ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Τετάρτη 4 Ιούνη 2003
Σελ. /48
Το «μικρότερο κακό»

Γρηγοριάδης Κώστας

Το πετσόκομμα των όποιων μέχρι σήμερα εργατικών κατακτήσεων, η παραπέρα χειροτέρευση των όρων διαβίωσης και εργασίας των λαϊκών στρωμάτων, είναι ο μόνος δρόμος, για να αντιμετωπιστεί η κρίση. Αν δεν το κάνουμε εμείς, με τη συναίνεση - αν όχι χωρίς αντίσταση - της εργατικής τάξης, τότε θα το κάνουν οι άλλοι - οι συντηρητικοί, οι δεξιοί κλπ., κλπ., και τα πράγματα θα είναι πολύ χειρότερα. Αυτό είναι το σύγχρονο και βασικό επιχείρημα των απανταχού σοσιαλδημοκρατών και «κεντροαριστερών». Χαρακτηριστικά είναι τα παρακάτω αποσπάσματα από την ομιλία του Γερμανού καγκελαρίου, Γκ. Σρέντερ, στο πρόσφατο συνέδριο του κόμματός του: «Η μεταρρύθμιση του συστήματος της κοινωνικής ασφάλισης είναι ο βασικός όρος για τη συνέχιση της ιδέας της κοινωνικής δικαιοσύνης και της διάσωσής της στο μέλλον και στις επόμενες γενιές... Αν δεν το κάνουμε εμείς, τότε θα το κάνουν οι άλλοι, με διαφορετικούς προσανατολισμούς, εγκαταλείποντας και την ιδέα και το στόχο του κοινωνικού κράτους...». Μοναδικό θέμα του συνεδρίου ήταν η πρόταση του Γκ. Σρέντερ, η επονομαζόμενη και «Ατζέντα 2010», τα κύρια σημεία της οποίας περιλαμβάνουν δραστικές περικοπές των δημοσίων δαπανών για συντάξεις, περίθαλψη και επιδόματα ανεργίας, την αύξηση του ηλικιακού ορίου συνταξιοδότησης και διευκόλυνση των απολύσεων.

Η λεγόμενη και θεωρία του μικρότερου κακού, στην πλέον εκβιαστική και αισχρή μορφή και έκφρασή της.

Τα ψεύτικα διλήμματα

Τα παραπάνω, όμως, έχουν ουσιαστικό και πραγματικό νόημα μόνο στην περίπτωση, που ισχύουν όλα όσα λένε περί μονόδρομου οι κάθε λογής «γαλάζιοι», «πράσινοι», «ροζ» και λοιποί απολογητές του σύγχρονου καπιταλισμού. Σε διαφορετική περίπτωση, το δίλημμα, που θέτουν μπροστά στους εργαζόμενους, δεν είναι μόνον εκβιαστικό, αλλά και ψεύτικο. Και αυτή ακριβώς είναι η αλήθεια. Οχι μόνο γιατί υπάρχει κι άλλος δρόμος οικονομικής και κοινωνικής ανάπτυξης, έχοντας στο κέντρο της προσοχής του τα συμφέροντα και τις ανάγκες του λαού και όχι τα συμφέροντα του μεγάλου κεφαλαίου, αλλά και για έναν ακόμη λόγο: Ο βαθμός εφαρμογής των όποιων αντεργατικών και αντιλαϊκών μέτρων δεν εξαρτάται κυρίως από το ποιο «μικρότερο» ή «μεγαλύτερο κακό» βρίσκεται στην κυβέρνηση, αλλά από το βαθμό της ενωμένης, μαζικής και ισχυρής αντίστασης των εργαζομένων. Γεγονός, όμως, που προϋποθέτει - εκτός των άλλων - και το μαζικό απεγκλωβισμό των τελευταίων από «πονηρές» θεωρίες και αντιλήψεις του «μικρότερου κακού» και κάθε λογής, ανάλογα ψευτο-διλήμματα.

