Υπέρ ενός «νομιμοποιημένου» πολέμου τάσσεται η ηγεσία της ΝΔ, επιχειρώντας να κρύψει τη φιλοπόλεμη θέση της πίσω από ένα ψήφισμα του ΟΗΕ, αλλά και να κρατήσει κάποιες αποστάσεις από τις ΗΠΑ.

Την τροποποιημένη αυτή θέση παρουσίασε χθες ο Κ. Καραμανλής, σε ημερίδα με θέμα «Ευρωπαϊκή ασφάλεια και άμυνα». «Οι όποιες αποφάσεις - τόνισε - να προέρχονται από το Συμβούλιο Ασφαλείας των ΗΕ, το μοναδικό νομιμοποιημένο διεθνές όργανο αποφάσεων για την παγκόσμια ειρήνη και ασφάλεια». Επισήμανε την ανάγκη της διαφύλαξης αρμονικών σχέσεων μεταξύ ΕΕ και ΗΠΑ στη βάση της «συμμαχικής ισοτιμίας», πράγμα που σημαίνει «αποφυγή της μονομέρειας και αποδοχή όσων αναδεικνύει η ιστορική εμπιστοσύνη». Τόνισε ακόμα ότι «η ΕΕ δεν πρέπει σε καμιά περίπτωση, να καταστεί θύμα της κρίσης στο Ιράκ». Τάχθηκε υπέρ της επιτάχυνσης της ΚΕΠΠΑ στη βάση της «ενισχυμένης συνεργασίας» και της ενίσχυσης των «αμυντικών» δαπανών, οι οποίες ζήτησε να εξαιρεθούν από το Σύμφωνο Σταθερότητας!

Αναφερόμενος στο «ναυάγιο» της Χάγης για το Κυπριακό, άσκησε κριτική εκ των υστέρων στους χειρισμούς της κυβέρνησης, χαρακτηρίζοντας «σοβαρό ατόπημα» την άσκηση πίεσης εκ μέρους του Κ. Σημίτη προς τον «κυπριακό ελληνισμό», μέσω των απόψεων που εξέφραζε, όπως ότι το «σχέδιο Ανάν» είναι η «τελευταία ευκαιρία» ή ότι η διεθνής κοινότητα μπορεί να βαρεθεί και να αναγνωρίσει τη διχοτόμηση. Ζήτησε να επανέλθει η θέση ότι η ένταξη της Τουρκίας στην ΕΕ εξαρτάται από τη συμπεριφορά της στο Κυπριακό, επικρίνοντας τον πρωθυπουργό γιατί αποσύνδεσε «την ευρωπαϊκή πορεία της γείτονος από το Κυπριακό». Η ΝΔ, κατέληξε, «πιστεύει ότι κανείς δε δικαιούται να θεωρήσει ότι τελειώνουν οι προσπάθειες και οι ευκαιρίες για την επίλυση του προβλήματος».

Στο μεταξύ, το «ρήγμα» μεταξύ ΗΠΑ και ΕΕ αντανακλάται και στο εσωτερικό της ΝΔ, όπου τα στελέχη αρχίζουν να στοιχίζονται πίσω από τις γενικότερες συμμαχίες που διαμορφώνονται. Αίσθηση προκάλεσε η ομιλία του ευρωβουλευτή Χρ. Ζαχαράκη, ο οποίος, μιλώντας προχθές στο Ευρωκοινοβούλιο, επέκρινε τις ΗΠΑ για τα πολεμικά της σχέδια στο Ιράκ και τόνισε ότι ο πόλεμος αυτός «ουσιαστικά, αφορά στη μελλοντική οργάνωση του κόσμου». Ενός κόσμου, πρόσθεσε, που καλείται να επιλέξει μεταξύ των αρχών του ΟΗΕ και της αυθαίρετης μονομέρειας των ΗΠΑ, οι οποίες προωθούν την κοσμοθεωρία του προληπτικού πλήγματος.