Στις 16 Απρίλη αρχίζουν οι εργασίες της Συνόδου Κορυφής των Ευρωπαίων ηγετών που θα πραγματοποιηθεί στην Αθήνα, για την υπογραφή της συνθήκης προσχώρησης των δέκα νέων χωρών-μελών της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Οι εργασίες που θα επικυρώσουν τη διεύρυνση της Ενωσης, θα αρχίσουν το πρωί της Τετάρτης 16/4 και θα κλείσουν το μεσημέρι της Πέμπτης 17/4 με συνέντευξη Τύπου της Ελληνικής Προεδρίας. Οι χώρες που θα ενταχθούν είναι: Ουγγαρία, Πολωνία, Σλοβακία, Τσεχία, Λιθουανία, Λετονία, Εσθονία, Μάλτα, Σλοβενία και Κύπρος. Η ένταξή τους θα ολοκληρωθεί το 2004.
Με ανακοίνωσή της, η «Δράση: Θεσσαλονίκη 2003», καλεί τους εργαζόμενους, τους μαθητές, τους φοιτητές, τη νεολαία, σύσσωμο τον ελληνικό λαό, να οργανώσουν την υποδοχή που ταιριάζει στην πολεμοκάπηλη και αντιλαϊκή «αφρόκρεμα» της Ευρώπης, καλώντας ταυτόχρονα σε παλλαϊκή συγκέντρωση, ενάντια στους ηγέτες της ιμπεριαλιστικής Ενωσης.
Τι σημαίνει όμως η διεύρυνση για τους λαούς της ΕΕ και ιδιαίτερα για όσους ζουν στις υπό ένταξη χώρες; Ο «Ρ» κωδικοποιεί σήμερα τις βασικές αντιλαϊκές συνέπειες αυτής της διαδικασίας.
Motion Team |
Οι οξύτατες αντιθέσεις στους κόλπους της «διευρυμένης» Ευρωπαϊκής Ενωσης εκφράστηκαν στις 29 Γενάρη του 2003 όταν οι ηγέτες τριών νέων κρατών - μελών (Ουγγαρίας, Πολωνίας και Τσεχίας) συνυπέγραψαν με τους ηγέτες της Βρετανίας, της Ιταλίας, της Ισπανίας, της Πορτογαλίας και τη Δανίας ένα κείμενο υποστήριξης των ΗΠΑ και της επιδρομής κατά του Ιράκ.
Η «ανταρσία» των τριών «νέων» προκάλεσε την αντίδραση των κυβερνήσεων της Γαλλίας και της Γερμανίας, οι οποίες διαπίστωσαν ότι η αμερικανική επιρροή είναι στο χώρο αυτό πολύ μεγαλύτερη από τη δική τους. Ο Πρόεδρος της Γαλλίας, Ζακ Σιράκ, έντονα εκνευρισμένος, προειδοποίησε τους «αντάρτες» για τις συνέπειες, υπονοώντας ότι θα υπάρξουν συνέπειες ως προς τη χρηματοδότηση.
Η παρακολούθηση των ενδοκοινοτικών ιμπεριαλιστικών αντιθέσεων έχει ιδιαίτερη σημασία στο βαθμό που αυτές οι αντιθέσεις μπορούν να αξιοποιηθούν προς όφελος του εργατικού κινήματος στη χώρα μας, αλλά και στις υπόλοιπες χώρες - μέλη της ΕΕ.
Μια βδομάδα πριν τη Σύνοδο της Κοπεγχάγης ο πρωθυπουργός της Δανίας και προεδρεύων της ΕΕ, Αντερς Φόου Ράσμουνσεν, όταν ρωτήθηκε από τους δημοσιογράφους για το ποια θα είναι η μεγαλύτερη πρόκληση της Συνόδου, είπε με αφοπλιστική ειλικρίνεια: «H μεγάλη πρόκληση είναι να συμφωνήσουμε για τα... χρήματα»!