Χρειάζεται, άραγε, να θυμίσουμε ότι η κυβέρνηση Μητσοτάκη «έσπασε» τα μούτρα της, επιχειρώντας να ιδιωτικοποιήσει ένα 25% των μετοχών του ΟΤΕ και, σήμερα, με κυβέρνηση του «μικρότερου κακού», έχει ξεπουληθεί ολόκληρος ο ΟΤΕ και όχι μόνον αυτός..;

Δείχνει τον δρόμο...

«Η Ντόρα δείχνει το δρόμο» έγραφε με μεγάλα γράμματα μια φιλονεοδημοκρατική εφημερίδα, την άλλη μέρα των δημοτικών εκλογών και την τότε νίκη της κ. Μπακογιάννη στην Αθήνα. Και, βέβαια, άλλα εννοούσε η εφημερίδα, αλλά η κ. Μπακογιάννη δείχνει πλέον το δρόμο, ως δήμαρχος Αθήνας. Τις προάλλες, εισηγήθηκε και πέρασε απόφαση στο Δημοτικό Συμβούλιο για τη σύναψη δανείου ύψους 140 και πλέον εκατομμυρίων ευρώ (περίπου 50 δισ. δραχμών). Αντί να διεκδικήσει όσα χρωστά η κεντρική εξουσία στην Τοπική Αυτοδιοίκηση και στο Δήμο Αθήνας συγκεκριμένα. Αντί, να προχωρήσει στην ενημέρωση και κινητοποίηση των εργαζομένων της πρωτεύουσας. Αντί.., αντί... συμπλέει πλήρως με την κυβερνητική πολιτική και χρησιμοποιεί το Δήμο ως μοχλό της μονόπλευρης λιτότητας, φορτώνοντας μ' ένα ακόμη υπέρογκο δάνειο τους δημότες, οι οποίοι, τελικά και θα πληρώσουν τα σπασμένα....

Κι αν αναρωτιέστε, τι θα γίνουν τα χρήματα αυτά, σας πληροφορούμε, ότι θα αξιοποιηθούν για την αποπληρωμή παλιότερων δανείων και την κατασκευή έργων βιτρίνας, ενόψει Ολυμπιακών Αγώνων. Μόνο 15 εκατ. ευρώ, προϋπολογίζεται να διατεθούν -αν διατεθούν...- για απαλλοτριώσεις και νέους χώρους πρασίνου.

Υ.Γ. Παραλίγο, να το ξεχάσουμε. Βασιλικότερος του βασιλέα ο Χρήστος Παπουτσής, όχι μόνο συμφώνησε με την εισήγηση της δημάρχου, αλλά και πρότεινε το δάνειο να έχει ύψος 200 εκατ. ευρώ. Προφανώς, για να είναι στρογγυλό το νούμερο...


Πού πάμε;

Ολα στραβά κι ανάποδα,

όλα ένα χαρμάνι,

πάνω ήρθαν τα δάπεδα

και κάτω το ταβάνι,

ο κόσμος αναστράφηκε

και τούμπες πλέον κάνει!

* * *

Ολα στραβά κι ανάποδα,

τίποτε πια εντάξει,

έθνη, λαοί ανδράποδα,

χορεύει η «νέα τάξη»

κι ο κόσμος, όπως φαίνεται,

πάει, θα τα τινάξει!

* * *

Ολα στραβά κι ανάποδα

σαν να 'χει η Γη μεθύσει,

το Δίκαιο κάτω ανάποδα,

πείνα παντού και μίση,

πάλη, λαοί, ώστε ξανά

η Γη να ισορροπήσει!


Ο οίστρος

Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ
Σε άλλο δρόμο

Αύριο 5 Ιούνη είναι μέρα αλληλεγγύης στους ανέργους. Το Πανεργατικό Αγωνιστικό Μέτωπο καλεί τους εργαζόμενους να σταθούν πλάι στους ανέργους. Να κατέβουν στα συλλαλητήρια και μαζί τους να διεκδικήσουν το δικαίωμα στη δουλιά. Χέρι - χέρι να δώσουν τη μάχη για την επιβίωση των ανέργων. Την επιβίωση των παιδιών τους. Γιατί το μισό και πλέον εκατομμύρια άνεργοι, οι εκατοντάδες χιλιάδες απασχολήσιμοι, οι ακόμα περισσότεροι υποψήφιοι άνεργοι, είναι «σπλάχνο από τα σπλάχνα» του λαού μας. Και έτσι πρέπει να δουν και αυτοί, που σήμερα έχουν δουλιά, τις απολυμένες της «Υβόννη», της «Σίσσερ», της «ΑΓΝΟ» και δεκάδων ακόμα επιχειρήσεων, που τις τελευταίες μέρες έβαλαν λουκέτο.

