«Θεϊκή παρέμβαση» θα μπορούσε να είναι και παράκληση, αλλά μάλλον δεν υπάρχουν περιθώρια για τέτοιες φαντασιώσεις. Είναι ταινία από τον Παλαιστίνιο Ελία Σουλεϊμάν, που δίνει τα καλύτερα κομμάτια της φαντασίας του και φτιάχνει μια ταινία αφιερωμένη στην τρέλα και στον παραλογισμό... Η καλύτερη ταινία της βδομάδας και αξίζει να τη δείτε.
Ο Ελία Σουλεϊμάν κινηματογραφεί με φοβερό χιούμορ και θάρρος
Η «Θεϊκή παρέμβαση» του Ελία Σουλεϊμάν είναι χωρισμένη στα δύο, από τη μια η προσπάθεια του ήρωα να κρατήσει τον πατέρα του στη ζωή και από την άλλη η ερωτική περιπέτεια που βιώνει με μια Παλαιστίνια από τη Ραμάλα. Και οι δυο αυτές ιστορίες είναι καθαρά ανθρωποκεντρικές και έχουν στόχο τη λύτρωση της ζωής από την καταπίεση και τους κανόνες... «τρέλα στην τρέλα» και αγάπη για τα όνειρά σου, μας προτείνει ο Ελία Σουλεϊμάν που κινηματογραφεί με φοβερό χιούμορ και θάρρος, αφού κάθε πλάνο της ταινίας του είναι και ένα στιγμιότυπο της σκληρής καθημερινότητας στη διαιρεμένη Ιερουσαλήμ και την καταπίεση που νιώθει κάθε Παλαιστίνιος των Κατεχομένων.
Συναισθήματα απελπισίας, αποδιοργάνωση, χάος, φόβος και αποσύνθεση, αλλά μια ματιά από μια γυναίκα που μοιάζει να είναι ίδια η ζωή σου είναι αρκετή για να παλέψεις και να πεις πάμε από την αρχή...
Η ταινία του Ελία Σουλεϊμάν διακρίθηκε στο πρόσφατο Φεστιβάλ Καννών και αξίζει την προσοχή σας, όχι γιατί κέρδισε επαίνους, αλλά γιατί πραγματικά το αξίζει.
«Divine intervention»
Κωμωδία, παραγωγής 2002. Σκηνοθεσία: Ελία Σουλεϊμάν. Με τους: Ελία Σουλεϊμάν, Μανάλ Κάντερ, Νάγιεφ Φάχουμ Ντάχερ.
Η θανατική ποινή είναι το θέμα στην ταινία του Αλαν Πάρκερ, που όμως δεν παίρνει θέση...
Προτού η ποινή του εκτελεστεί θα ζητήσει να δώσει συνέντευξη σε μια δημοσιογράφο κι έτσι μέσω μιας σειράς από φλας μπακ θα ανακαλύψουμε τα πραγματικά γεγονότα. Η αφήγηση αυτή θα οδηγήσει την δημοσιογράφο στην αμφισβήτηση της ενοχής του Γκέιλ, αλλά τελικά θα κλονιστεί η πίστη της στην αξιοπιστία του δικαστικού συστήματος.
Η δομή της ταινίας ακολουθεί τα καθιερωμένα αμερικανικά πρότυπα. Αρκετός χαμός για το τίποτα. Είναι της μόδας να καταπιάνεσαι με θέματα που καίνε όπως θανατική ποινή και αν θα πρέπει να υπάρχει και για τον πιο στυγνό εγκληματία, αλλά δεν αρκεί μόνο να «καταπιάνεσαι», πρέπει να έχεις και το θάρρος να πάρεις θέση πάνω σ' αυτά και η ταινία του Αλαν Πάρκερ δεν έχει καμιά τέτοια διάθεση, ούτε να βάλει ερωτήματα, ούτε να θίξει νόμους και καταστάσεις.
Φαμφάρες και μεγάλα λόγια και ένα σενάριο που χάνεται μέσα στην ευκολία του σε συνδυασμό με μέτριες ερμηνείες «Η ζωή του Ντέιβιντ Γκέιλ» γίνεται βαρετή και αναμενόμενη.
«The life of David Gale»
Κοινωνική περιπέτεια, αμερικανικής παραγωγής 2002. Σκηνοθεσία: Αλαν Πάρκερ. Με τους: Κέβιν Σπέισι, Κέιτ Γουίνσλετ, Λόρα Λίνεϊ.
Κοινωνική περιπέτεια, ελληνικής παραγωγής 2002
Με αρκετά σεναριακά κενά που δεν ξεκαθαρίζει τα πράγματα με αργές κινήσεις στην κάμερα και αρκετό μελό, το «Μια θάλασσα μακριά» είναι μια μέτρια ελληνική παραγωγή. Αρκετές εμμονές περί έρωτος και καθωσπρεπισμού. Τα θετικά στοιχεία της ταινίας οι καλές ερμηνείες και το απέραντο γαλάζιο για άλλη μια φορά.
Κοινωνική περιπέτεια, ελληνικής παραγωγής 2002. Σκηνοθεσία: Ερση Δάνου. Με τους: Ακη Σακελλαρίου, Ταμίλα Κουλίεβα, Χάρη Γιακουμάτος, Ιωάννα Παππά, Πίτερ Αλας, Ρόνι Μέρον, Κρίστοφερ Αγκουιλέρα, Ακριβή Εμμανουηλίδη, Κριστίν Κλουντζιάν, Νικολέττα Ορλάντου, Τέρι Μαράτος, Γιώργο Δερμάτης, Αντονι Περτέσις.
Αμερικανική πολεμική ταινία που ανήκει στην κατηγορία ταινιών προπαγάνδας
Οταν η δημοκρατική κυβέρνηση της Νιγηρίας ανατρέπεται από έναν αδίστακτο δικτάτορα, ο Αμερικανός υπολοχαγός Γουότερς αναλαμβάνει την αποστολή, να βγάλει από τη χώρα τη γιατρό Λίνα Κέντρικς, που φροντίζει τα θύματα του εμφυλίου πολέμου στις εγκαταστάσεις μιας ιεραποστολής σ' ένα απομακρυσμένο χωριό κοντά στη ζούγκλα. Εκείνη όμως αρνείται να φύγει αν δε σωθούν μαζί της και οι κάτοικοι του χωριού που διαφορετικά είναι καταδικασμένοι.
Δεν υπάρχει λόγος να δείτε «Τα δάκρυα του ήλιου». Το θέμα της είναι καθαρά πολεμικό και ανήκει στην κατηγορία ταινιών προπαγάνδας. Ο δυνατός σώζει τον αδύναμο, χωρίς καν να τον ρωτήσει και ο Αμερικανός στρατιώτης ξαναγίνεται ήρωας. Η δύναμη της εικόνας στην υπηρεσία της πολιτικής και του πολέμου... Ταινίες εμπλουτισμένες με πάσης φύσεως όπλα και με πάσης φύσεως σχιζοφρενικά μηνύματα δεν προσφέρονται για διασκέδαση. Ετσι κι αλλιώς η βαρβαρότητα έχει εισβάλει για τα καλά στην καθημερινότητά μας, ας κάνουμε και λίγο αποτοξίνωση...
«Tears of the sun»
Περιπέτεια αμερικανικής παραγωγής 2002. Σκηνοθεσία: Αντουάν Φουκουά. Με τους: Μπρους Γουίλις, Μόνικα Μπελούτσι, Τομ Σκέριτ.