- Τρέχουσα
- Προηγούμενη
- Επόμενη
- Μόνο κείμενο
- Σύνθετη αναζήτηση
- Πολιτική
- Κόσμος
- Οικονομία
- Εργαζόμενοι
- Κοινωνία
- Νεολαία
- Πολιτισμός
- Αθλητισμός
- Η άποψή μας
- Επωνύμως
- Από μέρα σε μέρα
- Τετρασέλιδα
- Ολες οι στήλες
- Σκίτσα
- Θέατρα
- Κινηματογράφοι
- Τηλεόραση
- Φαρμακεία
- Νοσοκομεία
- Χρήσιμα τηλέφωνα
- Δρομολόγια πλοίων
- Δελτίο καιρού
- Υπεραστικοί Αριθμ.
- Διαφορές ώρας
- Ιστορική διαδρομή
- Ενθετα ιστορίας
- Ειδικές εκδόσεις
- International
- Νέα του site
- Επικοινωνία
Feeds- Οδηγίες
- Υπεραστικοί Αριθμ.
- Διαφορές ώρας
Τα «θέατρα» των ιμπεριαλιστικών πολέμων και τα εργοστάσια των καπιταλιστών αποτελούν απλά διαφορετικούς τόπους θυσιαστηρίων των λαών και των εργατών
Του Γ. Ιωάννου από το «Εθνος» |
Ολα πηγάζουν από την ίδια τη φύση του κεφαλαίου, την ακόρεστη δίψα του για υπερκέρδη. Σε επίπεδο μεμονωμένου κεφαλαιοκράτη αυτό μεταφράζεται σε άγρια υπερεκμετάλλευση των εργαζομένων, προκειμένου να αντεπεξέλθει στον «ανταγωνισμό»... Συνολικά, όμως, το καπιταλιστικό σύστημα, προκειμένου να ανακόψει την πτωτική τάση του ποσοστού κέρδους και να «κερδίσει χρόνο», δε διστάζει να προσφύγει στον πόλεμο, για να εξασφαλίσει την κατοχή πρώτων υλών, την εκμετάλλευση φθηνού εργατικού δυναμικού στις «υπανάπτυκτες χώρες», κ.ο.κ. Οι σύγχρονοι ιμπεριαλιστικοί πόλεμοι δεν είναι παρά νομοτελειακή απόρροια του παγκοσμιοποιημένου καπιταλισμού, της τάσης του για παγκόσμια ηγεμονία.
Επίκαιρα, όσο ποτέ, τα λόγια του γερο-Μαρξ όταν αναφερόταν στη γέννηση (πρωταρχική συσσώρευση) του κεφαλαίου: «Το κεφάλαιο γεννιέται βουτηγμένο από την κορυφή ως τα νύχια στο αίμα και στη βρώμα, στάζοντας αίμα απ' όλους τους πόρους»... Τα μοιρολόγια, οι κατάρες και τα αναθέματα σε τίποτα δεν ωφελούν. Η ελπίδα βρίσκεται στα εκατομμύρια του κόσμου που πλημμυρίζουν τους δρόμους των αντιπολεμικών διαδηλώσεων. Αρκεί να γίνει συνείδηση ότι ο πόλεμος είναι στο DNA του καπιταλισμού, του ίδιου συστήματος που καθημερινά και «αθόρυβα» αφήνει δεκάδες θύματα στους «χώρους δουλιάς»...
Παναγιώτης ΚΑΚΑΛΗΣ
«ΟΣΟ ΑΙΜΑ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ»...«Οι εντολές που έχουν πάρει οι αμερικανικές δυνάμεις στο Ιράκ είναι να χύσουν «όσο αίμα και αν χρειάζεται» για να καταλάβουν τη Βαγδάτη και να ανατρέψουν το καθεστώς του Σαντάμ, με όσο το δυνατόν λιγότερες απώλειες για τις αμερικανικές δυνάμεις. Αυτό σημαίνει ότι τα "ατυχήματα" θα πυκνώσουν και ότι θα χυθεί ακόμη πολύ αίμα αθώων. Με απώτερο στόχο να τρομοκρατηθούν οι κάτοικοι της Βαγδάτης και να την εκκενώσουν, για να κινδυνεύσουν όσο γίνεται λιγότερο οι πεζοναύτες και οι στρατιώτες που έχουν διαταχθεί να την καταλάβουν. Αυτή είναι η ωμή αλήθεια για το έγκλημα που συντελείται και που θα κορυφωθεί μέχρι να γίνει η "μητέρα όλων των μαχών"». (Από το άρθρο της «ΗΜΕΡΗΣΙΑΣ»).