Associated Press |
Οι ιθύνοντες της Ευρωπαϊκής Ενωσης παρουσίαζαν για χρόνια τους λαούς των υποψήφιων κρατών - μελών ως επαίτες μπροστά στην πόρτα της ΕΕ. Τα χρόνια που μεσολάβησαν από την ανακοίνωση των υποψηφιοτήτων ως σήμερα, οι λαοί αυτών των κρατών γνώρισαν τις συνέπειες από το καθεστώς «προσαρμογής» στα κοινοτικά δεδομένα. Οι συνέπειες αυτές καταγράφονται στα γειτονικά κείμενα και ήταν τόσο σκληρές που προκάλεσαν μια μεγάλη μεταστροφή στις διαθέσεις απέναντι στην ΕΕ.
H υπογραφή της Συνθήκης προσχώρησης των νέων μελών, στις 16 Απρίλη στην Αθήνα, θα σηματοδοτήσει νέα δεινά σε νέους λαούς από την εκμετάλλευση των ευρωπαϊκών μονοπωλίων, την ισχυροποίηση της ντόπιας αστικής τάξης και την εντεινόμενη καπιταλιστικοποίηση των χωρών τους, στο σημερινό δυσμενή για τους λαούς συσχετισμό δύναμης. Οι συνέπειες για τους λαούς των υπό ένταξη χωρών θα είναι πιο επώδυνες, αφού οι οικονομίες των περισσότερων θα αντιμετωπίζουν τον καπιταλιστικό ανταγωνισμό από δυσμενέστερη θέση, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για τους εργαζόμενους.
H καπιταλιστική παλινδρόμηση στις περισσότερες από αυτές τις χώρες έφερε μεγάλη καταστροφή των παραγωγικών δυνάμεων. Αποτέλεσμα, να βαθαίνει η ανισόμετρη θέση τους στο κοινοτικό ιμπεριαλιστικό σύστημα. Το σημαντικότερο, όμως, είναι ότι ο σχετικά πιο αδύναμος κρατικός μηχανισμός στις πρώην σοσιαλιστικές χώρες θα αξιοποιήσει τους κοινοτικούς μηχανισμούς για να ξεριζώσει κάθε ίχνος της σοσιαλιστικής οικοδόμησης, που εκφράζεται ως εργατική κατάκτηση, δικαίωμα, συμμετοχή.
Οσον αφορά στο βαθμό υποστήριξης της ένταξης στην Ευρωπαϊκή Ενωση από τους λαούς των νέων κρατών - μελών, αξίζει να σημειωθεί ότι μόνο στην Ουγγαρία καταγράφεται μια σαφής πλειοψηφία με 67% και λιγότερο στη Σλοβακία με 58%. Οριακά υπέρ της ένταξης, μόλις με 52%, αποφαίνονται οι Πολωνοί. Σε κανένα άλλο κράτος η ένταξη δεν υποστηρίζεται από την πλειοψηφία. Συγκεκριμένα, στη Λιθουανία υποστηρίζεται από το 48%, στην Κύπρο από το 47%, στη Μάλτα από το 45%, στην Τσεχία από το 43%, στη Σλοβενία από το 43%, στη Λετονία από το 35% και στην Εσθονία από το 32%.
Τα παραπάνω στοιχεία δόθηκαν από το ΕΥΡΩΒΑΡΟΜΕΤΡΟ, τη δημοσκόπηση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, στις 4 Μάρτη του 2003. Οπως προκύπτει, μόνο το 40,3% των πολιτών στα νέα κράτη - μέλη υποστηρίζει την ένταξη. Ομως, τα στοιχεία της δημοσκόπησης που καταγράφουν την αρνητική γνώμη των λαών συνοδεύονται και από τις κινητοποιήσεις που ξέσπασαν το περασμένο εξάμηνο σε πολλά νέα κράτη - μέλη, με αποκορύφωμα τις μαζικές και μαχητικές διαδηλώσεις των αγροτών στην Πολωνία και την Τσεχία.