Η πάλη για την επιβίωση των ανέργων, ο αγώνας για αύξηση του επιδόματος ανεργίας στο 80% του μισθού, η επέκταση αυτού του επιδόματος σε όλους τους ανέργους και όχι στο 1/3, όπως γίνεται σήμερα, η διεκδίκηση ο χρόνος ανεργίας να μετράει σαν συντάξιμος χρόνος, αλλά και η στήριξη των απολυμένων με επιχορήγηση ενοικίου - πάγωμα δανείων - δωρεάν παιδικούς σταθμούς και επιδότηση σπουδών στα παιδιά τους, είναι η τελευταία γραμμή άμυνας για τους ανέργους, για ολόκληρη την εργατική τάξη. Είναι η τελευταία γραμμή αντίστασης, που η υποχώρηση πίσω απ' αυτή θα σημάνει το ολοκληρωτικό περιθώριο, την απόλυτη μιζέρια.

Σε αυτόν τον ιερό αγώνα, πρωτοστατεί σήμερα το ΠΑΜΕ, στέκεται αταλάντευτα, διεκδικεί και απαιτεί. Αλλά ταυτόχρονα οι ταξικές δυνάμεις, το ΚΚΕ ξεκαθαρίζει προς τους εργαζόμενους: Η ανεργία, οι απολύσεις, δεν είναι μπόρα που θα περάσει. Ο καπιταλισμός, γεννά και ξαναγεννά τον «εφεδρικό στρατό», τους ανέργους και τη φτώχεια. Οι άνεργοι, είναι τα λύτρα της εργατικής τάξης, στο δρόμο της καπιταλιστικής ανάπτυξης, στο Μινώταυρο του κέρδους των μονοπωλίων. Καπιταλισμός και ανεργία είναι σταυραδέρφια.

Σήμερα, μπροστά σε αυτή την όξυνση της επίθεσης του κεφαλαίου, οι εργάτες πρέπει να βγάλουν συμπεράσματα. Για πόσο θα αντέχουν να είναι τα καυσόξυλα στην πυρά της κερδοφορίας, που γύρω της ξετρελαμένοι από τα κέρδη, χορεύουν οι καπιταλιστές. Για πόσο θα επιτρέπουν να είναι οι αναλώσιμοι, σ' αυτόν τον φαύλο κύκλο της εκμετάλλευσης και της μισθωτής δουλείας;

Η εργατική τάξη, η εργατική λαϊκή οικογένεια πρέπει να ζυγιάσει και να αποφασίσει. Για πόσο καιρό θα ανέχεται να είναι στην εξουσία οι άνθρωποι του ΣΕΒ, η καμαρίλα της Ευρωπαϊκής Καπιταλιστικής Ενωσης, οι υπάλληλοι του ΝΑΤΟ και των... ιμπερια-ληστών;

Δεν υπάρχουν πλέον περιθώρια ανοχής. Η θηλιά της ανεργίας, της φτώχειας, της υποαπασχόλησης θα σφίγγει πιο πολύ. Για τους εργαζόμενους ένας δρόμος απομένει. Ο δρόμος του αγώνα, της σύγκρουσης και της ανατροπής. Ο δρόμος που δείχνει η πολιτική πρόταση του ΚΚΕ για μια άλλη εξουσία. Την εξουσία που θα ανήκει πραγματικά στο λαό και που θα οικοδομεί μια οικονομία, όχι με κριτήριο το κέρδος των λίγων εκλεκτών, αλλά προς όφελος της συντριπτικής πλειοψηφίας του ελληνικού λαού.



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