Παπαγεωργίου Βασίλης

Προφανώς, η ηγεσία του κυβερνώντος κόμματος έχει επιλέξει την... αρχαιοπρεπή συνταγή αντιμετώπισης της κρίσης, που μαστίζει το ΠΑΣΟΚ. Κι όπως όλοι γνωρίζουν, το βασικό στοιχείο της συνταγής αυτής είναι οι ανθρωποθυσίες...

Πάντως, είτε γνώριζε ο Κ. Σημίτης είτε όχι και η δημοσιοποίηση του πορίσματος Θωμαδάκη ήταν μια «γκάφα ολκής» του υπουργού Οικονομίας - όπως λένε ορισμένα στελέχη του ΠΑΣΟΚ - η διά των ανθρωποθυσιών επιχείρηση διεξόδου από την κρίση, προσδίδει πλέον νέα διάσταση στις αναμενόμενες για τις αρχές Ιούλη πρωτοβουλίες του Κ. Σημίτη. Διάσταση, η οποία δεν έχει την παραμικρή σχέση, βέβαια, με τις βασικές κατευθύνσεις και την ουσία της αντιλαϊκής κυβερνητικής πολιτικής. Αλλωστε, η τελευταία δεν αμφισβητείται από κανέναν μέσα στο ΠΑΣΟΚ, καθώς όλοι τους ορκίζονται στους γνωστούς «ευρω-μονόδρομους». Η νέα διάσταση έχει να κάνει, κυρίως, με τους αναπόφευκτους πλέον ανακαταμερισμούς ισχύος, μεταξύ των διαφόρων ομάδων, κέντρων και παράκεντρων (των «εκσυγχρονιστών», των «παλαιο-ΠΑΣΟΚ», κλπ. κλπ.) και με το ότι οι ανακαταμερισμοί αυτοί συνεπάγονται, για τις αντίστοιχες διασυνδέσεις και σχέσεις των ομάδων αυτών με οικονομικά ισχυρούς. Κι όλ' αυτά, μπροστά σε μια κρίσιμη εκλογική αναμέτρηση - όπως όλα δείχνουν - για το κυβερνών κόμμα.

Το τι ακριβώς θα γίνει τελικά, μάλλον, θα το δούμε στα μέσα Ιούλη περίπου. Μέχρι τότε, όλες οι προαναφερόμενες ομάδες και όσοι υπάρχουν από πίσω τους, θα κάνουν ό,τι περνά από το χέρι τους, για να μας πείσουν πως παλεύουν για το καλό μας...

Σημειώνουμε το παρακάτω γεγονός, γιατί πρέπει να καταγραφεί στο έργο της κυβέρνησης Σημίτη, αλλά και στην καθιέρωση της ΟΝΕ και, ιδιαίτερα, του ενιαίου νομίσματος, του ευρώ. Σύμφωνα με την ετήσια έκθεση της εταιρίας «Μέρσερ», που δόθηκε πρόσφατα στη δημοσιότητα και κατατάσσει τις πρωτεύουσες και άλλες μεγάλες πόλεις του πλανήτη, ανάλογα με το κόστος ζωής, η Αθήνα ανέβηκε κατά σαράντα (40) ολόκληρες θέσεις και από την 111η πήγε στην 71η. Η Αθήνα πλέον είναι ακριβότερη από πόλεις, όπως η Γλασκόβη, το Μπέρμιγχαμ, το Τορόντο, η Βαρκελώνη, η Μαδρίτη, το Αμβούργο και η Λισαβόνα.

Αντε, κάνα δυο τετραετίες ακόμη εφαρμογής των μέχρι σήμερα πολιτικών - είτε με ΠΑΣΟΚ είτε με ΝΔ - και θα βάλουμε υποψηφιότητα για χρυσό μετάλλιο...

Το ποσό των 64 εκατ. ευρώ (21,8 δισ. δρχ.) «δημιουργεί πράγματι εντυπώσεις», παραδέχεται ο κ. Μ. Νεονάκης στη δήλωσή του. Χαρακτηρίζει, όμως, τις εντυπώσεις αυτές «άδικες», αφού «το ποσό αυτό δεν έχει καμία απολύτως σχέση με το κεφάλαιο επένδυσης, αλλά αποτελεί το λογιστικό άθροισμα όλων των πράξεων αγορών και πωλήσεων που έγιναν με επώνυμο και διαφανή τρόπο».

Σημειώνουμε το παραπάνω, για τον εξής λόγο: Σύμφωνα με το πόρισμα Θωμαδάκη το 80% του προαναφερόμενου τεράστιου ποσού «παίχτηκε» σε μια χρονιά και συγκεκριμένα το 1999. Γεγονός το οποίο σημαίνει, ότι ο κ. Νεονάκης «έπαιζε» κάθε μέρα και για όλες τις 250 εργάσιμες μέρες του 1999 περίπου 70 εκατ. δραχμές. Ε, λοιπόν και το νούμερο αυτό είναι εξίσου εντυπωσιακό. Αν μη τι άλλο, η μεγάλη πλειοψηφία των εργαζομένων της χώρας μας δουλεύουν μια ολόκληρη ζωή για να βγάλουν τόσα χρήματα. Και πάλι, αν έχουν πάντα δουλιά...