρέουσες από το ΝΑΤΟ και την Ευρωπαϊκή Ενωση υποχρεώσεις μας. Προβάλλει τα ευρύτερα διεθνή μας ενδιαφέροντα σε θέματα ασφάλειας».

Ειδικότερα για το θέμα της τρομοκρατίας και την ένταξή της στις απειλές που καλούνται να αντιμετωπίσουν οι Ενοπλες Δυνάμεις, αναφέρεται: «Μέχρι τώρα, οι υποθέσεις τρομοκρατίας και όλες οι ασύμμετρες απειλές ουσιαστικά ήταν αντικείμενο αστυνομικής αντιμετώπισης. Μετά τις τελευταίες εξελίξεις, τη διαπιστωμένη νέα μορφή εμφάνισης, που πήρε ουσιαστικά χαρακτήρα στρατιωτικής επιχείρησης, πολεμικού χαρακτήρα, απαιτείται αντιμετώπιση ευρυτάτης εμβέλειας. Εκεί επάνω στηρίχτηκε και η απόφαση των κρατών-μελών της ΕΕ και του ΝΑΤΟ. Η Ελλάδα εξέφρασε αυτή την αλληλεγγύη και συγχρόνως συμμετέχουμε σε ευρύτατη συμμαχία, η οποία έχει σκοπό να προωθήσει μια ολοκληρωμένη, αποτελεσματική πολιτική υπεράσπισης της ζωής, της ευημερίας, των δικαιωμάτων των ανθρώπων».

Ο τότε υπουργός Αμυνας, Α. Τσοχατζόπουλος, στην παρουσίαση του νέου αμυντικού δόγματος στις 27 του Σεπτέμβρη 2001, είχε αναφέρει: «Είναι συμφέρον του ελληνικού λαού, της Ελλάδας, να συμμετέχουμε στη διαμόρφωση μιας ευρύτατης εμβέλειας και σημασίας νέας πολιτικής άμυνας και ασφάλειας απέναντι και σε αυτού του είδους νέες απειλές. Επομένως και η Αμυντική Στρατηγική Αναθεώρηση προσδιορίζει, με κατευθύνσεις φυσικά ακόμα, τον τρόπο που και οι Ενοπλες Δυνάμεις της χώρας μας θα συμβάλλουν στην αντιμετώπιση αυτής της νέας τρομοκρατίας».

Αύριο το τέλος