ΤΟ ΑΝΤΙΠΑΛΟ ΔΕΟΣ: «Μα καλά δε φοβούνται... τα φέρετρα όπως με το Βιετνάμ; Οχι. Η κατάσταση είναι εντελώς διαφορετική. Δεν υφίσταται αντίπαλον δέος. Μα, καλά, δεν παίρνουν στα σοβαρά τις αντιπολεμικές διαδηλώσεις; Οχι. Τις έχουν γραμμένες γιατί δεν υφίσταται αντίπαλον δέος. Μα, καλά, τόσο τρελοί είναι; Οχι. Δεν πρόκειται περί ψυχοπάθειας, αλλά περί εσωτερικής και ακράτητης δυναμικής της ιμπεριαλιστικής μηχανής. Για να συντηρηθεί πρέπει να καταβροχθίζει. Και τώρα που δεν υφίσταται αντίπαλον δέος, καταβροχθίζει ανεξέλεγκτα. Μα, καλά, πώς, διάολε, προέκυψαν όλα αυτά τα φιντάνια με προεξάρχοντα τον Περλ; Οι ίδιες λογικές (περί ζωτικού χώρου και προληπτικών πολέμων) υπήρχαν και πριν, μόνο που οι εμπνευστές τους δρούσαν στο παρασκήνιο... Τώρα όμως που δεν υφίσταται αντίπαλον δέος, οι πολεμοχαρείς εφεδρείες που κάποτε θεωρούνταν γραφικές εξήλθαν στην επιφάνεια, επειδή δεν υφίσταται αντίπαλον δέος. Μα, καλά, μέχρι πού θα το πάνε; Αν δεν υπάρξει αντίπαλον δέος... γαία πυρί μειχθήτω! (Δημ. Δανίκας -«ΝΕΑ»).
ΠΟΙΕΣ ΑΞΙΕΣ;... «Το νέο αμερικανικό δόγμα, όπως εφαρμόζεται στην πράξη, προβλέπει διακυβέρνηση του πλανήτη διά των όπλων και όχι με τη δύναμη που αντλούν οι ΗΠΑ από τις αξίες, τους θεσμούς και την κουλτούρα τους και η οποία- όπως είναι φυσικό- μεγιστοποιείται όσο προοδεύει η τεχνολογία και προχωρεί η παγκοσμιοποίηση. Με πιο απλά λόγια, ο κ. Μπους δεν είναι ικανοποιημένος με το να γίνουμε "Αμερικανάκια". Θέλει οπωσδήποτε να μας κάνει να ...τρέμουμε το χακί!». (Γ. Κουβαράς -«ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ»).
ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ: Η ΜΕΓΑΛΗ ΩΡΑ ΤΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ- Οι Αμερικανοί προ των πυλών της Βαγδάτης, για την τελική μάχη.
ΤΟ ΒΗΜΑ: ΠΡΟ ΤΩΝ ΠΥΛΩΝ ΤΗΣ ΒΑΓΔΑΤΗΣ.
ΤΑ ΝΕΑ: ΘΗΡΙΩΔΙΕΣ ΚΑΙ ΕΠΙΘΕΣΗ ΣΤΗ ΒΑΓΔΑΤΗ.
ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ: ΒΑΓΔΑΤΗ - ΑΡΧΙΖΕΙ Η ΜΗΤΕΡΑ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΜΑΧΩΝ.
ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ: ΤΖΟΓΑΡΟΥΝ ΜΕ ΤΗ ΣΦΑΓΗ.
ΑΔΕΣΜΕΥΤΟΣ (Ρίζου): Χριστόδουλος προς Μπους- ΣΤΑΜΑΤΗΣΕ ΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ ΤΩΡΑ!..
ΑΔΕΣΜΕΥΤΟΣ (Μήτση): ΑΝΤΙΣΤΑΘΕΙΤΕ.
ΑΓΓΕΛΙΟΦΟΡΟΣ: ΦΤΑΝΕΙ ΠΙΑ!
ΑΥΓΗ: ΟΛΟΙ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ ΝΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΟΥΜΕ ΤΟΥΣ ΔΟΛΟΦΟΝΟΥΣ!
ΕΣΤΙΑ: ΑΝΕΥΘΥΝΗ ΚΥΒΕΡΝΗΣΙΣ- Υποκινεί η ίδια τις διαδηλώσεις.
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ: Ολοι απόψε στις 7:30 μ.μ. στην πλατεία Συντάγματος- ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΚΚΕ -Με ομιλήτρια της ΓΓ της ΚΕ Αλέκα Παπαρήγα.
ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΩΡΑ: ΕΥΚΟΛΗ ΚΑΤΑΛΗΨΗ ΜΕ ΔΥΣΚΟΛΗ ΚΑΤΑΛΗΞΗ!
ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ: ΒΛΕΠΟΥΝ ΤΗΝ ΜΠΟΡΑ ΦΟΒΟΥΝΤΑΙ ΤΑ ΜΕΤΡΑ.
ΕΘΝΟΣ: ΠΡΑΣΙΝΟ ΣΗΜΙΤΗ ΓΙΑ ΔΙΟΡΙΣΜΟΥΣ ΣΤΟ ΔΗΜΟΣΙΟ.
ΑΥΡΙΑΝΗ: ΠΡΑΣΙΝΟ ΦΩΣ ΓΙΑ 20.000 ΠΡΟΣΛΗΨΕΙΣ ΣΤΟ ΔΗΜΟΣΙΟ.
ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΙΝΗ: ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΕΣ ΜΕΤΑΤΑΞΕΙΣ ΣΤΟ ΔΗΜΟΣΙΟ.
Η ΑΠΟΦΑΣΗ: ΣΤΟ ΣΧΕΔΙΟ 29 ΠΕΡΙΟΧΕΣ.
ΧΩΡΑ: Ο ΚΡΥΦΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ ΓΙΑ ΤΑ ΕΛΙΚΟΠΤΕΡΑ ΤΟΥ ΕΚΑΒ.
Τυχεροί όσοι πεθαίνουν! «Είναι... τυχεροί όσοι σκοτώνονται στους βομβαρδισμούς στο Ιράκ! Οι άτυχοι είναι οι χιλιάδες πλέον τραυματίες, οι οποίοι - στη μεγάλη πλειονότητά τους - υποχρεώνονται, για να επιβιώσουν, σε ακρωτηριασμό και μάλιστα χωρίς μορφίνη ή πεθιδίνη για να τους απαλύνουν έστω για λίγο τους αβάσταχτους πόνους! Το συγκλονιστικό αυτό στοιχείο έφερε στο φως ο Ιρακινός υπουργός Υγείας κ. Μουμπάρακ, στη συνάντησή του με την ομάδα των έξι Ελλήνων "Γιατρών Καρδιάς", τονίζοντας ότι το εμπάργκο έχει επιβάλει αυτούς τους περιορισμούς» (Γιάννης Διακογιάννης - ΒΑΓΔΑΤΗ - ΝΕΑ).
Η μεγάλη μάχη... «Σε όλο το γυρισμό βομβάρδιζαν, αλλά σε απόσταση δύο χιλιομέτρων από τον εθνικό δρόμο, κάτι μας έκανε να αισθανόμαστε ασφαλείς. Οσο προχωρούσαμε προς τη Βαγδάτη βλέπαμε όλο και περισσότερα ορύγματα. Ενοπλα μέλη του Μπάαθ και στρατιώτες βρίσκονταν παντού. Κάθε πενήντα μέτρα έβλεπες κρυμμένα καμιόνια και τανκς κάτω από γέφυρες. Μέσα σε χωράφια έβλεπες αντιαεροπορικά. Σε ταράτσες σπιτιών, το ίδιο. Λες και όλοι περίμεναν τη μεγάλη μάχη της Βαγδάτης» (Ο ίδιος).
Αφοβος λαός... «Ταξιδεύοντας στον αυτοκινητόδρομο νότια της Βαγδάτης, πολλές αυταπάτες αποκαθηλώνονται μέσα στο μυαλό μου. Υπάρχουν αγορές στις μικρές πόλεις στο δρόμο προς τη Βαβυλώνα, πάγκοι με πορτοκάλια, μήλα και λαχανικά. Οι δρόμοι είναι γεμάτοι με λεωφορεία, φορτηγά και ιδιωτικά αυτοκίνητα - είναι σαφώς περισσότερα από την κίνηση των στρατιωτικών οχημάτων. Στην Ισκανταρίγια (Αλεξάνδρεια), καφενεία και εστιατόρια είναι ανοιχτά, καταστήματα πωλούν κεφτέδες "κόφτα" και πατάτες και υπάρχουν τηλεοράσεις για να βλέπουν το κρατικό κανάλι. Αυτός δεν είναι ένας πληθυσμός στα όρια της πείνας, δεν είναι καν άνθρωποι φοβισμένοι... Οι άνδρες με τις μαύρες στολές, από τους Φενταγίν του Σαντάμ Χουσεΐν με τα μαύρα και κόκκινα σαρίκια, τους οποίους είδα εκατό χιλιόμετρα νότια της Βαγδάτης, ήταν εξοπλισμένοι με εκτοξευτήρες ρουκετών. Και σε εμένα δεν έδειχναν καθόλου διαλυμένος στρατός στα πρόθυρα παράδοσης» (Ρόμπερτ Φισκ -ΙΝΤΙΠΕΝΤΕΝΤ - ΒΗΜΑ).
